صفحه 554 - سوره جمعه آیات 9 تا 11 و سوره منافقون آیات 1 تا 4 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٩﴾ فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠﴾ وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ۚ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿١١﴾ سوره المنافقون إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ ﴿١﴾ اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٢﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٣﴾ ربع الحزب56وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ ۖ وَإِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ۖ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ۖ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ ۚ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٤﴾ ای مؤمنان! چون روز جمعه برای نماز ندا دهند پس به‌سوی ذکر خدا بشتابید، و خرید و فروش را رها کنید! این [رهاکردنِ خریدوفروش و اقامۀ نماز جمعه] اگر [منافع دنیایی و آخرتی‌اش را] بدانید برای شما بهتر [از هر کار دیگری] است (٩) چون نماز پایان گرفت در زمین پراکنده شوید و جویای احسان و روزی خدا باشید! و خدا را بسیار یاد کنید تا [بر موانع راه سعادت] پیروز گردید (١٠) چون تجارت یا [سرگرمی و] لَهوی را ببینند [از صف نماز] به‌سوی آن متفرق می‌شوند، و تو را درحالی‌که [برای خواندنِ خطبه] ایستاده‌ای رها می‌کنند! بگو: آنچه نزد خداست از لَهو و تجارت بهتر است، و خداوند بهترین روزی‌دهندگان است (١١) سوره منافقون به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی چون منافقان نزد تو آیند می‌گویند: گواهی می‌دهیم که تو یقیناً فرستادۀ خدایی. خداوند می‌داند تو فرستادۀ او هستی ولی خداوند گواهی می‌دهد که مسلّماً منافقان [در ادعایشان] دروغگویند (١) سوگندهایشان را سپری [برای پنهان‌ماندنِ نفاقشان] قرار داده‌اند و [به‌وسیلۀ این حیله مردم را] از راه خدا بازداشتند، بد است آنچه را همواره انجام می‌دهند! (٢) این [اعمال و رفتارشان] بدان سبب است که [نخست] ایمان آوردند سپس کافر شدند، در نتیجه بر دل‌هایشان مُهر [عدم فهم حقایق] زده شد، نهایتاً [فرجام شومشان را] نمی‌فهمند (٣) چون آنان را ببینی اندام [و شکل ظاهر]شان [از جاه و جلالی که به خود بسته‌اند] تو را شگفت‌زده می‌کند، و اگر سخن بگویند [به علت شیرینی و جذابیت در گفتار] به سخنانشان گوش می‌دهی، درحالی‌که گویی [از بی‌خاصیتی و قابل استفاده نبودن] چوب‌های خشکی هستند که [به دیوار] تکیه داده شده‌اند، هر فریادی را به زیان خود می‌پندارند، اینان دشمن [واقعی]اند، از آنان برحذر باش! خدا آنان را بکشد! چگونه آنان را [با آشکاربودنِ این همه حقایق] منحرف می‌کنند (٤)