صفحه 604 - سوره های اخلاص ، فلق و ناس الإخلاص بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿1﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿2﴾ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿3﴾ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿4﴾ الفلق بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿1﴾ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿2﴾ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿3﴾ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿4﴾ وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿5﴾ الناس بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿1﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿2﴾ إِلَٰهِ النَّاسِ ﴿3﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿6﴾ الإخلاص بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ بگو: او خدای یکتاست؛ ﴿1﴾ خدای بی نیاز [همه موجودات هستی که نیازمند و عین فقرند برای رفع نیازشان روی به او کنند و از حضرتش گدایی نمایند.] ﴿2﴾ نزاده، و زاییده نشده است، ﴿3﴾ و هیچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی باشد. ﴿4﴾ الفلق بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ بگو: به پروردگار سپیده دم پناه می برم، ﴿1﴾ از زیان مخلوقاتی که [با انحرافشان از قوانین الهی به انسان] ضرر می رسانند، ﴿2﴾ و از زیان شب هنگامی که با تاریکی اش درآید [که در آن تاریکی انواع حیوانات موذی و انسان های فاسق و فاجر برای ضربه زدن به انسان در کمین اند] ﴿3﴾ و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [می دمند و با این کار شیطانی در زندگی فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار می آورند] ﴿4﴾ و از زیان حسود، زمانی که حسد می ورزد. ﴿5﴾ الناس بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ بگو: پناه می برم به پروردگار مردم ﴿1﴾ [به] پادشاه مردم ﴿2﴾ [به] معبود مردم ﴿3﴾ از زیان وسوسه گر کمین گرفته و پنهان، ﴿4﴾ آنکه همواره در سینه های مردم وسوسه می کند ﴿5﴾ از جنّیان و آدمیان. ﴿6﴾