-برنامه سمت خدا
-حجت الاسلام والمسلمين حسيني قمي
-قيامت
92-01-18
کي مي شود بيايي و نيلوفر آوري، گل هاي رنگ رنگ به هر دفتر آوري، باران شوي، بهار شوي، غنچه غنچه گل لب واکني، گلاب خوش قمصر آوري.
سوال – در مورد نداهاي الهي در قيامت (شاخصه هاي خوبي) توضيحاتي بفرماييد.
پاسخ – در قيامت ندا مي رسد کجاست فاطمه زهرا (س) ؟( در محشر که همه نگران هستند اين ندا خيلي مهم است) در ادامه خطاب مي شود هر چي مي خواهي از من بخواه تا به تو بدهم. از قول اميرالمومنين داريم که در قيامت همه مي خواهند جاي پايي براي خودشان پيدا کنند تا زمان حساب شان فرا برسد. عده اي به خدا التماس مي کنند که ما را بي حساب به جهنم بفرست تا از موقف نجات پيدا کنند و بي نوبت به جهنم بروند.
حضرت فاطمه (س) مي فرمايد: من چيزي نمي خواهم غير از تو. کساني مي توانند به اين درجه برسند و در قيامت بگويند که ما فقط تو( خدا) را مي خواهيم که در دنيا مثل فاطمه (س) عمل کرده باشند. امام صادق(ع) مي فرمايد: اگر آسماني ها دنبال ستاره بگردند بايد آنرا در محراب فاطمه زهرا(س) جستجو کنند. ستاره ي ما زميني ها در آسمان است ولي ستاره ي آسماني ها، محراب عبادت حضرت فاطمه(س) است.) روزي پيامبر به کنار محراب عبادت حضرت فاطمه (س) آمد و وقتي مناجات حضرت تمام شد پيامبر فرمودند : پيک وحي الهي آمده است و براي تو پيامي آورده است که هر چه مي خواهي از ما بخواه که به تو بدهيم. اين خطاب مشابه همان ندا است و جواب هم مشابه همان جواب است. فاطمه (س) مي فرمايد: من حاجتي به جز گفتگو با خدا ندارم.
انسان وقتي به کنار خانه کعبه مي رسد هيچ آرزويي ندارد. زيرا فقط مي خواسته به خدا برسد که رسيده است. وقتي انسان در مسجد الحرام مي نشيند همه ي حاجاتش را فراموش مي کند. انسان مي تواند به اين درجه برسد. براي رسيدن به اين درجه نبايد وابسته به اين دنيا باشيم. يکي از صفات حضرت فاطمه (س) بتول است. بت يعني قطع بتول يعني قطع شده از دنيا. در سوره مزمل خدا مي فرمايد: اي پيامبر،نام خدا را داشته باش اين همان بتول است انقطاع به سوي خدا داشته باش.
نداي ديگر قيامت اين است که به اهل محشر ندا مي شود: چشم هايتان را پايين بيندازيد فاطمه زهرا (س) مي خواهد به بهشت برود. شايد عظمت حضرت فاطمه (س) براي مردم قابل روئيت نباشد. حضرت فاطمه (س) به سمت بهشت حرکت مي کند و وقتي به بهشت مي رسد آيه سوم سوره فاطر( خدا مزد ما را داد و خدا کم کسي نمي گذارد و. ..) را تلاوت مي کند.
چرا حضرت فاطمه (س) به اين مقام مي رسد؟ يکسري فضائل حضرت تفضل است مثل دختر پيامبر بودن و يکسري از آنها اکتسابي است که آنرا کسب کرده بود. چون حضرت در دنيا معادباور بود به اين مقام ها رسيده است. ما باور ضعيف يا عمل ضعيف داريم.
شيخ صدوق نقل مي کند که حضرت فاطمه (س) از پدرش سوال کرد که مردم در صحراي قيامت چه کار مي کنند و حال مردم چطور است؟ پيامبر فرمود: در آنجا همه گرفتار کارخودشان هستند و هيچ کس به کناردستي خودش نگاه نمي کند و همه از هم فرار مي کنند. پدر به فرزند و مادر به فرزند نگاه نمي کند و در آنجا از محبت خبري نيست. آيه 37 سوره عبس هم اين را خبر مي دهد. حضرت فاطمه(س) نگران شد، حضرت سوال کرد: من شما را کجا پيدا کنم؟ پيامبر فرمود :جايي که ترازوي اعمال است. حضرت پرسيد که اگر تو را در ميزان پيدا نکردم چه کار کنم؟ پيامبر فرمود: زماني که مي خواهند نامه ي اعمال را بدست افراد بدهند. فاطمه(س) فرمود: اگر آنجا هم پيدا نکردم؟ پيامبر فرمود: در پل صراط. پيامبر فرمود: همه ي گرفتار خودشان هستند ولي من به دنبال شفاعت امتم هستم.
