96-08-17-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد – نکاتي پيرامون زيارت اربعين

برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: نکاتي پيرامون زيارت اربعين
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 17- 08-96

بسم الله الرحمن الرحيم و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين
اي غمت معجزه‌گر، اي حرمت معجزه‌گاه *** شب مصيبت زده توست که پوشيده سياه
خبر داغ تو بر دل متواتر بوده است *** غم تو ارث رسيده است به ما آه به آه
رفتي و از تو فقط عطر تو آمد به خيال *** بعد تو مانده تو را اين همه دل چشم به راه
کاروان‌ها همه آهنگ زيارت دارند *** هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله
اربعين آمده و عطر محرم با اوست *** کشت ما را به دم عيسي مريم با اوست
اربعين شد دل ما در سفر کرب و بلاست *** اي نسيم سحر آرامگه يار کجاست؟
باز در دل غم مولاي غريب است مرا *** اربعين است و غم شيب خضيب است مرا
اربعين است و جهان يکسره هيأت شده است *** حرم يار مهياي زيارت شده است
اربعين شوق حضوري است که جابر دارد *** کربلا بار نخست است که زائر دارد

شريعتي: سلام مي‌کنم به همه دوستان عزيزم، خانم‌ها و آقايان، بيننده‌ها و شنونده‌هاي بسيار گرانقدرمان، سلام مي‌کنيم به حضرت سيدالشهداء و همه زائراني که قدم به قدم در طريق عشق ب سمت حضرت عشق حرکت مي‌کنند. هرچقدر از فضاي اين روزها و اين مسير بگويم کم گفتم. حتي تصاوير هم نمي‌توانند اين اشتياق و شوق مردم را براي کنند. از عمود 828 به شما سلام مي‌کنيم. از همه دوستاني که خالصانه زحمت مي‌کشند تشکر مي‌کنم که شرايط را فراهم کردند که از اينجا به شما سلام کنيم. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم، زيارت شما قبول باشد.
حاج آقاي فرحزاد: عليک السلام و رحمة الله. خدمت شما و همه بينندگان و شنوندگان راديو قرآن عرض سلام دارم. آرزوي موفقيت براي همه عزيزان داريم. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ‏ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ» خدا را شاکر هستيم که در اين مسير پياده روي کربلا نايب الزياره و دعاي گوي همه عزيزان هستيم و قطعاً  همه عزيزان را شريک خواهيم کرد و به ياد هم هستيم. مرحوم علامه طباطبايي جمله‌اي فرمودند: که من هيچوقت براي خودم تنها دعا نکردم. انشاءالله هم عزيزان ما را شريک کنند و هم ما آنها را شريک مي‌کنيم. قطعاً حس و حالي که در حضور اين عزيزان هست و ما مي‌بينيم. بيننده‌ها صوت و صدا را دارند، ولي وقتي از نزديک اين حال و شور و عشق و فداکاري را مي‌بينيد موج عجيبي است. انشاءالله از دوستداران اهل‌بيت کسي نباشد که قدمش به اينجا نرسد. انشاءالله اين زيارت نصيب همه شود.
شريعتي: ديروز در نجف اشرف و امروز در طريق نجف به کربلا و امشب و فردا در کربلاي معلي هستيم. دعاگوي همه عزيزان هستيم. چه دوستاني که در فضاي مجازي، پيامک، تلفني به هر طريقي التماس دعا گفتند، التماس دعا داشتند که زيارت کربلا نصيبشان شود. خيلي‌ها گفتند: براي رفع هم و غم و گرفتاري‌هاي ما دعا کنيد. تک تک پيام‌هاي شما را خوانديم و انشاءالله دعاگوي شما هستيم. انشاءالله به زودي در حرم سيدالشهداء و در بين الحرمين شما را زيارت کنيم. در آستانه اربعين سيدالشهداء ببينيم حاج آقاي فرحزاد براي ما چه به ارمغان آوردند؟
حاج آقاي فرحزاد: از طرف همه عزيزان سلام مي‌کنيم. «السلام عليک يا أبا عبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائک، السلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين» در آستانه اربعين أباعبدالله هستيم که بيننده‌ها و شنونده‌هاي عزيز مي‌دانند، اربعين از خصائص امام حسين(ع) است. براي پيامبر يا هيچ امام ديگري اربعين نداريم. دستور هم نيامده است. مثلاً براي شهادت حضرت زهرا يا اميرالمؤمنين اربعين نداريم. در روايت علائم مؤمن در فرمايشات امام حسن عسگري هست که مؤمن پنج علامت دارد، يکي زيارت اربعين است. در روايت ديگر هم امام صادق فرمود: «ان السماء بکت علي الحسين(ع) اربعين صباحا» چون عالم ملکوت و همه عوالم طبق آيات فراوان، فهم و درک و شعور و فقه و سجده دارند. لذا امام صادق فرمودند: آسمان چهل روز بر أباعبدالله(ع) گريست. اين چهل روز اوج مصيبت و مصائب امام حسين(ع) بوده است که بنابر نقلي بازگشت اهل‌بيت به زيارت قبور عزيزانشان به کربلا و همچنين ورود اول زائر، پيرغلام اهل‌بيت جناب جابر بن عبدالله انصاري که اشاره خواهيم کرد. قبل از اينکه در مورد زيارت اربعين صحبت کنم، درسهاي زيادي از مکتب أباعبدالله(ع) مي‌توانيم داشته باشيم که در زيارت اربعين هم يک جمله‌اش هست. در عراق جمعه اربعين است.
