حجت‌الاسلام فرحزاد: علیکم السلام و رحمت الله، بسم الله الرحمن الرحیم؛ خدمت شما و همه بینندگان خوب و عزیز عرض سلام دارم و آرزوی بهترین ها در همه امور و از صمیم دل آقای شریعتی عزیز، مریض زیاد است و زیاد هم التماس دعا می گویند، مریض های جسمی روحی و مشکلات اقتصادی، خیلی ها هستند هفته به هفته، ماه به ماه، سال به سال از روی تخت نمی توانند بیرون بیایید یا آسایشگاه، خدا ان شاالله به حق محمد و آل محمد و امام هشتم شفای عاجل عنایت بکند؛ یک دعای ویژه برای کنکوری های عزیزی که دنبال کنکور هستند، خودشان و خانواده هایشان را خدا کمک کند که بهترین ها نصیب شود و این کتاب هایی که استفاده نمی شود هم با طرحی که دارید استفاده شود.
شریعتی: برای همه کنکوری های عزیز آرزوی موفقیات داریم که نه در این آزمون که در همه آزمون ها و امتحانات زندگی شان سربلند باشند؛ برویم سراغ صحیفه سجادیه و دعای بیست و ششم، دعای امام سجاد (علیه السلام) در حق همسایه ها و دوستان که امروز بخش پایانی و فراز پایانی اش را حاج آقای فرحزاد برای ما شرح خواهند داد.
حجت‌الاسلام فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحیم؛ آخر دعای برای همسایگان و دوستان حضرت می فرمایند به من توفیق بده «وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي»، برای نزدیکانم و دوستانم چقدر من خیرخواهی می کنم، همانگونه هم برای همسایه ها هم خیرخواهی کنم « وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي»، انسان برای فرزند، خواهر، برادر و نزدیکانش چقدر اهمیت می دهد و مراعات می کند، خدایا کمکم کن برای همسایه ها هم همینطور مراعات داشته باشم؛ در پایان حضرت باز دعا می کند «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ» یعنی آنچه که روزی من می کنی، همانطور برای آنان رزق و روزی مرحمت کن « ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ»، بهترین بهره ای که من می توانم از آنان داشته باشم را نصیب من بکن « ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي»، آنان هم مرا بشناسند، موقعیت، جایگاه و فضل مرا بشناسند که اگر ما همدیگر را درک کنیم و بشناسیم، «حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ»، هم آنان به وسیله من به سعادت برسند و هم من به وسیله آنان به سعادت برسم یعنی همدیگر را کمک کنیم در بهتر شدن، به تکامل رسیدن، پایانش هم حضرت دعا می کنند «آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ»، دعای بیست و ششم تمام شد، چون بحث همسایه، بحث مهمی هست و می خواهیم امروز ان بحث را جمع کنیم، چند نکته پایانی را می گوییم.
بحثی است که بسیار پیام داشتیم که این را ادامه بدهید، بیشتر بگویید، ما گرفتار همسایه بد هستیم، همسایه خوب چه نعمت بزرگی است، حالا ما عمده مسائل همسایه را گفته ایم، حرف نگفته زیاد هست برای هر موضوعی؛ در هفته های قبل عرض کردیم همسایه خیلی مهم است حتی در حدی که این حدیث را تکرار می کنم، امام باقر (علیه السلام) فرمود در کتاب جدم امیرالمؤمنین خواندم که همسایه مثل نفس انسان است همانطور که ما حرمت خودمان را نگه می داریم، حرمت همسایه را هم باید نگه داریم و تعبیر دیگر این که فرمود «حرمت الجار کحرمت امه»، از خودمان بیشتر باید از مادر دفاع کنیم، اگر به همسایه به این دید نگاه کنیم، چه خواهد شد، یعنی همانطور که حرمت همسایه را می گیریم، همسایه هم مثل مادر، محبت کنیم و حواسمان به همسایه باشد؛ در روایت است که تعبیر مهمی است « لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحسِن مُجاوَرَةَ مَن جاوَرَهُ»، ما واقعأ پیرو اهل بیت هستیم یا نیستیم؟ در روایات متعدد داریم این صفات را کسی داشته باشد منّاست و این ها را کسی نداشته باشد از ما نیست، اینجا حضرت می فرماید «از ما نیست کسی که نیکوکاری نکند با افرادی که در جوار او زندگی می کنند»، یک زمانی است در سفر و همکار است و یک موقع هم طولانی است، کسی که در حق همسایگانش نیکوکاری نداشته باشد و از او ناراضی باشند، فرمود از ما نیست.
