برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: محبت اهلبيت عليهم السلام
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 14-12- 96
بسم الله الرحمن الرحيم، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم
حتي به خنده‌اي شده مهمانمان کنيد *** زلفي نشان دهيد و پريشانمان کنيد
از ما مسافران قدم دور خود زدن *** سلمان شدن گذشت، مسلمانمان کنيد
يک نور واحديد که در چهارده افق *** تکرار مي‌شويد که حيرانمان کنيد
شريعتي: السلام عليک يا أباعبدالله. سلام مي‌کنم به روح ماه همه بيننده‌ها و شنونده‌هاي خوبمان، انشاءالله هرجا که هستيد خداوند متعال پشت و پناه شما باشد. سلام گرم و صميمانه من و همه همکارانم را از کربلاي معلي از جوار بارگاه ملکوتي سيد الشهداء(ع) پذيرا باشيد. ما به مناسبت اعزام زائر اولي‌ها به عتبات عاليات به همراه دوستان عزيزمان عازم عتبات شديم و هواي کربلا و نجف را نفس مي‌کشيم. اين برنامه را امروز به صورت ويژه تقديم شما مي‌کنيم. به همراه حاج آقاي فرحزاد در خدمت شما هستيم. سمت خداي امروز رنگ و بوي اهلبيت(ع) خاصه امام حسين (ع) را خواهد داشت. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم. زيارت شما قبول باشد.
حاج آقاي فرحزاد: عرض سلام دارم خدمت جنابعالي و بينندگان و شنوندگان عزيز. از بارگاه ملکوتي آقا اباعبدالله خدمت همه عزيزان عرض سلام داريم و بسيار خوشحاليم که خداي متعال اين توفيق بزرگ را نصيب برنامه سمت خدا و ديگر عزيزان کرد، زوار اولي‌هايي که تا حالا آرزوي ديدار اين مرقد منور و مشاهد مشرفه را داشتند، الحمدلله در اين سفر همراهشان هستيم و خدمت گزار آنها هستيم. جا دارد از همه بانيان خير که اين سفر را فراهم کردند تشکر کنيم. انشاءالله خدا قسمت کند بيايند از نزديک حس و حال اينها را ببينند. يک شور و نشاط و حالت فوق العاده‌اي دارند و بسيار دعاگوي خيرين و عزيزاني که باني و باعث اين خير شدند و اين برکت را به اينها رساندند تشکر مي‌کنيم. انشاءالله خدا توفيقي بدهد که اين کاروان مرتب در طول سال برقرار باشد و در مملکت ما کسي نباشد که تا به حال به عتبات نيامده باشد. انشاءالله همه به اين زيارت بيايند.
شريعتي: يک خبر خوب به پرستاران عزيز بدهم اينکه انشاءالله امروز روال و مبناي قرعه کشي را اعلام خواهيم کرد و فردا انشاءالله اسامي و برگزيدگان در سفر عتبات را در سايت برنامه قرار خواهيم داد. خدمت شما هستيم و با دل و جان بحث امروز شما را خواهيم شنيد.
حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم. الحمدلله رب العالمين، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
هم در آستانه‌ي ولادت سر تا سر نور حضرت زهرا(س) هستيم و گرامي مي‌داريم روز مادران و بانوان و همسران را، انشاءالله خداي متعال به ما لطف کند حقي که اين عزيزان بر گردن ما دارند را ادا کنيم. انشاءالله خودمان را آماده کنيم که حق بانوان و همسران و مادران را در حد اعلي ادا کنيم. اجازه مي‌خواهم اول برنامه به نيابت از همه دوستان سلامي به آقا أباعبدالله عرض کنم. «السلام عليک يا أباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائک، عليک مني سلام الله ابداً ما بقيت و بقي الليل و النهار و لا جعله الله آخر العهد مني لزيارتکم، السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين»
حالا که نام اباعبدالله را برديم، روايت نوراني به ذهن من خطور کرد که امام صادق (ع) فرمودند: «من اراد الله به الخير قذف فى قلبه حب الحسين عليه السّلام و زيارته» (بحارالانوار/ج98/ص75) هرگاه خدا به يک بنده‌اي اراده‌ي خير مي‌کند. «الخير» با الف و لام آمده است. تمام خيرها، أباعبدالله همه وجودش را در راه خدا فاني کرده است و همه وجودش صفات الله و اسماء الله شده است. تجسم خير اين بزرگوار است و اهل بيت هستند. در زيارت جامعه کبيره مي‌خوانيم، «إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ» يعني همه خيرها را خدا به اين بزرگواران مرحمت کرده و اينها سرچشمه و منبع و اصل و ريشه همه خيرها هستند. لذا اينها را کنار هم بگذاري همه يک نتيجه مي‌دهد. مي‌فرمايد: هرکس خدا به او اراده خير کرده است، در دل او عشق و مهر و محبت أباعبدالله و عشق و محبت زيارت أباعبدالله مي‌افکند و او را شکار مي‌کند. «قذف» يعني مثل صيادي که يک صيد را مي‌ربايد. اميد داريم انشاءالله عزيزان باز هم يک تلاشي بکنند، آنهايي که اين خير نصيبشان نشده، نصيب و قسمتشان شود. باني خير شويد و همديگر را حمايت کنيد. هرکس خدا اراده‌ي خير به او کرده در دل او مهر و عشق أباعبدالله مي‌افکند و او را جذب مي‌کند. کسي هم که گناه و معصيتي کرده است، عناد دارد، با خدا ميانه ندارد، او هم مثل داعشي‌ها دشمني أباعبدالله در دلش قرار مي‌گيرد و با زيارت و زوار مخالفت مي‌کند.
امروز مي‌خواهم عرض کنم که موجودي ما شب اول قبر و قيامت اين محبت‌ها و مودت‌هاو عشق ورزي‌هايي است که به ساحت مقدس اهلبيت داريم. از پيغمبر ما با عظمت‌تر نداريم. سرور و فخر کائنات و سرور و سالار اولين و آخرين است. «و انه سيد الاولين و الآخرين» هيچ پيغمبري به عظمت پيغمبر ما نيست و هيچ پيغمبري مثل پيغمبر ماآزرده نشد و اذيت نشد و اين همه زحمات طاقت فرسا نکشيدند. خدا مهربان مي‌خواهد در مقابل رسالت به اين پيغمبر اجر و مزد و پاداش بدهد. قطعاً اجر مزد و پاداش مالي و مادي و ظاهري نيست. يک اجر و مزدي بايد باشد که بازتاب و نتيجه‌اش به همه عالم سرازير شود. لذا طبق آيه مبارکه سوره شوري خداي مهربان اين آيه را درباره‌ي اجر و مزد پيغمبر عظيم الشأن نازل کردند «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى» (شوري/23) اگر در خزائن خدا چيزي برتر و بالاتر از همه جهات که هم به نفع پيغمبر و هم به نفع اهل بيت و هم به نفع همه عالم باشد، چيزي بالاتر از مودت و محبت قرباي پيغمبر بود، خدا آن را اجر و مزد پيامبر قرار مي‌داد. ولي خداي متعال از همه گزينه‌ها اين مودت اهلبيت را پاداش و مزد پيغمبر قرار داد که در آيات و روايات ما آمده «قل ما سئلتكم من اجر فهو لكم» اين اجر و مزدي که خدا قرار داده برگشتش به خود امت است. «إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِيلًا» (فرقان/57) آنهايي که مي‌خواهند راه به سوي خدا هموار شود بروند، خدا اين اجر و مزد را براي آنها قرار داده است.
