صفحه 395 - سوره قصص آیات 78 تا 84 قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٧٨﴾ فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ ﴿٧٩﴾ وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ ﴿٨٠﴾ فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِينَ ﴿٨١﴾ وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٢﴾ تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿٨٣﴾ مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٤﴾ گفت: جز این نیست که این [ثروت و مالِ انبوه] بر پایۀ دانشی که نزد من است برایم فراهم شده، [نه از سوی خداوند!] آیا نمی‌دانست که خداوند پیش از او اقوامی را نابود کرده که از او نیرومندتر و ثروت‌اندوزتر بودند؟ و [هنگام آمدن عذاب،] گنه‌پیشگان از گناهانشان [که برای خداوند معلوم و مشهود است] بازپرسی نمی‌شود (٧٨) [قارون] با [همۀ] زینت و زیورش به سوی قومش بیرون شد، آنان‌که [به سبب جهلِ به آخرت و پاداش‌های عظیمِ آن] خواهان زندگی دنیا بودند گفتند: ای‌کاش مانند آنچه برای قارون فراهم آمده برای ما [هم فراهم] بود، همانا او دارای بهرۀ بزرگی است! (٧٩) ولی آنان‌که آراسته به معرفت [و شناخت حقایق] بودند گفتند: وای بر شما [دنیاطلبان]! پاداش خداوند برای مؤمنانی که کار شایسته انجام داده‌اند بهتر است، و این [حقیقت] را جز شکیبایان [بر حوادث تلخ و شیرین] دریافت نمی‌کنند (٨٠) پس او و خانه‌اش را [به کیفر طغیان و بخل و اندیشۀ ناپسندش] در زمین فروبردیم، و در برابر [قدرت و ارادۀ] خداوند هیچ گروهی برای او نبود که وی را [برای رهایی از عذاب] یاری دهد، و خود نیز نتوانست از خود دفاع کند (٨١) بامدادان آنان‌که دیروز جایگاه او را آرزو داشتند می‌گفتند: شگفتا! خداوند رزق را برای هرکس از بندگانش بخواهد گشایش می‌دهد، و [برای هرکه بخواهد] تنگ می‌گیرد، اگر خداوند بر ما منّت نمی‌گذاشت ما را [نیز] در زمین فروبرده بود. عجبا! که ناسپاسان یقیناً [بر مشکلات و موانع راه زندگی] پیروز نمی‌شوند (٨٢) آن سرای [پُرارزشِ] آخرت را برای کسانی قرار می‌دهیم که در زمین نه در پی برتری‌جویی و سلطه‌اند، نه در پی تبهکاری و فتنه‌اندازی، و سرانجامِ [نیک] برای کسانی است که از خدا [اطاعت کرده، و از محرّماتش] می‌پرهیزند، (٨٣) هرکس [به پیشگاه خداوند] کار نیکی بیاورد پاداشی بهتر از آن برای اوست، و هرکه کار بدی بیاورد [بداند که؛] بدکاران جز به گناهانی که همواره مرتکب می‌شدند کیفر داده نمی‌شوند (٨٤)