صفحه 364 - سوره فرقان آیات 44 تا 55 أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٤﴾ أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا ﴿٤٥﴾ ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا ﴿٤٦﴾ وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا ﴿٤٧﴾ وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا ﴿٤٨﴾ لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا ﴿٤٩﴾ وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا ﴿٥٠﴾ وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا ﴿٥١﴾ فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢﴾ ربع الحزب37وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَحْجُورًا ﴿٥٣﴾ وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿٥٤﴾ وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُهُمْ وَلَا يَضُرُّهُمْ ۗ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِ ظَهِيرًا ﴿٥٥﴾ آیا گمان می‌کنی بیشتر آنان [دعوت حق را] می‌شنوند، یا [در حقایق] می‌اندیشند؟ آنان جز مانند چهارپایان نیستند، بلکه در اوج گمراهی‌اند (٤٤) آیا در [قدرت و مشیت] پروردگارت نیندیشیدی که چگونه سایه را گستراند و حرکت داد؟ اگر می‌خواست آن را ساکن می‌کرد، آن‌گاه خورشید را دلیل آن قرار دادیم (٤٥) سپس آن را به تدریج به‌سوی خود بازمی‌گیریم (٤٦) اوست که شب را برای شما پوشش، و خواب را [مایۀ استراحت و] آرامش، و روز را [ظرف] پراکنده‌شدن [جهت کوشش] قرار داد (٤٧) اوست که بادها را پیشاپیشِ [باران] رحمتش مژده‌دهنده فرستاد، و از آسمان آبی پاک و پاکیزه‌کننده نازل کردیم (٤٨) تا به‌وسیلۀ آن سرزمینی مرده را زنده کنیم، و آن را به چهارپایان و مردمِ بسیاری از آفریده‌های خود بنوشانیم (٤٩) ما باران را بین آنان [به اندازه‌های مختلف و منطقه‌به‌منطقه] به گردش درآوردیم تا متذکر [قدرت و رحمت من] شوند، ولی بیشتر مردم جز به ناسپاسی تن ندادند (٥٠) اگر می‌خواستیم البته در هر شهری [پیامبر] هشداردهنده‌ای می‌فرستادیم [تا سنگینی مسئولیت رسالتت کم شود] (٥١) بنابراین از کافران [که دوست دارند از ابلاغ وحی بازایستی] اطاعت مکن! و به‌وسیلۀ این [قرآن] با آنان جهاد کن؛ جهادی بزرگ (٥٢) اوست که دو دریا را به هم پیوست، این خوش‌طعم و گوارا و آن شور و تلخ است، و بین آن دو، حائل و حریمی نفوذناپذیر قرار داد [که هرگز با هم مخلوط نمی‌شوند] (٥٣) اوست که از آب، بشری آفرید پس او را [دارای دو نوع پیوند] نَسَبی و سببی قرار داد، و پروردگارت همواره تواناست (٥٤) به‌جای خداوند چیزهایی را می‌پرستند که نه سودشان می‌دهد و نه زیانشان می‌رساند، و کافر همواره بر ضد پروردگارش پشتیبان [شیاطین و طاغوتیان] است (٥٥)