من چند روايت را خدمت عزيزان عرض کنم که چقدر آثار و برکات دارد يعني مودت و محبت يک جذبه‌اي دارد که ما را به آن مقصد مي‌رساند و به محبوبمان وصل مي‌کند. لذا راه رسيدن به پيغمبر و راه رسيدن به خدا منحصر در جذب شدن به اهلبيت است. «أنا مدينه العلم و علي بابها» راه ورود به شهر پيغمبر اهلبيت هستند. «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» (اسراء/9) چقدر در ذيل اين آيه روايت داريم که «للتي هي اقوم» ولايت ما اهلبيت است. قرآن تجسم کلام خداست. ولي اهلبيت حقيقت قرآن هستند. باطن قرآن و مغز قرآن هستند. تجسم عملي، اخلاقي، الگويي هستند و مي‌توانند بشر را هدايت کنند. لذا قرآن هم ما را به همين رهنمون مي‌کند. لذا اين محبت و جاذبه محبت ما را به طرف اهل بيت مي‌کشد و به شهر علم پيغمبر و ما را به خدا وصل مي‌کند.
روايت زيبايي است زيد شحام، از دوستداران امام صادق (ع) بود. دوست خيلي خوبي هم بوده است. شحام مي‌گويند چون پي و روغن مي‌فروخته است. يکبار به محضر حضرت شرفياب شدند. حضرت سؤال کردند: سن تو چقدر است؟ عرض کرد: پنجاه سال يا شصت سال! حضرت وقتي سن مرا پرسيدند، فرمودند: عبادت‌هايت را نو کن و يک توبه جديد هم انجام بده. دوستان و شيعيان اهل بيت خيلي حواسشان هست. از اين حرف حضرت معلوم شد يک خبري هست. مي‌گويد: من شروع به گريه کردم. حضرت فرموند: چرا گريه مي‌کني؟ گفت: اين سؤال و جوابي که کردي معلوم مي‌شود ما چند روز ديگر بايد برويم. اينکه شما سن مرا پرسيديد و فرموديد: عبات‌هايت را جديد کن و توبه کن معلوم است که رفتني هستم. حضرت او را خيلي دلداري دادند و فرمودند: اولاً تو از شيعيان ما هستي. در بعضي روايات ديگر در کافي هست که شيعه شعاع ماست. يعني نور ماست که جدا شده و به ما برمي‌گردد. در يک روايت ديگر حضرت فرمودند: شعاع خورشيد به کجا برمي‌گردد؟ غروب آفتاب که مي‌شود شعاع خورشيد به خود خورشيد برمي‌گردد. نور به منبع خودش برمي‌گردد. حضرت فرمودند: آنچه در نزد ما هست براي تو بهتر است. يعني شما نزد ما مي‌آيي، صراط و ميزان ما هستيم. وسيله سنجش و همه کاره عالم ما هستيم. حساب شيعيان با ما هست. در زيارت جامعه کبيره مي‌خوانيم «و اياب الخلق اليکم حسابهم عليکم» يعني برگشت ما و حساب ما با شماست. اينجا حضرت فرمودند: حساب شيعيان ما با ما هست. اين شخص نگران بود از اينکه مي‌ميرد و فکر کرد از اهلبيت جدا مي‌شود. حضرت فرمود: اولاً حضرت قسم جلاله خوردند به خداي عظيم، فرمود: به خدا قسم ما اهلبيت از خودتان به شما مهربانتر هستيم. يعني آنها اينقدر ما را دوست دارند.
