برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: اهميت محبت، ولايت و معرفت چهارده معصوم (ع)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 01-01-97
حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم، الحمدلله رب العالمين. اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم. (قرائت دعاي سلامت امام زمان)
عرض سلام دارم خدمت همه عزيزان. از جوار بارگاه ملکوتي مولي الموحدين، اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب(ع) از صميم دل آرزو مي‌کنم همه عزيزاني که آرزو دارند، چه آنهايي که رفتند و چه آنهايي که نرفتند انشاءالله خداي متعال به زودي نصيب همه عزيزان بکند و ولايت و محبت و معرفت اهل‌بيت خصوصاً مولي اميرالمؤمنين علي(ع) را در دلهاي ما لحظه به لحظه زيادتر و افزون تر کند.
ماه رجب که ماه بسيار مهمي است و تعبير شده رجب المرجب، شهر الله الاکبر، ماه بزرگ خدا، يعني ماهي است که ريزش رحمت الهي در آن ماه بسيار فوق العاده است. دو ماه تعبير به ماه خدا شده يکي ماه مبارک رمضان است و يکي ماه پر خير و برکت رجب است. ماه رجب اضافه بر اينکه ماه خدا هست، بيشترين مناسبت‌ها و تولدها و شهادت‌ها در ماه رجب هست که در سوم رجب شهادت جانگداز امام دهم، امام هادي است که خدمت همه تسليت عرض مي‌کنم. انشاءالله سال جديد که آغاز کرديم سعي کنيم که دعايي که در ابتداي سال مي‌خوانيم «يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الي احسن الحال» به فال نيک مي‌گيريم که روز اول فرودين شمسي ما با نام و ياد امام هادي(ع) که از جوار بارگاه ملکوتي مولا اميرالمؤمنين خدمت همه سروران هستيم و نايب الزياره و بالخصوص عزيزاني که تا به حال مشرف نشدند، اميدواريم به زودي مشرف شوند.
از ماه رجب بيشترين استفاده را داشته باشيم، استغفار اين ماه بسيار زياد سفارش شده است. ماه اميرالمؤمنين (ع) است و اميرالمؤمنين کار مهمش بت شکني و شرک زدايي و بيرون کردن بت‌ها و بت پرست‌هاست. لذا ماه رجب که منتسب است به مولا اميرالمؤمنين، ما سال جديد را آغاز کرديم. اميدواريم انشاءالله يک خانه تکاني کامل، روحمان و جانمان داشته باشد و از ناپاکي‌ها پاک شود. آرامشي که از اين به ما مي‌رسد، با هيچ چيزي قابل قياس نيست. اميدوارم انشاءالله صله رحم، احسان به بندگان خدا، ديد و بازديدها، با کمال صميميت و محبت و دور از کينه ورزي باشد که سال خوبي را داشته باشيم. از همه عزيزاني که اين فرصت را فراهم کردند که در اين ايام بسيار با برکت در خدمت شما باشيم تشکر مي‌کنم.
موضوعي که قرار است صحبت کنيم اهميت محبت و ولايت و معرفت چهارده معصوم(ع) هست. بلاشک اول شخصيت عالم، سرور و فخر همه اولين و آخرين پيامبر عظيم الشأن(ص) هستند و زحماتي که پيغمبر ما کشيدند احدي در عالم نکشيده است و خداي بزرگ و مهربان مهمترين اجر و پاداشي که به عزيزترين خلقش پيامبر عظيم الشأن(ص) مرحمت فرموده يک اجر و يک مزد هست که طبق روايت برگشت آن براي خود ما هست. «ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ» (سبأ/47) اين پاداش به خود امت برمي‌گردد و کساني که مي‌خواهند راه به سوي خدا داشته باشند. در سوره مبارکه شوري خداي متعال مي‌فرمايد: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى» (شوري/23) اي پيغمبر به اين امت بگو در مقابل زحمات زيادي که کشيدي هيچ پاداشي از طرف خودم از شما امت نمي‌خواهم «الا المودة» مودت اهل‌بيت که قرباي پيغمبر عظيم الشأن بلکه جان پيغمبر و نفس پيغمبر هستند. اين مودت که صريح قرآن هست و روايات بسيار زيادي هم ذيل اين آيه داريم که از پيغمبر سؤال کردند ذوي القربي چه کساني هستند؟ فرمود: مولا اميرالمؤمنين علي(ع)، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسين و در بعضي روايات بقيه ائمه تا امام زمان(ع) که مودت و دوستي اينها از طرف خداي متعال بر اين امت واجب شده و «و المودة واجبة لکم» در زيارت جامعه کبيره از امام هادي(ع) مي‌خوانيم که مودت هم بالاتر از محبت است. يعني هم بايد اينها را بشناسيم و عشق بورزيم و پيوند دوستي و محبت داشته باشيم و هم تظاهر به دوستي کنيم.