حضرت فاطمه (س) در قيامت مي فرمايد که آرزويي ندارد(مُنا که اسم سرزميني است در عربستان و به معناي منتهاي آرزوست). حضرت فاطمه (س) دو تا حاجت دارد و مي فرمايد که من مي خواهم حسن و حسين را ببينم. روايت داريم که امام حسين(ع) در حاليکه در محشر به ملاقات مادرش مي رود که بدون سر است و از رگ هايش خون مي جوشد يعني عاشورا مجسم مي شود.در واقع عزاداري واقعي در همانجا گرفته مي شود. حاجت ديگر حضرت اين است که مي فرمايد :من به بهشت بروم ولي شيعيان من چه مي شوند؟ خداوند خطاب مي دهد که شما به بهشت برويد هر کس که به دنبال شما آمد به بهشت وارد شود. هر کس نمي تواند بدنبال حضرت فاطمه (س) وارد بهشت بشود. کساني مي توانند دنبال حضرت به بهشت بروند که شباهتي به ايشان داشته باشند و تناسبي با حضرت داشته باشند. مثلا عالم ديني که مي خواهد به مجلسي برود عده اي به دنبال عالم مي روند که شباهتي به عالم داشته باشند. چه کساني مي توانند به دنبال حضرت فاطمه (س) به بهشت بروند؟ آيه هر خانمي با هر حجاب و هر تيپي مي تواند به دنبال حضرت فاطمه (س) به بهشت برود؟
الان در آستانه ي ايام فاطميه دوم هستيم. مراجع تاکيد کرده اند که روز شهادت حضرت فاطمه (س) را مثل عاشورا برگزار کنيم. ما بايد در اين دنيا به دنبال حضرت فاطمه (س) باشيم که بتوانيم در قيامت هم به دنبال ايشان به بهشت برويم. کساني که در دسته عزاداري حضرت فاطمه(س) راه بيفتند انشاءالله در قيامت هم مي توانند به دنبال حضرت به بهشت بروند.
وقتي حضرت به طرف بهشت مي روند تمام خلقي که در محشر هستند آرزو مي کنند که اي کاش از فاطميون بودند. زندگي ما بايد فاطمي باشد تا بتوانيم به دنبال حضرت به بهشت برويم. چکار کنيم که بتوانيم در دنيا فاطمي( زنان) و علوي(مردان) باشيم؟ اميرالمومنان فرمود: تمام غصه هاي من بيرون از خانه بود( حضرت در بيرون از خانه در جنگ ها زخم هاي عميق بر مي داشتند و. ..)، وقتي به خانه مي آمدم و يک نگاه به فاطمه (س) مي کردم تمام غم و غصه ي عالم از دل من برداشته مي شد.
در کشور ما آمار طلاق در سال گذشته صد و چهل هزار طلاق بوده است يعني در هر ساعت، شانزده طلاق انجام مي گيرد. وقتي اين دو نفر که ازهم جدا مي شوند، در واقع فرزندان و خانواده هاي دو طرف هم، از هم جدا مي شوند. آيا نمي توان به خانواده علوي و فاطمي برگشت؟
در روايت داريم که وقتي حضرت فاطمه(س) مي خواست با اميرالمومنين سخن بگويد مي فرمود:جان من فداي تو باد، در خوبي و سختي با تو هستم. در سوره نساء آيه 19 داريم: خانم ها و آقايان، با هم خوب زندگي کنيد آقايان با خانم هايتان خوب برخورد کنيد و اگر مشکلي پيش آمد صبر کنيد و بسازيد، خدا به شما خير مي رساند.
الان در زندگي ها حرف اول طلاق است درحاليکه طلاق آخرين راه است. آيه 128 سوره نساء هم همين توصيه را مي کند. قرآن مي فرمايد: اگر نتوانستيد باهم بسازيد به يک داور از فاميل مراجعه کنيد تا بين شما داوري کند. در سوره طلاق داريم که اگر هم از هم جدا شديد، سه ماه فکر کنيد بلکه دوباره برگرديد و گذشته را جبران کنيد.