هرکسي اطرافيانش را براي خودش مي‌خواهد، چون همسر من است، خواهر من است، برادر من است، کسي هست ما را از خودمان، يعني محور حب ذات ما که از همه بالاتر است کسي هست که روي دست ما بزند و ما را از خودمان بيشتر بخواهد. هزارها بلا ببيند که ما را از درون آتش دربياورد. فرمود: به خدا قسم از خودتان به شما مهربانتر هستيم و شما را بيشتر از خودتان دوست داريم. بزرگي فرمودند: اميرالمؤمنين چقدر صدمه خوردند، چقدر خون دل خوردند و طناب به دستشان انداختند. بيعت اجباري گرفتند. آزارهايي که به حضرت محسن شد و شهيد کردند. حضرت زهرا اين همه آزار و شکنجه ديد براي چه؟ خوب دنبال زندگي‌شان مي‌رفتند و کاري به جامعه نداشتند. بزرگ فرمود: تمام اين زحمت‌ها و آزارهاي فوق العاده را تحمل کردند «أنا ارحم بکم منکم بانفسکم» مي‌خواستند سلمان‌ها حفظ شوند. ابوذرها حفظ شوند. مقدادها حفظ شوند. تشيع و مؤمنين حفظ شوند. يعني حقيقتاً خودشان را بلا گردان و سپر شيعيان قرار دادند. امام حسين حاضر است قطعه قطعه بشود، بدنش زير سم اسب‌ها برود، اين همه مصائب ببيند و يک موي خواهر زينب را با همه هستي عوض نمي‌کند. اسير دست شمرها و يزيدها بشود که بشريت نجات پيدا کند. «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ» (تهذيب الاحكام، ج 6، ص 113) مثل شمع آب شود و ذوب شود و در بلاء و امتحان‌ها بسوزد که بشريت و شيعيان و مؤمنين نجات پيدا کنند. مي‌شود به اينها عشق نورزيد؟ مي‌شود اينها را دوست نداشت؟ مي‌شود عاشق اينها نشد؟ چطور شده که مردم ديوانه امام حسين هستند؟ عاشق امام حسين هستند؟ مرحوم دولابي مي‌فرمودند: براي ما محبت نيست، براي ما تحبّب است. تحبّب يعني برگشت محبت آنها، مثل اينکه نور خورشيد به يک آينه بخورد، منعکس مي‌کند. فرمودند:خدا و چهارده معصوم ما را دوست دارند و ما نمي‌توانيم آنها را دوست بداريم. يعني راهي براي ما نگذاشتند، نفس ما از آنهاست. دل و ظاهر ما از آنهاست. براي دلبر دلي نگذاشتند و هرچه هست براي آنهاست. فرمودند: اينقدر اينها روي سر ما مهر و محبت و لطف ريختند که دوستي ما تحبب است. يعني تظاهر به دوستي است. دوستي الکي است.
بزرگواري فرمودند: خانم من خيلي زن مؤمنه‌اي است. امام زمان را در عالم رؤيا خواب ديد. فرمود: آقا ما شما را دوست داريم يا خيلي دوست داريم حضرت فرمود: اصلاً ما شما را دوست داريم. يعني اصل اين طرف است. يعني ر واقع دوستي آنهاست. امام حسين اينقدر دوستي نشان داده که اربعين ميليون نفر راه مي‌افتند. يعني شور و عشقي که کرده، انعکاس انوار حضرت است. حضرت زهرا و اميرالمؤمنين اين همه اذيت و آزار کشيدند که سلمان به او نخورد، ابوذر به او نخورد. امام هفتم موسي بن جعفر فرمود، در کافي شريف هم هست. حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ غَضِبَ عَلَى الشِّيعَةِ فَخَيَّرَنِي نَفْسِي أَوْ هُمْ فَوَقَيْتُهُمْ وَ اللَّهِ بِنَفْسِي» در زمان من شيعيان خطاهايي کردند، در روايات گناه آنها افشاء نشده است. کارهايي که خدا به آنها خشم کرد. در اعمال و رفتارشان کارهايي داشتند که خدا خواست يک گوشمالي به آنها بدهد. بنا بود يک ابتلايي ببينند. امام هفتم فرمودند: خدا مخير کرد اين بلا به من بخورد که امام اينها هستم يا به خود آنها بخورد که حق آنها بوده است. به خدا قسم من خودم را مقدم کردم و سپر قرار دادم، «فَوَقَيْتُهُمْ وَ اللَّهِ بِنَفْسِي» گفتم: خدايا اين ابتلا به من بخورد ولي شيعيان من آسيب نبينند.
