برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: سيري در صحيفه سجاديه امام زين العابدين (ع)- شرح دعاي دهم (طلب عفو از پروردگار)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 23- 07- 97
شريعتي: بسم الله الرحمن الرحيم، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
صبح آغازي ندارد شام بي پايان من *** دير از راه آمدي خوريد نور افشان من
خواب ديدم سر به دامان تو خوابم برده است *** چشم وا کردم تو را ديدم که در دامان من
غير راهب روي ني کنج تنور و بزم مي *** من بميرم چه کشيدي تا شدي مهمان من
پاسخت آيينه‌ي حق آيه آيه سنگ بود *** جان به قربان لبانت قاري قرآن من
سو ندارد ديده‌ام از آن زمان که ديده‌ام *** غرق خون پيراهنت را يوسف کنعان من
از غروب کربلا تا آخر شام بلا *** هر بلايي بود عمه شد بلا گردان من
من نمي‌پرسم تو هم بابا نپرسي بهتر است *** ز آنچه آمد بر سر دندان تو دندان من
بال و پر سوزانده‌ام از شوق روي ماه تو *** شمع ويرانه تويي پروانه من، پروانه من
سلام مي‌کنيم به حضرت رقيه بنت الحسين، خوشا به حال همه آنهايي که اين روزها در عزاي دردانه‌ي امام حسين عزادار هستند و در مصائبش اشک ريختند. سلام مي‌کنم به همه بيننده‌هاي خوب و شنونده‌هاي نازنين‌مان. اين ايام را تسليت مي‌گويم. به سمت خداي امروز خيلي خوش آمديد. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم. خيلي خوش آمديد.
حاج آقاي فرحزاد: خدمت جنابعالي و بينندگان و شنوندگان عزيز عرض سلام دارم. ايام شهادت جانگداز نازدانه‌ي أبا عبدالله حضرت رقيه(ع) را خدمت همه عزيزان تسليت مي‌گويم. انشاءالله با شفاعت اين بانو همه اهل بهشت باشيم و حوائج ما برآورده شود. امروز هم روز شهادت شهيد محراب آيت الله اشرفي اصفهاني است، تسليت عرض مي‌کنيم. روز گراميداشت نابينايان عزيز است که روز اين بزرگواران را گرامي مي‌داريم، انشاءالله خداي متعال به همه اينها کمک کند. قطعاً بدانند که در روايت هست اگر کسي مشکلي در اعضاي وجودش هست خداي متعال چند برابر قطعاً جبران خواهد کرد. اينها دلشان خيلي روشن‌تر است و حافظه قوي‌تري دارند و چيزهاي ديگري خدا به اينها مرحمت کرده است که انشاءالله جبران خواهد شد.
شريعتي: بحث ما صحيفه نوراني سجاديه بود، نکات لطيفي که در قالب دعا از امام سجاد(ع) به ما رسيده است. بحث توبه را آغاز کرديم و نکات خوبي را هم شنيديم. بحث امروز شما را خواهيم شنيد.
حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم. «الحمد لله رب العالمين، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم، السلام عليک يا أباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائک»
دعاي نهم صحيفه سجاديه که در مورد توبه بود، تمام شد. دعاي دهم هم در مورد عفو و بخشش از خداي متعال است که چون بحث توبه ما ناتمام ماند، بسياري از دعاهاي صحيفه سجاديه در رابطه با عفو و طلب مغفرت و بخشش از خداي متعال است. در دعاي دهم که پناهندگي به خداي متعال هست و درخواست عفو و بخشش از گناهان است. امام سجاد(ع) عرضه مي‌دارد، «اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِک، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِک» در روايات ما اين جمله زياد آمده که افرادي که گناه و معصيت مي‌کنند بيايند اقرار کنند که يکي از شرايط توبه همين است و تسليم شوند و بگويند: خدايا حق با تو است و ما مقصر هستيم. گناه را گردن خودشان بياندازند و طرف مقابل را مقصر ندانند. در اين دعا حضرت به همين اقرار مي‌کنند و مي‌فرمايند: خدايا اگر بخواهي عفو کني اين فضل و لطف و کرم توست. ولي اگر بخواهي عفو نکني اين عدل توست. منتهي با عدلت با ما رفتار نکن. با فضل و کرمت با ما رفتار کن. يعني حقي است که خدا مي‌تواند حقش را بگيرد. من مستحق عفو و رحمت تو نيستم. مستحق عقوبت هستيم يعني اگر کسي بدي مي‌کند مزدش اين است که مؤاخذه شود ولي خداي مهربان، ما مي‌گوييم: اختيار با تو است. اگر به فضل و کرمت ببخشي ما ممنون تو هستيم. ولي ما مستحق عقوبت هستيم. «اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِک» اگر بخواهي اختيار دست خودت است ما را عفو کني، اين فضل و کرم توست و اگر بخواهي ما را عذاب کني عدل توست. «فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَک بِمَنِّک» خدايا راه عفو و بخشش را براي ما هموار و آسان کن و ما را ببخش. «وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِک بِتَجَاوُزِک» خدايا ما را از عذاب جهنم به گذشت کردن خودت ما را از عذاب نجات بده. «فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِک» خدايا تو خودت مي‌داني که ما طاقت عدل تو را نداريم. در دعاي جوشن کبير هست «يا من عذابه عدل» يعني اگر کسي را مي‌خواهيد نفرين کنيد بگوييد: خدايا با عدلت با او رفتار کن. عدل يعني اينکه هر کار بدي کرده بايد مستحق عقوبت شود و جزا ببيند.
