99-01-20-حجت الاسلام والمسلمين سعيدي – نحوه شناخت و ارتباط با امام زمان (عج)

برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: نحوه شناخت و ارتباط با امام زمان (عج)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين سعيدي
تاريخ پخش: 20-01-99

شريعتي: بسم الله الرحمن الرحيم، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
چشم‌ها پرسش بي پاسخ حيراني‌ها ***  دست‌ها تشنه تقسيم فراواني‌ها
با گل زخم سر راه تو آذين بستيم *** داغ‌هاي دل ما جاي چراغاني‌ها
حاليا دست کريم تو براي دل ما *** سر پناهي است در اين بي سر و ساماني‌ها
وقت آن شد که به گل حکم شکفتن بدهي *** اي سر انگشت تو آغاز گل افشاني‌ها
قصد تقسيم گل و گندم و لبخند رسيد *** فصل تقسيم غزل‌ها و غزل خواني
سايه‌ي امن کساي تو مرا بر سر بس *** تا پناهم دهد از وحشت عرياني‌ها
چشم تو لايحه‌ي روشن آغاز بهار *** طرح لبخند تو پايان پريشاني‌ها

سلام مي‌کنم به همه‌ي بيننده‌هاي عزيز و نازنين‌مان، عيد ميلاد با سعادت امام زمان(ع) را تبريک مي‌گويم. حاج آقاي سعيدي سلام عليکم، خيلي خوش آمديد. ايام مبارک باشد.
حاج آقاي سعيدي: بسم الله الرحمن الرحيم، بنده هم خدمت شما و همه بينندگان عزيز عرض سلام دارم. انشاءالله که توفيق بندگي و عبادت خداوند را در همه احوال زندگي داشته باشيم. انشاءالله که خداوند امر فرج را هرچه نزديکتر قرار بدهد.
شريعتي: انشاءالله به حق مولود امشب هرچه گرفتاري و مشکل است، هرچه درد و رنج است از جامعه ما رخت برببندد.
حاج آقاي سعيدي: نام و ياد حضرت حجت شيرين‌ترين چيز در عالم است. انشاءالله خداوند روزي را بياورد که ظهور حضرت حجت را ببينيم و در آن روز يار حضرت باشيم. با همين مطلب شروع کنيم که ما نسبت به حضرت حجت گاهي تصويرهاي ذهني داريم که با روايات منطبق نيست. ما وقتي کودک هستيم نسبت به آينده و شغل يک تصويرهايي در ذهنمان داريم. همه دکتر يا مهندس يا خلبان دوست دارند. همه مشاغل اينطور نيستند، تصويرها نسبت به آدم‌هاي خوب يا بد فرق دارد، بچه کوچک تصويرش از دزد يک تصوير با نقاب است، بزرگتر که مي‌شود مي‌بيند اينطور نيست. يک واقعيتي در مورد حضرت حجت هست، اول اينکه از پيامبر روايت داريم تا امام عسکري که ظهور و غيبت چطور است، دعا براي فرج از پيغمبر به بعد وجود دارد. دعاها براي غيبت بوده است. براي غيبت امام باقر و امام صادق گريه مي‌کنند. به قدمت تمام تاريخ است.
مختص دين ما هم نيست. بشارت به آمدن منجي در تمام اديان هست. پيامبران الهي همه به اين مطلب بشارت دادند. مثل بشارت‌هايي که به وجود نازنين پيامبر داده مي‌شود، شناخت نسبت به حضرت حجت ابتداي وظيفه منتظران است. مي‌گويند: منتظر باشيد يک مهماني مي‌خواهد بيايد، يعني به تناسب او مي‌خواهي خانه را آماده کني. آماده سازي من چيست؟ شناخت اولين پايه آماده سازي است. براي ظهور حضرت حجت بايد شناخت داشته باشم. او چه کسي است؟ با چه مشخصاتي مي‌آيد؟ براي چه مي‌آيد؟ آن چيزي که به عهده او گذاشتند چيست؟ مصلح و اصلاح کننده است. مي‌آيد ديني بياورد؟ آيا پيامبر است و مي‌آيد دين جديد بياورد؟ نه، حضرت دين رسول الله را مي‌آورند. مصلح است، فسادهايي را اصلاح مي‌کند. مي‌آيد اصلاح فرد و جامعه را بکند. چه افسادهايي به وجود آمده است. امام يک عالم است، امام يک نفر و يک گروه نيست! منجي بشريت است. مي‌آيد عالم را از ظلم نجات مي‌دهد.
