صفحه 398 - سوره عنکبوت آیات 15 تا 23 فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ ﴿١٥﴾ وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١٦﴾ إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿١٧﴾ وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٨﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿١٩﴾ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٢٠﴾ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٢٢﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٢٣﴾ پس او و اهل کشتی را به ساحل نجات رساندیم، و آن [حادثه] را پندی [بسیار مهم] برای جهانیان قرار دادیم (١٥) و ابراهیم را [نیز فرستادیم]، آن زمان به قومش گفت: خداوند را بپرستید و از او [اطاعت کرده، از محرّماتش] بپرهیزید، چنانچه مردم دانایی باشید این [راه و روش] برای شما بهتر است (١٦) جز این نیست که شما به‌جای خداوند بُت‌هایی [بی‌اثر و پوچ] را می‌پرستید، و [نام‌های] دروغین [چون الهه، شفیع، معبود و روزی‌بخش برای آن‌ها] می‌سازید، آن‌هایی که به‌جای خدا می‌پرستید اختیار هیچ رزقی را برای شما ندارند، رزق را از پیشگاه خداوند بخواهید، و او را بپرستید و شکرگزار حضرتش باشید، [همۀ] شما را به‌سوی او بازمی‌گردانند (١٧) اگر مرا انکار کنید [کار تازه‌ای نیست؛ زیرا] امت‌هایی [نیز] پیش از شما منکر [پیامبران] بودند، بر عهدۀ پیامبر جز رساندن روشنگرانه [پیام وحی] نیست (١٨) آیا ندانسته‌اند که خداوند چگونه آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را [پس از فروپاشیدنش] بازمی‌گرداند، یقیناً این [کار] بر خداوند آسان است (١٩) بگو: در زمین گردش کنید، پس با دقت بنگرید که [خداوند] چگونه آفرینش را آغاز کرد، سپس خداوند جهانِ آخرت را ایجاد می‌کند؛ چون خداوند بر هر کاری تواناست (٢٠) هرکس را بخواهد [به سبب گناهانش] عذاب می‌کند، و هرکس را بخواهد [به سبب توبه و ایمان و عمل صالح‌‌اش] مورد رحمت قرار می‌دهد، و [همۀ] شما را به‌سوی او بازمی‌گردانند (٢١) شما نه در زمین و نه در آسمان، عاجزکنندۀ [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید]، و شما را در برابر خداوند هیچ سرپرست و فریادرسی نیست (٢٢) کافران به آیات خدا و لقای او از رحمت من [به سبب تاریکی باطنشان] مأیوسند، برای اینان عذابی دردناک خواهد بود (٢٣)