صفحه 358 - سوره نور آیات 59 تا 61 وَإِذَا بَلَغَ الْأَطْفَالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٥٩﴾ وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ ۖ وَأَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٦٠﴾ لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُمْ مَفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ ۚ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا ۚ فَإِذَا دَخَلْتُمْ بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿٦١﴾ هنگامی که کودکانتان به بلوغ رسیدند باید [برای ورود به اطاق ویژه و خلوتتان] اجازه بگیرند، همان‌گونه که بزرگسالان پیش از آنان [در آن شرایط خاص] اجازه می‌گرفتند، خداوند بدین‌گونه احکامش را برای شما بیان می‌کند، خداوند دانا و حکیم است (٥٩) بر زنان سال‌خورده‌ای که امید ازدواج را از دست داده‌اند باکی نیست که پوشش خود را درصورتی‌که با زیور[شان] قصد خودآرایی نداشته باشند کنار بگذارند، البته پوشش و حجاب برای آنان بهتر است، خداوند شنوا و داناست (٦٠) بر نابینا و لَنگ و بیمار و خودِ شما باکی نیست که [بدون اجازه] از [غذاهای] خانه‌هایی که ذکر می‌شود بخورید: خانه‌های خودتان، یا پدرانتان، یا مادرانتان، یا برادرانتان، یا خواهرانتان؛ یا عموهایتان، یا عمه‌هایتان، یا دایی‌هایتان، یا خاله‌هایتان؛ یا مکان‌هایی که کلید آن‌ها در اختیار شماست، یا [خانه‌های] دوستتان، بر شما باکی نیست که دسته‌جمعی یا جدا‌جدا [غذا] بخورید. چون به خانه‌ها[یی که ذکر شد] وارد شدید بر یکدیگر سلام کنید که [درودی] است از سوی خداوند، درودی پُرخیر و پسندیده، خداوند احکام [خود] را این‌گونه برای شما بیان می‌کند تا بیندیشید (٦١)