اپلیکیشن شبکه سه
دریافت نسخه اندروید

91-12-13-حجت الاسلام والمسلمين حسيني قمي-قيامت

معرفی برنامه

برنامه سمت خدا

-حجت الاسلام والمسلمين حسيني قمي

-قيامت

91-12-13

سوال- در مورد شاخصه هاي خوبي و بدي در قيامت توضيحاتي بفرماييد.

پاسخ – در صحنه ي قيامت مهم است که در ميان اين همه خوبي ها و بدي ها چه کساني را صدا مي زنند. چرا با وجود اين همه بدي ها، بعضي از آنها شاخص بدي مي شوند؟ در شاخصه هاي خوبي داريم که در قيامت خطاب مي شود:همسايه هاي خدا کجا هستند؟ (گاهي در همايش ها افرادي را در ميان جمعيت صدا مي زنند، مهم نيست که مي خواهند به آنها چه چيزي بدهند، مهم صدا زدن در ميان جمعيت است. حالا تصور کنيد که در ميان خلق اول و آخر فردي را صدا بزنند به بدي يا خوبي) گروهي بلند مي شوند و جلو مي آيند و فرشتگان از آنها مي پرسند که شما چکار کرده ايد؟ آنها مي گويند که ما اهل فضل و بخشش بوديم. خداوند دست دهنده را دوست دارد. پس اگر کسي در دنيا چنين صفتي را داشته باشد در قيامت همسايه ي خدا مي شود.

در سوره تحريم آيه 11 داريم که من (آسيه همسر فرعون) بهشتي را مي خواهم که نزد خودت باشم. خيلي لذت بخش است که انسان در قيامت همسايه ي خدا باشد. همسايگان خدا کساني هستند که به فکر حل مشکلات ديگران بودند.

در کتاب گزيده ي اصول کافي داريم که شخصي از ياران امام صادق(ع) در حال طواف بود و فردي از دور به او اشاره کرد ولي او جواب نداد و بار دوم اشاره کرد و امام متوجه اشاره اين فرد شد و فرمود: چرا جواب اين آقا را نمي دهي؟ او گفت: من در طواف واجب هستم، امام فرمود: برو و حاجت مومن را برآورده کن، اشکالي ندارد. فتواي مشهور فقها هم اين است که انسان براي انجام حاجت يک مومن طواف را رها کند. الان فصل مشرف شدن به عمره است. کساني که چندين بار مشرف شده اند خوب است که هزينه ي عمره را براي حل مشکل ديگري هزينه کنند و بدانند که ثوابش کمتر از عمره نيست. او کار مومن را تمام کرد و برگشت. از امام پرسيد: مگر يک مومن چه حقي بر گردن مومن ديگر دارد؟ امام پاسخ نداد ولي او اصرار کرد و امام فرمود: حق مومن بر گردن تو اين است که تو نيمي از مالت را به او بدهي. او تعجب کرد و امام فرمود: اگر بيش از نيمي از مالت را بدهي ايثار کرده اي. قرآن از ايثار تعريف کرده است. يکي از نداهاي الهي در قيامت اين است که کجا هستند ايثارگران؟

کتاب مفتاتيح الحيات تاليف آيت الله جوادي آملي است. ايشان معتقد بودند که در کنار کتاب مفاتيح الجنان بايد کتاب مفاتيح الحيات( کليدهاي زندگي) هم باشد. اگر ما اين کليدهاي زندگي را محور قرار بدهيم براي زندگي کافي است. اين کتاب شصت دفعه چاپ شده است. خوب است که اين کتاب را آهسته بخوانيم وعمل کنيم. در اين کتاب داريم که ابن عباس در کنار حضرت امام حسن مجتبي(ع) در مسجد الحرام بود و داشت طواف مي کرد. امام معتکف بودند. فردي از امام کمک مالي خواست تا بدهي اش را بپردازد. امام فرمود: دست من خالي است و الان پولي ندارم. آن فرد گفت که شما با من بياييد و به طلبکار بگوييد که به من وقت بدهد. امام اعتکاف را بهم زدند و براي شفاعت اين فرد رفتند. ابن عباس سوال کرد که مگر شما معتکف نبوديد؟ امام فرمود که از رسول خدا شنيدم: کسي که حاجت مومني را برآورده کند ثوابش از نُه هزار سال عبادت بالاتر است.

در کتاب مفاتيح الحيات داريم: امام صادق(ع) مي فرمايد که اگر فردي خانه ي خالي داشته باشد و به برادر مومنش نمي دهد، خداوند مي فرمايد: فرشتگان اين بنده حاضر نشد که يک مسلمان را در خانه اي اسکان بدهد، من هم در بهشت به او جا نمي دهم. يعني اسکان دنيا در مقابل اسکان آخرت. گاهي انسان مي تواند واسطه ي خبر بشود.

آيت الله حق شناس کلام نافذي داشتند. ايشان فرموده بودند: ايامي که درقم طلبه بودم روزي طلبه اي به حجره آمد و گفت پولي به من بدهيد. من گفتم که من از تو گرفتارتر هستم. او رفت، بلافاصله من احساس تب شديدي کردم تا چند روزي اين تب ادامه پيدا کرد. در عالم رويا به من گفته شد که اين بخاطر اين است که گرفتاري آن طلبه را برطرف نکردي. گفتم دستم خالي بود ولي گفته شد که مي توانستي از کسي براي او قرض کني يا شفاعت او را بکني تا بتواند قرض بگيرد. بعضي ها با زبان شان واسطه ي کار خير مي شوند. الان نزديک عيد است و بايد توانگران به فقرا کمک کنند.

