-برنامه سمت خدا
-حجت الاسلام والمسلمين حسيني قمي
-قيامت
92-05-20
سوال – در مورد اسامي روز قيامت توضيحاتي بفرماييد.
پاسخ –پيامبر فرمود: به زميني ها رحم کنيد تا آسماني ها به شما رحم کنند. ملت ما در ماه رمضان به زميني ها رحم کردند قطعا رحمت آسماني ها هم شامل حال آنها خواهد شد. در روايتي پيامبر فرمود: کسي که مالش را در راه خير مصرف نکند، خداوند مالش را در راه شر قرار مي دهد. اين يک سنت الهي است که اگر کسي مالش در راه خدا بدهد خدا هم به او مي دهد. پس اگر کسي مالش را در راه خير ندهد به راه شر مي رود. اين فرصت هميشه برقرار است و شما مي توانيد به کمک هاي تان ادامه بدهيد.
در سوره غافر که چهلمين سوره قرآن است هشت اسم از اسامي قيامت آمده است. غافر يعني آمرزنده. خداوند در سوره غافر، سوره توبه و الرحمن خودش را معرفي مي کند که همه را مورد رحمت و مغفرت قرار مي دهد .در قرآن سوره اي بعنوان شديد العقاب نداريم البته آيات عقاب داريم. واژه ي غفور و غفار 72 بار در قرآن آمده است. غفور صيغه ي مبالغه است يعني خداوند بسيار آمرزنده است.
قرآن مي فرمايد: غافر الذنب، قابل التوب، شديد العقاب. روايت داريم که رحمت خداوند بر عقابش مقدم است. پس همان خدايي که قابل التوب و غافر الذنب است شديد العقاب هم هست. در دعاي افتتاح هم در مورد رحمت و هم در مورد غضب خداوند صحبت شده است. ما هم به رحمت الهي و هم به غضب الهي نياز داريم.
در آيه 15 سوره غافر داريم: خداوند درجات مومنين را بالا مي برد،...روز قيامت روز ديدار( يوم التلاق )است. هدف ارسال رسل، انذار بوده است. يعني مردم از روز ملاقات بترسند. مفسرين مي فرمايند که ملاقات بندگان با خداوند ،ملاقات ظالم و مظلوم، ملاقات خلق اول و آخر و ملاقات انسان با اعمالش و ... است.
فردي به پيامبر گفت: به من نصيحتي بفرما .پيامبر فرمود: بترس از روزي که انسان اعمال و خداي خودش را ملاقات مي کند. در دعا داريم : خداي روزي که من همه را ملاقات مي کنم...در دنيا ممکن است که فردي جرمي مرتکب بشود و فرار کند ولي در قيامت همه باهم جمع مي شوند و همديگر را ملاقات مي کنند.
آيه 16 سوره غافر مي فرمايد: قيامت يومهم البارزون است. در اين مورد چند تفسير وجود دارد: روزي که همه ي مردم در قيامت ظاهر مي شوند و حضور پيدا مي کنند. در آيه 21 سوره ابراهيم هم داريم: همه ي مردم در قيامت حاضر مي شوند.
تفسير ديگر اين است که قيامت روزي است که حالت کسي بر ديگري مخفي نمي ماند مثل آيه 9 سوره طارق است که مي فرمايد: يوم تبلي السرائر. ممکن است که در دنيا ما را بهترين انسان بدانند زيرا خودمان را خوب نشان داده ايم ولي در قيامت باطن ما آشکار مي شود. اينکه در قيامت همه از هم فرار مي کنند بخاطر اين است که همه مي خواهند باطن شان که ظاهر شده، آنها را رسوا نکند. حتي پدر و مادر از فرزندان فرار مي کنند تا باطن آنها مشخص نشود. همه ي نقش ها براي دنياست که باعث نفاق مي شود. قيامت محل رسوايي است. ستاريت خداوند براي دنياست .
در قيامت چه چيزي آشکار مي شود؟ ايمان، کفر، اخلاص و رياي انسان ها آشکار مي شود. همچنين اعمال انسان هم آشکار مي شود. مرحوم علامه طبرسي دارد که اعمال خوب و بد انسان ها براي تمام اهل قيامت آشکار مي شود. پس نامه ي اعمال را فقط بدست ما نمي دهند بلکه همه ي افراد قيامت اعمال ما را مي بينند. اين خيلي خطرناک است. همين خطر کافي است که ما از گناه دست برداريم .