امام را بشناسيم، «أنا و علي ابوا هذه الامه» پيامبر اکرم(ص) معرفي کردند امام پدر است. حضرت آيت الله جوادي خيلي زيبا مي‌فرمودند: ما اول تعهد کرديم ما بچه شما هستيم. دل بستگي‌هاي پدر و فرزندي يک چيز ديگر است. لذا اينکه مي‌گوييم: آن روزي که منتقم بيايد انتقام خون أباعبدالله گرفته مي‌شود ما به خونخواهي پدر هستيم. رابطه پدر و فرزندي هست، محبت هم هست. لذا خيلي چيزها در ما اصلاح مي‌شود. لذا خواسته‌هاي ما نسبت به امام زمان همينطور است. او را واسطه در خواسته‌هاي دنيايي مي‌گيريم. خيلي دوست داريم حضرت بيايد که من ماشين بخرم يا آخر سر خدايا اين حاجت را دارم، يا امام زمان فلان حاجت را دارم. گاهي نهايت فکر من واسطه در خواسته‌هاي من است. اين بد نيست ولي شرط عاشقي نيست. يکي از عزيزان مي‌گفت: يک توصيه‌اي از يکي از بزرگان ديني گرفتم، گفتند: امام زمان را براي خودشان دعا کنيد، يعني براي سلامتي امام زمان. نه خدايا، امام زمان اين مسأله را به من بدهيد. براي خودش و سلامتي، صدقه دادن براي امام زمان(ع).
شناخت پيدا کردن، او کيست و براي چه مي‌آيد؟ هدفش چيست؟ امام کسي است که دست ما را مي‌گيرد و به سر منزل مقصود مي‌رساند. آن چيزي که پيش روست، پيش رو در راه رفتن است نه پيش رو در ايستادن، آن چيزي که باعث توقف من شود، چيزي مرا نگه دارد و نگذارد حرکت کنم اسمش مانع است، امام نيست. امام آن چيزي است که در حرکت دست من بيافتد، جريان دارد. يعني آن امامي که مانع مي‌شود ساخته ذهن توست. سطح شعور و آگاهي ديني بالاتر رفته است. امام کسي است که دست تو را مي‌گيرد و بايد پشت سرش حرکت کني و فاصله تو از امام نشانگر عدم شناخت و عدم پيروي تو است. هرچه فاصله کمتر شود و پا جاي پاي او بگذاري، مثل قطرات باران که پشت سر هم است، نسبت به امام، امام را پيشرو در حرکت و پيشرو در ايستايي، اسم اين مانع است، امام را مانع نمي‌بينيم، پيشرو در حرکت مي‌بينيم.