شريعتي: آنهايي که به هر دليلي نتوانستند بيايند حاج آقاي فرحزاد خواهند گفت که به هيچ دليل نگران نباشند و مي‌توانند با همين زيارت اربعين زائر امام حسين(ع) باشند.
حاج آقاي فرحزاد: از راه دور زيارت اربعين را بخوانند آنهايي که جا ماندند و نتوانستند بيايند. فرازهاي خيلي بلندي در زيارت اربعين هست که يکي از اين فرازها اين است که مي‌گويد: خدايا، وجود نازنين آقاأباعبدالله شخصيتي است که «وَ بَذَلَ‏ مُهْجَتَهُ‏ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ» يعني آقا أباعبدالله(ع) بذل کرد، بذل يعني بدون چشم داشت. «لا نُرِيدُ مِنْكُمْ‏ جَزاءً وَ لا شُكُورا» (انسان/9) در مقابل چيزي نمي‌خواهد. خون دلش را بذل کرد، هستي‌ و مايه حياتش را براي خدا داد. بازتاب اين فدا شدن در راه خدا چه بود، براي اينکه بندگانش را از جهالت، از حيرت و جهنم رفتن و گمراهي نجات بدهد. آقا أباعبدالله يک شمع جهان افروزي شد که به عظمت عالم خودش را نشان بدهد و روشن کند و مردم بيراهه نروند و حجت براي همه تمام شود. يعني چراغ هدايت شد، کشتي نجات امت شد. لذا پيغمبر(ص) فرمود: «ان لقتل الحسين(ع) لحرارتاً في قلوب المؤمنين لن تَبرُد ابدا» لن نفي ابد است. فرمود: در قتل و شهادت فرزندم أباعبدالله خدا يک شور و حرارت و عشقي قرار داده که هرگز سرد شدني نيست. اينقدر بني عباس‌ها و بني اميه‌ها آمدند. صدام در اين مسير ممنوع کرده بود و دسته جمعي مي‌کشت. شبانه و در تاريکي محض مي‌رفتند که کسي آنها را نبيند و خانه‌هايي که پذيرايي مي‌خواستند بکنند يک شمع کم سو روشن مي‌کردند که ما آمادگي پذيرايي داريم. مثنوي مي‌گويد:
کي شود خورشيد از پُف منطمس *** کي شود دريا ز پوز سگ نجس
تمام سگ‌هاي کره زمين بروند، پوزه‌شان را به دريا و اقيانوس بزنند يک ذره نجس نمي‌شود. هاي و هو کنند اثري ندارد. تمام موجودات عالم به خورشيد فوت کنند، يک سر سوزن تأثيري ندارد. اين چراغي است که ايزد برفروزد و اگر کسي بخواهد فوت کند ريشه‌اش مي‌سوزد. لذا اين فرمايش پيغمبر خداست و ما نمونه‌اش را حدود يک هفته است که اينجا هستم، اشک انسان واقعاً درمي‌آيد که با چه عشقي خدمت مي‌کنند. همين نزديکي يک موکبي از عراقي‌ها هست. اينها معمولاً قبيله‌اي هستند و به شيخ و بزرگشان خيلي احترام مي‌گذارند. گفتند: اينها بخاطر کمبود و مشکلات مالي که داشتند رفتند خانه‌هايشان را فروختند، از بانک عراق قرض گرفتند و اينجا زمين خريدند و موکب تهيه کرند که از زوار قبر أباعبدالله پذيرايي کنند. مي‌گويد: صد تا گوسفند يک نفر داده است که براي زوار هزينه کنند. چه شوري و عشقي است؟ واقعاً ديدني و درک کردني است. قسم مي‌خورم در روي کره خاکي هچ اجتماعي مردم حدود بيست ميليون جمع نمي‌شوند. حج با همه امکاناتي که آل سعود دارند، حدود دو الي سه ميليون مي‌روند. از ايران حدود هشتاد هزار نفر رفتند. فقط ايراني‌هاي ما حدود سه ميليون هستند. شما به بيست ميليون بخواهي چاي و آب بدهي. سه وعده غذا بدهي. پتو بدهي. يک کشور همه نيروهايش بسيج شوند عاجز مي‌شوند! يکي از مديران تعريف مي‌کرد که زير مجموعه کارکنانم را آوردم، نزديک چهارصد نفر هستند. تعريف مي‌کرد: زير مجموعه من در مملکت ما بايد با فشار فراوان از اينها کار بکشم. شايد در طول روز سه ساعت کار مفيد کنند. ولي اينجا با عشق و شور بيست الي بيست و دو ساعت کار مي‌کنند. با دل و جان کار مي‌کنند. آشپزي مي‌کنند، نان مي‌پزند. کفش‌هاي مردم را به اجبار واکس مي‌زنند و التماس مي‌کنند. اين گرد و غبار کفش‌ها را به صورت مي‌مالند. مي‌گويند: تبرک است و اين غبار کفش و پاي زوار أباعبدالله ما را نجات مي‌دهد. قطعاً اولياي خدا و امام حسين به اينها پاسخ مي‌دهند. اين شور و حالي که خدا در دلها ايجاد کرده است، حرارتي که خدا در دل دوست داران اهل‌بيت ايجاد کرد. هر سال باشکوهتر و ايثار بيشتر برگزار مي‌شود. اينهايي که در مسير کربلا قدم مي‌زنند روحيه ايثارگري و فداکاري دارند.
روايت زيبايي است «لو کان سخاء شخصاً لکان الحسين(ع)» يعني اگر سخاوت را در عالم به تصوير بکشند، به صورت تجسم دربياورند. مظهر تمام سخاوت‌ها، يک کسي مال مي‌دهد، يک کسي آبرو مي‌دهد، يک کسي بدن مي‌دهد. ولي امام حسين(ع) در طول زندگي روز عاشورا از صبح تا عصر عاشورا هرچه بود، گوشت و پوست و استخوان و طفل شش ماهه و اهل‌بيتش را داد. امام حسين کسي بود که ناموسش برايش خيلي عزيز است ولي حاضر شد ناموسش بخاطر خدا اسير شود. بخاطر خدا دست شمر قرار بگيرد. بخاطر اينکه ديد هم دشمن شناخته شود، هم دوست شناخته شود. اينکه امام حسين فرمود: «اريد ان آمر بالمعروف‏ و انهى عن المنكر» (بحارالانوار/ج44/ص339) قصد من اصلاح امت جدم است. اينها صالح شوند و اصلاح شوند. امر به معروف فقط فروعات و جزئيات نيست. اصل امر به معروف و نهي از منکر توحيد است. «لا اله الا الله» است. اقامه توحيد و اقامه نبوت است. اقامه امامت است. يعني ناخداي کشتي من هستم. بزرگترين معروف خود امام حسين است. بدترين منکر يزيد است. اين را بدون شهادت، بدون ايثار، بدون سرمايه گذاري نمي‌شود انجام داد. لذا اين «بذل مهجته» حتماً اينطور است که در رگ و پوست دوستداران اهل‌بيت اين رسوخ کرده است. در اين سفر فقط روحيه ايثارگري هست. ديگران را بر خود مقدم بداريم، به فکر ديگران باشيم. من تبديل به ما شود.
