برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: سيري در صحيفه سجاديه، شرح دعاي يازدهم- (توبه)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 28- 08- 97
شريعتي: بسم الله الرحمن الرحيم، «اللهم وفقنا لما تحب و ترضي و اجعل عاقبة امرنا خيرا». سلام مي‌کنم خدمت شما بينندگان خوب و شنوندگان نازنين‌مان، به سمت خداي امروز خيلي خوش آمديد. انشاءالله در اين روزهاي پاييزي دل و جانتان بهاري باشد و بهترين‌ها نصيب شما شود. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم. خيلي خوش آمديد.
حاج آقاي فرحزاد: خدمت جنابعالي و بينندگان و شنوندگان عزيز عرض سلام دارم. ايام فرخنده و خجسته سالروز جشن بزرگ ازدواج پيغمبر عظيم الشأن و حضرت خديجه کبري را تبريک مي‌گوييم. همانطور که جشن ازدواج اميرالمؤمنين و حضرت زهرا اول ذي‌الحجه جا افتاده است، اميدواريم که دهم ربيع هم در تقويم‌هاي سال آينده ثبت و بازگو شود و رسانه‌هاي ما، مردم و ملت ما ايام شادي‌شان را اين ايام قرار بدهند و با ماه ربيع‌الاول مناسبت هم دارد.
شريعتي: انشاءالله اين اعياد بهانه‌اي براي تسهيل ازدواج جوان‌ها، خيلي‌ها گفتند براي ما دعا کنيد. انشاءالله به برکت نام حضرت خديجه کبري و نبي مکرم اسلام اين امر هم تسهيل شود. بحث امروز شما را خواهيم شنيد.
حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم. «الحمد لله رب العالمين، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم» دعاي يازدهم و دوازدهم در رابطه با توبه و ترک گناه هست. در فراز ديگر حضرت مي‌فرمايد: «فَاِنْ قَدَّرْتَ لَنا فَراغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَراغَ سَلامَةٍ لاتُدْرِكُنا فيهِ تَبِعَةٌ» به خداي متعال عرض مي‌کند: اگر در طول زندگي فراغت‌هايي داريم و فارغ البال مي‌شويم، بعضي وقت‌ها انسان کاري ندارد و وظيفه‌اي ندارد و مي‌دانيم اکثر گناهان در ايام فراغت اتفاق مي‌افتد، عمده گناهان در ايام فراغت است که شيطان به آدم حمله مي‌کند. لذا حضرت دارد اين راه را مي‌بندد و مي‌فرمايد: خدايا اگر فراغتي در زندگي براي ما هست براي ما سلامت قرار بده که در ساعت فراغت گناهي از ما سر نزند. «وَ لاتَلْحَقُنا فيهِ سَئْمَةٌ» در ايام فراغت سستي و ملال و کسالت براي ما پيش نيايد که کتّاب و نويسندگاني که مشغول نوشتن اعمال ما هستند از ما جدا شوند، «حَتّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئاتِ بِصَحيفَةٍ خالِيَةٍ مِنْ ذِكْرِ سَيِّئاتِنا» انشاءالله هميشه رقيب و عتيد که دو فرشته راست و چپ ما هستند، هميشه فارغ باشد و هيچ چيزي از گناهان در صحيفه اعمال ما ننويسد. «وَ يَتَوَلّى كُتَّابُ الْحَسَناتِ عَنّا مَسْرُورينَ بِما كَتَبُوا مِنْ حَسَناتِنا» نويسنده‌هاي حسنات ما هميشه شاد و خرم باشند که هميشه گل بکاريم و خار براي هيچکس نکاريم. مؤمن شيرين است و کارهايش شيرين است. «وَاِذَا انْقَضَتْ اَيّامُ حَياتِنا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ اَعْمارِنا» حضرت از خداي متعال درخواست مي‌کند که اگر عمر ما سپري شد و مدت عمر ما گذشت و آن دعوتي که بايد اجابت بکنيم، همه ما روزي بايد به ملاقات خدا برويم. «وَ اسْتَحْضَرَتْنا دَعْوَتُكَ الَّتى لابُدَّ مِنْها وَ مِنْ اِجابَتِها»، «مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» (عنکبوت/5) همه ما ملاقات خدا را دوست داريم. هنگام مرگ انسان خدا را ملاقات مي‌کند، از مرگ تعبير به ملاقات خدا شده است.