موضوع دیگری که این هم بد نیست اشاره بکنم، همسایه شرطش مسلمان بودن، مؤمن بودن، همکیش بودن و هم محلی بودن نیست، چند موضوع داریم که استثنا نداریم، حتی اگر کافر باشند اکرامشان واجب است، یک موردش همین است، «یا علی، اکرم الجار ولو کان کافرا»، اگر یک آدم بی دین لامذهبی که به هیچ چیزی اعتقاد ندارد، نه به خدا، نه به معاد و یا اصلأ اهل کتاب است و غیر مسلمان، اصلأ یک بهایی جایی همسایه ما شد، می گوید چون همسایه شده بر شما حق پیدا می کند، اکرامش کن، ولو مهمان، اگر کافر بود بازهم اکرامش کن، رد امانت ولو کافر و ظالم باشد، باید برگردانی؛ اکرم الجار ولو کان کافرا، با فرمود «علیکم باحسن الجوار»، بر شما لازم است همجوار خوبی باشید با همسایگانتان، این امر خداست که هم آیه قران داریم و هم روایت.
شریعتی: همان کاری که امام راحلمان در پاریس کردند و خاطراتش را شنیدیم.
حجت‌الاسلام فرحزاد: احسنت، واقعأ آن مدتی که آنجا بودند، همه جذب اخلاق و رفتار ایشان شدند؛ «فان الله امر به ذلک»، حضرت می فرمایند «فان الله امر بذلک» یعنی نیکی کردن به همسایه، هم رزق و رزوی را زیاد می کند، هم عمر را طولانی می کند و هم شهرها را آباد می کند، اگر یک مجتمع و محل همه همدل و همدست و همراهند، چقدر در آن آبادانی آن شهر ومحل تأثیرگذار است؛ این مجتمع ها مشکلی که دارند، مثلأ یک مبلغی را باید ماهیانه شارژ پرداخت کنند، یا مثلأ مشکلی پیش آمده، یک طرحی را می خواهند برای مجتمع اجرا کنند، اگر همه همدل باشند، چقدر کارها خوب پیش می رود، اگر دوتایشام ناتو و ناجور باشند، همه را بهم می ریزند، یعنی کل این 50 خانوار لنگ دو نفر هستند، آه و ناله و نفرینی است که برای آن دو نفر می رود؛ اگر باهم باشیم، دنیای مان، آخرت، سعادت و رزق و عمرمان رشد می کند و این هم نکته قشنگی است که در روایت می فرماید «مهم ترین موضوعی که شما در خرید خانه باید در نظر بگیرید، «الجار ثم الدار»، قاعده اش این است که بگوییم خانه محکمی باشد، زیربنایش خوب باشد، معمار و مهندس چنین باشد، رنگش چنان باشد اما اول نگاه شما باید به ان محل وکسانی باشد که در ان مجتمع زندگی می کنند، اگر در آن مجتمع آدم قاچاقچی و اراذل و اوباش و آدم های ناجور هستند، مفت هم بدهند آن خانه را، به درد نمی خورد، یک خانه ای دور است و شاید یکم مشکلات دارد ولی محلی است که همه با اخلاق، با ایمان و با تقوا هستند، همسایه های خوب هستند.