علامه طبرسي مي فرمايد که همه چيز ظاهر مي شود و چيزي باقي نمي ماند يعني همه نيت و هم اعمال آشکار مي شود. در دعا داريم: خدايا مرا در قيامت در جلوي خلق رسوا نکن. پس در قيامت زمينه ي رسوايي وجود دارد و خداوند در آنجا اعمال ما را نمي پوشاند.
در قرآن داريم که در قيامت همه چيز آشکار مي شود و چيزي برخدا مخفي نمي ماند. مي گويند که مگر در دنيا چيزي بر خدا پنهان بوده است که در آنجا پنهان نماند. بعضي مفسرين مي گويند :منظور اين است که در قيامت ستاريت خداوند وجود ندارد. علامه طبرسي مي فرمايد که مردم در دنيا فکر مي کردند که اعمال شان مخفي است يعني خداوند اعمال آنها را مخفي مي کند و خدا هم نمي بيند. ولي در قيامت اين توهمات برطرف مي شود.
در سوره نساء داريم: مردم خيلي از گناهان را در جلوي ديگران بخاطر آبرويشان انجام نمي دهند. ما بعضي مواقع اعمال مباح و حلال را هم در جامعه انجام نمي دهيم و مي گوييم که جامعه آنرا نمي پسندد و نگاه مردم از ما بر مي گردد، اگر اين مباح را انجام بدهيم.
آيا اين رسوايي يومهم البارزون عمومي است يا خير؟ مردم دو دسته هستند. شيخ صدوق مي فرمايد: اگر کسي عيب مومني را بپوشاند، در قيامت خداوند عيب او را مي پوشاند. روايت ديگر اين است که اگر کسي عيب برادر مسلمانش را به ديگران اعلام کند اولين قدمي که برمي دارد در جهنم است و خداوند عيوبش را در قيامت آشکار مي کند. آيات هم انذار است هم بشارت. اگر ما عيبي از ديگران را در دنيا برملا کرديم نمي توانيم انتظار ستاريت داشته باشيم. ما بايد اخلاق الهي داشته باشيم. خداوند ستار است، آيا شما در دنيا ستار بوديد؟ اگر در دنيا ستار بوده ايد، خداوند در قيامت هم براي شما ستار است.
حاج آقا حسين فاطمي يکي از بزرگان حوزه بودند و در خانه شان درس اخلاق داشتند. بزرگان زيادي در کلاس اخلاق ايشان شرکت مي کردند. ايشان چهل سال پيش فوت کرده اند و حتي امام خميني هم در کلاس هاي ايشان شرکت مي کردند. ايشان از شاگردان آيت الله ملکي تبريزي بوده است. حاج آقا حسين فاطمي مي گويد: در يک شب ماه رمضان از شهر قم بيرون رفتم و ديدم که عده اي از طلبه هاي جوان و اهل علم به تفريح رفته اند. ناراحت شدم و گفتم شب هايي با اين عظمت چرا به تفريح رفته اند؟ بعد از نماز جماعت آيت الله ملکي تبريزي، اين مسئله را مطرح کردم و بعد روضه خواندم. فردا صبح خدمت آيت الله ملکي تبريزي رفتم که سوالي بپرسم. ايشان جواب مرا نداد و فرمود: ديدي ديروز چه کردي؟ چرا در يک جلسه ي عمومي اين طور موعظه کردي که چرا عده اي طلبه به تفريح رفته اند؟ مگر تفريح رفتن در ماه رمضان اشکالي دارد که با اين لحن صحبت کردي و آبروي آنها را بردي؟ در يک جمع عام از يک عده خاص انتقاد نمي کنند. من گفتم : اشتباه کردم چطور جبران کنم؟ ايشان فرمود: در يک جلسه ي عمومي مغذرت خواهي کن. من در يک جمع از آنها معذرت خواهي کردم.
ما آسان آبروي مردم را مي بريم و معذرت خواهي هم نمي کنيم. در رسانه ها و روزنامه ها آبروي مردم را مي برند مثل بحث انتخابات و سياسي. درست نيست که در روزنامه آبروي فردي را ببرند و بعد بنويسند که اشتباه شده است .آيا آبروي رفته برمي گردد؟ با دين مردم بازي نکنيد.