امام زمان(ع) به شيخ مفيد نامه نوشتند و فرمودند: ما رعايت حال شما را داريم و شما را فراموش نمي‌کنيم. «أنا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم» (احتجاج، ج 2، ص 495) نه ياد شما مي‌کنيم، شما را فراموش نمي‌کنيم. بنده در طول سال و ماه يکبار آقاي شريعتي را ياد کنم، ياد کردم. ولي اگر بگويم: شريعتي را فراموش نمي‌کنم، يعني هميشه به يادش هستم. حضرت فرمودند: اگر مهر و محبت ما، ياد ما به شما نباشد و کمک شما نباشد، آنچنان بلا و ابتلاء به شما مي‌رسد ريشه شما را مي‌کند. اينها واقعاً بلا گردان شدند و سپر ما شدند. ما اين را درک نمي‌کنيم.
واقعاً اين محبت راه ميانبر است. راهي است که خيلي سريع آدم را به مقصد مي‌رساند. طبيب اصفهاني خيلي اشعار زيبايي دارد. شعر زيبايي که فرمود:
غمت در نهانخانه‌ي دل نشيند *** به نازي که ليلي به محمل نشيند
به دنبال محمل چنان زار گريم *** که از گريه‌ام ناقه در گل نشيند
بنازم به بزم محبت که آنجا *** گدايي به شاهي مقابل نشيند
مرنجان دلم را... خوب است در جوار آقا يک وصيتي هم داشته باشيم. مرحوم آ سيد علي قاضي، که الآن در نجف قبرشان هست. آيت الله بهجت، علامه طباطبايي‌ها، افتخار مي‌کردند که شاگرد ايشام هستند و از محضر ايشان عرفان و اخلاق و ادب را ياد گرفتند. آ سيد علي قاضي اواخر عمرشان چند وصيت داشتند. يکي اينکه به فرزندانشان فرمودند: هر روز در خانه اهلبيت حاضرباش بزنيد. سلامي مي‌دهيد، قرآني هديه مي‌کنيد، زيارتي مي‌خوانيد، آدم به پدرش يک سلامي بکند. اهلبيت پدر ما هستند. يکي ديگر اينکه اگر از گرسنگي مرديد، دست گدايي و نياز حتي در خانه مراجع هم دراز نکنيد. عزت خودت را حفظ کن. در خانه خدا برو از خدا بخواه. ولو رو به قبله شدي و از گرسنگي مردي در خانه خلق را نزن! وصيت سوم فرمودند: «الله الله الله» سه بار فرمودند، که سعي کنيد در زندگي دلي را نرنجانيد. آه مظلوم پشت سر شما نباشد. هرکس که با ما در معاشرت هست.
ز خود هرگز مرنجانم دلي را *** که مي‌ترسم در او جاي تو باشد
اتفاقاً اين وصيت آقا أبا عبدالله(ع) هست، لحظات واپسين با آن همه مصائب و حالات خاصي که داشتند. به خيمه آمدند با امام سجاد(ع) وداع و خداحافظي کنند، فرمودند: «إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلا اللَّهَ» (كافي، ج 2، ص 331) فرزندم! از ظلم کردن به کسي که جز خدا ياور و پناهي ندارد بترس. طبيب اصفهاني هم همين را مي‌گويد.
