صفحه 522 - سوره ذاریات آیات 52 تا 60 و سوره طور آیات 1 تا 14 كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾ أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾ وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٥﴾ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿٥٨﴾ فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٦٠﴾ سوره الطور وَالطُّورِ ﴿١﴾ وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ ﴿٢﴾ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ ﴿٣﴾ وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ﴿٤﴾ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ﴿٥﴾ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ﴿٦﴾ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ ﴿٨﴾ يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ﴿٩﴾ وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا ﴿١٠﴾ فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿١١﴾ الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ ﴿١٢﴾ يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ﴿١٣﴾ هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٤﴾ شیوۀ کفرپیشگان همیشه چنین بوده است که هیچ پیامبری برایشان نیامد مگر این‌که گفتند: جادوگر یا دیوانه است! (٥٢) [شگفتا!] آیا [اقوام کافر در طول تاریخ] یکدیگر را به این[گونه داوری در حق پیامبران] سفارش کرده بودند؟ [نه،] بلکه [همۀ] آنان [در همۀ زمان‌ها] مردمی سرکش و یاغی بودند (٥٣) بنابراین از این متکبّرانِ یاغی روی برتاب که [در این زمینه] درخور سرزنش نیستی (٥٤) [همواره] پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می‌بخشد (٥٥) جنّ و انس را جز برای این‌که مرا عبادت کنند نیافریدم (٥٦) از آنان هیچ رزقی نمی‌خواهم، و نمی‌خواهم که به من طعام دهند؛[زیرا من هیچ نیازی به آنان و عبادتشان ندارم، سودِ عبادت فقط برای خود آنان است] (٥٧) یقیناً خدا بسیار روزی‌دهنده، و دارای قدرتی استوار است (٥٨) بی‌گمان برای کسانی [از قوم تو] که [به آیات و بندگان من] ستم کردند سهمی [از عذابِ شدید] مانند سهم هم‌مسلکانشان [از امت‌های پیشین] است، بنابراین شتاب در آمدنش را نخواهند (٥٩) پس وای بر کافران از آن روز [دردناک]شان که همواره به آن تهدید می‌شوند (٦٠) به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به [کوه] طور! (١) و به کتاب [باعظمتِ] نوشته‌شده (٢) در صفحه‌ای باز و گسترده! (٣) و سوگند به این خانۀ آباد [کعبۀ مکرّمه]! (٤) و به آن سقف برافراشته‌شده! (٥) و به آن دریای خروشان پُرآب! (٦) که بی‌تردید عذاب پروردگارت تحقق [و ظهور]ش حتمی است (٧) برای آن هیچ بازدارنده‌ای نیست (٨) [و آن در] روزی [است] که آسمان به حرکتی پُرشتاب درآید (٩) و کوه‌ها به شدت روان شوند (١٠) پس در آن روز وای بر انکار‌کنندگان حقایق! (١١) هم آنان‌که با فرو رفتن [در باطل]، سرگرم بازیگری‌اند (١٢) [رستاخیز] روزی [است] که [انکار‌کنندگان را] با شدت به‌سوی آتش دوزخ می‌رانند (١٣) [و به آنان گفته می‌شود:] این [همان] آتشی است که همواره آن را انکار می‌کردید (١٤)