آيت الله بروجردي در عالم رويا خواب ديده بودند که در مجلسي هستند و پيامبر در صدر مجلس نشسته اند و در اطراف پيامبر، علماي بزرگ نشسته اند. آقاي بروجردي دم در نشسته بودند. کنار پيامبر يکي از علما نشسته بود که ايشان فکر مي کرد جايش نزديک پيامبر نيست. پيامبر به ايشان فرمود: اين عالِم براي رفع گرفتاري هاي مردم بيشتر تلاش کرده است. ما نبايد براي کمک به ديگران فقط به ديگران نگاه کنيم و هر کس بايد به خودش نگاه کند و بگويد که من چه کرده ام.

در يکي ديگر از نداهاي قيامت مي فرمايد: کجا هستند کساني که مومنان را اذيت و آزار مي کردند؟ در کتاب کافي روايت داريم: کساني قيام مي کنند که در صورتشان گوشتي نيست و به آنها مي گويند که به جهنم برويد و در عذاب الهي باشيد. اين بخشي از ظلم کردن است. ولي اذيت کردن مومن جايگاه ويژه اي دارد. در کتاب نهج الفصاحه از پيامبر داريم: مواظب باشيد که يک مظلوم کافر به شما نفرين کند. اين نفرين بالا مي رود و خدا آنرا مي بيند، از نفرين مظلوم بترسيد. در دين ما حيوانات حقوقي دارند. حتي صاحب جواهر، رساله اي در مورد حرمت اذيت و آزار حيوانات دارد. نفقه چهار گروه بر ما واجب است: همسر، فرزند، پدر و مادر و حيواني که در خانه نگهداري مي شود. شما يا بايد پرنده را آزاد کنيد که برود يا اگر آنرا در خانه نگه مي داريد بايد دانه و آب او را بدهيد.

خانمي نوشته اند که شوهر من فوت کرده است و من با دو فرزند صغيرم در خانه ي پدر شوهرم زندگي مي کنم و اگر اجاره ي خانه را دير پرداخت کنم ايشان مي گويد که شما را بيرون مي کنم. اين پدر بزرگ نمي داند که نوه، واجب النفقه پدر بزرگ است. ما خيلي از دين فاصله داريم. روايت داريم: يکي از کارهايي که ايمان را از بين مي برد ظلم است.

خوب است که در شهرها ستادهايي ايجاد شود تا به مردم کمک کنند. آقايي از دنيا رفت و به نان شبش محتاج بود. ولي ايشان فرد آبرومندي بود و پول هاي زيادي براي فقرا در مساجد جمع مي کرد و واسطه ي کار خير بود. پس ما مي توانيم از آبروي خودمان مايه بگذاريم. خوب است که خانم ها در جلساتي که شرکت مي کنند، براي فقرا پول جمع کنند تا بتوانند مشکلات مردم را حل کنند.

سوال – صفحه 255 قرآن کريم را توضيح بفرماييد.

پاسخ – در اين صفحه داريم: من مالک خزائن آسمانها و زمين هستم، کساني که دنيا را بر آخرت مقدم مي دارند و مانع کارهاي خير مي شوند، در گمراهي دوري هستند. در آيه ي ديگر خداوند از ما قرض مي خواهد تا ما را امتحان کند و اِلا خدا مالک خزائن آسمانها و زمين است و نيازي به قرض گرفتن از ما ندارد.

ما نبايد بگوييم که هر وقت مشکلات مان تمام شد به ديگران کمک مي کنيم، بدانيد که ما هيچ وقت مشکلات مان تمام نمي شود زيرا اگر خانه ي ما صد ميليوني است مي خواهيم آنرا بهتر کنيم و اگر وسايل کهنه داريم مي خواهيم آنها را نو کنيم. پس ما بايد همين الان با وضعيتي که داريم به ديگران کمک کنيم.

کتاب انوارالولاية نوشته ي آيت الله ملازين العابدين گلپايگاني استاد ميرزاي شيرازي است، ايشان مي فرمايد: همه ي کارها بايد به قصد قربت باشد ولي بعضي کارها وجود دارد که حتي اگر در آنها قصد قربت هم نباشد خدا آنرا تشويق مي کند. مثلا کسي که شراب را ترک کند خداوند از شراب هاي بهشتي به او مي دهد. مثلا اگر شما سخاوتمند باشيد و دست ديگران را بگيريد و به ديگران کمک کنيد حتي اگر براي خدا نباشد، خدا آنرا قبول مي کند البته اگر اينکارها را به قصد قربت بکنيم بهتر است.

خوب است که کتاب مفاتيح الحيات (سبک زندگي) تاليف آيت الله آملي زاده را حتما بخوانيد و دنبال جزوه هاي مختلف نباشيد.

انشاءالله خداوند توفيق جدا شدن از محبت دنيا و توفيق انفاق در سختي و آساني به ما عنايت بفرمايد.



ارسال دیدگاه


ارسال

جهت مشاهده دیدگاه های کاربران کلیک نمایید

دیدگاه ها