يکي از چيزهايي که تخيل ماست، اين است که يکي از وظايف منتظران تشرف به حضرت حجت است. هدف از امام زمان، قرار دادن خداوند اين است که تشرف پيدا کنيم. خيلي فضيلت است، اما هدف نيست. هدف سربازي امام زمان است. اينکه نسبت به حضرات اهل‌بيت معرفت داشته باشيم يعني بداني که اطاعت از او واجب است بر تو، حرف او حرف خداست. سبب متصل ارض و سماء است. اگر حرفي مي‌زند همان حرفي است که خدا مي‌زند، لذا يکي از پيشنهادهايي که بزرگان و علما مي‌فرمودند: اين بود که خودتان را آزمايش کنيد. ببينيد الآن نسبت به احکام دين چطور هستيد؟ در مسأله خمس دنبال راه‌هاي فرار از خمس هستي يا خمس مي‌دهي؟ سر سپرده نسبت به تکاليف هستم، حضرت حجت که مي‌آيد تکاليف الهي را مي‌گويند، بعضي از اين تکاليف الهي يقيني به دست ما رسيده است. نمازت چطور است؟ نماز تکليف الهي است، نسبت به فرمايشات حضرت حجت که نور واحد هستند، امروز چه برخوردي داري. يک ملاک است، امروز نسبت به حق و باطل چطور هستي؟ اخلاق فردي و اجتماعي‌ات چطوري است؟ حضرت احکام اسلام را پياده مي‌کنند. حضرت آقاي قرائتي مي‌فرمايند: اگر زکات واقعاً پياده شود و همه زکات و خمس بدهند، آن عدالت اقتصادي ما سطحش بالا مي‌رود. يکي از مقدمات انجام وظيفه و تکليف ما هست. انشاءالله تعجيل در مسأله ظهور صورت بگيرد، بفهميم تصوير ذهني ما که کسي مي‌آيد و يکباره همه چيز درست مي‌شود، شيطان در همه زمينه‌ها دست دارد. هدايت الهي هم ضلالت جلوه مي‌دهد. لذا يکي را با انتظارها گول مي‌زند، تصوير دين‌داري است. من منتظر خوبي هستم، منتظر خوب تعريف دارد.
شريعتي: به انتظار نشستن بزرگترين خطاي بشريت است، من به انتظار تو مي‌دوم! بايد حرکت داشت.
حاج آقاي سعيدي: پس ايجاد قابليت‌هاي فردي، تزکيه از توبه شروع مي‌شود. مي‌خواهيم خدمت امام زمانمان را بکنيم. طهارت بايد ايجاد شود. اجازه تماس با امام زمان بدون پاکي نخواهي داشت. بدون طهارت مسح نمي‌کني. وضو در نماز يک معنا دارد، طهارت در نماز يک معنا دارد. ايجاد قابليت‌هاي اجتماعي، دستور اهل‌بيت در امر به معروف و نهي از منکر، در احکامي که مي‌تواني. در بحث امر به معروف و نهي از منکر، هيچ‌جا نداريم که اهل‌بيت بگويند: در زمان غيبت امر به معروف تعطيل، نهي از منکر تعطيل، به تناسب هرکسي که مي‌تواند. انشاءالله خداوند توفيق بدهد. يکي از وظايف منتظران اين است که ببينيم نگاهمان به آن چيزي که حضرت حجت مي‌خواهد بگويد، چيست؟ ما از قبل خودمان را آماده مي‌کنيم ديدار کسي برويم، آدم مستبدي است، آدم رئوفي است. مي‌نشيني از قبل جواب‌ها را آماده مي‌کني که موضع درستي داشته باشي. نگاه کنيم ببينيم حضرت حجت از ما چه مي‌خواهد؟ ما را جزء اصحاب خودش مي‌داند يا نه؟ حضرت حجت اگر يک روز از عالم باقي مانده باشد، تشريف مي‌آورند. فراخوان مي‌دهيم امروز جنگ شده بياييد. چه کساني سربازي رفتند و کار کردن با اسلحه را بلد هستند؟ شما بياييد خط مقدم برويد. يکسري ديگر بايد صبر کنيد آموزش ببينيد، يکسري کارها را بلد شويد. چه کساني رانندگي بلد هستند؟ اينها يک درجه بالاتر مي‌روند. بعضي با اسلحه‌هاي خاص بلد هستند کار کنند. همين بلد بودن‌ها باعث مي‌شود رتبه شما بالاتر برود. وقت امام و فرمانده‌ات را نگير، تازه بايد از صفر آموزش اوليه بدهيم. يکسري از آموزش‌ها را به ما دادند. ببينيم در زمان ظهور جايگاه ما کجاست. ما جز سربازهاي نزديک هستيم، اين تهذيب نفسش کامل است. اين گول نمي‌خورد، رشوه نمي‌گيرد. اين امتحانش را پس داده است. امام زمان يک سرباز آماده مي‌خواهد.    
