صفحه 269 - سوره نحل آیات 15 تا 26 وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٥﴾ وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ ﴿١٦﴾ أَفَمَنْ يَخْلُقُ كَمَنْ لَا يَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٧﴾ وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١٨﴾ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿١٩﴾ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ ۖ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿٢١﴾ إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْكِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ ﴿٢٢﴾ لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ ﴿٢٣﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٤﴾ لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٢٥﴾ قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٦﴾ و در زمین کوه‌هایی استوار افکند تا شما را [در حال گردشِ وضعی و انتقالی] نلرزاند، و نهرها و راه‌هایی را [پدید آورد] تا [به مقاصدتان] راه یابید (١٥) و [برای این‌که در عبور از بیابان‌ها و کوه‌ها سرگردان نشوید] نشانه‌ها [قرار داد]، و آنان به‌وسیلۀ ستارگان راهیابی می‌کنند (١٦) [بر این اساس،] آیا کسی که [همۀ مخلوقات را] می‌آفریند مانند کسی است که [هیچ چیز] نمی‌آفریند، [پس بُت‌پرستی شما بر پایه چه دلیلی است؟] آیا هشیار نمی‌شوید؟ (١٧) اگر در مقام شمردن نعمت‌های خدا برآیید نمی‌توانید آن‌ها را بشمارید، بی‌گمان خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است (١٨) خداوند آنچه را پنهان انجام می‌دهید، و آنچه را آشکارا عمل می‌کنید می‌داند (١٩) معبودهایی را که به‌جای خداوند می‌خوانید [نه این‌که] چیزی را نمی‌آفرینند، بلکه [خودشان] آفریده شده‌اند (٢٠) [آن‌ها] مردگانی بدون [سابقۀ روحِ] حیاتند، و نمی‌دانند [پرستندگانشان] چه زمانی برانگیخته می‌شوند (٢١) معبودتان معبودی یگانه است، پس کسانی که به آخرت ایمان ندارند دل‌هایشان منکر [حق] است، و [مردمی] مستکبرند (٢٢) البته خداوند آنچه را پنهان انجام می‌دهند، و آنچه را آشکارا عمل می‌کنند می‌داند، مسلّماً خداوند مستکبران را دوست ندارد (٢٣) چون به آنان گویند: پروردگارتان چه نازل کرده است؟ می‌گویند: [این قرآن] افسانه‌های دروغینِ پیشینیان [است]! (٢٤) [نهایتاً] روز قیامت بار گناهانشان را به‌طورکامل، و بخشی از بارِ گناهانِ کسانی که از روی جهل و بی‌دانشی گمراهشان می‌کنند به دوش می‌کشند، بدانید بد باری است که به دوش می‌کشند! (٢٥) پیشینیان آن‌ها [به همین صورت] نیرنگ زدند [تا حق را نابود کنند،]پس خداوند بنیانشان را از پایه و اساس برکند، و سقف خانه‌هایشان از بالای سرشان بر آنان فروریخت، و از جایی که نفهمیدند عذاب به سراغشان آمد (٢٦)