صفحه 496 - سوره دخان آیات 1 تا 18 حم ﴿١﴾ وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ ﴿١٧﴾ أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٨﴾ حاء، میم (١) سوگند به [این] کتابِ روشنگر (٢) [که] آن را در شبی خجسته و پُرخیر نازل کردیم؛ زیرا همواره هشداردهنده بودیم (٣) در آن شب هر امر استواری مشخص و متمایز می‌شود (٤) [نزول قرآن] کاری است [که] از نزد ما [صورت پذیرفته]، مسلّماً ما همواره فرستندۀ [وحی و ارسال‌کنندۀ پیامبران] بوده‌ایم (٥) [همۀ این امور] به سبب رحمتی از سوی پروردگار تو است، به‌راستی او شنوا و داناست (٦) همان پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه بین آن دوتاست، اگر اهل یقین باشید (٧) هیچ معبودی جز او نیست، حیات می‌بخشد و می‌میراند، پروردگار شما و پدران پیشین شما [است] (٨) [نه این‌که یقین ندارند،] بلکه درحالی‌که بازیگرند [و واقعیات هستی را جدی نمی‌گیرند] در تردیدی سختند (٩) پس منتظر روزی باش که آسمان دودی آشکار بیاورد، (١٠) [دودی که همۀ] مردمِ [کافر و مشرک] را [از هر طرف] احاطه می‌کند، این [دود]، عذابی دردناک است (١١) [می‌گویند:] پروردگارا! [این] عذاب را از ما برطرف کن که [هم‌اکنون به همۀ حقایق و معارف] ایمان می‌آوریم (١٢) هشیارشدن [و از پی آن ایمان‌آوردن] چگونه برای آنان سودمند است درحالی‌که [پیش از این عذاب] پیامبری روشنگر به‌سویشان آمد؟ (١٣) آنگاه [نه این‌که ایمان نیاوردند، بلکه] از او روی‌گرداندند و گفتند: تعلیم‌یافته‌ای دیوانه است! (١٤) ما [بر فرض] مدتی اندک [آن] عذاب را برطرف کنیم یقیناً شما [به همان عقاید بی‌پایه و اعمال زشتتان] بازمی‌گردید (١٥) [قیامت] روزی [است] که [گنه‌پیشگان را] با قدرتی بسیار شدید [به انتقامی مهیب] دچار کنیم؛ زیرا ما انتقام‌گیرنده‌ایم (١٦) به‌راستی پیش از اینان فرعونیان را آزمودیم، و پیامبر بزرگواری برای آنان آمد (١٧) [به آنان گفت] که بندگان خدا را [که مورد شکنجۀ شما هستند] به من بسپارید، من برای شما پیامبری امینم (١٨)