حضرت دعا مي‌کند که «فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ» در جاي جاي دعاها صلوات را فراموش نکنيم. «وَاجْعَلْ خِتامَ ماتُحْصى عَلَيْنا كَتَبَةُ اَعْمالِنا تَوْبَةً مَقْبُولَةً» پايان کار خيلي مهم است. گفت:
سر مستوري و مستي همه بر خاتمه هست *** کس ندانست که آخر به چه حالت برود
حضرت بعد از صلوات بر پيغمبر و آل از خداي متعال درخواست مي‌کند، پايان کار ما را يک توبه قبول شده بنويسند که عاقبت بخير شويم. کتبه اعمال ما در لحظه آخر توبه مقبوله بنويسند «لاتُوقِفُنا بَعْدَها عَلى ذَنْبٍ اجْتَرَحْناهُ» توبه‌اي که بعد از آن ديگر گناه و معصيت براي ما پيش نيايد «وَ لامَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْناها وَلاتَكْشِفْ عَنّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلى رُؤُوسِالْاَشْهادِ، يَوْمَ تَبْلُ اَخْبارَ عِبادِكَ، اِنَّكَ رَحيمٌ بِمَنْ دَعاكَ، وَ مُسْتَجيبٌ لِمَنْ ناداكَ» دعاي يازدهم تمام شد. چند نکته در مورد توبه عرض کنم. يکي از چيزهايي که واقعاً دغدغه‌ي خيلي از گناهکارها هست و بايد باشد، ما نبايد گناه را کوچک ببينيم، ممکن است به ظاهر يک ضرر مالي و جاني و آبرويي باشد، ولي چون معصيت خداي بزرگ است و گاهي بعضي گناهان هست آبي که ريخته شده و برگرداندن آن خيلي مشکل است. لذا انسان بايد پيشگيري از گناهش به مراتب بيشتر باشد ولي اگر اتفاقي افتاد و انسان ناخواسته مبتلا به گناه شد هيچوقت در رحمت را به روي خودش نبندد. در روايت داريم گناه براي مؤمن مثل کوه سنگيني است که مي‌خواهند روي دوش او بگذارند. ولي آدم بي ايمان مثل پشه يا مگسي است که جلوي بيني‌اش ويز ويز مي‌کند و رد مي‌شود. گاهي هم افتخار به گناه مي‌کنند و خيلي بد است. تميجد و ترويج گناه، گفتن گناه از اصل گناه بدتر است. گناه را نبايد کرد و مخفي کرد و اظهار نکرد و فقط نزد خدا براي توبه گفت.
شريعتي: اگر رفتيم سمت گناه و انجام آن براي ما سخت بود، اين نشانه ايمان ماست؟
حاج آقاي فرحزاد: يک علامت مؤمن در روايت اين است که از کارهاي خوب ذاتاً خوشش مي‌آيد و از گناه و معصيت بدش مي‌آيد. هيچوقت مؤمن از گناه مبتهج نيست. هنگام گناه و بعد از گناه ناراحت است و قطعاً بداند که خدا او را مي‌بخشد. آنهايي که بخشيده نمي‌شوند کساني هستند که اصرار بر گناه دارند. خودش را پشيمان و نادم نمي‌داند. کسي که ندامت دارد و پشيمان است شک نکنند حتي يک درصد، آيه 53 سوره مبارکه زمر از آياتي است که خيلي نويد بخش است. حضرت اميرالمؤمنين درباره‌ي اين آيه فرمود: آيه‌اي وسيع‌تر و فراگيرتر از اين آيه در قرآن نداريم. خيلي اميدواريم مي‌دهد و اوسع است. «قُلْ يا عِبادِيَ» خدا بگويد: بندگان من، شما براي من هستيد. بنده‌هاي خودم! «الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ» بنده‌هايي که به خودتان ستم کرديد، در گفتار و رفتار و اعمالتان، حد خودتان را رعايت نکرديد. از حد معمول زياده‌روي کرديد. بگو بندگان من، در گناه زياده‌روي کرديد. «لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ» هيچوقت از رحمت خدا نا اميد نشويد. بزرگي کلام قشنگي مي‌فرمودند: من بعضي از گناهکارها را ديدم که در عمرش خطا و لغزشي کرده است. حالا استغفار کرده و جبران کرده و پشيمان است. آبروريزي نزد ديگران ممنوع است و خدا دوست ندارد آبروي کسي ريخته شود. خدا بشارت مي‌دهد «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً» مفسرين بزرگوار در اين آيه گفتند که چقدر تأکيد است. «إِنَّ» جمله اسميه، «اللَّهَ يَغْفِرُ» يعني هميشه، «الذُّنُوبَ» يعني همه گناهان به شرط اينکه توبه کنند. «جَمِيعاً» يعني همه! شيطان چه وقت شش دانگ بر کسي غالب مي‌شود؟ هروقت از خدا نا اميد شود. اگر از رحمت خدا نا اميد شد شيطان شش دانگ سوار مي‌شود و ته جهنم مي‌برد. خداي بزرگ عفوش بي نهايت بزرگ است. «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» خداي بزرگ وعده کرده من مي‌بخشم.
