صفحه 336 - سوره حج آیات 31 تا 38 حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ ﴿٣١﴾ ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ ﴿٣٢﴾ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴿٣٣﴾ وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ ﴿٣٤﴾ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿٣٥﴾ وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٣٦﴾ لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ ﴿٣٧﴾ إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ ﴿٣٨﴾ درحالی‌که خالصانه گرایش به خداوند داشته باشید، و به او شرک نورزید. و هرکس به خداوند شرک ورزد گویا از آسمان سقوط کرده، و پرندگانِ شکاری او را می‌ربایند، یا باد وی را به جای دور‌دست می‌اندازد (٣١) این است [حدود و مقررات خداوند]، و هرکس شعائر خدا را بزرگ بدارد بدون‌تردید این [کار] ناشی از تقوای دل‌هاست (٣٢) برای شما در دام‌های قربانی تا وقتی معین، سودهایی [چون سواری‌گرفتن، تغذیه از شیر و خوردنِ گوشت آن‌ها] است، سپس مکانِ [جای‌گرفتن]شان [برای قربانی‌شدن]، کنار کعبه آن خانۀ کهن است (٣٣) برای هر امتِ [مؤمنی پیش از شما] عبادتی ویژه [که مشتمل بر قربانی است] قرار دادیم، تا بر آنچه از دام‌ها روزی آنان کردیم [به وقت قربانی] نام خدا را ذکر کنند، پس [بدانید که] معبود شما خداوند یکتاست؛ بنابراین فقط تسلیم او شوید، و فرمانبردارانِ فروتن را [به رحمت و جنّت خداوند] مژده ده! (٣٤) هم‌آنان که وقتی خداوند یاد می‌شود، دل‌هایشان به هراس می‌افتد، و بر آنچه [از حادثه و بلا] به آنان می‌رسد شکیبایند، و خوانندگانِ نماز [با شرایط ویژه‌اش] هستند، و از آنچه روزی آنان کرده‌ایم انفاق می‌کنند (٣٥) شترانِ قربانی را برای شما از شعائرِ خداوند قرار دادیم، برای شما در آن‌ها [تا به محل قربانی برسند] منافعی است [چون سواری و تغذیه از شیر]، [هنگام نحرکردنِ آن‌ها] درحالی‌که به صف ایستاده‌اند نام خدا را بر آن‌ها ببرید، و چون [بی‌جان] به پهلو درافتادند از آن‌ها بخورید، و به تهیدستانی که اهل درخواست نیستند و فقیرانی که اهل درخواستند بخورانید، بدین‌گونه آن‌ها را برای شما به کار گرفتیم تا سپاس‌گزاری کنید (٣٦) هرگز گوشت‌ها و خون‌هایشان به خداوند نمی‌رسد، بلکه تقوای شماست که به او می‌رسد، این‌گونه آن‌ها را برای شما به کار گرفت تا خدا را به شکرانۀ این‌که هدایتتان کرد به بزرگی یاد کنید، و نیکوکاران را [به رحمت و پاداش خداوند] مژده بده! (٣٧) همانا خداوند همواره از مؤمنان دفاع می‌کند، یقیناً خداوند هیچ خیانتکارِ ناسپاسی را دوست ندارد (٣٨)