اول زائر کربلا در روز اربعين جابر بن عبدالله انصاري بود. از صحابي بزرگ پيامبر بود. در بين صحابي کسي که عمر طولاني کرده باشد و هفت معصوم را درک کرده باشد، يعني از پيغمبر تا امام باقر(ع) را درک کرده و خدمتگزار اينها بوده است. پيغمبر فرمود: من محمد بن باقر(ع) را نمي‌بينم ولي تو او را مي‌بيني، سلام مرا به او برسان. مورد تکريم اهل بيت بود. وقتي جابر به کربلا رسيد، غسل کرد و قدم‌ها را آرام برمي‌داشت. در روايت داريم هرکس يک قدم براي زيارت أباعبدالله برمي‌دارد خدا هزار گناه پاک مي‌کند، هزار حسنه و درجه مي‌دهد و زائر قبر أباعبدالله، در کامل الزيارات است. جبرئيل، ميکائيل، اسرافيل او را همراهي مي‌کنند تا برگردد. چه آثار و برکاتي دارد.
يک داستان زيبايي يادم آمد، حدود هشت سال قبل در تاسوعا و عاشورا مرز را باز کردند. دولت عراق با ايران توافق کرد که ويزا و گذرنامه نگيرند. در روزنامه نوشت در اصفهان وقتي راه باز شد يک بنده خدا اتوبوسي اجاره مي‌کند و در هيأت محلشان مي‌آيد. مي‌گويد: ما دو سه روزه تاسوعا و عاشورا کربلا مي‌بريم، صد هزار تومان! هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله! داد مي‌زد کربلا صد تومان! بچه سه چهارساله مي‌آيد خانه به مادرش مي‌گويد: کربلا صد تومان! مادرش مي‌گويد: با صد تومان که نمي‌شود. هي پيله مي‌کند و مادر به دخترش مي‌گويد: اين بچه هوس پفک يا بستني کرده است. صد تا تک توماني در جيبش مي‌گذارد، رکاب اتوبوس را مي‌گيرد و سوار مي‌شود. بقيه هم فکر کردند بچه همين زوار است. اتوبوس حرکت مي‌کند. مسافرها را چک مي‌کنند به اين بچه مي‌گويند: کرايه؟ صد تومان مي‌دهد. مي‌گويد: اين چيه؟ مي‌گويد: خودت گفتي کرايه صد تومان! پدر و مادرت کجا هستند؟ نيامدند. اين جذبه و عشق غير از جذبه‌هاي ديگر است. مسافرها اشک مي‌ريزند و گريه مي‌کنند که او گم نشده و همراه کاروان ماست. امام حسين او را طلبيده است. همه جا مسافرها همراهش بودند که او زائر کوچک أباعبدالله است. امام حسين خالصانه او را دعوت کرده است. در برگشت استقبالش آمدند و برايش گوسفند کشتند.
وقتي جابر بن عبدالله انصاري وارد شد، در روايت داريم قسم خورد. با عطيه که شاگرد ايشان بود وارد شد. به شهداي کربلا رو کرد و گفت: قسم به خدايي که پيامبر را مبعوث کرده است، ما در تمام ثواب‌هاي شما شريک هستيم. مثل شهداي کربلا، عطيه مي‌گويد: من تعجب کردم و به جابر گفتم: ما در زحمت افتاديم و نه پستي و بلندي را درک کرديم. نه بچه‌هاي ما يتيم شدند. ما کجا و شهداي کربلا کجا؟ نه نيزه و شمشير به بدن ما خورده و نه سختي کشيديم. شما مي‌گويي: در ثواب شهداي کربلا شريک هستيم در حالي که سر از بدن شهدا جدا شد؟ اين يک فراز بلندي است از کلماتي که کليدي و کاربردي است و خيلي از درها را براي ما باز مي‌کند. جابر فرمود: از پيغمبر خدا شنيدم که «من احبَّ قوماً حشر معهم و من احبَّ عمل قومٍ اشرک في عملٍ» يعني مردم نيت و محبتشان کجاست؟ عشقشان چيست؟ سلطان مملکت ما دل ماست. جان ماست. قلب ماست. شما اگر همه مملکت را بگيري و پايتختش را نگرفته باشي فايده ندارد. اگر شاه هست سربازي را عوض کني فايده ندارد. ولي اگر شاه را برداشتي و سربازهاي قبلي هم باشند، مي‌شود عوضشان کرد. اصل مرکز است. قلب ما پايتخت وجود ماست. پيغمبر فرمود: هرکس، هر قومي را دوست دارد با او مشهور خواهد شد. ولو قرن‌ها فاصله باشد. ما چه کسي را دوست داريم و زير پرچم چه کسي هستيم؟ کبوتر دل ما با چه کسي مي‌نشيند؟ عشق من پول است، دنيا و رياست است. فقط خيالات دنيا است.
