صفحه 484 - سوره شوری آیات 11 تا 15 فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿١١﴾ لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٢﴾شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ ﴿١٣﴾ وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ ﴿١٤﴾ فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿١٥﴾ آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین بدون سابقه و الگوست، جفت‌هایی از جنس خودتان برایتان آفرید، و از چهارپایان [نیز] جفت‌هایی [پدید آورد]، شما را از طریق جفت‌بودن تکثیر می‌کند، چیزی مانند او نیست، و او شنوا و بیناست (١١) کلیدهای آسمان‌ها و زمین فقط در اختیار اوست، برای هرکس که بخواهد رزق و روزی را وسعت می‌دهد و [یا] تنگ می‌گیرد، او به همه‌چیز داناست (١٢) آیینی را به سود شما وضع کرد که نوح را نسبت به آن توصیه داشت، و آنچه را به‌سوی تو وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نمودیم این است که دین [انتخاب شده خدا] را برپا دارید، [و به همۀ احکامش پای‌بند باشید،] و از بخش‌بخش‌کردنِ آن، [که بخشی را براساس دلخواهتان بپذیرید و بخشی را واگذارید] بپرهیزید، دینی که مشرکان را به آن دعوت می‌کنی بر آنان سنگین [و دشوار] است، خداوند هرکه را بخواهد [در صورت داشتن لیاقت]، برای [قبول] دین برمی‌گزیند، و هرکه را [با توجه و اخلاص به سوی خدا] بازگردد به‌سوی آن هدایت می‌کند (١٣) [جوامع دینی در طول تاریخ] گروه‌گروه نشدند مگر پس از [تحصیل] آگاهی [به حقانیت همۀ معارف و احکام دین، این گروه‌گرایی] به سبب حسد و خوی تجاوزگری بین آنان [بود]، اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتنشان] تا زمانی معین صادر نشده بود بی‌تردید بینشان حکم [به هلاکت] می‌شد، کسانی که پس از آنان، کتاب [آسمانی] را به ارث بردند [به سبب تأثیر سوء گروه‌گرایی گذشتگانشان،]نسبت به آن در تردیدی سخت هستند (١٤) پس بدین‌جهت [آنان را به‌سوی آیینی که به تو وحی شده و حقانیتش متّکی به دلایل استوار است] دعوت کن! و چنان‌که مأموری [بر این دعوت] شکیبایی کن! و از خواسته‌های [نامشروعِ] گروه‌گرایانِ اهل کتاب پیروی نکن! بگو: به [هر] کتابی که خداوند فرستاده ایمان دارم، و فرمانم داده‌اند که در بین شما مجری عدالت باشم، خداوند پروردگار ما و شماست، اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شماست، بین ما و شما جای هیچ گفتگو و جدالی نیست، خداوند است که ما و شما را [در عرصۀ محشر] جمع می‌کند، بازگشتِ همه فقط به‌سوی اوست (١٥)