اينکه مي‌گويند: وظيفه ما تکذيب آنهايي است که وقت قرار مي‌دهند. شما يک قابلمه آب را روي گاز گذاشتيد، مي‌گويند: چه ساعتي به جوش مي‌آيد. مي‌گوييد: بستگي دارد زير گاز زياد يا کم باشد. اگر زير گاز زياد باشد ده دقيقه‌اي به جوش مي‌آيد. لذا در زمان گذشته وقت‌هايي تعيين مي‌کردند، در فلان سال و فلان ماه... اينها را تکذيب کردند. ولي روايات ما مي‌گويد: وقتي مردم صلاحيت پيدا کنند، در صد درجه آب به جوش مي‌آيد. لذا موقعيت‌هايي پيش مي‌آيد که ظهور به تأخير مي‌افتد. با اميد بستن‌هاي به غير حضرت حجت به تأخير مي‌افتد، زماني بايد باشد که همه چشم اميدشان به منجي عالم باشد. پس دعا براي سلامتي و فرج امام زمان از وظايفي است که تمام اهل‌بيت فرمودند: اين دعا را فراموش نکنيد. 1- بفهميم در چه اضطراري گير افتاديم. غيبت و دوري از امام زمان خيلي مصيبت بزرگي است. دعا براي فرج و دعا براي سلامتي حضرت خيلي مهم است.
يکي از عزيزان که پيش‌نماز زندان بود، مي‌گفت: به کسي که در حبس بود، گفتم: اين همه دعا مي‌کني، براي امام زمان دعا کن. خدايا براي او سلامتي مي‌خواهم. صدقه براي او بده، براي سلامتي امام زمان صدقه بدهيد. حضرت آيت الله صافي خيلي در بحث مهدويت کار کردند، کتاب مهدويت هم مثل کتاب وسايل الشيعه راه و جهت مي‌دهد. در وظايف چطور باشيم؟ در شناخت چطور باشيم؟ يک دسته بندي زيبايي دارند. دعا براي فرج، خواستن‌ها از ته قلب، به اين زنداني گفتم: دعا براي سلامتي امام زمان کن. مي‌گفت: شش ماه نشد زنداني عفو خورد و بيرون آمد. مي‌گفت: زنداني در دعاهايش حتي آزادي خود را هم نخواست و اين چقدر مؤثرتر است.
انجام اعمال عبادي به نيابت از حضرت حجت، علماي ما اگر حج مي‌رفتند، اگر قرآن مي‌خواندند هديه نسبت به امام زمان مي‌کردند. يا نيت مي‌کردند اين ختم قرآني که دارم... من نفي نمي‌کنم و دعا کردن و خواستن حاجت‌هاي ما خوب است. داريم بند کفش و نمک آش خود را هم از ما بخواهيد. اما مسأله اين است که اينها سطح بالاتري را تصوير مي‌کنند. من نايب امام خود هستم، امشب براي نماز شب بيدار شدم، اين را به نيابت از امام خود مي‌خوانم. هديه محبت مي‌آورد. «مَنْ‏ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» (انعام/160) آنهايي که يد الله هستند کارشان کار خدايي است. يعني اگر دادي از يد الله و دست امام زمان پس مي‌گيري. ما کار خودمان را انجام بدهيم، انشاءالله جلب محبت را داشته باشيم.
توجه به مشاهد مشرفه که دعب علماي ما بود زيارتخانه از جانب حضرات اهل‌بيت(ع) بوده است. وقتي مشاهد مشرفه مي‌رويم، در واقع جايگاهي هستيم که امام زمان قطعاً آنجا بودند. هم وجود نازنين آن امام که بين حيّ و ميتش تغييري وجود ندارد. هم قدم وجود مبارک حضرت حجت است. علاوه بر ادب حضور به اين امام، ادب حضور به امام زمانت هم داشته باشي. اينجا جايي است که حضرت ايستاده زيارتنامه خوانده است. اينجا جاي حضور و ظهور امام زمان است.