مرنجان دلم را که اين مرغ وحشي *** ز بامي که برخاست مشکل نشيند
خَلَد ار به پا خاري آسان برآيد *** چه سازم به خاري که در دل نشيند
شما را قسم مي‌دهيم به حق آقا أباعبدالله دلي را نشکنيد. نيش به کسي نزنيد. گاهي خار به پا مي‌رود و بيرون مي‌آيد. ولي تهمت بزني و آبرو ببري و دلي را بشکني خيلي سخت است. انشاءالله خداي متعال توفيق بدهد به برکت اهلبيت اين راه ميانبر سريع السير ما را به مقصد مي‌رساند. يک شخصيتي در کنار پيغمبر خدا، از ياران و غلام‌هاي حضرت بوده به نام ثوبان، به حضرت علاقه داشت و خدمتگزار حضرت بود. يک موقع حضرت نگاه کردند و ديدند بدنش لاغر شده و غم و غصه دارد و زانوي غم بغل کرده است. حضرت فرمودند: چرا حالت اينطور است؟ لاغر شدي و ضعيف شدي؟ عرض کرد: يا رسول الله من افتخار هم جواري و خدمتگزاري شما را داشتم. عشق و محبت شما در دل من پر شده است. ولي اخيراً يک غمي به دل من نشسته و آن فراق شماست. روزي من از دنيا خواهم رفت و اين فراق شما مرا بي تاب مي‌کند. اگر خدا نکرده اهل جهنم باشد که ديگر هيچ، اگر هم اهل بهشت باشم ما را در مراتب پايين جاي مي‌دهند و شما را در اعلي درجه بهشت! فاصله من با شما خيلي زياد است. غم فراق شما و اينکه روزي بخواهم از شما جدا شوم مرا بيچاره کرده است. به داد من برسيد که من چه کار کنم؟ معمولاً چنين جاهايي پيغمبر خدا سکوت مي‌کردند و منتظر بودند خداي متعال يک آيه‌اي يا دستوري بفرستد. اين آيه مبارکه، مفسرين نوشتند که شأن نزول ورودش براي ثوبان و امثال ثوبان است. «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً» (نساء/69) يعني خدا و پيغمبر با هيچکس قوم و خويشي ندارند. هرکس مطيع باشد، فرمان ببرد که ما در صحيفه سجاديه در مورد اطاعت و فرمانبرداري صحبت کرديم. هفته گذشته فرصت نشد در مورد داستان ثوبان بگوييم. محبتي که پشت سرش اطاعت باشد مهم است. فرمود: هرکس اطاعت خدا و پيغمبر را بکند بلا شک خدا با آنهايي که به آنها نعمت داده که ما در شبانه روز ده بار مي‌گوييم: «صراط الذين انعمت عليهم» خدا راه کساني که به آنها نعمت داده‌اي ما را ببر نه آنهايي که مورد غضب هستند و گمراه هستند. اينهايي که به آنها نعمت داده‌اي، خوب اينها چه کساني هستند؟ «أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ» چه کساني هستند؟ «النَّبِيِّينَ» پيغمبرها، «وَ الصِّدِّيقِينَ» اهلبيت هستند. «وَ الشُّهَداءِ» شهداء، «وَ الصَّالِحِينَ» کساني که کارشان دائم نيکوکاري است. «وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً» و خوب همراهاني هستند. اين آيه در مورد ثوبان و هرکس مثل ثوبان است نازل شد. اگر پيرو پيغمبر و اهلبيت باشيم و عشق و مهر و محبت داشته باشيم، شک نکنيد خدا وعده قطعي داده با نبيين، با شهداء، با صديقين و صالحين محشور مي‌شويم. از جوار بارگاه آقا أباعبدالله آرزو مي‌کنيم که همه بيننده‌ها جزء اين آيه باشند و انشاءالله با پيغمبر و اهلبيت محشور شوند.
