صفحه 110 - سوره مائده آیات 14 تا 17 وَ مِنَ الَّذينَ قالوِّا اِنّا نَصّْ‍ريًّ اَخَذنا ميثاقَهُم فَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِه فَاَغرَينا بَينَهُمُ العَداوَةَ وَ البَغضاِّءَ اِليّْ يَومِ القِيّْمَةِۚ وَ سَوفَ يُنَبِّئُهُمُ اللهُ بِما كانوا يَصنَعونَ(14) يًّـاَهلَ الكِتّْبِ قَد جاِّءَكُم رَسولُنا يُبَيِّنُ لَكُم كَثيرًا مِمّا كُنتُم تُخفونَ مِنَ الكِتّْبِ وَ يَعفوا عَن كَثيرٍۚ قَد جاِّءَكُم مِنَ اللهِ نورٌ وَ كِتّْبٌ مُبينٌ (15) يَهدي بِهِ اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضوانَهۥ سُبُلَ السَّلّْمِ وَ يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُمّْتِ اِلَي النّورِ بِ‍ـاِذ نِه وَ يَهديهِم اِليّْ صِراطٍ مُستَقيمٍ (16) لَقَد كَفَرَ الَّذينَ قالوِّا اِنَّ اللهَ هُوَالمَسيحُ ابنُ مَريَمَۚ قُل فَمَن يَملِكُ مِنَ اللهِ شَيئئًا اِن اَرادَ اَن يُهلِكَ المَسيحَ ابنَ مَريَمَ وَ اُمَّهۥ وَ مَن فِي الاَرضِ جَميعًاؕ وَ لِله مُلكُ السَّمّْوّْتِ وَ الاَرضِ وَ ما بَينَهُماۚ يَخلُقُ ما يَشاِّءُۚ وَ اللهُ عَليّْ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (17) و از كسانى كه گفتند ما نصرانى هستيم از ايشان [نيز] پيمان گرفتيم و[لى] بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش كردند و ما [هم] تا روز قيامت ميانشان دشمنى و كينه افكنديم و به زودى خدا آنان را از آنچه میکرده اند [و مى ساخته اند] خبر مى دهد (۱۴) اى اهل كتاب پيامبر ما به سوى شما آمده است كه بسيارى از چيزهايى از كتاب [آسمانى خود] را كه پوشيده مى داشتيد براى شما بيان مى كند و از بسيارى [خطاهاى شما] درمى گذرد قطعا براى شما از جانب خدا روشنايى و كتابى روشنگر آمده است (۱۵) خدا هر كه را از خشنودى او پيروى كند به وسيله آن [كتاب] به راه هاى سلامت رهنمون مى شود و به توفيق خويش آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون مى برد و به راهى راست هدايتشان مى كند (۱۶) كسانى كه گفتند خدا همان مسيح پسر مريم است مسلما كافر شده اند بگو اگر [خدا] اراده كند كه مسيح پسر مريم و مادرش و هر كه را كه در زمين است جملگى به هلاكت رساند چه كسى در مقابل خدا اختيارى دارد فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است از آن خداست هر چه بخواهد مى آفريند و خدا بر هر چيزى تواناست (۱۷)