آقایی می شناسم که شاید 50 سال است از قم کوچ کرده رفته شهرستان، خانه اش در قم هست، می گوید چرا نمی فروشی؟ می گوید از بس این همسایه من خوب است، گفتم مثلأ، گفت من هیچ آزار و اذیتی از این همسایه ندیددم، می گوید من رسم دارم اول شب می خوابم که سحر بلند شوم، 9 و 10 می خوابم، یک شب مهمانی از شهرستان برای من می آید، اشتباهی در همسایه را می زند، فکر می کرده آنجاست، ایشان هم باز می کند خانه آقای فلانی، ایشان هم می گوید بفرمایید، این را می برد منزل، می برد اتاق پذیرایی، شام و استراحت، می گوید آقا من مهمان فلانی هستم، می گوید فلانی خانه بغلی ماست، الان خوابیده و باعث اذیت خودش وخانواده اش می شود، من از تو پذیرایی می کنم، صبحانه که خوردی بعد برو؛ این همسایه چقدر قیمت دارد؟ چقدر ارزش دارد؟
ما فراوان داریم همسایه هایی که اینقدر وجودشان در این محل مایه خیر، مایه برکت، دفع بلا، چقدر خدمت به همسایه ها، چقدر کارهای خیر می کنند، چقدر همسایه ها را جمع می کنند و آشتی می دهند که اگر اهل این خانه از این محل بروند، اهل محل عزادار می شوند و پشت سرشان گریه می کنند و عکسش هم فراوان داریم، من پیام ها را خواندم از این بعد متأثر شدم که فراوان پیام داشتیم، بینندگان عزیز، تو را خدا، تو را به پیغمبر، تو را به پدر و مادرت و به هر چیزی که ایمان دارید، همسایه را آزار ندهید، همسایه آزاری عواقب خوبی ندارد؛ خیلی تأثر برانگیز بود که حاج آقا ما خانه شیک و قشنگ و عالی داشتیم، به خاطر همسایه آزاری که به خاطر سگشان، خودشان و موج صوتی که همه اش سر و صدا می کند، خانه را ترک کردیم، یک آقایی می گفت همسایه ای داریم آنقدر خانمش را می زند، ما دلمان ریش می شود، دخالت بکنیم ما را هم می زند! چرا باید اینطور باشد که خانه خوب را به خاطر همسایه بد زیر قیمت بفروشد؟
شریعتی: گاهی باید خودمان را جای آن همسایه بگذاریم ببینیم چه می کشد از دست ما.
حجت‌الاسلام فرحزاد: احسنت، قربانتان بروم، من به هر زبانی بگویید از شما خواهش می کنم، همسایه آزاری را ترک کنید، رها کنید، آقا 3 نصف شب می آید با بوق وسر و صدا همسایه ها را از خواب می اندازد، سه نصف شب می خواهد برود فرودگاه، همه همسایه ها را از خواب می اندازد، برخی اصلأ خود خانواده هم از دستشان آسایش ندارند، شاید باورتان نشود خانم من چون با کمترین صدا از خواب می افتد، من گاهی احتیاط می کنم وضو نمی گیرم، می آیم بیرون جایی اگر امکان داشت وضو می گیرم، حضرت امام رحمت الله برای نماز شب بلند می شدند، چراغ را روشن نمی کردند که دیگران از خواب نیفتند، پا را آرام و آهسته، در راه آرام و آهسته باز می کردند؛ یکی از رفقا می گفت یک شب با آیت الله بهاءالدینی می رفتیم زرند کرمان، بسیجی ها، سپاهیان و روحانیان آنجا خوابیده بودند، آقا نماز شب گفت نمی توانم بخوانم چون اگر چراغ روشن کنم یا بروم، نشستند و ذکر گفتند انوقت ما یک عمر همسایه را داریم آزار می دهیم؛ مسافرت هم که می رویم، می گوید «الرفیق ثم الطریق»، اول ببین همراه شما کیست، آدم حسابی است برو، آدم ناحسابی است نرو.
چیز جالبی در تاریخ خواندم که واقعیت است، نوشته بود یک کسی خانه اش دو هزار دینار بود، مشتری آمد بخرد، گفت من 3 هزار دینار می دهم، گفت ما قیمت کردیم خانه شما 2 هزار دینار می ارزد، گفت همسایه ای دارم فلانی که آنقدر خوب است که هزار دینار به خاطر او من اضافه کردم که همچنی همسایه ای پیدا نمی کنی.
شریعتی: در همین تجریش خودمان، خدا رحمت کند آیت الله ضیاءآبادی را، می گفتند گران ترین خانه های آن منطقه، خانه های همسایگی ایشان بوده یا محل و مسجدی که ایشان می رفتند، این کلی می ارزد.
حجت‌الاسلام فرحزاد: باز روایت داریم «ومن آذى جاره فهو ملعون»، لعنت خدا بر همسایه آزاد، پیغمبر ما سه بار فرمود «والله والله والله مسلمان نیست کسی که همسایه ها از دست او آسایش نداشته باشد»، با خواندن این حدیث ها، معذرت می خواهم، کسی باید خیلی جهنمی باشد که اثر نکند!
