صفحه 552 - سوره صف آیات 6 تا 14 وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿٦﴾ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَىٰ إِلَى الْإِسْلَامِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٧﴾ يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿٨﴾ هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿٩﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿١٠﴾ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١﴾ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٢﴾ وَأُخْرَىٰ تُحِبُّونَهَا ۖ نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ ۖ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ ﴿١٤﴾ [یاد کنید] چون عیسی‌بن‌مریم گفت: ای بنی‌اسرائیل! مسلّماً من فرستادۀ خداوند به‌سوی شمایم، [حقانیت] تورات را که پیش از من بود تصدیق می‌کنم، شما را به پیامبری که پس از من می‌آید و نامش احمد [صلی الله علیه وآله] است مژده می‌دهم، ولی هنگامی که [احمد صلی الله علیه وآله] دلایل روشن برای آنان آورد، گفتند: این جادویی است آشکار! (٦) ستمکارتر از کسی که به اسلام دعوت می‌شود ولی به خداوند دروغ می‌بندد [که قرآن و اسلام از سوی او نمی‌باشد] کیست؟ خداوند ستمکاران [به آئینش] را هدایت نمی‌کند (٧) می‌خواهند نور خدا را با دهان‌هایشان [که پُر از یاوه‌گویی و سخنان پوچ است] خاموش کنند، درحالی‌که خداوند کامل‌کنندۀ نورِ خود است؛ گرچه کافران خوش نداشته باشند (٨) اوست که پیامبرش را با [در دست‌داشتنِ مشعل] هدایت و دینی درست و حکیمانه فرستاد تا آن را بر همۀ ادیان پیروز کند؛ گرچه مشرکان خوش نداشته باشند (٩) ای مؤمنان! آیا شما را به تجارتی که از عذابی دردناک نجاتتان دهد راهنمایی کنم؟ (١٠) به خداوند و پیامبرش ایمان بیاورید! و با اموال و جان‌هایتان در راه خدا جهاد کنید! این [ایمان و جهاد] از هرچیزی برای شما بهتر است اگر [به منافع دنیایی و آخرتی‌اش] آگاه باشید (١١) [بر این مسلک قرار بگیرید تا خداوند] گناهانتان را بیامرزد، و در بهشت‌هایی که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است و مسکن‌های دلپذیر در بهشت‌های جاویدان واردتان کند، این است کامیابی بزرگ! (١٢) و [کامیابی] دیگری که دوست دارید، نصرتی ویژه از سوی خدا و فتحی نزدیک است [که عطایتان می‌کند، ای پیامبر!] مؤمنان را [به آن نصرت و فتحِ نزدیک] مژده ده! (١٣) ای مؤمنان! همواره یاران خدا باشید! همان‌گونه که عیسی‌بن‌مریم به حواریونِ [خود] گفت: چه کسانی در راه خدا یاران من هستند؟ حواریون گفتند: ما یاران خداییم. پس گروهی از بنی‌اسرائیل ایمان آوردند و گروهی کافر شدند، در نتیجه آنان را که ایمان آوردند در برابر دشمنانشان تقویت کردیم تا پیروز شدند (١٤)