شريعتي: از جوار بارگاه ملکوتي امام حسين(ع) و حضرت ابالفضل العباس به ياد شما هستيم و نائب الزياره و دعاگوي شما هستيم. وقتي به عتبات مشرف شديم، يک خانمي پيام دادند که همسرم عاشق زيارت کربلا بود، منتهي يکي از مسافرين اخير پرواز تهران، ياسوج بود. شما را به امام حسين قسم مي‌دهم که ياد او بکنيد و جاي او نماز بخوانيد. ياد و خاطره‌ي همه جانباختگان حادثه تلخ پرواز تهران، ياسوج را گرامي مي‌داريم و برايشان دعا مي‌کنيم. جانباختگان زلزله اخير کرمانشاه و همه کساني که به گردن ما حق دارند. همه پدران و مادران و همه اساتيد، انشاءالله همه سر سفره سيد الشهداء مهمان باشند و متنعم باشند. امروز صفحه 249 قرآن کريم، آيات ابتدايي سوره مبارکه رعد در سمت خداي امروز تلاوت خواهد شد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، المر تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ وَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ «1» اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّماواتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ «2» وَ هُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ وَ أَنْهاراً وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ «3» وَ فِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجاوِراتٌ وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِيلٌ صِنْوانٌ وَ غَيْرُ صِنْوانٍ يُسْقى بِماءٍ واحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلى بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «4» وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ «5»
ترجمه: به نام خداوند بخشنده مهربان. الف لام ميم را، آن آيات كتاب (آسمانى) است و آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو فرو آمده، حقّ است، ولى بيشتر مردم ايمان نمىآورند. خداست آنكه آسمانها را بدون ستونهايى كه آن را ببينيد برافراشت، سپس بر عرش (مقام فرمانروايى) برآمد وخورشيد وماه را كه هر كدام تا زمان معينى حركت دارند، تسخير نمود. او كار (هستى) را تدبير مىكند، آيات خود را به روشنى بيان مىكند تا شايد به لقاى پروردگارتان يقين حاصل كنيد. و اوست خدايى كه زمين را گسترانيد و در آن كوهها و نهرها قرار داد و از هر ميوهاى، دو جفت در آن قرار داد. او روز را با شب مىپوشاند. قطعاً در اين (امور) براى كسانى كه فكر مىكنند نشانههايى است. و در زمين قطعاتى است مجاور هم و باغهايى از انواع انگور و كشتزار و درختان خرما (محصولاتى مختلف) همانند و غير همانند كه همه با يك آب آبيارى مىشوند و بعضى ميوهها را در خوردن بر بعضى برترى داديم. همانا در اين (تنوّع ميوهها و مزهها با آنكه از يك آب و خاك تغذيه مىشوند) براى كسانى كه تعقّل دارند حتماً نشانههايى است. اگر تعجّب مىكنى پس عجيب گفتار آنهاست (كه مىگويند:) آيا آنگاه كه خاك شديم، آيا به آفرينش تازهاى در مىآييم؟ آنانند كسانىكه به پروردگارشان كفر ورزيدند و همانانند كه غُلها در گردنشان باشد و همانانند همدم آتش كه در آن جاودانهاند.
شريعتي:
اينجا بهشت روي زمين فرشته‌هاست *** از کوي تو فرشته به اکراه مي‌رود
دعا مي‌کنيم که انشاءالله شما زائر کربلاي معلي شويد و هواي بين الحرمين را نفس بکشيد. از فضيلت ذکر بلند صلوات بر محمد و آل محمد بشنويم و بعد هم اشاره قرآني را بفرماييد.
حاج آقاي فرحزاد: پيغمبر عظيم الشأن فرمودند: «مَنْ صَلَّي عَلَيَ مَرَّةً فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ بَاباً مِنَ الْعَافِيَةِ» (جامع الاخبار، ص 59) نعمت عافيت نعمت بزرگي است، عافيت در دين، دنيا و آخرت، ظاهر و باطن، بدن، فرمود: هرکس بر من يکبار صلوات و درود بفرستد، خداوند دري از درهاي عافيت را به روي او باز خواهد کرد. يعني هر صلواتي يک بلا و گرفتاري را دور مي‌کند و يک عافيت و لطفي را به ما جلب مي‌کند و ما را به مرکز عافيت وصل مي‌کند که محمد و آل محمد است.
اينکه عرض کرديم محبت راه ميانبر است و ما را سريع مي‌رساند، خيلي روايت داريم در اين مورد که امام صادق فرمودند: «من اتق الله منکم و اصلحَ فهو منا اهل البيت» هرکس در زندگي تقوا پيشه کند، حلال و حرام را رعايت کند و آدم مصلح و صالحي باشد، «مناّ اهل البيت» است. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي» (ابراهيم/36) حضرت ابراهيم مي‌فرمايد:هرکس پيرو ما هست، جزء من است و باز در روايت ديگر حضرت همين را به کسي فرمودند که کسي تقوا پيشه کند، مثلاً دوست ما باشد، از ما اهلبيت است. راوي خيلي تعجب کرد که از شما اهل بيت مي‌شود. حضرت فرمودند: به خدا قسم جزء ماست. يعني آنهايي که واقعاً عاشق هستند و معرفت دارند و پيروي دارند، جزء ما اهل بيت مي‌شوند. باز حضرت فرمودند: «إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ» (آل‌عمران/68) نزديک‌ترين و سزاوارترين به حضرت ابراهيم آنهايي هستند که دنبال حضرت ابراهيم هستند.