شريعتي: در سيره تربيتي انبياء که با حاج آقاي عابديني داريم، مکرر ايشان مي‌گويند: همين که ما شوقي به يکي از پيامبران و انبياء داريم، کلي گره‌ها را باز مي‌کند.
حاج آقاي فرحزاد: آدم يک کسي را که دوست دارد، راه رفتنش، حرکاتش را هم دوست دارد. همه کساني که در راه کربلا قدم مي‌زنند، بلاشک رنگ و بوي امام حسين و صفات و رفتار و اخلاق امام حسين را دوست دارند. چه افرادي که پياده از بوشهر راه افتادند. افراد کر و لال، معلول، نابينا! آقايي از استراليا آمده بودند که فقط هجده ساعت در پرواز بودند. هرجا عشق ما هست شک نکنيد. پيغمبر بارها فرمود: هرکس هرچيزي را دوست دارد با او محشور مي‌شود ولو سنگ! فرمود: «هذا جبل احد يُحِبُّنا و نحبُّ» کوه احد سنگ است. سنگ هم محبت را درک مي‌کند. اربعين و دستگاه امام حسين عشق و محبت ورزي است. چه کنيم محبوب خدا شويم؟ يکوقت ما خدا را دوست داريم. يکوقت خدا ما را دوست دارد. «مَحْبُوبَةً فِي‏ أَرْضِكَ‏ وَ سَمَائِك‏» (إقبال‌الاعمال، ص470) چه کار کنيم اهل آسمان و زمين ما را دوست بدارند. از دعاهايي است که در زيارت امين الله مي‌خوانيم. پيامبر فرمودند: «أَحَبَ‏ اللَّهُ‏ مَنْ‏ أَحَبَّ حُسَيْنا» (ارشاد مفيد/ج2/ص127) قطعاً خدا دوست مي‌‌دارد کسي که حسين را دوست بدارد. يعني کسي که عاشق امام حسين است محبوب خدا مي‌شود. مثل پدر و مادري که يک فرزند دارند و اين فرزند همه عشق آنهاست. اما دوست‌هاي اين بچه را هم به خاطر بچه‌شان دوست دارند. هرکس به اين بچه خدمت کند، او را هم دوست دارند. محبوب خدا چهارده معصوم و امام حسين هستند. ولي هرکس دور او بچرخد، خدا او را هم دوست دارد.
جابر دو نکته مهم فرمود. يکي اينکه از پيغمبر خدا شنيدم که فرمود: هرکس هر دسته و گروهي را دوست دارد با او محشور مي‌شود و دوم اينکه فرمود: هرکس عمل هرکس را دوست داشته باشد، روي کره خاکي هر گناه و ظلمي رخ مي‌دهد، حتي ترورهايي که در اروپا و آمريکا رخ مي‌دهد، اگر کسي راضي باشد، يک سر سوزن يک بي گناهي کشته شود، ما راضي نيستيم خون مظلوم ريخته شود. اگر رضايت بدهيم جزء آنها هستيم. مرحوم دولابي مي‌فرمودند: نيت شرکت بين المللي است. هرکجاي کره خاکي کسي شهيد شد، کار خير کرد، انفاق و احسان کرد، طبق فرمايش پيغمبر که جابر نقل کرد، «فقد شارکناکم في عمله».
شريعتي: از طريق نجف به کربلا همراه شما هستيم. از همه کساني که زحمت کشيدند به خصوص همکاران ما در شبکه افق تشکر مي‌کنيم. از اينجا از همه کساني که به گردن ما حق دارند تشکر مي‌کنيم و چقدر خوب است در اين پياده‌روي‌ها آنها را هم سهيم کنيم خاصه يادي از مرحوم مهندسي مي‌کنم. انشاءالله مهمان سفره سيدالشهداء باشند. انشاءالله خداوند همه مريض‌ها را شفا بدهد. حاج آقاي فرحزاد قبل از تلاوت قرآن دعا بکنند و آمين بگوييم.