روايت جالبي در سفينة البحار است، کلمه‌ي ديوان «دَوَنَ» که نامه اعمال، امام صادق(ع) فرمودند: در قيامت سه ديوان و نامه اعمال براي افراد ثبت شده است. يک نامه اعمال فضل و لطف و نعمت و الطاف خداي متعال است. يک ديوان گناهان و اعمال بد است که انجام داديم و يک ديوان نامه اعمال خوب و حسنات است که انجام داديم. امام صادق فرمودند: اعمال خوبي که انجام داديم در مقابل نعمت‌هايي که خداي متعال به ما مرحمت کرده مقابله مي‌کند. فرضاً ما در حد اعلي بندگي کرده باشيم، در مقابلش خدا اين همه سرمايه و نعمت و لطف به ما کرده است. ديوان گناهان ما مي‌ماند که به خدا بدهي داريم. اگر خداي متعال به فضل و کرمش از ما گذشت نکند همه گير هستيم. اين جمله امام سجاد(ع) در دعاي ابوحمزه هست «لَسْتُ أَتَّکِلُ فِي النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَيْنَا» خدايا من براي نجات از گناهانم به اعمالم تکيه نمي‌کنم با اينکه امام در حد اعلي اعمال به جا آورده است بلکه به فضل و کرم تو، ما در حد اعلي بايد گناه نکنيم و بندگي و طاعت و واجبات و حسنات انجام بدهيم ولي هميشه گوشه دل ما اميدوار به بخشش و فضل خداي متعال باشد. هيچکس از خدا طلب ندارد.
پيامبر(ص) فرمود: «لن يدخل احدٌ الجنه بعمله» يعني احدي مستحق نيست، يعني طلب ندارد که بخاطر عملش وارد بهشت شود. عملش در مقابل الطاف خداي متعال کم مي‌آورد و چيزي نيست. به فضل و کرم خدا همه وارد بهشت مي‌شوند. فرمودند: يا رسول الله، حتي خود شما؟ فرمودند: بله. من چه طلبي از خدا دارم. هرچه دارم از خداست. خدا بر همه منت دارد. همه ما منت پذير خدا هستيم. از اولياي خدا بگير تا مجموعه‌هاي پايين همه صد در صد بدهکار هستيم. لذا حضرت اشاره مي‌فرمايد: اگر ما را عفو کني منت گذاشتي و اين لطف و کرم تو است و اگر ما را عذاب کني عدل توست ولي ما طاقت عدل تو را نداريم. در دعاي عرفه امام حسين(ع) مي‌فرمايد: «و عدلک مهلکي» خدايا اگر بخواهي با عدلت با من رفتار کني يعني بخواهي مو را از ماست بکشي، عدل تو مرا هلاک مي‌کند. يکي از اساتيد بزرگوار مي‌فرمود: اگر خداوند متعال روز قيامت بخواهد ديوان عدالت را پياده کند يعني حساب بکشد. من خودم راه جهنم را مي‌گيرم و مي‌روم. ولي اگر به فضل و کرمش، «حساباً يسيرا» حساب را آسان بگيرد و گير ندهد اهل نجات هستيم. هميشه در دعاهاي ما هست از خدا بخواهيم «عاملنا بفضلک و لا تعاملنا بعدلک» خدايا ما التماس مي‌کنيم به فضل و عفو و کرم و بزرگي خودت با ما رفتار کن. لذا حضرت مي‌فرمايد: «فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِک» ما طاقت عدل تو را نداريم. راه نجات اولين و آخرين در عفو خدا منحصر است. يعني همه بايد زير سايه عفو خدا بيايند.
«وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِک» امام سجاد همه راه‌ها را مي‌بندد و مي‌گويد: خدايا هيچکسي در دنيا و آخرت و محشر نجات پيدا نمي‌کند مگر فقط منحصر در عفو و بخشش توست. يعني حتي امامان هم به خدا التماس مي‌کنند. اين من را از بين مي‌برد. ما فقر محض هستيم و چيزي نداريم، هرچه هست اوست. اين اصل بندگي است. در شرايط توبه که نکات مهمي را هفته‌هاي قبل گفتيم و بحثي است که خيلي مورد نياز است. پيام‌هاي زيادي داشتيم که گفته بودند ما مرتکب گناهان زيادي شديم، چه کنيم؟ خدا توبه را مي‌پذيرد و قبول مي‌کند؟ گفتيم که توبه شرايطي دارد. يکي اينکه در نا اميدي را ببنديم. گناهي بالاتر از نا اميدي نيست. شيطان مي‌گويد: اگر من کسي را نا اميد کردم بر او سوار شدم و ديگر قطعاً اين جهنمي است و هر جنايتي مي‌کند. خداي بزرگ عفوش بي نهايت بزرگ است. خدا را با خودمان قياس نکنيم. ما کوچک هستيم و گذشت ما کوچک است ولي خداي بزرگ عفوش هم بي نهايت بزرگ است. شرط ديگر اينکه توبه واجب فوري است و يک ترفند شيطان امروز و فردا کردن است تا انسان بدون توبه از دنيا برود. اگر ضرري به انسان وارد شود دفع ضرر و دفع خطر، همه قوانين دنيا مي‌گويد: دفع ضرر واجب است. اگر خانه شما آتش گرفت نمي‌تواني بگويي: بعداً خاموش مي‌کنم. بسياري از جنگل‌ها از يک چوب کبريت آتش گرفته است. گناه مثل آتش سوزنده است. يک جمعيتي را متلاشي مي‌کند. گناه به صاحب گناه ضرر مي‌زند. ديگران مي‌بينند و الگوبرداري مي‌کنند. يک آتش خانمان سوز است. لذا مي‌گويد: فوري بايد پاک کنيد. دفع ضرر واجب فوري است. گناه هم بالاترين خسارت‌هاست. بعضي مواقع گناه باعث مي‌شود انسان ارتباطش با خدا و اولياي خدا قطع شود. وقتي انسان نجس و آلوده است نمي‌توانند انسان را بغل کنند.
ملا اسماعيل سبزواري مثال خوبي مي‌زند و مي‌گويد: بچه شما اگر خودش را آلوده کرده بدن و لباسش بو مي‌دهد، پدر و مادر هم حالشان بد مي‌شود. تبعات گناه و بوي تعفن گناه به مراتب از آلودگي‌هاي ظاهري بدتر است. مرحوم آخوند کاشي دويست مجتهد پاي درسش بودند و خصيت فوق العاده‌اي بود. يک موقع همراه شاگردانش از اصفهان رد مي‌شدند. سابق به وسيله الاغ و حيوانات کودکشي مي‌کردند و چاه‌ها را تخليه مي‌کردند. چاهي را تخليه کردند و کوچه پر از تعفن شده بود. شاگردان ايشان بيني خود را مي‌گيرند و صورتشان در هم مي‌شود. ايشان مي‌فرمايد: شما طاقت بوي کود را نداريد، اگر بدانيد بوي دروغ و غيبت و مال حرام و گناه چقدر بدتر از اين است! پيغمبر فرمود: کسي که دروغ مي‌گويد و بعضي مثل آب خوردن دروغ مي‌گويند، بوي تعفني از او به آسمان خارج مي‌شود بوي تعفن او اهل آسمان‌ها را آزار مي‌دهد و هفتاد هزار فرشته او را لعنت مي‌کنند. متأسفانه در مملکت ما مثل آب خوردن دروغ مي‌گويند. در بعضي کشورها اينطور نيست و مقيد هستند. ما بايد پيشتاز اين کارها باشيم. راستگويي و امانتداري دو شاخصه مهم است. ايمان و شيعه بودن و مسلمان بودن به راستگويي و امانتداري است. اين را بايد پررنگ کنيم. تعفن گناه را بايد فوري از بين برد. امام هشتم(ع) فرمود: با توبه و استغفار بوي بد گناه را از بين ببريد.