شريعتي: به مناسبت سالروز ولادت حضرت زينب(س) تصميم گرفتيم با مشارکت هموطنان عزيزمان، يک کارواني از پرستارهاي عزيز را راهي عتبات عاليات کنيم. نزديک به شانزده هزار نفر از پرستارها ثبت نام کردند. حاج آقاي فرحزاد شماره‌اي را اعلام کنند و ما طبق اين شماره قرعه کشي را انجام مي‌دهيم و فردا اسامي را در سايت قرار خواهيم داد. از يک تا دويست يک شماره را انتخاب کنيد.
حاج آقاي فرحزاد: عدد 110، به حروف ابجد چون نام مولا اميرالمؤمنين، حلال همه مشکلات هستند، را انتخاب مي‌کنم. پرستاران عزيز هم قشر زحمتکشي هستند و کار فوق العاده‌اي دارند. انشاءالله خدا توفيقشان را زيادتر بکند. باز از همه کساني که ما را در اين امر ياري کردند تشکر مي‌کنم. عمده نيت ما اين بود که يک توجهي به زيارت و ترويج زيارت بشود و چقدر سازنده است. من خواهش مي‌کنم از کساني سالي چند بار مي‌آيند، يک نوبت را نيت کنند که يکي از زائر اولي‌ها را بفرستند. دعاي اين دل شکسته‌ها عجيب اثر دارد. انشاءالله اين سنت هميشگي و پايدار باشد.
شريعتي:
چقدر نام تو زيباست أباعبدالله *** حرمت عرش معلي است أبا عبدالله
خيلي وقت‌ها آدم وقتي اينجا هست و احساس مي‌کني در آغوششان هستي و لذت اين هم آغوشي را درک مي‌کني، دلت مي‌خواهد زير گوششان نجوا کني و بگويي:
ممنون از اينکه آمدي آقاي ما شدي *** ممنون از اينکه نوکر اين خانه ما شده‌ايم
حاج آقاي فرحزاد دعا بفرمايند و همه آمين بگوييم.
حاج آقاي فرحزاد: خدايا تو را به حق محمد و آل محمد، به حق شش ماهه أبا عبدالله همه عزيزان را حاجت روا بفرما. قلب امام زمان را از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان. خدايا به حق محمد و آل محمد همه ما را از بهترين پيروان، شيعيان، و مخلصين اهلبيت قرار بده. به حق محمد و آل محمد به آنهايي که همسر ندارند، شغل ندارند، فرزند ندارند، خانه ندارند، هر نيازي دارند به آنها مرحمت بفرما. به حق محمد و آل محمد همه عزيزاني که آرزوي کربلا دارند و تا به حال نيامدند، به حق امام حسين و علي اصغر أبا عبدالله به زودي نصيبشان بگردان. به بانياني که باني اين خير شدند و عزيزان را همراهي کردند خير دنيا و آخرت و وسعت رزق مرحمت بفرما. مريض‌ها شفاي عاجل عنايت بفرما. به حق محمد و آل محمد هر خيري که به چهارده معصوم عنايت کردي به ما عنايت بفرما و هر شري از آنها دور کردي از ما دور بفرما. «السلام عليک يا أبا عبدالله، السلام عليک يا أبالفضل العباس» نايب الزياره همه عزيزان هستيم.
شريعتي: از همه دوستاني که دست به دست هم دادند تا ما از بهشت روي زمين کربلاي معلي به شما سلام کنيم، تشکر مي‌کنم. خدا را شکر که سرمايه‌هاي بزرگي داريم و خدا کند قدر اين سرمايه‌ها را بدانيم.