صفحه 440 - سوره فاطر آیه 45 و سوره یس آیات 1 تا 12 وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا ﴿٤٥﴾ سوره يس يس ﴿١﴾ وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ﴿٢﴾ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣﴾ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٤﴾ تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ﴿٥﴾ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿٦﴾ لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٧﴾ إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ ﴿٨﴾ وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ ﴿٩﴾ وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٠﴾ إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿١١﴾ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ ﴿١٢﴾ اگر خداوند مردم را به کیفر گناهانشان در معرض مجازات قرار می‌داد هیچ جنبنده‌ای را روی زمین باقی نمی‌گذاشت، ولی آنان را تا سرآمدی معین مهلت می‌دهد، هنگامی که مهلتشان سرآید [به عذاب استیصال در دنیا و عذاب دوزخ در آخرت دچار می‌شوند] به‌راستی خداوند به [همه احوال و امور] بندگانش بیناست (٤٥) سوره يس یاء، سین (١) سوگند به قرآنِ حکمت‌آموزِ استوار (٢) که یقیناً تو از فرستاده‌شدگانی (٣) [درحالی‌که] یقیناً بر راهی مستقیم [قرار داری] (٤) [قرآن] از سوی خداوند توانای شکست‌ناپذیر و مهربان فرستاده شده است (٥) تا مردمی را هشدار دهی که [پیش از اینان] پدرانشان را هشدار نداده‌اند، به این سبب بی‌خبر [از حقایق] مانده‌اند (٦) یقیناً [وعدۀ] عذاب بر بیشتر مردم حتمی و ثابت شده است، به این خاطر ایمان نمی‌آورند (٧) [گویا] غُل‌هایی بر گردن‌هایشان نهاده‌ایم که تا زیر چانه‌هایشان قرار گرفته، و در نتیجه سرهایشان بالا مانده [آن‌گونه که از دیدن هرچیزی و فهم هر حقیقتی محروم و عاجزند!] (٨) [به کیفر لجاجت و کبرشان] از پیشِ روی [دل و جانشان] ، و از پشت‌سرِ [عقلشان و وجودشان] حایلی [بلند و تاریک‌زا] قرار داده‌ایم، و [دیدگان] آنان را به‌صورتی فراگیر پوشانده‌ایم که نور هدایت را نمی‌بینند (٩) برای آنان یکسان است که [از عواقب خطرناک اعمالشان] بترسانی یا نترسانی، ایمان نمی‌آورند (١٠) فقط کسی را می‌توانی بترسانی که [جدّاً] می‌خواهد از قرآن پیروی کند، و از خدا در نهان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشی ارزنده بشارت ده! (١١) ما مردگان را یقیناً زنده می‌کنیم، و آنچه را پیشاپیش فرستاده‌اند، و آثار [به‌جا ماندۀ پس از مرگشان را] ثبت می‌کنیم، و همه‌چیز را در امامی روشنگر [که لوح محفوظ است] برشمرده [و نوشته]ایم (١٢)