صفحه 109 - سوره مائده - آیات 10 تا 13 وَ الَّذينَ كَفَروا وَ كَذَّبوا بِئئايّْتِناِّ اُولئِكَ اَصحّْبُ الجَحيمِ (10) يًّـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اذكُروا نِعمَتَ اللهِ عَلَيكُم اِذ هَمَّ قَومٌ اَن يَبسُطوِّا اِلَيكُم اَيدِيَهُم فَكَفَّ اَيدِيَهُم عَنكُمۚ وَ اتَّقُوا اللهَۚ وَ عَلَي اللهِ فَليَتَوَكَّلِ المُؤمِنونَ (11) وَ لَقَد اَخَذَ اللهُ ميثاقَ بَنيِّ اِسراِّءيلَ وَ بَعَثنا مِنهُمُ اثنَي عَشَرَ نَقيبًاۚ وَ قالَ اللهُ اِنّي مَعَكُمۚ لَئِن اَقَمتُمُ الصَّلوّْةَ وَ ءاتَيتُمُ الزَّكوّْةَ وَ ءامَنتُم بِرُسُلي وَ عَزَّرتُموهُم وَ اَقرَضتُمُ اللهَ قَرضًا حَسَنًا لَاُكَفِّرَنَّ عَنكُم سَيِّئئاتِكُم وَ لَاُدخِلَنَّكُم جَنُّتٍ تَجري مِن تَحتِهَا الاَنهّْرُۚ فَمَن كَفَرَ بَعدَ ذّْلِكَ مِنكُم فَقَد ضَلَّ سَواِّءَ السَّبيلِ(12) فَبِما نَقضِهِم ميثاقَهُم لَعَنُّهُم وَ جَعَلنا قُلوبَهُم قّْسِيَةً ؗ يُحَرِّفونَ الكَلِمَ عَن مَواضِعِه وَنَسوا حَظًّا مِمّا ذُكِّروا بِه وَ لاتَزالُ تَطَّلِعُ عَليّْ خاِّئِنَةٍ مِنهُم اِلّا قَليلًا مِنهُمؗ فَاعفُ عَنهُم وَ اصفَحۚ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ المُحسِنينَ (13) و كسانى كه كفر ورزيدند و آيات ما را دروغ انگاشتند آنان اهل دوزخند (۱۰) اى كسانى كه ايمان آورده ايد نعمت خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه قومى آهنگ آن داشتند كه بر شما دست يازند و [خدا] دستشان را از شما كوتاه داشت و از خدا پروا داريد و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند (۱۱) در حقيقت خدا از فرزندان اسرائيل پيمان گرفت و از آنان دوازده سركرده برانگيختيم و خدا فرمود من با شما هستم اگر نماز برپا داريد و زكات بدهيد و به فرستادگانم ايمان بياوريد و ياريشان كنيد و وام نيكويى به خدا بدهيد قطعا گناهانتان را از شما مى زدايم و شما را به باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است در مى آورم پس هر كس از شما بعد از اين كفر ورزد در حقيقت از راه راست گمراه شده است (۱۲) پس به [سزاى] پيمان شكستنشان لعنتشان كرديم و دلهايشان را سخت گردانيديم [به طورى كه] كلمات را از مواضع خود تحريف مى كنند و بخشى از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند به فراموشى سپردند و تو همواره بر خيانتى از آنان آگاه مى شوى مگر [شمارى] اندك از ايشان [كه خيانتكار نيستند] پس از آنان درگذر و چشم پوشى كن كه خدا نيكوكاران را دوست مى دارد (۱۳)