الآن که روز اول فروردين شهادت امام هادي(ع) است، بحمدالله رسانه‌ها مراعات مي‌کنند، عزيزان هم مراعات کنند. کاري که دل امام زمان و اهل‌بيت را شاد مي‌کند انجام بدهيم. يکي از اينها اين است که در شادي آنها شاد باشيم و در غم آنها غمگين باشيم. سيزده رجب پيش روي ماست. جشن‌هايمان را در سيزده رجب بهتر برگزار کنيم. تولد امام جواد(ع) دهم ماه رجب است و باز هم جشن و شادي پيش رو هست. انشاءالله احترام بگيريم. روايت نوراني از آقا علي بن موسي الرضا هست که به ريان بن شبيب مي‌فرمايد: يابن شبيب! «إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ معنا في الدرجات الاولي من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا و عليک بولايتنا و لو ان رجل أحب حجراً حشره الله معاً» فرمود: پسر شبيب! اگر دوست داري به اعلي درجه بهشت با ما اهل بيت همنشين باشي و محشور باشي و بشارتي از اين بالاتر نيست که عملي ما را به اعلي درجه بهشت، گذشتن از جهنم خيلي مهم است. بعد رفتن به بهشت، بهشت هم در روايت داريم درجاتش بسيار متفاوت است. درجه يک تا دو از زمين تا آسمان فاصله است. تعبير امام هشتم اين است که اگر دوست داري در درجات بالاي بهشت، درجات الاولي، در جوار ما و همنشين ما، چهارده معصوم باشيد اين کارها را انجام بدهيد. در غم ما غمگين باشيد، در شادي ما شاد باشيد، بر شما باد محور اصلي که ولايت و مودت و محبت ما اهل‌بيت است. روايت داريم اصل دين و حقيقت دين و ايمان محبت و ولايت مولا اميرالمؤمنين و فرزندان آن بزرگوار و همسر آن بزرگوار است که در جاي جاي قرآن از اميرالمؤمنين تعبير به ايمان شده است. «وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ» (مائده/5) بزرگي مي‌فرمايد: من مدت‌ها در اين فکر بودم که چرا خدا تعبير کرده کسي به ايمان کفر بورزد؟ ايمان به شخص گفته نمي‌شود، به شخص مؤمن مي‌گويند. بعد ديديم رواياتي هست که تفسير فرموده که حقيقت ايمان و تجسم ايمان مولا اميرالمؤمنين علي(ع) است. يعني کسي به حقيقت ايمان که مولا اميرالمؤمنين است کفر بورزد و نماينده خدا را قبول نکند، تمام اعمالش باطل مي‌شود.
يا در سوره مبارکه حجرات که فرمود: «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ» (حجرات/7) خدا لطف کرده، روايت زيبايي است امام صادق فرمود: اين مودت و محبت و ولايتي که خداي متعال مرحمت کرده، فکر نکنيد اين کاري است که خودتان کرديد و فقط خودتان دخالت داشتيد، «و لکن شيء صنعهُ الله» اين لطف خداست، نعمت خداست، طينت ما و سرشت ما و خميرمايه ما را با اهل‌بيت پيوند زده البته با عمل و رفتار هم قدردان باشيم کاملتر مي‌شود. خميرمايه هر نعمتي را خداي متعال مرحمت فرموده است. «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ» ايمان را محبوب دلهاي ما قرار داده است و کفر و فسق و عصيان و تمرد را مکروه دلهاي ما قرار داده است که به يک معنا دشمنان اهل‌بيت را هم شامل مي‌شود که ريشه همه کفرها و فسق‌ها و عصيان‌ها هستند.