روایت دیگری از پیغمبر عظیم الشأن پرسیدند «عن امرئت قائم لیلها »، خانمی است هرشب عبادت و ذکر می خواند و روزها همه اش روزه می گیرد، این خانم یا آقا فرقی نمی کند موردش، فقط بداخلاق است و با زبانش همسایه ها را آزار می دهد، پشت سر همسایه ها حرف می زند، خیلی جوابش تند است، پیغمبر فرمودند «لا خیر فیها انها فی النار»، می دانند عزیزانی که عربی بلدند، می دانند «خیر» نکره است، «لا» پیش از آن بیاید، نفی مطلق است، یعنی یک سر سوزن در این آقا یا خانمی که همسایه آزار است و بد زبان و بد اخلاق هست، هیچ خیری نیست، بخواهد نخواهد می رود آتش جهنم؛ یک بزرگی از اساتید ما گفت من دیدم کسی که زیارت عاشورا خواند «و شایعت و بایعت و تابعت»، یعنی خدا لعنت کند کسانی که امام حسین را شهید کردند و پیرو آنان هستند، آنان الان هم دارند به امام حسین ظلم می کنند، گفت دیدم لعن ها خورد به خودش، به خواننده زیارت عاشورا، خیلی عجیب است، یعنی تو هم با آنان هستی! من زیارت عاشورا بخوانم، بعد همسایه آزاری، همسر آزاری و بچه آزاری کنم، گفت من خیلی تعجب کردم، مکاشفه شد و دیدم، بعد از جلسه گفتم آن آقایی که آنجا نشسته، گفتند نمی شناسی مگر؟ او اول رباخوار و نزول خوار بازار فلان شهر است؛ من روز صبح تا شب ربا و نزول بخورم، شکمم را پر کنم و خون مردم را در شیشه بکنم، شب بگویم «اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد...»، صد در صد به خود می خورد، خدا در قرآن می گوید ربا و نزول در حکم جنگ با خداست.
حدیث آخر، همسایه خوب بودن یک بعد مهم آن در این است که ما اذیت و آزار به همسایه نداشته باشیم که این خودش 50 درصد اینطرف می آید، امام موسی بن جعفر فرمودند «ليس حسن الجوار كف الأذى، ولكن حسن الجوار الصبر على الأذى»، حالا بنده فرحزاد گیر یک همسایه ناباب افتادم، هرکس دنبال یک آدم عوضی می افتد، بخواهی یا نخواهی، هرکجای عالم فرار کنی، گیر یک آدم احمق و جاهل می افتی، قله کوه یا در غار بروی، یکی قرار است صبرت را محک بزند؛ عزیزان این را هم دقت کنند، امام هفتم فرمودند یک بخش همسایه خوب بودن این است که آزار نرسانیم، یک بخشش این است که گیر همسایه ناباب افتادیم، تحمل کنیم، حالا گیر افتادیم، اینقدر گناه داریم که گناهان ما برود روی دوش آنان یا اصلأ کار بهتر، برای آنان خیرخواهی بکنیم، ثواب آنان می رسد به ما، همه اش درگیر نشویم سر هر چیزی برویم دعوا، کار پیش نمی رود، تحمل خیلی مهم است، این که ما همسایه مریضی یا گرفتاری دارد، عمدی یا غیر عمد است، اینجا مرنج است که البته مرنج سخت تر از مرنجان است؛ از خدا کمک بخواهیم، خدا کمک می کند.
شریعتی: ان شاالله که همسایگان ما از دست و رفتار وحرکات ما در امان باشند با نکاتی که حاج آقای فرحزاد گفتند؛ بخش دوم گفت و گوی ما در مورد معرفت نفس است با یک غزلی از جناب سایه آغاز کنیم؛ گر چشم دل بر آن مه آینه رو کنی/ سیر جهان در آینه روی او کنی؛ خاک سیه مباش که کس برنگیردنت/ آینه شو که خدمت آن ماه رو کنی؛ جان تو جلوه گاه جمالان گهی شود/ کآینه اش به اشک صفا شست و شو کنی؛ خواب و خیال من همه با یاد روی توست/ تا کی به من چو دولت بیدار رو کنی؛ درمان درد عشق صبوری بود ولی/ با من چرا حکایت سنگ و سبو کنی؛ دل بسته ام به باد به بوی شبی که زلف/ بگشایی و مشام مرا مشک بو کنی؛ اینجاست یار گمشده گرد جهان مگرد/ خود را بجوی سایه اگر جستجو کنی.