شريعتي: وقتي با اين آيات مواجه مي‌شوم احساس مي‌کنم خدا مي‌خواهد ما را در رودروايسي قرار بدهد، واقعاً دست و پاي آدم شل مي‌شود از مهرباني خدا.
حاج آقاي فرحزاد: شش دانگ مي‌خواهد ما را بغل کند حتي گناهکارها، من ناله گنهکار را از عبادت، عبادت کننده‌ها بيشتر دوست دارم. مثل پدر و مادري که بچه معلول دارند. خدا مي‌گويد: توجه من به گنهکارها بيشتر از ديگر بنده‌هاست. بزرگي مي‌فرمود: يکوقت آدم بايد به حالت ظالم‌ها غصه بخورد که چرا ظلم مي‌کنند؟ پيغمبر ما دوره آخرالزمان را شرح مي‌دادند که بعضي ريزش دارند و به جهنم مي‌روند و گرفتار و گمراه مي‌شوند. آنقدر گريه کردند از گريه اطرافيان خيلي گريه افتادند. گفتند: چرا اينقدر گريه مي‌کنيد؟ ما براي امام حسين و اهل‌بيت و شهداء و پدر و مادرمان خيلي گريه کرديم. اما بگويند: آقا يک عده کافر به جهنم رفتند و ما بنشينيم گريه کنيم. يک معلمي بگويد: بچه‌ها رفوزه شدند، بنشيند زار زار گريه کند. براي بدها کم کسي است که بنشيند گريه کند! پيغمبر ما مي‌گويد: « أبکي رحمة للاشقياء» چقدر مهرباني است! صفات خدا در او تجلي کرده است. هيچوقت از زمين خوردن کسي خوشحال نشويد. از اينکه کسي ظلم مي‌کند خوشحال نشويد. روايت داريم مؤمن بر مؤمن حق و حقوقي دارد، يکي اين است که دوست و رفيق من چه در وقتي که مظلوم است و چه وقتي که ظالم است، اگر گرفتار گناه شد و ظلم مي‌کند، چرا ظلم و گناه مي‌کند؟ اينجا بيشتر احتياج دارد که دستش را بگيريم. يعني گنهکار بيشتر به کمک احتياج دارد. همه جاي قرآن اول امر به معروف آمده و بعد نهي از منکر، اما ما فقط به دومي چسبيديم! اول خوبي‌ها را بگوييم و بعد اشکال‌ها را بگوييم.
