صفحه 517 - سوره حجرات آیات 12 تا 18 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ ﴿١٢﴾ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿١٣﴾ قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ ۖ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٤﴾ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿١٥﴾ قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٦﴾ يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا ۖ قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُمْ ۖ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٧﴾ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾ ای مؤمنان! از بسیاری از گمان‌ها دوری کنید؛ زیرا برخی از گمان‌ها گناه است، و [در عیوب و نقایص درونی و اخلاقی مردم که برملاشدنش موجب بربادرفتن آبروی آنان است] تفحص و کنجکاوی نکنید، و از غیبت یکدیگر بپرهیزید، آیا یکی از شما دوست دارد که گوشت برادرِ مُردۀ خود را بخورد؟! بی‌تردید از این [کار] نفرت دارید، از خداوند [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید که خداوند بسیار توبه‌پذیر و مهربان است (١٢) ای مردم! ما شما را از مرد و زنی [آدم و حوّا] آفریدیم، و ملت‌ها و قبیله‌ها قرارتان دادیم تا یکدیگر را بشناسید، به‌یقین، گرامی‌ترینِ شما در پیشگاه خداوند پرهیزگارترینِ شماست، به‌راستی خدا دانا و آگاه است (١٣) بادیه‌نشینان گفتند: ما ایمان آورده‌ایم. بگو: ایمان نیاورده‌اید، بلکه بگویید اسلام آورده‌ایم؛ زیرا هنوز ایمان در دل‌هایتان وارد نشده است، اگر از خدا و پیامبرش اطاعت کنید چیزی از اعمالتان را [که سزاوار پاداش است] کم نمی‌کند؛ زیرا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (١٤) مؤمنان فقط کسانی هستند که [از عمق قلب] به خدا و پیامبرش ایمان آورده، سپس [در حقانیتِ آنچه به آن ایمان آورده‌اند] دچار تردید نشدند، و با اموال و جان‌هایشان در راه خدا به جهاد برخاستند، اینان [در ادعای مؤمن‌بودن] راستگویند (١٥) [به مدعیان ایمان] بگو: آیا خدا را از ایمانتان [به خیال این‌که از باطنتان خبر ندارد] آگاه می‌کنید؟! درحالی‌که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و زمین است می‌داند، خداوند به همه‌چیز داناست (١٦) از اسلام‌آوردنشان بر تو منّت می‌گذارند! بگو: اگر راستگویید از اسلام‌آوردنتان بر من منّت نگذارید، بلکه خداوند بر شما منّت دارد که شما را به ایمان راهنمایی کرده است (١٧) مسلماً خداوند، نهان آسمان‌ها و زمین را می‌داند و به آنچه انجام می‌دهید بیناست (١٨)