صفحه 275 - سوره نحل آیات 73 تا 79 وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿٧٣﴾ فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّهِ الْأَمْثَالَ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٧٤﴾ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَمْلُوكًا لَا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَمَنْ رَزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنْفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا ۖ هَلْ يَسْتَوُونَ ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٧٥﴾ وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّهْهُ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ ۖ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَنْ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ ۙ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٧٦﴾ وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٧٧﴾ وَاللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾ أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٧٩﴾ و به‌جای خداوند یکتا معبودانی [از قبیل بُت‌ها و طاغوت‌ها را] می‌پرستند که نه اختیار و نه قدرتِ رساندن هیچ رزقی را از آسمان و زمین برای آنان ندارند (٧٣) بنابراین خداوند را به اوصافی [مانند اوصاف غیر او] تشبیه نکنید! یقیناً خداوند [کنه ذات و حقیقت اوصاف خود را] می‌داند، و شما [به آن] نادان هستید (٧٤) خداوند [برای فهم شما نسبت به اوصافش و اوصاف غیرِ خود] مَثَلی زده است؛ بردۀ زرخریدی که بر هیچ کاری قدرت ندارد، و کسی که ما رزق نیکویی از سوی خود به او داده‌ایم و او در پنهان و آشکار از آن انفاق می‌کند، آیا [این دو] با هم برابرند؟ [چگونه یکسانند درحالی‌که یکی مملوک و فاقد هر قدرتی، و دیگری مالک و دارای اراده و قدرت است، همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداست،] ولی بیشتر مشرکان نمی‌دانند [که خداوند در ذات و صفات، مانند هیچ مخلوقی نیست] (٧٥) و خداوند [در این زمینه] مَثَلی [دیگر] زده است؛ دو مرد را که یکی از آنان لالِ مادرزاد [و نهایتاً ناشنوا] است که بر هیچ کاری توانایی ندارد، و [به این سبب] سربار [و نان‌خورِ] سرپرست خود است، او را هرکجا می‌فرستد هیچ سودی نمی‌آورد، آیا [چنین لالِ ناشنوای بی‌قدرت و بی‌دانشی] با کسی که [گویا و شنواست، و] به عدالت [نسبت به هر کاری] فرمان می‌دهد، و بر راهی مستقیم است برابر است؟! [پس چرا خداوند را که دارای اوصاف جمال و جلال است با بُت‌های بی‌جان و بدون اثر برابر می‌دانید؟] (٧٦) غیب آسمان‌ها و زمین ویژۀ خداست، و کارِ [برپاکردن] قیامت، [برای او] جز مانند یک چشم‌برهم‌زدن یا نزدیک‌تر [از آن] نیست، مسلّماً خداوند بر هر کاری تواناست (٧٧) خداوند شما را از شکم مادرانتان درحالی‌که چیزی نمی‌دانستید بیرون آورد، و برای شما [ابزار شناخت چون] گوش و چشم و قلب قرار داد تا [با فراگیری دانشِ لازم و معرفت دینی، و عمل به آن] سپاس‌گزاری کنید (٧٨) آیا به پرندگان که در فضای آسمان مسخّرِ [فرمان خداوند]ند نظر نکردید که آنان را [از سقوط به زمین] کسی جز خداوند نگه نمی‌دارد؟ یقیناً در این [امر] برای مردمِ مؤمن نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا] است (٧٩)