خدا مي‌فرمايد: نا اميدي حرام است، «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»، «هُو» بعضي گفتند: اسم اعظم خداست. «الغفور الرحيم» يعني خيلي مي‌آمرزد و مهربان است. اين آيه درهاي نا اميدي را به روي همه بنده‌ها مي‌بندد. بعضي خودشان را بالا مي‌گيرند و فکر مي‌کنند ما آدم خيلي خوبي هستيم، مؤمن و باتقوا هستيم. اگر بخواهيم بگرديم گناه خيلي پيدا مي‌شود. يک موقع فرصت باشد استغفاري که پيامبر و امامان مي‌کردند، بيشتر از همه بنده‌هاي خدا پيغمبر ما استغفار و توبه مي‌کرد. اين خيلي معناي لطيفي دارد. توبه براي همه هست مخصوصاً مؤمنين، اگر مؤمنين يک گناهي مرتکب شدند، خدا در قرآن مي‌فرمايد: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (نور/31) اکثر مؤمن‌ها خودشان را بالا و بلند مي‌بينند، منافقين بروند توبه کنند! اين خيلي بد است. در شرح نهج‌البلاغه ابن حديد است که حضرت علي(ع) فرمود: «من قال أنا محسن و أنا مسيء و من قال أنا مسيء فهو محسن» هرکس اعتقاد دارد که گنهکار است خودش را مجرم مي‌داند، آدم خوبي است. هرکس خودش را محسن و نيکوکار مي‌داند، اين گنهکار است. اگر کسي مي‌گويد: من خيلي کارم درست است، همين دليل است بر اينکه آدم خرابي است. هيچوقت مؤمن خودش را از اعتراف به گناه و تقصير کوتاه نبيند. روايت جالبي است و خيلي زيباست، در مورد اينکه ما هميشه خودمان را دست پايين ببينيم. مي‌گويد: «ايها المؤمنين» شما بياييد توبه کنيد. شايد رستگار شويد. در زمان حضرت عيسي(ع) کسي مرتکب فحشايي شده بود که بايد سنگسار مي‌شد. چاله‌اي مي‌کنند و مردم بايد جمع شوند سنگ بزنند که عبرت شود. افرادي که همسر دارند رابطه نامشروع با يک همسردار پيدا کنند، حکمشان رجم است، يعني سنگسار است. مردم جمع شدند براي سنگسار کردن، حضرت عيسي و يحيي پسرخاله بودند، اين دو بزرگوار هم آمدند. حضرت عيسي خواستند گنهکار را سنگسار کنند، فرمودند: هرکس گردن خودش حدي است يا گناه دارد قابليت سنگ زدن ندارد، بروند. همه رفتند. حضرت عيسي با حضرت يحيي ماندند. روايت در من لا يحضره الفقيه است، جلد چهارم صفحه 102، همه رفتند. حضرت يحيي(ع) چشمش به اين گنهکار افتاد، گفت: «يا مذنب عظني» اي گنهکار من يحيي پيغمبر را موعظه کن! عزيزان من! بعضي‌ها هستند مي‌گويند: ما مي‌خواهيم يک کلمه به کسي موعظه کنيم، ناراحت مي‌شود. تو مي‌خواهي مرا نصيحت کني؟! براي ما سنگين است. پيغمبري که خدا در قرآن او را ستايش کرده مثل يحيي پيغمبر، «يا يَحْيى خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ» (مريم/12) به يک گنهکاري که غرق گناه بود مي‌گويد: مرا موعظه کن. اين چقدر زيباست. پيغمبر ما به جبرئيل مي‌گويد: مرا موعظه کن. موعظه خيلي در انسان اثر دارد. از هرکس که باشد ولو کسي که غرق گناه باشد. نمي‌دانيم کدام موعظه ما را زير و رو مي‌کند. آنوقت اين کسي که حالت توبه به او دست داده و پشيمان است و الآن به ملاقات خدا مي‌رود، بعد هم پاک مي‌شود. حديث داريم آنهايي که حد مي‌خورند ديگر در آن عالم عذاب نمي‌شوند. سه موعظه خيلي زيبا کرد. 1- مواظب باش عنان نفست را رها نکني. مثل اسبي است که خيلي قوي است و اگر عنان را رها کني تو را زمين مي‌زند و نابود مي‌کند. مؤمن بايد زبان و چشم و گوشش را کنترل کند. 2- اي يحيي، هيچوقت گنهکاري را بخاطر گناهش سرزنش نکن. اي بيچاره، اي بدبخت، اي معتاد! اين خيلي بد است. «مَنْ عَيَّرَ مُومِناً بِذَنْبٍ لَمْ يَمُتْ حَتَّي يَرْكَبَهُ» (كافي، ج 2، ص 356) حاج آقاي حسيني قمي بارها گفتند که يکي اين حديث را نوشته و بالاي سرش گذاشته است، هرکس مؤمني را سرزنش کند نمي‌ميرد مگر اينکه خودش مرتکب به آن گناه شود. وسواسي را مسخره کرده خودش وسواس شده است. يحيي گفت: باز هم مرا موعظه کن. 3- گفت: مواظب باش در زندگي عصباني نشوي. حالت اعتدال تو به هم نخورد. «الغضب مفتاح کل شر» غضب و تندي کليد تمام بدي‌هاست. عمده جرم‌ها و زندان رفتن‌ها بخاطر غضب و خشم است.
