صفحه 564 - سوره ملک آیات 27 تا 30 و سوره قلم آیات 1 تا 15 فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿٢٧﴾ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٨﴾ قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿٢٩﴾ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ ﴿٣٠﴾ سوره القلم ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿١﴾ مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿٢﴾ وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿٣﴾ وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿٤﴾ فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿٥﴾ بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿٦﴾ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿٧﴾ فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿٨﴾ وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿٩﴾ وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ ﴿١٠﴾ هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ﴿١١﴾ مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿١٢﴾ عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ ﴿١٣﴾ أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿١٤﴾ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٥﴾ و چون آن [پدیدة قیامت] را نزدیک ببینند چهرۀ کافران [از شدت ناراحتی] زشت و کریه شود، [به آنان] گویند: این است آنچه همواره [از روی تمسخر] می‌خواستید (٢٧) بگو: به من خبر دهید چنانچه خداوند [به خواست شما] مرا و هرکه را با من است هلاک کند یا [به مشیت خویش] مورد رحمت قرارمان دهد، پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه خواهد داد؟ (٢٨) بگو: او خدای رحمان است، به او ایمان آوردیم و بر او توکل کرده‌ایم، پس به‌زودی خواهید دانست چه کسی در گمراهی آشکار است! (٢٩) بگو: به من خبر دهید اگر آب‌های [مورد بهره‌وری] شما [چون آب چشمه‌ها، رودها، سدها و چاه‌ها] در زمین فرو رود، [به‌گونه‌ای که از دسترستان خارج شود] کیست که [بتواند] آب گوارا و روان برایتان بیاورد؟ (٣٠) سوره قلم به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی نون. سوگند به قلم، و آنچه [با آن] می‌نویسند! (١) که تو به سبب نعمت پروردگارت [عقل، نبوت، بصیرت، دانش، ایمان و سلامتِ روح] مجنون نیستی (٢) بی‌تردید برای تو پاداشی بزرگ و همیشگی است (٣) به‌راستی تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری (٤) بنابراین به‌زودی می‌بینی و [دشمنان هم] می‌بینند (٥) که کدامتان دچار جنون است! (٦) بی‌تردید پروردگارت داناتر است که چه کسی از راهش منحرف شده، و نیز به راهیافتگان آگاه‌تر است (٧) بنابراین از منکران [قرآن و نبوت] پیروی نکن! (٨) آنان دوست دارند که تو سازش و نرمی نشان دهی تا آنان هم سازش و نرمی کنند (٩) از هر سوگندخورندۀ فرومایه و پَست فرمان مبر! (١٠) [آن که] بسیار عیب‌جو، و برای سخن‌چینی همواره در رفت‌وآمد است (١١) به شدت بازدارنده از [کار] خیر، و متجاوز و گناه‌پیشه است (١٢) علاوه بر این‌ها درشت‌خوی و بی‌اصل و نسب است (١٣) این [اوصافِ زشت و یاغی‌گری‌اش] محصول [مغروربودن به] داشتن ثروت و فرزندانِ [توان‌مند] است (١٤) چون آیات ما بر او خوانده شود، می‌گوید: افسانۀ پیشینیان است (١٥)