صفحه 427 - سوره احزاب آیات 63 تا 73 يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا ﴿٦٣﴾ إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا ﴿٦٤﴾ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿٦٥﴾ يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا ﴿٦٦﴾ وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا ﴿٦٧﴾ رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا ﴿٦٨﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَكَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا ﴿٦٩﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا ﴿٧٠﴾ يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا ﴿٧١﴾ إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا ﴿٧٢﴾ لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿٧٣﴾ مردم همواره درباره [زمان وقوع] قیامت از تو میپرسند، بگو: دانشِ آن فقط نزد خداست، و تو چه میدانی شاید قیامت نزدیک باشد (٦٣) همانا خداوند کافران را [از رحمت خود] طرد کرده، و برای آنان آتشی افروخته آماده کرده است (٦٤) درحالیکه همواره در آن جاودانند، و سرپرست و یاوری [که آنان را نجات دهد] نیابند (٦٥) روزی که صورتهایشان را در آتش از سویی بهسویی میگردانند، [و آنان در آن وضعِ سخت] میگویند: ایکاش ما [زمانی که در دنیا بودیم] از خدا و پیامبر اطاعت میکردیم! (٦٦) و [نیز] میگویند: پروردگارا! البته ما [به اختیار و انتخاب خودمان] از فرمانروایان و بزرگانِ [بیدین] خود اطاعت کردیم، در نتیجه ما را منحرف کردند (٦٧) پروردگارا! [سهم] آنان را از عذاب دوچندان ده! و کاملاً [از رحمتت] دورشان ساز! (٦٨) ای مؤمنان! [دربارۀ پیامبرتان] مانند کسانی نباشید که موسی را [با تهمت و سرپیچی از او] آزار دادند، خداوند او را از آنچه [دربارهاش] میگفتند تبرئه کرد، و او نزد خدا آبرومند بود (٦٩) ای مؤمنان! از خداوند [اطاعت کرده، و از محرّماتش] بپرهیزید، و سخنِ استوار و درست بگویید (٧٠) تا [خداوند] اعمالتان را برایتان [از برکت اطاعت از خدا و پرهیز از محرّمات] اصلاح کند، و گناهانتان را بیامرزد، و هر که از خدا و رسولش اطاعت کند یقیناً به کامیابی بزرگی دست یافته است (٧١) ما امانت را [که تکالیف و مسئولیتهای اختیاری شرعی است] بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم، و آنها از به عهدهگرفتنش [به علت نداشتن استعداد] سر باز زدند و از [پذیرفتن] آن ترسیدند، و انسان آن را به عهده گرفت، بیتردید او [به خاطر ادانکردنِ امانت] بسیار ستمکار، و [نسبت به سرانجامِ خیانت در امانت،] بسیار نادان است (٧٢) تا نهایتاً خداوند مردان و زنان منافق، و مردان و زنان مشرک را [به سبب ادا نکردن امانت] عذاب کند، و مردان و زنان مؤمن را [به علت ادای امانت] مورد آمرزش و رحمت قرار دهد، و خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است (٧٣)