پيامبر(ص) فرمود: «عجبت لمن يحتمي من الطعام مخافة الدّاء كيف لا يحتمي من الذنوب مخافة النّار» چطور غذايي که براي ما ضرر دارد، ميکروب دارد ما را اجبار هم کنند نمي‌خوريم، مي‌فرمايند: من تعجب مي‌کنم از کسي که از خوردن غذاي مضر بخاطر حفظ بدنش مي‌گذرد ولي از گناهي که يک عمر او را به آتش جهنم مي‌سوزاند، پرهيز نمي‌کند. ما از ضرر جرئي پرهيز مي‌کنيم ولي غيبت و دروغ و مال حرام خيلي بد است. مرحوم آ شيخ عبدالکريم حائري در يک مهماني بودند. ميزبان حس مي‌کند که ميل به انگور دارند. به شاگردش مي‌گويد: آقا هوس انگور کردند، فوري انگور تهيه مي‌کند و مي‌آورد و جلوي آقا مي‌گذارند. آقا اظهار کرده بودند اگر فصل انگور بود خيلي خوب بود. ولي هرچقدر به آقا اصرار مي‌کنند نمي‌خورند. هرچه ميزبان مي‌فرمايد: بفرماييد، انگور پاک و پاکيزه است. مي‌فرمايد: نه! بيرون مي‌آيند، يکي از نزديکان شيخ عبدالکريم حائري در حالاتش نوشتند، مي‌گويد: خود شما ميل به انگور پيدا کرديد چرا نخورديد؟ فرمودند: هروقت دستم را جلو بردم از اين انگور بخورم، حالت تهوع به من دست داد. من ديدم اگر مال حرام به من نزديک شود حالت تهوع مي‌گيرم. به ميزبان مي‌گويند. ميزبان به کارگري که رفته بود و انگور را تهيه کرده بود، گفت: چه کردي؟ گفت: در باغ خودمان انگور نبود، رفتم از باغ همسايه بدون اجازه آوردم! آقا متوجه شدند. حديث داريم که کسي چهل روز لقمه حلال بخورد، خدا دلش را نوراني مي‌کند. درباره اولياي خدا فراوان داريم که اينها حس مي‌کردند. مال حرام تاريکي مي‌آورد، ظلمت مي‌آورد. «اِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَهُ مِنْ حَرَامٍ فِي جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» آنهايي که مال حرام، ربا و نزول و رشوه، مال مردم راحت چپاول مي‌کنند و مي‌خورند، يک ذره به خدا و قيامت باور ندارند. اگر يک لقمه حرام عامداً وارد بدن انسان شود چون يک زماني ما نمي‌دانيم، آن عيب ندارد. طرف خمس نمي‌دهد، مالش حلال نيست، ما مهمان شديم، خبر نداريم انشاءالله خدا اثر آن را برمي‌دارد. ولي وقتي مي‌دانم درآمد طرف حرام است، پيامبر فرمود: يک لقمه حرام در وجود انسان وارد شود، «لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» هر فرشته‌اي در آسمان و زمين او را لعنت مي‌کند. چطور يک غذاي مسموم خورديم فوري آمپول مي‌زنيم و به تب و تاب مي‌افتيم. مال حرام آدم را جهنمي مي‌کند و تمام فرشته‌هاي آسمان لعنت مي‌کنند. امام حسين روز عاشورا فرمود: چرا موعظه من بر شما اثر ندارد؟ چون شکم‌هاي شما از لقمه حرام پر شده است. توبه واجب فوري است. اگر لقمه حرامي در وجود ما آمد فوري برويم حلاليت بطلبيم، استغفار کنيم و حق طرف را ادا کنيم. گناه عمر آدم را کوتاه مي‌کند.
