صفحه 470 - سوره غافر آیات 26 تا 33 وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُ ۖ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ ﴿٢٦﴾ وَقَالَ مُوسَىٰ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ ﴿٢٧﴾ وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ ۖ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ﴿٢٨﴾ يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَنْ يَنْصُرُنَا مِنْ بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءَنَا ۚ قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِيكُمْ إِلَّا مَا أَرَىٰ وَمَا أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ ﴿٢٩﴾ وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ ﴿٣٠﴾ مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ ۚ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعِبَادِ ﴿٣١﴾ وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ ﴿٣٢﴾ يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٣﴾ فرعون گفت: بگذارید تا من موسی را بکشم، و او از پروردگارش بخواهد [تا از کشته‌شدن حفظش کند]! من می‌ترسم آیین شما را تغییر دهد، یا در [سراسر این] سرزمین تبهکاری و فتنه‌انگیزی کند [و نظم عمومی را مختل سازد] (٢٦) موسی گفت: من از هر متکبّر سرکشی که ایمان به روز حسابرسی ندارد به پروردگارم و پروردگار شما [که اراده‌اش در مورد من و شما نافذ است] پناه می‌برم (٢٧) مردی مؤمن از خاندان فرعون که ایمانش را پنهان می‌داشت گفت: آیا تصمیم دارید مردی را برای این‌که می‌گوید پروردگار من اللّه است بکشید؟ درحالی‌که او از سوی پروردگارتان برای شما دلایل روشنی [بر اثبات توحید و نبوتش] آورده، چنانچه دروغ‌گو باشد دروغش به زیان خود اوست، و اگر راست بگوید برخی از عذاب‌هایی که به شما وعده می‌دهد دامن‌گیرتان خواهد شد، به‌راستی خداوند اسراف‌کنندۀ بسیار دروغ‌گو را هدایت نمی‌کند (٢٨) ای قومِ من! امروز حکومت و فرمانروایی فقط در دست شماست، و بر این کشور مسلط هستید، چنانچه صدمه و آسیب‌رسانی خدا [یعنی عذاب] به‌سوی ما آید چه کسی ما را [برای برطرف‌کردنش] یاری خواهد داد؟ فرعون گفت: من جز آنچه را [با فکر و اندیشه‌ام] تشخیص می‌دهم به شما ارائه نمی‌دهم، و جز به راه راست هدایتتان نمی‌کنم! (٢٩) آن [مرد] مؤمن گفت: ای قومِ من! بی‌تردید من از روزی همچون روز [دچارشدنِ] گروه‌ها [به عذاب الهی] بر شما می‌ترسم (٣٠) مانند روش قوم نوح، عاد، ثمود و کسانی که بعد از آنان بودند [که پافشاری بر کفر و تکذیب حقایق، داشتند و نهایتاً دچار عذاب شدند] خداوند خواهان هیچ ستمی بر بندگان نیست (٣١) ای قومِ من! بی‌گمان من از روزی که مردم یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] صدا می‌زنند بر شما بیمناکم (٣٢) روزی که پشت‌کنان درحالی‌که روی [از عذاب] برمی‌گردانید، [به این‌سو و آن‌سو] فرار می‌کنید، [ولی] برای شما در برابر خدا هیچ نگهدارنده‌ای [از عذاب] نیست، و هرکه را خداوند [به کیفر تکبّرش] در گمراهی وانهد، هیچ هدایت‌کننده‌ای برایش نخواهد بود (٣٣)