حجت‌الاسلام فرحزاد: گفت ای صفی دیدی که معشوق ما اندر خانه بود/ وز سراغش گرد عالم گشتنت افسانه بود؛ واقعأ عرض می کنم بحثی شیرین تر از عشق و محبت و بحثی شیرین تر از معرفت نفس واین که ما خودمان را بشناسیم و پیدا بکنیم و به قول آن بزرگ فرمود «هیچوقت شده حقیقت، روحت و جانت را دریابی و آن را درآغوش بگیری وبا او دمی بزنی که سرتاسر بوی خدا می دهد حقیقت و فطرت ما»، لذتی در عالم بالاتر از این نیست که انسان خودش را پیدا کند، یعنی همه چیز را پیدا کرده، خودت را پیدا کردی یعنی خدا، پیغمبر، عالم، بیرون، درون، همه چیز را پیدا خواهی کرد و همه عالم را یک چیز می بینی؛ روایت از امام هشتم (علیه السلام) است، حضرت فرمودند «23:54»، کسی که خود را شناخت، محال است هلاک شود، مفهومش این است که اگر خودت را نشناختی، هلاک شدنت قطعی است؛ بحثمان درباره «لا اله الا الله» بود که بالاترین کلام و چکیده کتاب های آسمانی، فرمایشات انبیاء و پیغمبر ماست که فرمود کلامی محبوبتر و بالاتر از «لا اله الا الله» ندیدم و آن فرمایش امام هشتم که فرمود خداوند می فرماید «لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی»، باز امام هشتم فرمود که خدای متعال می فرماید «ولایت علی بن ابی طالب حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی»، قبل از این که بیشتر راجع به «لا اله الا الله» صحبت کنیم، چون علی بن موسی الرضا می فرماید «لا اله الا الله قلعه محکم من است به شروطها و من شرط آن هستم» و می فرماید علی بن ابی طالب قلعه محکم من است، این دو بینی خیلی چیز بدی است که ما خدا، پیغمبر و امام را جدا ببینیم، پیغمبری که نماینده تام الاختیار خداست، ذوب در خداست، فرمان او، امر او، نهی او و دید او، فرمان، امر، نهی و دید خداست، نباید این دو را در عرض ببینیم، این قائم مقام و همه کاره خداست، آیینه تمام نمای خداست، همه اسماء و صفات خدا در او تجلی کرده لذا چون تجلی کامل خدای متعال است، ولایت او نیز همان خاصیت لا اله الا الله را دارد، محبت او هم همین خاصیت را دارد، ولایت، حقیقت و باطن توحید است، توحید در اینجا تجلی پیدا می کند، می گوید می خواهم توحید را ببینم، می گوید به پیغمبر و حضرت علی نگاه کن.
ما چقدر آیه و روایت در این زمینه داریم، «إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ»، ای پیغمبر، آنان که با تو بیعت کردند و آمدند دست دادند و بوسیدند، با تو بیعت نکردند، با خود خدا بیعت کردند، دست خدا مافوق دست هاست، چرا امام سجاد (علیه السلام) وقتی به فقیر پول می دادند، دستشان را می بوسیدند یا صدقه را می بوسیدند چون معتقد بودند صدقه ها را خدا می گیرد و به دست خدا می رسد؛ امیرالمؤمنین در کلمات قصار دارند «المسکین رسول الله»، مسکین یعنی کسی که گرفتار است، دردمند و فقیر است، فرستاده خداست، رد او رد خداست، اعطای او اعطای خداست، بوسیدن او بوسیدن خداست، این ها را من اضافه می کنم؛ جایی که مسکین رسول الله باشد، یعنی یک فقیر نماینده خدا باشد و آن کسی که رسمأ جان همه عالم است و شعاع وجودی او همه عالم را گرفته، پیغمبر و امامان معصوم چه خواهند بود؟ او ذوب در خداست.