يک موقع به زندان رفتم، مدير کل زندان‌ها گفت: ما اعدامي داريم که قصاص بايد بشود و سوء سابقه هم ندارد، يک لحظه عصباني شده و دست به چاقو شده و توبه کرده و پشيمان است. همين آيه‌اي که خوانديم «يا عبادي الذين أسرفوا» بعضي گفتند در مورد قاتل حضرت حمزه است. پيغمبر مي‌فرمايد: در عمرم در جايگاهي قرار نگرفتم که بر من سخت‌تر باشد از اينکه عمويم را به اين حالت ببينم که جگرش را درآوردند. ولي وقتي به مکه آمد، با ترس و لرز نزد پيغمبر آمد. اين آيه يک مصداقش گفتند براي وحشي قاتل است. اين آقاي اعدامي گفته بود: کاش من وقتي غضب مي‌کردم ده ثانيه مکث مي‌کردم و فکر مي‌کردم. اگر در کارهايمان چند ثانيه تأمل کنيم، خيلي خوب است. به هر شيوه‌اي مي‌شود آدم خودش را کنترل کند.
شريعتي: خيلي نکات خوبي را شنيديم. يک وقت‌هايي بر اثر روزمرگي‌ها دچار غفلت مي‌شويم و لايه‌اي از غبار فراموشي روي دل ما مي‌نشيند و اين موعظه‌ها چقدر آدم را زنده مي‌کند و دل ما را سر زنده مي‌کند. «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ» کتاب «اميد به رحمت الهي» سلسله مباحث برنامه سمت خدا هست به قلم حاج آقاي فرحزاد، توصيه مي‌کنم حتماً اين کتاب را بخوانيد و انشاءالله از هر گناهي به دور باشيم. به 20000303 پيامک بدهيد، براي تهيه کتاب دوستان من شما را راهنمايي خواهند کرد. امروز صفحه 508 قرآن کريم، آيات 12 تا 19سوره مبارکه محمد را تلاوت خواهيم کرد.
«إِنَ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ «12» وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْناهُمْ فَلا ناصِرَ لَهُمْ «13» أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ «14» مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فِيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا ماءً حَمِيماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ «15» وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ما ذا قالَ آنِفاً أُولئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ «16» وَ الَّذِينَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً وَ آتاهُمْ تَقْواهُمْ «17» فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها فَأَنَّى لَهُمْ إِذا جاءَتْهُمْ ذِكْراهُمْ «18» فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْواكُمْ «19»
ترجمه: همانا خداوند كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، به باغهايى (از بهشت) كه نهرها از زير (درختان) آن جارى است داخل مىكند. و كسانى كه كفر ورزيدند (از زندگى دنيا) بهره مىگيرند و همانند كه چهارپايان مىخورند و (سرانجام،) آتش جايگاه آنهاست. و چه بسيار (مردم) شهرها كه از (مردم) شهرى كه تو را بيرون كردند، نيرومندتر بودند، ما آنان را هلاك كرديم و براى آنان هيچ ياورى نبود. پس آيا كسى كه بر دليل روشنى از طرف پروردگارش است، همچون كسى است كه بدى كردارش در نظرش آراسته شده و از هوسهايش پيروى كرده است؟ وصف بهشتى كه اهل پروا به آن وعده داده شدهاند، (چنين است:) در آن نهرهايى است از آبى كه بدبو شدنى نيست و نهرهايى از شير كه مزه آن دگرگونى ندارد و نهرهايى از شراب كه براى نوشندگان لذّتبخش است و نهرهايى از عسل مصفّا و ناب. و براى آنان در آنجا هرگونه ميوهاى موجود است و نيز آمرزشى از طرف پروردگارشان. (آيا اينان) همانند كسانى هستند كه در آتش جاودانهاند و آبى جوشان، نوشانده مىشوند، كه اندرونشان را متلاشى مىكند. و گروهى از آنان، كسانى هستند كه (در ظاهر) به تو گوش مىسپارند، امّا همين كه از نزد تو بيرون روند، به صاحبان علم و دانش گويند: او هم اكنون چه گفت؟ آنان كسانى هستند كه خداوند بر دلهايشان مُهر نهاده و از هواى نفسشان پيروى كردهاند. وكسانى كه هدايت يافتهاند، خداوند هدايتشان را بيفزايد و روح پرهيزگارى به آنان عطا كند. پس آيا (كفّار براى ايمان آوردن) قيامت را انتظار دارند، كه ناگهان به سراغشان آيد، در حالى كه نشانههاى آن آمده است؟ پس آنگاه كه (رستاخيز) به سراغشان آيد متذكّر شدن آنان چه سودى برايشان خواهد داشت؟! پس بدان كه هيچ معبودى جز اللّه نيست و براى گناه خود و براى مردان و زنان با ايمان استغفار كن و خداوند، رفت و آمد و آرميدن شما را مىداند (و به تمام حالات شما آگاه است).
شريعتي: به مناسبت سالروز ازدواج آسماني نبي مکرم اسلام حضرت محمد(ص) و حضرت خديجه کبري أم المؤمنين(س) برنامه سمت خدا يک هديه‌اي به رسم يادبود به دخترخانم‌هايي که متولد سال 97 هستند و نامشان مزين به نام حضرت خديجه(س) هست، تقديم خواهد کرد. تا ساعت 4 بعداز ظهر امروز فرصت داريد مشخصات را ارسال کنيد. انشاءالله به قيد قرعه به چهارده نفر هدايايي نقديم خواهد شد. از فضيلت ذکر بلند صلوات بر محمد و آل محمد بشنويم.
حاج آقاي فرحزاد: چون ماه ربيع ماه پيغمبر خداست مي‌طلبد که بيشتر ذکر صلوات گفته شود، اين حديث هم حديث فوق العاده‌اي است، پيغمبر فرمود: «يَا عَلِيُّ مَنْ صَلَّي عَلَيَ كُلَّ يَوْمٍ أَوْ كُلَّ لَيْلَةٍ وَجَبَتْ لَهُ شَفَاعَتِي وَ لَوْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الْكَبَائِرِ» (جامع الاخبار، ص 59) حضرت مي‌فرمايد: بر من رسول الله واجب مي‌شود شفاعت کنم از گنهکاراني که هر روز و هر شب بر محمد و آل محمد صلوات مي‌فرستند.
چون در آستانه‌ي ميلاد سر تا سر نور پيغمبر عظيم الشأن و امام صادق(ع) هستيم، واقعاً جاي گلايه است که امام صادق گاهي تحت الشعاع قرار مي‌گيرد. از هيأت‌ها تقاضا دارم که دو ماه عزاداري کردند، فاطميه که نزديک است، باز عزاداري مي‌کنند بيايند جشن و شادي‌ها را هم بيشتر کنند. به يک روز و يک شب بسنده نکنند. چه ايرادي دارد براي پيغمبر يک دهه جشن بگيريم؟ بعضي از بزرگان فرمودند: شادي‌هاي ما با غم‌هاي ما موازنه ندارد. هرچقدر عزاداري مي‌کنيد همان مقدار هم شادي کنيد. ولي هشتاد نود درصد براي حضرت زهرا يک شب تولد مي‌گيريم، براي پيغمبر يک شب مي‌گيريم، سه شب، پنج شب تولد بگيريم. يک دهه جشن بگيريم. مگر بالاتر از پيغمبر خدا داريم؟ اميرالمؤمنين فرمود: «انما أنا عبدٌ من عبيد محمد» حضرت علي بگويد، يعني همه عالم عبد اين پيغمبر است. سر سفره پيغمبر خدا هستند. خواهش مي‌کنم براي پيغمبر خدا جشن‌هاي مفصلي گرفته شود و اطعام شود. مخصوصاً براي بچه‌ها در مدرسه جشن ويژه گرفته شود. پيغمبر فرمود: ريشه اسلام محبت محمد و آل محمد است. حتماً براي بچه‌ها هديه، جايزه، سور و تفريح ويژه‌اي در نظر بگيريم که اين شيريني ميلاد پيامبر در ذهنشان ماندگار شود.