حاج آقا حسين فاطمي درکتاب شان نوشته اند که عده اي دزد بودند و داشتند از قافله اي دزدي مي کردند. رئيس دزدها داشت تماشا مي کرد. دزدها کاغذي پيدا کردند و نزد رئيس شان بردند. در کاغذ نوشته شده بود که هرکس اين دعا را بنويسد و همراه داشته باشد از گزند دزد در امان مي ماند. رئيس دزدها دستور داد که تمام اموال قافله را برگردانند. دزدها اعتراض کردند و رئيس دزدها گفت :ما دزد مال مردم هستيم نه دين مردم. اگر ما اموال آنها را برداريم اين دعا بي اعتبار مي شود و دين مردم به خطر مي افتد. ما نمي خواهيم دين مردم را بدزديم.
ما گاهي حرف هايي مي زنيم که دين مردم به خطر مي افتد. بايد نظام ما با نظام هاي کشورهاي ديگر تفاوت داشته باشد. اگر قرار باشد که ما از هر راهي رقيب انتخاباتي را از بين ببريم پس تفاوت ما با کشورهاي اروپايي چيست؟ حکومت ما اسلامي و ديني است.
محدث قمي در سفينة البحار مي نويسد: داستان يوسف تمام شد و او پيش پدرش برگشت. روزي حضرت يعقوب از يوسف سوال کرد که تعريف کن از گذشته هايت. يوسف گفت: از من نپرس برادران با من چه کردند، از من بپرس که خداوند چه لطف هايي در حق من کرده است.
حضرت يوسف هجده سال در زندان بوده است. (12 سالگي تا 30 سالگي) يوسف با برادرانش سر سفره مي نشست. روزي برادرانش گفتند که سفره ات را از ما جدا کن زيرا وقتي مي خواهيم غذا بخوريم ياد اذيت هايي مي افتيم که به تو کرديم. حضرت يوسف گفت: شما به من خدمت کرديد ، وقتي شما آمديد مشخص شد که من از چه خانداني هستم .
اگر مي خواهيم در قيامت آبروي مان نرود در دنيا پرده پوشي کنيم. ما هم مثل خداوند ستار باشيم.
سوال – صفحه 416 قرآن کريم را توضيح بفرماييد.
پاسخ – در قرآن از مرگ بعنوان توفي ياد کرده است نه فوت(از دست رفتن). توفي يعني چيزي را بطور کامل دريافت کردن. در اين صفحه داريم که ملک الموت همه چيز را دريافت مي کند.
خداوند مي فرمايد: اي پيامبر، مجرمين را مي بيني که در روز قيامت سرشان پايين است. و مي گويند: خدايا الان شنيدم و فهميديم ،ما را برگردان تا اعمال صالح انجام بدهيم. خدا مي فرمايد: در دنيا امروز را فراموش کرده بوديد، ما امروز شما را فراموش مي کنيم.
اگر بخواهيم در قيامت سربلند باشيم بايد در دنيا سربلند زندگي کنيم.
از سري کتاب هاي سرنوشت انسان کتابي به عنوان بهشت و جهنم چاپ شده است که نوشته ي حاج آقا عالي است.
در ادامه سوره غافر داريم: در فرداي قيامت همه چيز ظاهر مي شود و چيزي مخفي نمي ماند. امروز ملک براي کيست؟ جواب مي آيد که همه چيز براي خداوند است. آيات بعدي داستان حضرت موسي و فرعون را نقل مي کند. آيه 28 مي فرمايد:( مومن آل فرعون به مردم مي گويد) اي مردمان، امروز ملک براي شماست ،امروز همه چيز دست شماست ولي چه کسي ما را از عذاب و گرفتاري نجات مي دهد. منظور اين است که تا دنيا در دست شماست خوب عمل کنيد زيرا در قيامت همه اقرار مي کنند که همه چيز در دست خداست.
اگر در دنيا هر چه خواستيم گفتيم و نوشتيم کسي از ما بازخواست نمي کند ولي در قيامت شرمنده خواهيم بود. من نگران کساني هستم که خيلي راحت مقالات را مي نويسند زيرا رسانه در دست آنهاست ولي طوري بنويسيد که در قيامت شرمنده نشويد و سرتان را پايين نيندازيد.
ما مي گوييم که در يک خانواده پنج نفره نبايد اختلاف باشد و کسي نبايد به کسي تهمت بزند. در يک جامعه هم بايد همين طور باشد که کسي به کسي تهمت نزند. امروزه دين فروشي خيلي آسان است. از بين بردن گروه هاي مومن راحت است. خوب است که طوري بنويسيد که در قيامت وقتي نامه ي اعمال تان را بدست تان مي دهند بگوييد: همه بياييد نامه ي اعمال مرا بخوانيد.
خدايا آنچه در ماه رمضان به ما عنايت کردي براي ما نگهدار.