در اصول کافی آمده یک نفر از امام باقر پرسید « وما ظلمونا ولكن كانوا أنفسهم يظلمون »، خدا می فرماید به ما ظلم نکردند، به خودشان ظلم کردند، به حضرت باقر گفت که یعنی جه خدا گفته به ما ظلم کرده است، مگر کسی می تواند به خدا ظلم کرده باشد؟ یک چیزی باید به خدا نسبت بدهیم که بشود، به خدا چه ظلمی می توانیم بکنیم؟حضرت باقر فرمودند «ان الله اعز، اجل، امنع»، فرمودند خدا بالاتر است، اجل است و کسی دسترسی به خدا ندارد که بخواهد به خدا ظلم کند، ظلم به خدا یعنی چه؟ فرمودند «فجعل ظلمنا ظلمه و ولايتنا ولايته»، ظلم خدا یعنی ظلم به اولیاء خدا، این تعبیر را خواهش دارم اصلأ تیتر بکنند، «ولاکن هو خلطنا بنفسه»، خدا ما را با خودش قاطی کرده، ما را با خودش مخلوط کرده، وقتی شما مثلأ آب را با شکر مخلوط کنید، یکی می شوند دیگر، این هم همین است، «...فجعل ظلمان ظلمه و ولایتنا ولایه» و حضرت به آیه ولایت استشهاد می کنند، ولایت مولا عین ولایت خداست، این را دوتا نبینیم؛ گفت از اذل بستم چشم احولی تا نبیند چشم ما غیر علی، علی که ذوب در خداست، جلوه خداست، همه کاره خداست، چرا درباره حضرت زهرا می گوییم «ان الله یغضب بغضبها، یرضا به رضاها»، غضب او عین غضب خداست، رضایت او عین رضایت خداست، امر او عین امر خداست، امام باقر فرمود فرمان فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بر همه انبیا، فرشتگان، اولین و آخرین، بر 14 معصوم بر همه واجب است؛ اگر شما این دو ولایت را جدا کنید فایده ندارد، چون امر و نهیشان از خداست، این را می گوییم. فرمود در عرفه کسی زیارت آقا اباعبدالله بکند، خدا او را با خودش قاطی می کند، چون امام حسین ذوب در خداست، زائرش هم که در او محو می شود، همینطور می شود.
شریعتی: در روایت زیارت که می گویند زیارت امام رضا مثل زیارت خداست در عرش، اینجاها باز یکی می شود.
حجت‌الاسلام فرحزاد: دعای امام هشتم است که «اللّهُمَّ إِلَيْكَ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِي»، می گوید من از قم، اصفهان و کاشان به زیارت تو آمدم، خدایا من آمدم به دیدن تو یعنی زیارت امام رضا زیارت خداست، برای امام حسین بالاتر داریم که، چقدر زیارت داریم اگر مؤمنی به زیارت یک دوست، ولی خدا، مؤمن خدا برود نه به قصد مال دنیا، پول، مقام و پست، دلش واقعأ تنگ شده و برای محبت و خدا رفته باشد، مثل این است که به زیارت خدا رفته باشد و باز زیارت داریم وقتی مؤمنی قصد کرد به زیارت مؤمن دیگر برود، خدا فرشته ای را دم در سراغ او فرستاد که چرا امدی به دیدن او، گفت به خاطر خدا، گفت خدا من را فرستاده «33:09»، تو شخص نبین، به زیارت من آمدی، با من رفت و آمد کردی، من بدنت را بر آتش جهنم حرام و بهشت را برای تو واجب کردم، زیارت یک مؤمن باالله، زیارت خدا باشد آنوقت زیارت آن معصوم کامل چه خواهد بود، آن می شود مافوق عرش؛ این دوئیت را برداریم خیلی از مسائل حل می شود که «جعل خلطنا بنفسه و جعلنا ظلمان ظلمه و ولایتنا ولایته» یا آن آیه دیگر «فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ»، شاید درباره حضرت نوح باشد که خدا فرمود وقتی این امت ما را، خدا می گوید ما را، ناراحت کردند، ما انتقام گرفتیم، مگر خدا ناراحت می شود؟ خدایی که ناراحت بشود، غضب و خشم داشته باشد خدا نیست اصلأ، فرمود نه، تأسف اولیاء ما، تأسف اولیاء ماست، نوح نبی وقتی ناراحت شد و گفت دیگر فایده ندارد، فقط جنگ و دعواست و بچه هایشان را کافر تربیت می کنند، گفت تا دل مرد خدا نامد به درد، هیچ قومی را خدا رسوا نکرد.