حاج آقاي فرحزاد: خدايا به حق محمد و آل محمد و به حق أباعبدالله الحسين، أبالفضل العباس و شهداي کربلا همه بيننده‌ها و شنونده‌ها و آرزومندان را جزء بهترين و برترين عاشقان أباعبدالله و دوستداران اهل‌بيت قرار بده و در ظهور و فرج امام زمان تعجيل بفرما که اين اجتماع نمادي از ظهور امام زمان است. خدا را قسم مي‌دهيم که اين زيارت نصيب همه آرزومندان شود. خدايا به حق محمد و آل محمد همه مريض‌ها شفاي عاجل عنايت بفرمايد و نسل ما را عاقبت بخير بفرمايد.
شريعتي: چقدر خوب است ثواب تلاوت آيات امروز را هديه به روح بلند سيدالشهداء و ياران و اصحابشان کنيم و همه کساني که در اين سالها به زائرين سيدالشهداء خدمت مي‌کنند. از همه خادمين زائرين سيدالشهداء (ع) چه موکب‌هاي ايراني، چه موکب‌هاي عراقي تشکر مي‌کنيم. انشاءالله خداوند به همه آنها نظر و عنايت ويژه کند. امروز صفحه 132 قرآن کريم آيات 36 تا 44 سوره مبارکه انعام در سمت خدا تلاوت خواهد شد.
«إِنَّما يَسْتَجِيبُ‏ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَ الْمَوْتى‏ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ «36» وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلى‏ أَنْ يُنَزِّلَ آيَةً وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ «37» وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثالُكُمْ ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ءٍ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ «38» وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ «39» قُلْ أَ رَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتاكُمْ عَذابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَ غَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «40» بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شاءَ وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِكُونَ «41» وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‏ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ «42» فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا وَ لكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «43» فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ «44»
ترجمه: تنها كسانى (دعوت تو را) مى‏پذيرند كه گوش شنوا دارند و (كافران كه نمى‏گروند،) مردگانى هستند كه روز قيامت خداوند آنان را برمى‏انگيزد و سپس همه به سوى او بازگردانده مى‏شوند. و گفتند: چرا بر او (محمّد) معجزه‏اى (كه ما مى‏خواهيم) از سوى پروردگارش نازل نشده؟ بگو: بى ترديد خداوند قادر است كه نشانه و معجزه‏اى (كه مى‏خواهيد) بياورد، ولى بيشتر (اين بهانه‏جويان) نمى‏دانند. و هيچ جنبنده‏اى در زمين و هيچ پرنده‏اى كه با دو بال خود پرواز مى‏كند، نيست مگر اينكه آنها هم امّت‏هايى چون شمايند. ما در اين كتاب (قرآن يا لوح محفوظ) هيچ چيز را فرو گذار نكرديم، سپس همه نزد پروردگارشان گرد مى‏آيند. و كسانى كه آيات مارا تكذيب كردند، كر و لال‏هايى هستند در تاريكى‏ها. خداوند، هركه را بخواهد (و مستحق باشد) گمراهش كند و هر كه را بخواهد (و شايسته بداند) بر راه راست قرارش مى‏دهد. بگو: اگر راست مى‏گوييد چه خواهيد كرد آنگاه كه عذاب خدا در دنيا بيايد يا قيامت فرا رسد، آيا غير خدا را مى‏خوانيد؟ بلكه (در هنگامه‏هاى خطر) فقط او را مى‏خوانيد، پس اگر بخواهد آن رنجى كه خدا را به خاطر آن مى‏خوانيد بر طرف مى‏كند، و آنچه را براى خداوند شريك مى‏پنداشتيد (در روز قيامت) فراموش مى‏كنيد. و همانا به سوى امّت‏هاى پيش از تو (نيز پيامبرانى) فرستاديم، (و چون سرپيچى كردند) آنان را به تنگدستى وبيمارى گرفتار كرديم. باشد كه تضرّع كنند. پس چرا هنگامى كه ناگوارى‏هاى ما به آنان رسيد، توبه و زارى نكردند؟ آرى (حقيقت آن است كه) دل‏هاى آنان سنگ و سخت شده و شيطان كارهايى را كه مى‏كردند، برايشان زيبا جلوه داده است. پس چون اندرزهايى را كه به آنان داده شده بود، فراموش كردند، درهاى هرگونه نعمت را به رويشان گشوديم (و در رفاه و ماديات غرق شدند) تا آنگاه كه به آنچه داده شدند دلخوش كردند، ناگهان آنان را (به عقوبت) گرفتيم پس يكباره محزون و نوميد گرديدند.
