صفحه 462 - سوره زمر آیات 32 تا 40 فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ ﴿٣٢﴾ وَالَّذِي جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿٣٣﴾ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ ﴿٣٤﴾ لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٣٥﴾ أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٦﴾ وَمَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انْتِقَامٍ ﴿٣٧﴾ وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ ۚ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ ۖ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿٣٨﴾ قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ ﴿٤٠﴾ ستمکارتر از کسی که بر خداوند دروغ بست، و این سخنِ راست و درست [یعنی قرآن] را چون به‌سویش آمد انکار کرد کیست؟ آیا برای کافران جایگاهی در دوزخ نیست؟ (٣٢) کسانی [چون پیامبران] که سخن راست و درست را از سوی خداوند آورده‌اند، و [آنان که حقانیت آن را] تصدیق کرده‌اند [همۀ] آنان تقواپیشگانند (٣٣) برای آن تقواپیشگان نزد پروردگارشان هرچه بخواهند فراهم است، این است پاداش نیکوکاران (٣٤) [چنین پاداشی را به آنان وعدۀ حتمی داده] تا خداوند [از برکت این وعده،] زشت‌ترین اعمالی را که انجام داده‌اند [از پروندۀ آنان] محو کند، و بر پایۀ بهترین عملی که همواره انجام می‌دادند پاداششان دهد (٣٥) آیا خداوند برای بنده‌اش [در همۀ امور] بس نیست؟ ولی [مخالفانت بی‌توجه به ایمان و پایداری‌ات] در مقام ترساندنت از غیر خدا هستند، [اینان در چه گمراهی و خیال باطلی غرقند!] خداوند هرکه را [به کیفر عناد و کفرش] در گمراهی وانهد هیچ هدایت‌کننده‌ای برای او نخواهد بود (٣٦) و هرکه را خداوند هدایت کند هیچ گمراه‌کننده‌ای برای او وجود نخواهد داشت، آیا خداوند توانای شکست‌ناپذیر و انتقام‌گیرنده نیست؟ (٣٧) اگر از آنان بپرسی آسمان‌ها و زمین را چه کسی آفریده؟ قاطعانه می‌گویند: خداوند. بگو: دربارۀ معبودانی غیر خداوند که [برای حل مشکلاتتان و رواشدن حاجاتتان] از آنان کمک می‌خواهید به من خبر دهید، که اگر خداوند گزند و آسیبی برای من بخواهد آیا آنان برطرف‌کنندۀ گزند و آسیب او از من هستند؟ یا اگر نعمت و رفاهی برای من بخواهد آیا بازدارندۀ نعمت و رفاهش از من هستند؟ بگو: خداوند [در همۀ امور] مرا بس است، و توکل‌کنندگان فقط بر او توکل می‌کنند (٣٨) بگو: ای قومِ من! شما براساس آنچه [از قدرت و نیرویی] که دارید بکوشید، من هم [بر پایه ایمان و اخلاصم] می‌کوشم، به‌زودی خواهید دانست (٣٩) چه کسی را [در دنیا] عذابی می‌رسد که خوار و رسوایش کند، و [در آخرت] عذابی جاودانه بر او فرود می‌آید (٤٠)