از ياد او غافل نباشيم. «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد/28) ياد خدا، او هست، او مي‌بيند و او پشتوانه ماست، اينها از هم جدا نيستند، کتاب خدا و عترت همه در يکي مسير حرکت مي‌کنند. در بعضي مواقع تا گرفتار مي‌شويم يادمان مي‌افتد. وگرنه يادمان نيست و غافل هستيم. او از ياد ما غافل نيست. در توقيعات حضرت حجت داريم که لحظه‌اي از ما غافل نيستند. مسأله استمرار ياد حضرت حجت باعث تغيير در عملکرد ما مي‌شود. بدانم حضرت از کار من راضي است يا نه؟ آنهايي که رژيم خاصي مي‌گيرند، بيماري خاصي دارند يا مي‌خواهند وزن کم کنند، پزشک مي‌گويد: يکسري از چيزها را بايد رعايت کني و پرهيز کني. اين يا جايي مي‌نويسد يا به ديگران مي‌سپرد يادآوري کنند. کساني که دوستش دارند سر سفره يادش مي‌اندازند که نوشابه نخور، نمک نخور. يادآوري يک چيزهايي باعث تقويت اراده من مي‌شود. ياد امام زمان اين اقتضاء را براي ما دارد.
شريعتي: ياد روايت نوراني امام رضا(ع) افتادم، يکي از شيعيان به حضرت عرض کرد: آيا ما را دعا مي‌کنيد و به ياد ما هستيد؟ حضرت فرمودند: ببين من چقدر به ياد تو هستم. يعني ارتباط، ارتباط مستقيم است.
حاج آقاي سعيدي: از حضرت پرسيد: علاقه خود را چطور ببينيم؟ حضرت فرمود: ببينيد به شيعيان ما چقدر علاقه داريد. بين خودتان چطور هستيد. جلسه آينده انشاءالله دعاي عهد را خواهيم گفت. يکسري قسم‌نامه نسبت به حضرت داريم، يکسري تعهدات نسبت به حضرت حجت داريم، يکسري نبايدها و بايدها داريم. اعانت‌ها و کمک‌ها داريم. اميرالمؤمنين فرمودند: «أَعِينُونِي‏ بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدَادٍ» ما بايد يار امام زمان باشيم، اين ياري اندازه دارد. سرباز هستيم يا درجه‌دار هستيم. امام زمان چقدر بايد روي ما حساب باز کند. در دعاي عهد اين خواسته‌ها و عملکردها را بررسي خواهيم کرد.
شريعتي: امروز صفحه 371 قرآن کريم را تلاوت خواهيم کرد. چقدر خوب است ثواب تلاوت اين آيات را به حضرت نرجس خاتون هديه کنيم.
«وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ «84» وَ اجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ «85» وَ اغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كانَ مِنَ الضَّالِّينَ «86» وَ لا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ‏ «87» يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ «88» إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ «89» وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ «90» وَ بُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغاوِينَ «91» وَ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ «92» مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ «93» فَكُبْكِبُوا فِيها هُمْ وَ الْغاوُونَ «94» وَ جُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ «95» قالُوا وَ هُمْ فِيها يَخْتَصِمُونَ «96» تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ «97» إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعالَمِينَ «98» وَ ما أَضَلَّنا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ «99» فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ «100» وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ «101» فَلَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ «102» إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ «103» وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «104» كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ «105» إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ «106» إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ «107» فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ «108» وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ «109» فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ «110» قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ»