چون ديروز ايام ازدواج پيغمبر اکرم با حضرت خديجه(س) بود ما اجتماع بزرگي در دهم ماه رمضان در حرم مطهر حضرت معصومه فراخوان داديم، اجتماع ياوران حضرت خديجه، چون تولد ايشان را در تاريخ پيدا نکرديم ولي جشن ازدواجشان را بزرگان نقل کردند در دهم ربيع الاول هست، فراخوان داديم اجتماع بزرگ ياوران حضرت خديجه کبري که دومين اجتماع بود. فکرش را نمي‌کرديم که اينقدر جمعيت بيايد، هفت هزار صندلي کم آورديم، جا پر شده بود و نيروهاي انتظامي به تکاپو افتادند امنيت را حفظ کنند. عذر مي‌خواهم که بسياري از مردم از اطراف قم نتوانستند در اين جشن شرکت کنند. استقبال بي نظير و با شکوهي بود. سفارش تمام مراجع ما و مقام معظم رهبري اين است که ياد و سيره حضرت خديجه احياء شود. در قرآن هست که همسر پيغمبر أم المؤمنين است و در رأس أم المؤمنين حضرت خديجه کبري(س) است که اگر مي‌خواهيم پيغمبر ما را دوست بدارد، خدا ما را دوست بدارد، پيغمبر ما فرمود: «رزقتُ حُبَّها و أحبُّ من أحَبَّها» خدا محبت حضرت خديجه را روزي من کرد و عاشق حضرت خديجه شدم. سر تا پا غرق توحيد بود، همه وجودش خدايي شده و الا پيغمبر قلبش مالامال از عشق خداست. خديجه همه خدايي شده که در دل پيغمبر اينقدر جا پيدا کرد. پيغمبر مي‌گويد: من خديجه را دوست دارم و دوست دارم هرکس که حضرت خديجه را دوست دارد. ما خيلي آدم داريم که نذر حضرت خديجه کردند و حاجت گرفتند. بياييم يک قدمي برداريم، به نام حضرت خديجه کاري کنيم که نام ايشان احياء شود حالا زائر اولي مي‌فرستيم، جهازيه مي‌دهيم. در حديث داريم خدا روزي چند بار بر ملائکه مباهات مي‌کند به وجود شخصيتي مثل حضرت خديجه.
شريعتي: انشاءالله همه آنهايي که دست به دست هم دادند تا نام حضرت خديجه از غربت دربيايد مأجور باشند. دعا بفرماييد و آمين بگوييم.
حاج آقاي فرحزاد: دو کتاب براي حضرت خديجه هست که مي‌توانند پيامک بدهند «حامية الرسول»، «محبوبة المصطفي». خدايا به حق محمد و آل محمد و خديجه کبري تو را قسم مي‌دهيم وسايل ازدواج همه جوان‌ها را فراهم بفرما. خدايا به حق محمد و آل محمد قلب امام زمان را از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان. ما را جزء بهترين ياران امام زمان قرار بده. خدايا به حق محمد و آل محمد توفيق برگزاري بهترين مجالس براي پيغمبر و امام صادق(ع) را به ما مرحمت بفرما. به حق محمد و آل محمد آنهايي که مريض دارند، مريض‌ها را شفاي عاجل عنايت بفرما. قرض قرضمندان ادا بگردان. آنهايي که اولاد ندارند، همسر ندارند، شغل و مسکن ندارند، به حق خديجه کبري به آنها مرحمت بفرما. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
شريعتي: بهترين‌ها را براي شما آرزو مي‌کنم.