مطلب آخر را بگویم، نگاه اولیاء خدا، محبت اولیاء خدا، «من احبهم فق احب الله، من عرفهم فقد عرف الله، من جهلهم، فقد ...»، اگر این ها را نشناختی، خدا را هم نشناختی؛ در حالات یکی از بزرگان می خواندم که نوشته بود یک شخص گنه کاری بود، جرم مهمی مرتکب شده بود و حکمش اعدام بود، او را به دار زدند و گفت به خاطر این که عبرت باشد، یک چند ساعت یا یکی دو روزی بدنش روی دار آویزان بود و بعد دفنش کردند، دوستی داشت که او را مدتی بعد از دفن خواب دید، در خواب دید خیلی جایش خوب است و آمرزیده شده و مورد رحمت قرار گرفته و بهشت، گفت تو که گنه کار بودی، وضعت خوب نبود، گفت همینطور بود ولی وقتی جنازه من روی دار بود، یک ولی خدا یک مؤمنی آمد عبور کرد، نگاهش به من افتاد، دلش سوخت، گفت خدا رحمتت کند، تا گفت خدا رحمتت کند، خدا به من خطاب کرد من با تو کارها داشتم ولی چون دوست من، ولی من گفت خدا رحمتت کند، به نظر رحمت به تو رحمت کرد، من نظر ولی خودم را از خودم جدا نمی دانم، او به تو نظر کرد، من با تو کارها داشتم ولی تو را در کار او کردم، به خاطر او گذشتم، بیاییم با یک ولی خدا رابطه برقرار کنیم؛ آقای بهاءالدینی می گفت یک نفر را دیدم سه رقم عذاب دارد ولی جلسه ما می آمد، من ناراحت شدم واقعأ، برایش چندتا صلوات فرستادم، به خواب من آمد گفت خدا من را به خاطر نگاه شما و همان صلوات ها بخشید.
شریعتی: خیلی از شما ممنون و متشکرم حاج آقای فرحزاد، خیلی تکان دهنده بود این حکایت و به نظرم تکلیف مارا روشن می کند. امروز ما پایان برنامه مان گزارش قربانی ماه ذی قعده است، همینجا صمیمانه و خازعانه تشکر می کنم از همه عزیزان، از اهالی خوب سمت خدا و هموطنان عزیزمان که در طرح قربانی اول این ماه به عشق امام رضاشرکن کردند، دوربین ما امروز رفته در مناطقی از استان هرمزگان، دعوت می کنم حتمأ بیننده باشید و ببینید این کار شما چقدر ارزشمند است و جا دارد از همه شما تشکر کنم و ان شاالله تک تکتان مأجور باشید.
صفحه 215 را امروز تلاوت می کنیم آیان تورانی سوره حضرت یونس از جزء یازدهم قرآن کریم، نکاته های هر صفحه را حاج آقای بهشتی هر روز خواهند گفت و در فضای مجازی ما بارگزاری می شود، دعوت می کنم آن ها را هم ببینید و بهره مند شوید، برمی گردیم و با احترام و افتخار در خدمت شما و درکنار شما خواهیم بود.
صفحه215قرآن کریم
شریعتی: اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم
خیلی خوشحالیم که همراه شما هستیم، یادآوری می کنم اتفاق مبارکی افتاده برای اهدای کتاب های کنکور، بچه ها ان شاالله به سلامتی کنکورشانرا بدهند و بعد از آن طرحی را برنامه سمت خدا با همراهی و مشارکت نهاد کتابخانه های عمومی کشور در دست اجرا دارد که عزیزانمان که دیگر این کتاب ها معمولأ مورد استفاده شان نیست، یک جا تجمیع کنیم و اهدا کنیم به دانش آموزانی که پشت کنکور هستند در مناطق محروم، به نظرم اتفاق بسیار مبارکی است که ان شاءالله به تحصیل و علم و زندگی بچه هایمان برکت خواهد داد.
