صفحه 385 - سوره نمل آیات 89 تا 93 و سوره قصص آیات 1 تا 5 مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ ﴿٨٩﴾ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٩٠﴾ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩١﴾ وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ ﴿٩٢﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾ سوره القصص طسم ﴿١﴾ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ نَتْلُو عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٣﴾ إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٤﴾ وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ ﴿٥﴾ کسانی که کارهای نیکو [به آخرت] بیاورند پاداشی بهتر از آن دارند، و در آن روز از هراسی شدید در امانند (٨٩) و آنان که کارهای زشت بیاورند [با] صورتهایشان در آتش افکنده میشود، [به آنان گویند:] آیا جز آنچه همواره انجام دادید پاداشتان دادهاند؟ (٩٠) من فقط مأمورم پروردگار این شهر [مکه] را که به آن بسیار حُرمت نهاده بپرستم، آنکه همهچیز در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی اوست، و فرمان یافتهام که از تسلیمشدگان [به او] باشم (٩١) و [مأموریت دارم] که قرآن را [بر همۀ مردم] بخوانم، پس هرکه هدایت یابد به سود خود هدایت یافته، و هرکه منحرف شود [آثار شومِ انحراف متوجه خود اوست،] بگو: من فقط از هشداردهندگانم (٩٢) بگو: همۀ ستایشها ویژۀ خداوند است، بهزودی نشانههای قدرت خود را [که شکست شما و گرفتاریهای سخت دنیایی و عذاب آخرت است] به شما [حقستیزان] نشان خواهد داد، پس آنها را [بهخوبی] خواهید شناخت [ولی در آن وقت، ایمانآوردن سودی برای شما ندارد،] و پروردگارت از آنچه انجام میدهید بیخبر نیست (٩٣) سوره قصص به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی طاء، سین، میم (١) این آیاتِ [با عظمتِ] کتاب روشنگر است (٢) بخشی از سرگذشت [مهم] موسی و فرعون را برای [پندگرفتنِ] مردمی که ایمان دارند به درستی و راستی بر تو میخوانیم (٣) مسلّماً فرعون در سرزمین [مصر] تکبّر و برتریجویی ورزید، و مردمش را بهصورت گروهگروه [و ملزم به پیروی بیچون و چرای از خود] کرد، طایفهای از آنان را به زبونی و درماندگی کشاند، پسرانشان را سر میبرید و دخترانشان را زنده میگذاشت، بیتردید او از تبهکارانِ فتنهانگیز بود (٤) ما میخواستیم به آنانکه در [آن] سرزمین به زبونی و درماندگی سوقشان دادند نعمتِ [باارزشِ نجات از ستم فرعونیان را] عطا کنیم، و آنان را پیشوایان و وارثان [اموال و سرزمینهای ستمگران] گردانیم (٥)