صفحه 467 - سوره زمر آیه 75 و سوره غافر آیات 1 تا 7 وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾ سوره غافر حم ﴿١﴾ تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿٢﴾ غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿٣﴾ مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ ﴿٤﴾ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِنْ بَعْدِهِمْ ۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ ۖ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٥﴾ وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿٦﴾ الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿٧﴾ در آن روز فرشتگان را می‌بینی که پیرامون عرش حلقه زده‌اند درحالی‌که پروردگارشان را همراه ستایش، [با تسبیح گفتن از هر عیب و نقصی] پاک و مبرّا می‌دارند، در بین اهل محشر به حق و عدالت داوری می‌شود، و گفته می‌شود: همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوند پروردگار جهانیان است (٧٥) سوره غافر به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی حاء، میم (١) [این] کتابی است که از سوی خداوند توانای شکست‌ناپذیر و دانا نازل شده است (٢) که آمرزندۀ گناه، پذیرنده توبه، سخت‌کیفر و دارای عطایای فراوان است، هیچ معبودی جز او نیست، بازگشتِ همه فقط به‌سوی اوست (٣) جز کافران کسی دربارۀ آیات خداوند گفت‌وگوی نادرست و بی‌دلیل نمی‌کند، [اینان را هیچ ارزش و شأنی نیست،] بنابراین رفت و آمدشان در شهرها [برای امور اقتصادی، و قدرت‌نمایی] تو را نفریبد [که در تبلیغ پیام‌های حق سستی کنی] (٤) پیش از اینان، قوم نوح و [دیگر] گروه‌هایی [که] بعد از آنان [بودند پیامبرانشان را] انکار کردند، و هر امتی به قصد دستگیرکردن [و کشتنِ] پیامبرشان به حرکت آمدند، و با [توسل به حربۀ] باطل‌گویی [و فرهنگِ ابلیسی] برای نابودکردن حق به گفت‌وگوی نادرست و بی‌دلیل برخاستند، [همۀ] آنان را [به عقوبتی سخت و کیفری بیچاره‌کننده] گرفتار کردم، پس [بنگر که] عذاب من چگونه بود؟! (٥) همان‌گونه [که گروه‌های کافرِ گذشته دچار عقوبت شدند،] وعدۀ عذاب پروردگارت دربارۀ [همۀ] کافران [لجوج و ضد دین]، حتمی و ثابت شد که آنان اهل دوزخ‌اند (٦) فرشتگانی که حمل‌کنندۀ عرشند و فرشتگان پیرامون آن، پروردگارشان را همراه با ستایش، تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند، و برای مؤمنان درخواست آمرزش می‌کنند [و می‌گویند:] پروردگارا! رحمت و دانشت همه‌چیز را فراگرفته، پس آنان را که توبه کرده‌اند، و راه تو را [که اسلام است] دنبال کردند بیامرز! و از عذاب دوزخ نگاهشان دار! (٧)