صفحه 588 - آیات 7 تا 34 سوره مطففین كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ ﴿7﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ ﴿8﴾ كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿9﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿10﴾ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿11﴾ وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿12﴾ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿13﴾ كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿14﴾ كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿15﴾ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ ﴿16﴾ ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿17﴾ كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿18﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿19﴾ كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿20﴾ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾ إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿22﴾ عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿23﴾ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿24﴾ يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿25﴾ خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾ وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿27﴾ عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾ إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿29﴾ وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾ وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿31﴾ وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿32﴾ وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿33﴾ فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿34﴾ این چنین نیست که می پندارند [در آن روز] یقیناً پرونده بدکاران در سجّین است. ﴿7﴾ و تو چه می دانی که سجّین چیست؟ ﴿8﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای خائنان] است. ﴿9﴾ وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. ﴿10﴾ آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند. ﴿11﴾ و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند، ﴿12﴾ [که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است. ﴿13﴾ این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.] ﴿14﴾ این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. ﴿15﴾ سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند. ﴿16﴾ [به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. ﴿17﴾ این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است ﴿18﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ ﴿19﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. ﴿20﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. ﴿21﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند ﴿22﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. ﴿23﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. ﴿24﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. ﴿25﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، ﴿26﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است ﴿27﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند. ﴿28﴾ بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند ﴿29﴾ و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، ﴿30﴾ و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، ﴿31﴾ و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ ﴿32﴾ و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] ﴿33﴾ پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. ﴿34﴾