صفحه 282 - سوره اسراء آیات 1 تا 7 سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿١﴾ وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا ﴿٢﴾ ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا ﴿٣﴾ وَقَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا ﴿٤﴾ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ﴿٥﴾ ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا ﴿٦﴾ إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا ﴿٧﴾ [از هر عیب و نقصی] پاک است آن [خداوندی] که شبی بنده‌اش [محمّد صلی الله علیه وآله] را از مسجدالحرام به مسجد الاَقصی، که پیرامونش را خجسته و پُرخیر قرار داده‌ایم حرکت داد تا بخشی از نشانه‌های [قدرت و عظمت] خود را به او نشان دهیم، مسلّماً خداوند شنوا و داناست (١) ما به موسی کتاب عطا کردیم و آن را وسیلۀ هدایت بنی‌اسرائیل قرار دادیم، [کتاب موسی دارای این پیام سعادت‌بخش بود] که: جز مرا [که خداوندِ یکتا و قادرم] کارسازِ [خود] انتخاب نکنید! (٢) [ای] نسلِ کسانی که همۀ آنان را با نوح [در کشتی] سوار کردیم! همانا او همواره بنده‌ای بسیار شکرگزار بود، [شما هم با اطاعت از حق، در شمار شکرگزاران درآیید!] (٣) ما در تورات به بنی‌اسرائیل اِعلام کردیم که مسلّماً دوبار در زمین تبهکاری و فتنه‌انگیزی می‌کنید، و به [سرکشی و] برتری‌جویی سختی دچار خواهید گشت (٤) چون [زمان انجام] وعدۀ [عذابِ ما به کیفرِ] نخستینِ آن دو [تبهکاری و فتنه‌انگیزی شما] فرارسد، بندگان به شدت جنگ‌جو و نیرومندِ خود را بر ضد شما برمی‌انگیزیم که [برای دست‌یابی به شما و ثروت و اموالتان] لابه‌لای خانه‌ها را [به دقت] جست‌وجو می‌کنند، این وعده یقیناً انجام‌شدنی است (٥) آن‌گاه پیروزی بر آنان را به شما بازمی‌گردانیم، و شما را به‌وسیلۀ اموال و فرزندان مدد می‌رسانیم، و نفراتتان را [بر آنان] فزونی می‌دهیم (٦) اگر نیکی کنید به سود خود نیکی کرده‌اید، و اگر بدی کنید به [زیان] خود [بدی] کرده‌اید. چون [زمان انجام] وعدۀ پایانی [برای عذاب‌کردنتان که وعدۀ دوم ماست] فرارسد، [جنگ‌جویانی بسیار سخت‌گیر بر ضد شما برمی‌انگیزیم] تا شما را [با دچارکردن به آسیب‌های شدید] اندوهگین کنند، و به مسجد [الاَقصی] درآیند چنان‌که بار اول درآمدند تا به هرکه و هرچه دست یابند، نابودش کنند (٧)