حجت‌الاسلام فرحزاد: پیغمبر عظیم الشأن فرمود جبرئیل امین نازل شد از طرف حق تعالی و خطاب کرد که اگر کسی بر شما صلوات و درود بفرستد، هفتاد هزار فرشته بر او درود می فرستند، صلو علیه سبعون الف ملک» و دنباله هم فرمود اگر کسی که بر او هفتاد هزار فرشته درود بفرستند، اهل بهشت خواهد بود، ان شاالله که با کثرت صلوات همه بهشتی شویم. اللهم صلعلی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
یک کتابی رفقا زحمت کشیدند و بنده هم دستی داشتم راجع به شادی، فرح و سرور که متأسفانه دین ما را می گویند دین غم و گریه و عزاست، آیات و روایات شادی را جمع کردیم، چقدر آیه و روایت داریم که شاد باشید و شاد زندگی کنید.
شریعتی: شما که خودتان هم فرح زادید
حجت‌الاسلام فرحزاد: اسم کتاب را گذاشتیم نشاط و شادی، یک خانمی مستبصر شده بود، اهل سنت بودند و شیعه شدند، به من گفتند شما بیایید شهادت به ولایت را تلقین کنید و قصد دارد ازدواج کند، تلقین کردیم و گفتم الان کتابی دم دست ندارم، آن هم کتاب نشاط و شادی است، خیلی خوشحال شد، گفتم چرا اینقدر خوشحال شدی؟ گفت اسم من نشاط است، اسم خواهرم هم شادی است؛ حالا این نشاط و شادی، «قل»، ای پیغمبر بگو به چه چیزی شاد باشیم؟ «بفضل الله و برحمتک»، چنین خدا و پیغمبری داریم، چرا شاد نباشیم؟ چنین امامانی داریم که فرمودند والله هوای شما را داریم، نمی گذاریم هیچکدامتان در جهنم بمانید، سعی کنید در برزخ و دنیا خودتان را اصلاح کنید اما اگر با ایمان، با اعتقاد و حقیقت از دنیا رفتید، ما دستتان را با ایمان و اصول دین درست می گیریم؛ به فضل خدا ورحمت خدا، پیغمبر خدا فرمود هیچ کس با عمل خودش منهای فضل و رحمت خدا به بهشت نخواهد رفت، گفتند حتی شما؟ فرمودند حتی من، من طلب از خدا نمی توانم داشته باشم، حتی انبیاء و ائمه به فضل ورحمت خدا به بهشت می روندف ای پیغمبر به این ها بگو شادی، نشاط وسرحالی شما به فضل و رحمت خدا باشد «فبذلک...» یعنی دوستان عزیز به عمل و دنیا و افراد تکیه نکن، به فضل ورحمت خدا تکیه کن، بر دوست تکیه باید، بر خویشتن نشاید، موسی صفت رها کن از دست خود عصا را؛ ذخیره و اندوخته شما، فضل و رحمت خدا باشد.
یکی دوتا روایت جالب ذیل این آیه هست، فرمود «فضل خدا حضرت محمد مصطفی است، رحمت خدا مولا امیرالمؤمنین است» که در بعضی روایات داریم آن فضل، رحمت عمومی است و این رحمت، رحمت خاص است؛ در روایت دیگر داریم «قل به فضل الله و برحمتهی، الحسن و الحسین»، امامی مثل امام حسن داریم، به امام حسن دلتان شاد باشد کریم اهل بیت، به امام حسین که دست گیر عالم است، کشتی نجات عالم است دلتان خوش باشد، باید عمل داشته باشیم اما به عمل، خودتان و افراد تکیه نکنید، به خدا و فضل و کرم خدا که این ها فضل و کرم خدا هستند، تکیه کنیم؛ هفته آینده هم 23 ذی قعده که فکر می کنم یکشنبه باشد، روز زیارتی مخصوص امام رضا و بنا بر قولی شهادت حضرت است و روز 25 هم روز دحوالارض است که هم شبش و هم روزش روز و شب مهمی است که دعا دارد.
شریعتی: خیلی ممنون از توجهتان، خیلی ممنون از همت و توجه و همراهیتان، خداحافظ تا فردا.