صفحه 464 - سوره زمر آیات 48 تا 56

صفحه 464 - سوره زمر آیات 48 تا 56

وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾ فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾ قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٥٠﴾ فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾ أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾

[آن روز همۀ] بدی‌هایی که [در دنیا] مرتکب شدند [در برابر چشمانشان] پدیدار می‌شود، و عذابی که همواره به مسخره می‌گرفتند همۀ وجودشان را احاطه خواهد کرد‌ (٤٨) چون به انسان مصیبت و گزندی رسد ما را [برای برطرف‌شدنش به کمک] می‌طلبد، و هنگامی که از سوی خود نعمت [و مایۀ آسایشی] به او عنایت کنیم، می‌گوید: جز این نیست که آن را بر پایۀ دانش [و کاردانی‌ام] به دست آورده‌ام! [چنین نیست که می‌گوید،] بلکه این [آسیب‌ها و نعمت‌ها] وسیلۀ آزمایش است [تا سپاس‌گزاران از ناسپاسان مشخص شوند]، ولی بیشتر مردم [به این حقیقت] معرفت ندارند‌ (٤٩) همین [سخن باطل] را کسانی که پیش از اینان بودند گفتند، [و توجه نکردند که هر کاری به ارادۀ حق انجام می‌گیرد،] نهایتاً آنچه [این یاوه‌گویان از ثروت و دیگر امکانات] به‌دست می‌آوردند هیچ‌چیزی [از عذاب و آسیب] را از آنان برطرف نساخت‌ (٥٠) در نتیجه، کیفر اعمال زشتی که مرتکب شده بودند به آنان رسید، و کسانی از این مردم که [به آیات حق] ستمکارند به‌زودی عذابِ اعمال بدی که انجام دادند به آنان می‌رسد، و عاجزکنندۀ [خدا] نیستند [تا بتوانند از دسترس قدرتش بیرون روند] (٥١) آیا [مردم] ندانسته‌اند که خداوند رزق و روزی را برای هرکه بخواهد وسعت می‌دهد و [یا] تنگ می‌گیرد، بی‌تردید در این [اندازه‌گیری روزی] برای مردمی که ایمان دارند نشانه‌هایی [از بصیرت و حکمت و مصلحت‌خواهی خداوند] است‌ (٥٢) بگو: ای بندگانم که به زیان خود [در ارتکاب گناه] زیاده‌روی کرده‌اید! از رحمت خدا ناامید نشوید، همانا خداوند همۀ گناهان [شما] را می‌آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است‌ (٥٣) [مشروط بر این‌که با توبه و اخلاص] به‌سوی پروردگارتان بازگردید و تسلیم او شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغتان آید و [در برابرش] یاری نشوید (٥٤) و از [قرآن،] بهترین کتابی که از سوی پروردگارتان [برای تأمین خیر دنیاو آخرتتان] به‌سوی شما فرستاده شده پیروی کنید، پیش از آن‌که ناگهان و درحالی‌که در بی‌خبری به سرمی‌برید عذاب به شما برسد‌ (٥٥) تا [مبادا] کسی [به هنگام محاصره‌شدن در عذاب] بگوید: افسوس که در حق خداوند [و اطاعت از او] کوتاهی و تقصیر کردم، و همانا از مسخره‌کنندگان [آیاتش] بودم! (٥٦)