شريعتي: به رسم روزهاي چهارشنبه به امام رضا(ع) هم سلامي مي‌دهيم. اگر من و حاج آقاي فرحزاد اينجا هستيم به دعاي خوب دوستان ماست و انشاءالله به زودي زود زيارت کربلاي معلي نصيب همه شما شود.
حاج آقاي فرحزاد: از اعمال زيارت أباعبدالله که در مفاتيح هم هست «الاکثار من الصلوات علي محمدٍ و آل محمد» انشاءالله عزيزان از راه دور به محضر آقا أباعبدالله و شهداي کربلا هديه کنند. پيغمبر(ص) فرمودند: شفاعت من واجب مي‌شود بر کساني که هر روز و هرشب بر محمد و آل محمد صلوات مي‌فرستند.
شريعتي: در مورد زائر اولي‌ها در فرصت‌هاي گذشته خيلي تأکيد کرديد. الآن ديگر زمانش هست که انشاءالله مهيا شويم براي اعزام زائر اولي‌ها.
حاج آقاي فرحزاد: ميليون‌ها نفر پاي گيرنده‌ها نشستند و براي کربلا اشک مي‌ريزند. بارها شده در مجالس پرس و جو کردم که کساني که کربلا نرفتند دست بلند کنند. خيلي تعداد زيادي هستند که کربلا نرفتند. بحمدالله اين طرح بخشي‌اش اجرا شد. از قم شروع شد و بعد مشهد مقدس و يکي دو ماه هست که بسياري از افراد خير باني شدند حتي با مبلغ کم براي افرادي که تا حالا به عتبات مشرف نشدند، انشاءالله وسايل آمدن آنها را فراهم کنيم. بعد از ماه صفر کيفيت ثبت نام را اعلام کنيم و در طول سال اعزامشان مي‌کنيم. بارها عرض کرديم افرادي که باني خير مي‌شوند و ديگران را براي کربلا مي‌فرستند هم ثواب زيارت خالصانه براي خودشان ثبت مي‌شود. هم دل امام حسين را شاد مي‌کنند و هم دل دوستداران اهل‌بيت را شاد مي‌کنند. قطعاً ثواب آنها از آمدن خودشان بالاتر است. انشاءالله عزيزان کمک کنند. از همان راه دور هم زيارت عاشورا و اربعين مي‌خوانيد، طبق فرمايشاتي که اهل‌بيت فرمودند که يک نمونه‌اش را جابر قسم خورد. جابر در روز عاشورا نبود و شهيد نشد ولي قسم خورد که پيغمبر فرمود: در تمام ثواب‌ها شريک هستيد. شما وقتي پاي گيرنده دلت را همراه زوار مي‌فرستي قطعاً بدان جزء زوار هستي. من بار اول است اربعين آمدم. قطعاً بدانيد در همه قدم‌ها و زيارات شريک هستيد. از اينکه فکر کنيد شريک نيستيد و جا مانده هستيد، به دلتان راه ندهيد. حافظ مي‌‌گويد:
در کوي ما شکسته دلي مي‌خرند و بس *** بازار خودفروشي از آن سوي ديگر است
بعضي اينجا خدمت مي‌کنند. يک عده هم در ايران با مال و جانشان پشتيباني مي‌کنند و به زائرين خدمت مي‌کنند. هر خيمه‌ي أباعبدالله، هر مجلس روضه أباعبدالله شعبه‌اي از حرم أباعبدالله است. اين را بزرگاني مثل علامه اميني فرمودند. انشاءالله شرکت کنند و ما هم دعاگوي عزيزان هستيم. بزرگواري تعبير قشنگي داشت. مي‌فرمود: آقاأباعبدالله ظهور «يا مبدل السيئات للحسنات» است. در سوره فرقان داريم همينطور که خدا «َيُبَدِّلُ‏ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنات‏» (فرقان/70) مظهر اين يکي آقا أباعبدالله است.