لذا عزيزان انشاءالله در طول زندگي‌شان سعي کنند که غم و شادي‌هايشان را با اهل بيت تطبيق بدهند. ببينند آنها چه دوست دارند و چه دوست ندارند، از چه چيزي خوششان مي‌آيد و از چه چيزي بدشان مي‌آيد. چون ايام متعلق به امام هادي(ع) است که امام هادي تعبير شده در بعضي روايات «خطيب اهل الجنه» يعني سخنران اهل بهشت هستند.
در همين زيارت جامعه کبيره که بزرگان ما مقيد بودند زياد اين زيارتنامه را بخوانند، خيلي از عزيزان سال جديد به مشاهد مشرفه رفتند. خيلي از عزيزان در عتبات و خيلي در مشهد مقدس و قم هستند، به نيت چهارده معصوم زيارت جامعه کبيره که از دو لب مبارک امام هادي به ما رسيده است، حاوي بسيار درياي معاني و معارف است و به تعبير آيت الله جوادي آملي منشور امامت و ولايت است. «و منتهي الحلم» شما اهل بيت در حد اعلاي حليم بودن و صبور بودن هستيد. يک مورد در حالات اهل‌بيت پيدا نمي‌کنيد که جايي اين بزرگواران به ناحق به کسي خشم کرده باشند و نتوانند جاهلي را تحمل کنند. يک مورد در زندگي اينها پيدا نمي‌کنيد. در حد اعلاي حلم و بردباري و صبر و تحمل هستيد.
امام هادي(ع)، يک نفر نصراني به نام يوسف علاقه پيدا کرده بود و هدايا مي‌آورد و نذورات مي‌آورد. بعضي از افرادي که متأسفانه در همه زمان‌ها هستند، به امام هادي گاهي اعتراض مي‌کردند اين آقا مسيحي است، نصراني است. چه فايده دارد خدمت شما مي‌آيد؟ اينکه مسلمان نيست. امام هادي(ع) فرمودند: بعضي فکر مي‌کنند محبت ما خانواده، براي يهود و نصاري و براي امثال اينها فايده ندارد. فرمود: به خدا قسم اينها اشتباه مي‌کنند. فرمود: بخدا قسم محبت ما خانواده براي مثل مسيحي‌ها و امثال آنها، گروه‌ها و احزاب مختلف، حتي غير مسلمان‌ها فايده دارد. چون امام صادق(ع) فرمود: «حُبُّنَا ايمَانٌ وَ بُغْضُنَا كُفْرٌ» (كافي، ج 1، ص 187) محبت ما خانواده ايمان است و دشمني ما خانواده کفر و نفاق است. سعي کنيم به برکت امام هادي(ع) و ماه رجبي که مصادف شده با سال جديد، پيوند بيشتري با اهل‌بيت داشته باشيم. نسلمان را پيوند بزنيم با اهل بيت عصمت و طهارت و اين زيارت جامعه کبيره که از راه دور و نزديک مي‌شود خواند. مي‌توانيم از راه دور و نزديک هرجا هستيم زيارتنامه را بخوانيم که يکي از فرازهايش اين است «بِمُوَالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِينِنَا وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» (من لايحضره الفقيه، ج 2، ص615) يعني موالات شما، ولايت شما و پيوند با شما باعث مي‌شود خدا معلم شود. يعني مهر و محبت مولا علي و بچه‌هايش در دل ما بيايد، معلم سر خانه از درون به ما همه چيز ياد مي‌دهند.
«وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا» هرچه فساد ما مي‌بينيم بخاطر فاصله گرفتن از ولايت و محبت اهل بيت است. اگر مي‌خواهيم تمام مشکلات معنوي و مادي ما حل شود، حتي دنياي ما، وقتي ما پشت سر اهل‌بيت حرکت کنيم و ولايت و دوستي آنها را داشته باشيم تمام مفاسد ما اصلاح مي‌شود.