ترجمه آيات: و در ميان آيندگان نام نيكى براى من قرار بده. و مرا از وارثان بهشت پر نعمت قرار ده. (ابراهيم در ادامه‏ى دعاهايش گفت:) پدرم را ببخش كه بى شك او از گمراهان است. و روزى كه همه مبعوث مى‏شوند، مرا خوار مگردان. روزى كه مال و فرزندان براى انسان نفعى ندارند. مگر كسى كه با روح و قلب پاك به سوى خدا آيد. و (آن روز) بهشت براى پرهيزكاران نزديك گردد. وآتش برافروخته براى گمراهان نمودار شود. وبه آنان گفته شود: كجاست آنچه مى‏پرستيديد؟ به جاى خداوند، آيا ياريتان مى‏كنند يا از خود دفاع توانند كرد؟ پس همه‏ى معبودان و عابدان گمراه به دوزخ سرنگون شوند. و لشكريان ابليس نيز همگى (به دوزخ افكنده شوند). و آنان در دوزخ در حالى كه با هم مشاجره مى‏كنند، (به معبودهاى خود) مى‏گويند: به خدا سوگند كه همانا ما در گمراهى آشكارى بوديم. چون شما (بت‏ها و معبودها) را با پروردگار جهانيان برابر مى‏دانستيم. و جز تبهكاران، مارا گمراه نكردند. در نتيجه (امروز) براى ما نه شفيعانى وجود دارد و نه حتّى يك دوست صميمى. پس اگر براى ما بازگشتى (به دنيا) بود، از مؤمنان مى‏شديم. حقّاً كه در اين (سرگذشت) درس عبرت و نشانه‏اى است، ولى بيشترشان ايمان‏آورنده نبودند. البتّه، پروردگار تو همان تواناى مهربان است. قوم نوح، انبيا را تكذيب كردند. زمانى كه برادرشان نوح به آنان گفت: آيا (از خدا) پروا نمى‏كنيد؟ همانا من براى شما پيامبرى امين هستم. پس، از خداوند پروا كنيد واطاعتم نماييد. و من براى اين رسالت هيچ مزدى از شما درخواست نمى‏كنم، پاداش من جز بر پروردگار جهانيان نيست. پس نسبت به خداوند تقوا پيشه كنيد و (دستوراتم را) فرمان ببريد. آنان (به جاى ايمان آوردن) گفتند: آيا ما به تو ايمان بياوريم در حالى كه فرومايگان از تو پيروى كرده‏اند؟
شريعتي: کتاب «آماده باش ياران امام زمان» معناي انتظار، وظايف شيعيان در زمان غيبت و ويژگي‌هاي ياران امام زمان محتواي کتابي است که به قلم حاج آقاي گنجي نوشته شده است. از اعمال امشب براي ما بگوييد.
حاج آقاي سعيدي: شب نيمه شعبان، شب محتمل القدر، شبي که بسيار گرامي است. احياء و زنده نگه داشتن دارد. غسل دارد، زيارت امام حسين(ع) دارد، نماز جعفر طيار دارد. طولاني هست و کساني که نمي‌توانند ايستاده بخوانند، نشسته بخوانند. در نماز مستحبي ايستادن واجب نيست. دعاي کميل بخوانيم. رنگ و بوي احياي ما انشاءالله امام زماني باشد. اينکه تعظيم شعائر داشته باشيم. يکي از دستورات ديني ما اين است که شعائر الهي را زنده نگه داشتيد. بچه‌ها فکر کنند امشب متفاوت است. لذا هر مادري يک غذاي ويژه درست کند، امشب يک برخورد ديگري باشد، اگر بخششي هست امشب باشد.
روايتي از اميرالمؤمنين هست که بسيار شيرين است. وقتي منادي از آسمان اينطور ندا مي‌دهد، «إذا نادى مناد من السماء أنّ‏ الحقّ‏ في‏ آل‏ محمّد، فعند ذلك يظهر المهدي على أفواه الناس، و يشربون حبّه، فلا يكون لهم ذكر غيره» موقعي که ظهور حضرت حجت بر زبان مردم مي‌افتد. همه شرب حب مي‌کنند، محبت حضرت را مي‌چشند. هيچ کلام و ذکري جز نام مهدي نمي‌ماند. انشاءالله شيريني آن روز را درک کنيم. خدايا از ادامه غيبت حضرت حجت صرف نظر کن. خدايا دلهاي ما شکسته است، امام زمان ما را برسان.
شريعتي: به اميد روزي که آسمان در حسرت ستاره نباشد، روزي که آرزوي چنين روزي، محتاج استعاره نباشد.