اگر خانه اي با طلاق خراب شد بايد خانم و آقا دوباره اين خانه را درست کنند. آيه اول سوره طلاق مي فرمايد: اگر کار به طلاق کشيد از خدا بترسيد و زن را از خانه بيرون نکنيد و زن هم نبايد از خانه بيرون برود(سه ماه يا عده).متاسفانه در جامعه ي ديني ما وقتي خانم و آقا مي خواهند ازهم جدا مي شوند، وکيل مي گيرند که همديگر را نبينند يا وقتي از هم جدا مي شوند دختر به طرف خانواده خودش مي رود و پسر هم به طرف خانواده ي خودش مي رود. اين يک باور غلط است. پس وقتي خانم از آقا جدا شد مرد حق ندازد زن را از خانه بيرون کند و زن هم حق ندارد خانه را تا زمان عده ترک کند يعني با طلاق هيچ اتفاقي نيفتاده است. حتي قرآن مي فرمايد که نبايد خانه را عوض کرد.
سوال اين است که وقتي صيغه ي طلاق جاري شد آيا زن به مرد محرم است ؟ بله، زن به مرد محرم است. در اين سه ماه همه چيز بايد سرجايش باشد حتي نفقه دادن مرد و پخت و پز خانم هم بايد سرجايش باشد. در طلاق سه ماه وقت است( تا عده تمام بشود) بلکه اين خانه دوباره بنا بشود.
در کافي داريم که امام صادق(ع) مي فرمايد: خانمي که طلاق گرفته است نه تنها محرم است بلکه بايد خودش را آرايش کند و دلبري کند. گاهي آنقدر خانمها گرفتار خودشان شده اند که از شوهرشان غفلت کرده اند، در اين سه ماه مي توانند کارهايي که در گذشته نکرده اند انجام بدهند)
امام در تحريرالوسيله دارد: در دوران طلاق مستحب است که زن زينت خودش را به مرد نشان بدهد و مثل گذشته بايد حرف مرد را گوش بدهد و آقا نبايد زن را از خانه بيرون کند و واجب است که خرج اين زن را بدهد. براي طلاق کارهاي زيادي لازم است مثل مراجعه به دادگاه و آوردن دو شاهد و... ولي براي رجوع هيچ کاري لازم نيست همين که مرد به زن محبت بورزد کافي است.
اگر در اين سه ماه يکي از اين دو نفر از دنيا بروند، از هم ارث مي برند زيرا زن و شوهر هستند. در جامعه ي ما قبل از جاري شدن صيغه ي طلاق، بنيان خانواده را از ريشه در مي آورد که هيچ چيزي قابل رجوع نباشد. الان در طلاق نقش واسطه کمرنگ شده است و گاهي واسطه کار را خراب تر مي کند.
پس دين مي گويد حتي سه ماه بعد از طلاق بايد همه چيز سرجايش باشد و کافي است که مرد به اشتباه خودش پي ببرد. در اين سه ماه زن و مرد بايد به کارهاي گذشته شان فکر کنند و آنرا اصلاح کنند. گاهي آقا مدير موفقي است ولي شوهر موفقي نبوده است. اين آقا مي تواند در اين سه ماه جبران بکند. امام مي فرمايد که اظهار پشيماني به زبان هم لازم نيست.
اگر خانم ها بخواهند فاطمي و مردان بخواهند علوي زندگي کنند بايد کمي گذشت داشته باشند. در طلاق رجعي، دين مي گويد که زن و مرد با هم باشند و خانم دلبري کند و مرد وظيفه اش را انجام بدهد تا مهر و صفا برگردد. ولي در کشورما، شش ماه قبل از راي طلاق دادگاه، زن ومرد خانه را ترک مي کنند. در وفات همسر، دين مي گويد که در ايام چهارماه و ده روز( ايام عده) زن نبايد آرايش کند و زينت خودش را آشکار کند ولي بعضي خانم ها اين عده را رعايت نمي کنند. در طلاق هاي رجعي، عده ي خيلي کمي با هم زندگي مي کنند.
ما بايد به فرمان هاي الهي اعتماد کنيم. ما باور نمي کنيم که بعد از طلاق ممکن است که قلب هاي زن و مرد بهم نزديک بشود و دوباره باهم زندگي کنند. اين باور بايد اصلاح شود. زيرا آيه اول سوره طلاق مي فرمايد که اميد است که خدا همه چيز را دوباره درست کند.A ما يا بايد حرف خدا را باور کنيم يا حرف خودمان را. اگر ما به خدا اعتماد داشته باشيم خيلي از مشکلات حل مي شود.