صاحب کتاب کامل الزيارات، ابن قولويه که هشتاد درصد از کتابشان فضيلت زيارت أباعبدالله است. بيست درصد براي بقيه است. همه رواياتي که جمه کرده است، هم معتبر است. يک بزرگواري از علماي معروف که منبر مي‌رفتند و واعظ بودند در خاطراتشان نوشتند، من در مجلس روضه‌اي منبر رفتم. گفتند: زيارت أباعبدالله جذبه‌اي دارد، آدم را از اين رو به آن رو مي‌کند و جهنمي را بهشتي مي‌کند. گناه را تبديل به حسنه مي‌کند. موج ايجاد مي‌کند. يک جوان اراذل و اوباش و آدم گنهکاري که خيلي خلافکار بود پاي منبر من بود. منقلب شد. گفت: اگر اينطور هست هرطور شده من زيارت امام حسين مي‌روم. به خانه آمد. به خانمش گفت: اينقدر از فضيلت امام حسين گفت، که من بايد کربلا بروم. خانمش گفت: تو شراب ميخوري و بدنت نجس است. با بدن نجس مي‌خواهي چه کني؟ گفت: به عشق امام حسين شراب را ترک مي‌کنم. شراب را کنار گذاشت. گفت: حالا پاک شدم؟ خانمش گفت: نه! گاهي آبروي کسي را بردي و مال کسي را خوردي. حق الناس بر گردنت است. ممکن است امام حسين قبول نکند. گفت: چند ماه وقت گرفت و حق الناس‌هايش را ادا کرد. روز آخر منزلش روضه گرفت و دعاي ندبه گذاشت و از مردم و فاميل و بستگان حلاليت گرفت و عذرخواهي کرد. پاک پاک کرد. وقتي مي‌خواهي به اين سمت و سو حرکت کني اين موج شما را مي‌گيرد. يک توبه کامل کرد و به کربلا آمد و از اين رو به آن رو شد. اين محبت فوق العاده است و کيميايي است که در روي زمين بالاتر از اين محبت نداريم و عجيب است که روايت داريم بيشتر اهل بهشت به وسيله آقا أباعبدالله شفاعت مي‌شوند.
شريعتي: از همه کساني که با ما همراه شدند تشکر مي‌کنم. دعا مي‌کنم انشاءالله سال آينده در ميان پياده روي با شکوه اربعين اينها را ببينيم. از همه دوستان در شبکه افق و پخش شبکه سوم که همراه ما بودند و دوستان ما در عمود 828 و دوستانمان در آستان قدس رضوي و همينطور موکب 1080 آستانه مقدسه حضرت معصومه(س) که ميزبان ما بودند و بسيار زحمت کشيدند تشکر مي‌کنيم. نکات پاياني را بفرماييد و دعا بکنيد و همه آمين بگوييم.
حاج آقاي فرحزاد: انشاءالله اين دري که باز شده «باب الحسين» عاشورا، تاسوعا و محرم و نيمه شعبان و مناسبت‌ها، در هر مناسبتي زيارت امام حسين سفارش شده است. نيمه شعبان کسي زيارت کند شبيه اربعين است. مي‌فرمايد: 124 هزار پيغمبر را زيارت کرده است. استثناء است. کشتي امام حسين و باب الحسين استثناء است. سريع انسان را به مقصد مي‌رساند. انشاءالله همه کساني که دستي دارند و خدمت مي‌کنند و عرض ادب مي‌کنند بيشتر و خالصانه‌تر شود.
خدايا تو را به حق محمد و آل محمد قسم مي‌دهيم که قلب امام زمان از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان. به حق محمد و آل محمد همه عزيزان را جزء بهترين شيعيان و زوار أباعبدالله قرار بده. ما را مشمول أباعبدالله الحسين قرار بده. به حق محمد و آل محمد مريض‌هاي روحي و جسمي را شفاي عاجل عنايت بفرما. هرکس هر نوع گرفتاري دارد، حاجتمند و دردمند است، حاجتش را برآورده به خير بگردان. بچه‌هاي ما، نسل ما، جوان‌هاي ما را به حق آقا قمر بني هاشم، همه را عاقبت بخير بگردان. صحت و سلامتي و عافيت و امنيت به ملت ما، رهبر و مملکت ما عنايت بفرما به برکت صلوات بر محمد و آل محمد و سلام بر آقا امام حسن و امام حسين(ع).
شريعتي: انشاءالله فردا از کربلاي معلي با حاج آقاي ماندگاري در خدمت شما خواهيم بود.
لطف حسين ما را تنها نمي‌گذارد *** گر خلق وا گذارد او وا نمي‌گذارد
«صلي الله عليک يا أبا عبدالله»