صفحه 563 - سوره ملک آیات 13 تا 26 وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾ أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٤﴾ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿١٥﴾ أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿١٦﴾ أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿١٧﴾ وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿١٨﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿١٩﴾ أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿٢٠﴾ أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿٢١﴾ أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٢٢﴾ قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿٢٣﴾ قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿٢٦﴾ گفتارتان را پنهان کنیدیا آشکار، [برای خدا تفاوت نمی‌کند؛ زیرا] او بی‌گمان به اسرار و نیات باطن‌ها آگاه است (١٣) آیا کسی که آفریننده است [اوضاع و احوال آفریدۀ خود را] نمی‌داند؟! و حال آنکه بسیار دقیق‌نگر و آگاه است (١٤) اوست که زمین را به سود شما رام و مطیع [و قابل بهره‌برداری] قرار داد، پس در اطراف و اکنافش گام بردارید، و از رزق خداوند بخورید که برانگیخته‌شدن به‌سوی اوست (١٥) آیا از کسی که [فرمانروایی و حاکمیتش] در عوالم بالا [حتمی] است [چه رسد در زمین]، در امان هستید از این‌که با شکافتن زمین، درحالی‌که به شدت می‌لرزد شما را در آن فروبَرَد؟ (١٦) یا از کسی که [فرمانروایی و حاکمیتش] در عوالم بالا [مسلّم] است [چه رسد در زمین]، در امان هستید که توفانی از سنگریزه بر شما فرستد؟ به‌زودی خواهید دانست که هشدارِ من چگونه است؟! (١٧) همانا کسانی که پیش از اینان بودند [آیات من و پیامبران را] انکار کردند، پس [بنگر که] مجازات من چگونه بود؟! (١٨) آیا ندانسته‌اند که پرندگانِ بالای سرشان را درحالی‌که بال‌وپَر می‌گشایند و می‌بندند فقط خداوند رحمان [از سقوط] نگه می‌دارد؟ به‌راستی او بر همه‌چیز بیناست (١٩) یا گروهی که بتواند سپاهی برای شما باشد تا شما را در برابر خداوند رحمان [به وقت نزول عذاب] یاری دهد کدام گروه است؟! کافران جز در غرور نیستند (٢٠) یا کیست آن که اگر [خداوند] روزی‌اش را [از شما] بازدارد به شما روزی دهد؟ [نه این‌که به حقایق توجه ندارند،] بلکه در تجاوز [از حدود الهی] و گریز[شان از حق] پافشاری و لجاجت می‌ورزند! (٢١) آیا کسی که [در راهی لغزنده و ناهموار] حرکت می‌کند و پی‌درپی به‌صورت درمی‌افتد هدایت یافته‌تر است، یا آن که راست‌قامت به راهی مستقیم می‌رود؟ (٢٢) بگو: اوست که شما را پدید آورد، و برای شما گوش و چشم و دل قرار داد، ولی اندکی سپاس‌گزارِ [نعمت‌های حق] هستید (٢٣) بگو: اوست که شما را در زمین آفرید، و به‌سوی او محشورتان می‌کنند (٢٤) [کافران از روی تمسخر] می‌گویند: اگر راستگویید این وعدۀ [قیامت و عذاب] کی خواهد بود؟ (٢٥) بگو: دانشِ [زمان وقوع قیامت] فقط نزد خداست، و من تنها هشداردهنده‌ای روشنگرم (٢٦)