صفحه 270 - سوره نحل آیات 27 تا 34

صفحه 270 - سوره نحل آیات 27 تا 34

ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٢٧﴾ الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾ فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٢٩﴾ ثلاثه ارباع الحزب27وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٠﴾ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣١﴾ الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٢﴾ هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٣٣﴾ فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٤﴾

سپس [خداوند این توطئه‌گرانِ ضد دین را] در روز قیامت رسوا و خوارشان می‌کند، و می‌گوید: [معبودانی که گمان کردید] شریکان من [در ربوبیتند، همانان] که شما به‌خاطر آنان [با خداوند و پیامبران و مؤمنان] دشمنی می‌کردید کجایند؟ [آنان پاسخی ندارند، ولی] کسانی که به آنان دانایی و بصیرت داده شده می‌گویند: امروز رسوایی و عذاب سهم کافران است‌ (٢٧) همان کسانی که وقتی فرشتگان جانشان را می‌گیرند درحالی‌که ستمکار بر خود بوده‌اند، [در آن موقعیتِ سخت] از درِ تسلیم و اطاعت درآمده، می‌گویند: ما هیچ کار بدی انجام نمی‌دادیم. [به آنان گویند:] آری [حتماً انجام می‌دادید]، بی‌گمان خداوند به آنچه همواره [از روی شرک] انجام می‌دادید داناست‌ (٢٨) بنابراین از درهای دوزخ وارد شوید که در آن جاودانه‌اید، و به‌راستی چه بد است جایگاه متکبّران!‌ (٢٩) [هنگامی که] به پرهیزگاران گفته شد: پروردگارتان چه نازل کرده؟ گفتند: خیر را، [که قرآنِ هدایتگر است.] برای آنان‌که نیکی کردند پاداش خوبی در این دنیاست، و سرای آخرت حتماً بهتر است، و سرای پرهیزگاران چه نیکوست‌ (٣٠) [همان] بهشت‌های جاویدانی که در آن وارد می‌شوند که از زیر [درختان] آن نهرها جاری است، در آن‌جا هرچه بخواهند برای آنان [فراهم] است، خداوند این‌گونه، پرهیزگاران را پاداش می‌دهد‌ (٣١) هم آنان‌که فرشتگان جانشان را در حالی می‌گیرند که [از آلودگی‌های اعتقادی و عملی و اخلاقی] پاکند، [و به ایشان] گویند: امنیت کامل بر شما باد! [اکنون] به پاداش آنچه همواره انجام می‌دادید به بهشت وارد شوید!‌ (٣٢) آیا [مشرکان و کافران] جز این [مسائل را به عنوان محرّک ایمان‌آوردن به واقعیات مرگ] انتظار دارند که فرشتگان [برای قبض روحشان] به‌سویشان آیند، یا فرمان پروردگارت [مبنی بر عذابشان] فرارسد؟ پیشینیانِ اینان نیز چنین کردند [و در برابر حق ایستادند]، خداوند [در فرستادن عذاب] به آنان ستم نکرد، بلکه خودشان همواره [با ارتکاب گناه] به خویشتن ستم می‌کردند‌ (٣٣) در نهایت کیفر گناهانی که انجام می‌دادند، به آنان رسید، و عذابی که همواره مسخره می‌کردند آنان را احاطه کرد‌ (٣٤)