صفحه 582 - آیات 1 تا 30 سوره نبأ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ﴿1﴾ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿2﴾ الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿4﴾ ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿5﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾ وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾ وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾ وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾ وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿13﴾ وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿14﴾ لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿15﴾ وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾ إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿17﴾ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾ وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾ وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾ إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾ لِلطَّاغِينَ مَآبًا ﴿22﴾ لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾ لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾ إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿25﴾ جَزَاءً وِفَاقًا ﴿26﴾ إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾ وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿28﴾ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿29﴾ فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾ درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ ﴿1﴾ از آن خبر بزرگ [قیامت کبری] ﴿2﴾ که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] ﴿3﴾ نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. ﴿4﴾ باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. ﴿5﴾ آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟ ﴿6﴾ و کوه ها را میخ هایی [برای استواری آن؟] ﴿7﴾ و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم، ﴿8﴾ و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم، ﴿9﴾ و شب راپوششی ﴿10﴾ و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛ ﴿11﴾ و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهادیم، ﴿12﴾ و چراغی روشن و حرارت زا پدید آوردیم، ﴿13﴾ و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم ﴿14﴾ تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، ﴿15﴾ و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. ﴿16﴾ بی تردید روز داوری وعده گاه است. ﴿17﴾ روزی که در صور می دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می آیید، ﴿18﴾ و آسمان گشوده می شود، پس به صورت درهایی درمی آید. ﴿19﴾ و کوه ها را [از جای خود] روان کنند و سرابی شوند! ﴿20﴾ بی تردید دوزخ کمین گاه است. ﴿21﴾ جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است. ﴿22﴾ روزگاری دراز در آن بمانند. ﴿23﴾ در آنجا نه [آب] خنکی می چشند و نه آشامیدنی [باب طبع] ﴿24﴾ مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه ای [از بدن دوزخیان] ﴿25﴾ پاداشی است مناسب [اعمالشان.] ﴿26﴾ اینان بودند که به [روز] حساب امیدی نداشتند، ﴿27﴾ و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می کردند ﴿28﴾ و [ما] همه چیز را [از خوبی و بدی آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ایم. ﴿29﴾ [در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم. ﴿30﴾