روايت داريم «من يموت بالذُّنوب اكثر ممّن يَموت بالآجال» کساني که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده است، قطع رحم کرده، ظلم کرده، خيانت و فساد کرده، ناله و نفرين مردم پشت سرش است، افرادي که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده، مي‌فرمايد: کساني که بر اثر گناه عمرشان کوتاه شده و از دنيا رفتند بيشتر هستند از کساني که به اجل طبيعي از دنيا رفتند و متقابلاً «و مَن يعيش بِالاحسان اكثَر ممّن يَعيش بَالاعمار» افرادي که صله رحم کردند و کار خير کردند، زوار اربعين را فرستادند، دستشان به خير است و احسان مي‌کنند عمرشان طولاني مي‌شود. روايت داريم خدا عمر زوار أباعبدالله را طولاني مي‌کند. رفتن به زيارت قبر أباعبدالله هم برکت زندگي را زياد مي‌کند و هم طول عمر را افزايش مي‌دهد. من دوستاني دارم که اگر با کسي بگو مگو داشتند، واقعاً شب خوابشان نبرده است. مي‌گويند: تا تلفن نزنيم و پيامک ندهيم و نرويم دست طرف را ببوسيم خوابمان نمي‌برد! اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: اي کسي که مشغول دنيا شدي مي‌گويي: بعداً توبه و احسان مي‌کنم، بعداً کار خير مي‌کنم، اين بعداً بعداً، صد در صد براي شيطان است. فرمود: طوري زندگي کنيد که گويي فردا ممکن است از دنيا برويد. مي‌فرمايد: اي کساني که به دنيا مشغول شديد، آرزوهاي دنيا شما را مشغول کرده است، مدل ماشين و ساختمان و مبل را عوض مي‌کنيد، مرگ ناگهان به سراغ شما مي‌آيد. قبر جايي است که جزاي اعمال ما را پس مي‌دهند و هيچکس از فرداي خود خبر ندارد. توبه واجب فوري است و در آن دنيا نمي‌تواني کاري بکني. ورثه هم به فکر شما نيستند.
امام باقر(ع) وارد مسجد شدند، ديدند چند جوان نشسته‌اند و دارند مي‌خندند. مسجد جاي عبادت است و آنها مشغول حرف‌هايي بودند که در شأن مسجد نيست. امام باقر(ع) سراغ جوان‌ها رفتند و به يکي از آنها فرمودند: شما چرا در مسجد اينطور مي‌خنديد؟ مگر از مرگ غافل هستيد؟ جوان گفت: مرگ کجا و ما کجا؟ حالا اول جواني ماست. امام باقر(ع) فرمود: خبر نداري، سه روز ديگر اجل شما رسيده است! بعد از سه روز جوان از دنيا رفت. قبرستان که مي‌رويد همه کساني که مردند پير نيستند، نوجوان و جوان و بچه و ميانسال هست. لذا عقب نياندازيم، بگوييم: سالهاي ديگر به زيارت مي‌رويم. اربعين مي‌رويم، نمي‌دانيم هستيم يا نيستيم. اين عقب انداختن اشتباه است. هم گناه را بايد زود پاک کرد و هم اينکه نبايد کار خير را به تأخير انداخت. نگوييم: بعداً خمس مي‌دهم، بعداً براي شيطان است.
بزرگواري فرمود: من يک دهه يک مسجدي منبر مي‌رفتم، مسجد نيمه کاره بود. در آن محل ثروتمندي بود که خيلي ثروت داشت. واقعاً بعضي ثروتمندان اين ثروت را براي چه مي‌خواهند؟ بعضي مي‌گويند: ما اگر پانصد هزار تومان باشد ويزا بگيريم، اربعين به کربلا مي‌رويم. چون همه چيز فراهم است چون اسکان و غذا هست. از لبنان و کويت و آفريقا و اکثر کشورها آنجا موکب دارند. گفت: اين آقا خيلي ثروت داشت. هيأت امناي مسجد به من گفتند: ايشان دهه اول پاي منبر شما مي‌آيد. شما در مورد انفاق و کار خير صحبت کن. چند شب در مورد انفاق و احسان و باقيات الصالحات صحبت کرديم. يک شب از منبر پايين آمدم اين آقا به من گفت: حرف‌هاي شما اثر کرد، نيت کردم کاري کنم. از مسجد بيرون آمدم ديدم آمبولانس جلوي در است. گفتند: فلاني فوت کرده است! همان شخص ثروتمند فوت کرد. کار خير را عقب نياندازيد. خانم‌ها يک تکه طلاي خود را براي امام حسين بدهيد. امام حسين همه هستي‌اش را در راه خدا داد. آمدم ديدم چند نفر که دور آمبولانس هستند لباس‌هايشان قرمز است. گفتم: تصادف شده است؟ گفتند: نه، اين دامادش است. اين پسر اول و دوم و سوم او هستند. سر تقسيم ارث به هم چاقو زدند. هنوز آقا را دفن نکردند ورثه به هم چاقو زدند. بياييم کار خير بکنيم. کسي به فکر ما نيست و خودمان بايد دست بلند کنيم.
