صفحه 347 - سوره مومنون آیات 75 تا 89 وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾ حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾ وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾ وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾ بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ ﴿٨١﴾ قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨٣﴾ قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٨٥﴾ قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿٨٦﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾ قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾ اگر به آنان مهربانی کنیم و آسیبی را که دچارش هستند برطرف سازیم باز هم درحالی‌که سرگردانند در طغیانشان پافشاری می‌کنند (٧٥) البته ما آنان را به بلاها [و مشکلات] دچار کردیم، ولی نه برای پروردگارشان فروتنی کردند، و نه [به پیشگاهش] زاری آوردند (٧٦) تا زمانی که دری از عذابِ سخت به روی آنان بگشاییم ناگهان در آن حال [از همه‌چیز] ناامید می‌شوند (٧٧) اوست که برای شما گوش و دیده و دل پدید آورد، ولی اندکی سپاس‌گزارند (٧٨) اوست که شما را در زمین آفرید، و [نهایتاً] به‌سوی او محشور می‌شوید (٧٩) اوست که حیات می‌دهد و می‌میراند، و رفت‌وآمدِ شب و روز به خواست اوست، آیا اندیشه نمی‌کنید [که نظام جهان دلیلی است برای شناختِ او]؟ (٨٠) [نه این‌که اندیشه نمی‌کنند،] بلکه همان سخنان [نادرست] را [دربارۀ خداوند و قیامت و نبوت] گفتند که پیشینیان می‌گفتند (٨١) گفتند: آیا زمانی که بمیریم و خاک و استخوان [پوسیده] شویم حتماً برانگیخته خواهیم شد؟ (٨٢) همانا این [برانگیخته‌شدن] را پیش از این به ما و پدرانمان وعده دادند [اما] این وعده جز افسانۀ خرافی پیشینیان نیست! (٨٣) بگو: اگر دانایی [و معرفت] دارید بگویید زمین و هرکه در آن است از کیست؟ (٨٤) خواهند گفت: از خداست. بگو: پس چرا هشیار نمی‌شوید؟ (٨٥) بگو: مالک آسمان‌های هفت‌گانه و پروردگارِ عرشِ بزرگ کیست؟ (٨٦) خواهند گفت: [آن‌ها هم] در سیطرۀ مالکیت خداوند است. بگو: پس چرا [از پرستشِ غیر او] پرهیز نمی‌کنید؟ (٨٧) بگو: اگر دانایی [و معرفت] دارید کیست که حاکمیت و فرمانروایی مطلقِ هرچیزی در سیطرۀ ارادۀ اوست، و اوست که امان می‌دهد، و برخلاف خواستۀ او به کسی امان داده نمی‌شود؟ (٨٨) خواهند گفت: [این ویژگی‌ها فقط] برای خداست. بگو: پس چگونه [بازیچۀ نیرنگ و] افسونتان می‌کنند؟ (٨٩)