صفحه 514- سوره فتح آیات 24 تا 28 وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴿٢٤﴾ هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ ۚ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُؤْمِنَاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٢٥﴾ إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿٢٦﴾ لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿٢٧﴾ هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا ﴿٢٨﴾ اوست آن که در درون شهر مکه پس از آن‌که شما را [بدون جنگ و خون‌ریزی] بر دشمن پیروز کرد دست‌های آنان را از [آسیب‌زدن به] شما، و دست‌های شما را از [گزندرساندن به] آن‌ها بازداشت، خداوند همواره به آنچه انجام می‌دهید بیناست (٢٤) آنانند که کفر ورزیدند و شما را از [ورود به] مسجدالحرام بازداشتند و نگذاشتند قربانی‌ها به محل قربانگاه برسد، و اگر مردان و زنان مؤمنی که شما آنان را نمی‌شناختید [در مکه] نبودند که امکان داشت [به سبب جنگ شما با اهل مکه، جان و حُرمت] آنان را پایمال کنید، و از این رو ندانسته عار و ننگی از سوی آنان به شما برسد [شما را از جنگ بازنمی‌داشتیم، ولی بازداشتیم] تا خداوند هرکه را بخواهد [چه از شما و چه از مؤمنانی که در مکه برای شما ناشناخته‌اند] در رحمتش درآورد، اگر [در این موقعیتِ ویژه] مؤمنان و کافرانِ مکه [به‌صورت دو صف] جداگانه بودند به‌یقین کافرانشان را [با ابزار جنگی شما] به عذابی دردناک عذاب می‌کردیم (٢٥) [منع‌کردن شما از ورود به مسجدالحرام] وقتی [بود] که کافران خشمِ شدید جاهلی خود را در دل‌هایشان جای داده بودند، خداوند [برای این‌که جنگی پیش نیاید] آرامشش را بر پیامبرش و مؤمنان نازل کرد، و آنان را به ارزش و نفوذ تقوا پیوند داد و ایشان به این پیوند شایسته‌تر بودند خداوند همواره به هرچیزی داناست (٢٦) بی‌تردید خداوند رؤیای [حکیمانه و هدفدارِ] پیامبرش را تحقق داد [که:] شما ان‌شاء‌اللّه به‌طور مسلّم در امنیتی کامل، درحالی‌که سرهایتان را تراشیده یا [اندکی از موی خود را] کوتاه کرده‌اید و ترسی ندارید وارد مسجدالحرام خواهید شد، [خداوند] آنچه را که شما نمی‌دانستید [و آن حادثۀ بابرکتِ صلح حُدیبیه و تأخیر عمره بود] می‌دانست، و پیش از فتح مکه، پیروزی نزدیکی [که فتح خیبر است، برای شما] قرار داد (٢٧) اوست که پیامبرش را با [مشعل] هدایت، و دینی درست [و حکیمانه] فرستاد تا آن را بر همۀ ادیان پیروز کند، و بس است که خداوند شاهدِ [جلوه‌گرشدن این حقیقت] باشد (٢٨)