صفحه 252 - سوره رعد آیات 19 تا 28

صفحه 252 - سوره رعد آیات 19 تا 28

أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٩﴾ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ ﴿٢٠﴾ وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿٢١﴾ وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٢﴾ جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ ﴿٢٣﴾ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٤﴾ وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ ﴿٢٦﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿٢٨﴾

آیا کسی که [با تکیه بر دانش و دانایی‌اش] می‌فهمد آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده حق است و درست، مانند کسی است که کور[دل] است؟! فقط خردمندانِ [بینادل] متذکر [این واقعیت]ند [که قرآن حق است] (١٩) خردمندانند که به عهد خدا، [نبوت و قرآن و امامت] پیوسته وفادارند، و پیمان‌شکن نیستند‌ (٢٠) و به آنچه خداوند به پیوند‌خوردن با آن فرمان داده [چون ، پیامبر و اهل‌بیتش علیهم‌السلام ، و خویشان و تکالیف و مسئولیت‌ها] می‌پیوندند، و همواره از [عظمت و جلال] پروردگارشان در هراسند، و از سختی حساب [در آخرت] بیمناکند‌ (٢١) و برای به‌دست‌آوردن خشنودی پروردگارشان [در برابر ترک گناهان، و انجام فرائض، و در پیش‌آمدهای ناگوار] صبر کردند، و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] خواندند، و بخشی از آنچه را به آنان عطا کردیم در نهان و آشکار انفاق کردند، و همواره با نیکی‌کردن [و اخلاق خوش]، زشتی [و خطای دیگران] را دفع می‌کنند، در آن سرای، فرجامِ نیک ویژۀ آنان است‌ (٢٢) بهشت‌های جاویدانی که آنان و پدران، همسران و فرزندان نیکوکارشان در آن وارد می‌شوند، و فرشتگان از هر سو به دیدنِ آنان آیند‌ (٢٣) [و گویند:] امنیتِ [فراگیر و کامل] به پاس استقامتی که [در دنیا] داشتید بر شما باد، فرجامِ این سرا نیکوست‌ (٢٤) آنان‌که عهد خدا را پس از استواربودنش می‌شکنند، و پیوندهایی را که خداوند به برقراری آن‌ها فرمان داده می‌گسلند، و همواره در زمین به تبهکاری و فتنه‌انگیزی مشغولند، لعنت و فرجام شومِ سرای آخرت برای آنان است‌! (٢٥) خداوند روزی را برای هرکس که بخواهد وسعت می‌دهد، و [برای هرکه بخواهد] تنگ می‌گیرد، [آنان که از حیات جاویدانِ آخرت و برکاتش بی‌خبرند] به زندگی دنیا [مغرورانه] دلخوشند، درحالی‌که زندگی دنیا نسبت به آخرت جز کالایی ناچیز نیست‌ (٢٦) کافران می‌گویند: چرا معجزه‌ای [غیر قرآن] از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟! بگو: قطعاً خداوند هرکس را بخواهد [پس از اتمام حجت و ارائۀ دلایل روشنگر] در گمراهی وامی‌نهد، و هرکس را که [با توجه و اخلاص، از غیر خدا] به‌سوی خدا بازگردد هدایت می‌کند‌ (٢٧) [هدایت‌یافتگان] آنان [اند] که مؤمنند، و دل‌هایشان به یاد خداوند آرامش می‌یابد، آگاه باشید! دل‌ها فقط به یاد خدا آرامش می‌گیرد‌ (٢٨)