صفحه 452 - سوره صافات آیات 154 تا 182 مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾ أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ ﴿١٥٦﴾ فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٥٧﴾ وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾ إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾ فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ ﴿١٦٢﴾ إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾ وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ ﴿١٦٤﴾ وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ ﴿١٦٥﴾ وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾ وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾ لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾ لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾ فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾ وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾ إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ ﴿١٧٢﴾ وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿١٧٣﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٤﴾ وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ ﴿١٧٧﴾ وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٨﴾ وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾ وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٢﴾ شما را چه شده، چگونه داوری می‌کنید؟ (١٥٤) آیا [از تذکرات پروردگار] هشیار [و بیدار] نمی‌شوید؟ (١٥٥) آیا بر این ادعای خود دلیل روشنی دارید؟ (١٥٦) اگر راستگو هستید کتاب [آسمانی] خود را [که با تکیه بر آن این ادعا را دارید] بیاورید (١٥٧) و [از آن ادعا بدتر این‌که] بین خدا و جنیان پیوند و رابطه قرار دادند [و گفتند: خداوند از بین جنّیان همسر گرفته، و حاصل این ازدواج، فرشتگان هستند،] درصورتی‌که خود جنّیان [که بندگانی مکلّف به تکالیفند به‌خوبی] می‌دانند که [روز قیامت برای محاسبه] احضار خواهند شد (١٥٨) خداوند از همۀ اوصافی که [مشرکان او را به آن] توصیف می‌کنند منزه و پاک است (١٥٩) مگر بندگانِ خالص‌شدۀ خداوند [که توصیفشان دربارۀ خدای متعال شایسته و لایق مقام قُدس اوست] (١٦٠) بی‌تردید شما و آنچه می‌پرستید (١٦١) نمی‌توانید [مردم را] بر ضد خداوند منحرف کنید (١٦٢) مگر آنان‌که با [پیروی از شما] ورود به [آتش] دوزخ را [به اختیار خود] انتخاب کنند (١٦٣) هیچ‌کدام از ما [فرشتگان] نیست مگر این‌که برای او منزلتی مشخص است (١٦٤) همانا ما [برای اجرای فرمان خداوند] صف کشیده‌ایم (١٦٥) و مبرّا‌کنندگانِ [حضرتش از هر عیب و نقص] هستیم (١٦٦) مشرکان [پیش از بعثتِ پیامبر] می‌گفتند (١٦٧) اگر کتابی چون کتاب‌های [آسمانی] پیشین نزد ما بود (١٦٨) هرآینه از بندگان خالص‌شدۀ خداوند می‌شدیم (١٦٩) ولی [هنگامی که قرآن برای هدایتشان آمد] به آن کافر شدند، به‌زودی [کیفر کفرشان را] خواهند دانست (١٧٠) به‌یقین وعدۀ ما دربارۀ بندگانمان که به رسالت فرستاده شدند از پیش حتمی و ثابت گشته (١٧١) که بی‌تردید [در همۀ زمینه‌ها] یاری خواهند شد (١٧٢) بی‌شک سپاه ما [که جبهۀ حق است] پیروزند (١٧٣) پس تا مدتی از مشرکان روی برتاب (١٧٤) و آنان را [با دست‌وپازدن در کفرشان] بنگر، که به‌زودی [فرجام شومشان را] خواهند دید (١٧٥) آیا عذابِ ما را به شتاب می‌خواهند؟ (١٧٦) هنگامی که [عذابمان] در آستانۀ خانه‌هایشان فرود آید، هشدار داده‌‌شدگان روزگار [اسفبار و] بدی خواهند داشت! (١٧٧) پس تا مدتی از آنان روی‌برتاب (١٧٨) و [آنان را با دست‌وپازدن در کفرشان] بنگر که به‌زودی [فرجام شومشان را] خواهند دید (١٧٩) پروردگارت که دارای قدرت شکست‌ناپذیر است از همۀ اوصافی که [مشرکان او را به آن] توصیف می‌کنند منزّه و پاک است (١٨٠) سلام و درود بر همۀ رسولان! (١٨١) همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوند، پروردگار جهانیان است (١٨٢)