شريعتي: نکات خوبي را شنيديم. حاج آقاي فرحزاد هميشه دغدغه زيارت آنهايي را دارند که تا به حال مشرف نشدند. امروز صفحه 473 قرآن کريم، آيات 50 تا 58 سوره مبارکه غافر را تلاوت خواهيم کرد.
اين زندگي مکثي است ما بين دو تا سجده *** استغفراللهي بگو ما باز مي‌گرديم
«قالُوا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا بَلى قالُوا فَادْعُوا وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلالٍ «50» إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ «51» يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ «52» وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْهُدى وَ أَوْرَثْنا بَنِي إِسْرائِيلَ الْكِتابَ «53» هُدىً وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ «54» فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ «55» إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ ما هُمْ بِبالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ «56» لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ «57» وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصِيرُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ لَا الْمُسِيءُ قَلِيلًا ما تَتَذَكَّرُونَ «58»
ترجمه: (نگهبانان دوزخ در پاسخ) گويند: «آيا چنين نبود كه پيامبرانتان معجزاتى براى شما آوردند؟» مىگويند: «چرا» گويند: «پس دعا كنيد (و خدا را بخوانيد)» ولى دعاى كافران در تباهى است. همانا ما پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آوردهاند، هم در زندگى دنيا و هم روزى كه گواهان (براى گواهى دادن) به پا مىخيزند يارى مىكنيم. (همان) روزى كه عذرخواهى ستمگران سودشان ندهد، لعن و نفرين براى آنان است و جايگاهشان سراى بد. و همانا ما به موسى هدايت داديم و به بنى اسرائيل كتاب آسمانى (تورات) را به ميراث داديم. (كه) مايهى هدايت و تذكّر براى خردمندان است. پس صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعدههاى خداوند حقّ است و براى گناهت استغفار كن و شامگاهان و بامدادان، سپاسگزارانه پروردگارت را تسبيح كن. همانا كسانى كه در آيات خداوند بدون حجّتى كه برايشان آمده باشد به مجادله برمىخيزند، در سينههايشان جز خود بزرگ بينى نيست كه به آن نخواهند رسيد، (و از مجادله خود نتيجه نخواهند گرفت) پس به خداوند پناه ببر كه بى شك او شنواى بيناست. قطعاً آفرينش آسمان‌ها و زمين از آفرينش مردم بزرگتر است ولى بيشتر مردم نمىدانند. نابينا و بينا يكسان نيستند و كسانى هم كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، با (مردم) بدكار برابر نيستند؛ چه كم متذكّر مىشويد.
شريعتي: چقدر خوب است ثواب تلاوت اين آيات را به حضرت زينب کبري(س) و حضرت رقيه(س) هديه کنيم که انشاءالله از ثواب و برکاتش بهره‌مند شويم. يادي کنيم از شهيد بزرگوار شهيد محراب، شهيد اشرفي اصفهاني. از فضيلت ذکر بلند صلوات بر محمد و آل محمد براي ما بگوييد و نکات قرآني امروز را بشنويم.
حاج آقاي فرحزاد: يکي از چيزهايي که در روايت متعدد آمده که براي زدودن ظلمت گناه مؤثر است صلوات است و اميرالمؤمنين فرمودند: «ألصّلاة علي النّبي و آله أمحق للخطايا من الماء إلي النّار» چگونه آب آتش را خاموش مي‌کند، بيش از تأثير آب بر آتش، براي پاک کردن گناهان صلوات تأثير دارد.