خداي متعال را قسم مي‌دهيم به حق مولا اميرالمؤمنين که در جوار اين امام هستيم و به حق امام هادي که روز شهادتشان هست، همه ما را جزء شيعيان و پيروان ناب و خالص اين خانواده قرار بدهد. توفيق داشتيم نايب الزياره همه عزيزان باشيم. انشاءالله خدا نصيب همه آرزومندان بکند. انشاءالله خدا توفيق بدهد مهر و محبت اهل‌بيت را با خود از اين دنيا ببريم. خدايا تو را قسم مي‌دهيم به حق امام هادي و آباء و اجداد و فرزندانش، قلب فرزندش امام زمان را به مژده ظهورش شاد بگردان و همه آرزوهاي آرزومندان را اجابت بفرما. جمعه اول ماه رجب هم ليله الرغائب است. خدا را به حق محمد و آل محمد قسم مي‌دهيم هرکس همسر ندارد، ازدواج نکرده، خانه و شغل ندارد، فرزند ندارد، به او مرحمت بفرما. خير و برکت و سلامتي و عافيت و وسعت رزق و امنيت به همه عزيزان مرحمت بفرما و از بهترين برکات و خير و رحمت ماه رجب و اين ايام همگي بهره‌مند شويم. صله رحم، خدمت کردن و محبت کردن خصوصاً به پدر و مادرها و نزديکان را فراموش نکنيد. دعاگوي شما هستيم. انشاءالله خداوند توفيق زيارت نصيب همه عزيزان بفرمايد.
«السلام عليک يا اميرالمؤمنين و علي أبنائک، السلام عليک يا علي بن محمد الهادي و رحمه الله و برکاته»
تلاوت آيات 52 تا 70 سوره مبارکه حجر؛
«إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ «52» قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ «53» قالَ أَ بَشَّرْتُمُونِي عَلى أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ «54» قالُوا بَشَّرْناكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُنْ مِنَ الْقانِطِينَ «55» قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ «56» قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ «57» قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ «58» إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ «59» إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِينَ «60» فَلَمَّا جاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ «61» قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ «62» قالُوا بَلْ جِئْناكَ بِما كانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ «63» وَ أَتَيْناكَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ «64» فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَ اتَّبِعْ أَدْبارَهُمْ وَ لا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَ امْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ «65» وَ قَضَيْنا إِلَيْهِ ذلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دابِرَ هؤُلاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ «66» وَ جاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ «67» قالَ إِنَّ هؤُلاءِ ضَيْفِي فَلا تَفْضَحُونِ «68» وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لا تُخْزُونِ «69» قالُوا أَ وَ لَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعالَمِينَ «70»
ترجمه: و آنان را از (داستان) مهمانان ابراهيم خبر ده. آنگاه كه بر او وارد شده و سلام كردند، ابراهيم گفت: همانا ما از شما بيمناكيم. گفتند: مترس كه ما تو را به فرزند پسرى دانا مژده مىدهيم. ابراهيم گفت: آيا با اينكه پيرى به من رسيده، مرا چنين بشارتى مىدهيد؟ پس به چه چيز (عجيبى) بشارت مىدهيد. (مهمانان) گفتند: ما تو را به حقيقت بشارت داديم، پس از نااميدان مباش! (ابراهيم) گفت: جز گمراهان چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس مىشود. سپس (ابراهيم) گفت: اى فرستادگان! (الهى) كار شما چيست؟ گفتند: ما به سوى قومى تبهكار فرستاده شدهايم (تا آنان را هلاك كنيم) مگر خاندان لوط كه ما قطعا همه آنان را از هلاكت نجات مىدهيم. مگر همسرش كه مقدر كردهايم او از بازماندگان (در كيفر) باشد. پس چون فرستادگان (الهى) به سراغ خاندان لوط آمدند. (لوط) گفت: شما گروهى ناشناس هستيد. (فرشتگان) گفتند: در واقع ما آنچه را (از نزول عذاب كه) دربارهاش ترديد داشتند، براى تو آوردهايم و ما به حقّ نزد تو آمدهايم و قطعاً ما راستگويانيم. پس خاندانت را پاسى از شب (گذشته) حركت بده و خودت از پشت سرشان برو و هيچيك از شما (به پشت سرش) توجّه نكند به آنجا كه مأمور شدهايد برويد. وبه لوط اين امر حتمى را رسانديم كه ريشه و بن اين گروهِ (تبهكار)، صبحگاهان قطع شده است. واهل شهر شادىكنان (براى تعرض به مهمانان به سراغ خانه لوط) آمدند. لوط گفت: همانا اين گروه مهمان من هستند پس مرا (در برابر آنان) رسوانكنيد و از خدا پروا كنيد و مرا خوار و شرمنده نسازيد.