امروز روز شهادت حضرت رقيه(س) است، انشاءالله مجالس باشکوه برپا شود. انشاءالله با نابودي تکفيري‌ها و داعشي‌ها زيارت حضرت امن شود، من مکرر توفيق داشتم در حرم اين بانو مجالس بسيار با شکوهي حاضر باشم. بازار شام بخاطر اين دختر سحرها باز بود از بس زوار آنجا بود. انشاءالله به زودي حرم با صفاي ايشان امنيتش برقرار شود و زوار زياد بروند و بهره‌مند شوند. چون در آستانه شهادت امام حسن مجتبي(ع) هستيم که فردا شب هست، قول معتبر اين است که شهادت امام مجتبي هفتم صفر است. حضرت زهرا و پيغمبر و اهل‌بيت هم عنايت ويژه‌اي به امام مجتبي داشتند. آقا أباعبدالله هم عنايت ويژه به اين برادر داشتند. براي کريم اهل بيت امام حسن مجتبي(ع) سه روز، يک هفته، قبل و بعدش براي حضرت عزاداري کنند. امام حسن نه زائري دارد و نه موکبي دارد. در سر تا سر ايران ما هفت صفر را به امام حسن مجتبي اختصاص بدهند. پيغمبر خدا فرمود: امام حسن هديه‌اي از پروردگار عالم به ما است.
چند نکته در مورد زيارت اربعين عرض کنم. عملي مثل زيارت آقا أباعبدالله در روايات ما اينقدر برجسته نشان داده نشده است. حدود هفتاد درصد از کتاب کامل الزيارات درباره‌ي زيارت امام حسين و آداب زيارت و زيارتنامه‌هاي امام حسين(ع) است. خيلي هستند مي‌توانند به زيارت بروند و نمي‌روند. من خواهش مي‌کنم عقب نياندازيد. روايت داريم کسي که مي‌تواند به زيارت قبر امام حسين برود واي نمي‌رود عاق پيغمبر و اهل‌بيت مي‌شود. کسي که مي‌تواند و به زيارت نرود ايمانش ناقص است. دينش ناقص است. اگر هم فرضا ً اهل بهشت شود يک جاي پايين به او مي‌دهند. بهشت يک سال و دو سال نيست، ميلياردها سال در بهشت مهمان است و از خودش خانه ندارد. چون بهشت از نور جمال آقا أباعبدالله خلق شده است. مردم ما کمک کنند که هرکس آرزو دارد برود. هرکس مبلغي ناچيز هم بگذارد ميلياردها تومان مي‌شود. امام باقر(ع) فرمود: اگر مردم مي‌دانستند در زيارت امام حسين چه فضيلتي هست، از شوق جان مي‌دادند. امام صادق(ع) فرمودند: امام حسين بچه بودند در دامن پيغمبر خدا بازي مي‌کردند. همسر پيامبر تعجب کرد و به پيغمبر گفت: چقدر از اين بچه خوشت مي‌آيد! حضرت فرمودند: واي بر تو! من چطور او را دوست ندارم، ميوه دل من است. روشني چشم من است. امت من اين فرزند مرا شهيد خواهد کرد. «فَمَنْ زَارَهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ حَجَّةً مِنْ حِجَجِي» کسي که به زيارت قبر حسين من برود خدا يک حج از حج‌هاي من رسول الله را در نامه عمل او ثبت مي‌کند. همسر پيغمبر تعجب کرد، آقا يک حج شما؟ فرمودند: دو حج! دو حج شما؟ فرمود: چهار حج! تا رسيد به «تسعين» فرمود: کسي به زيارت قبر حسين من برود ثواب نود حج من رسول الله را دارد همراه با عمره! عزيزاني که عذر دارند مثلاً پدر و مادرشان را نگهداري مي‌کنند، ولي کساني که عذر ندارند، خانم‌ها مانع شوهرانشان نشوند. آقايان مانع خانم‌ها نشوند. مدارس و اداره‌ها اجازه بدهند. کمک به هزينه ويزا کنيم. باني خير شويم. اربعين يکي از شعائر مهم جهاني شده است.
خدايا تو را به حق محمد و آل محمد قسم مي‌دهيم که آرزوي زيارت أبا عبدالله را بر دل هيچ آرزومندي نگذار. همه عزيزان را به زيارت اربعين و کمک به زوار أباعبدالله موفق بگردان. مشکلات همه عزيزان خصوصاً جوانان ما را برطرف بفرما.
شريعتي: تا اربعين حسيني 15 روز فرصت باقي مانده است. «السلام عليک يا أباعبدالله»