حجت الاسلام صفایی: بسم الله الرحمن الرحیم
من محضر محترم حضرتعالی و مردم عزیز و گرانقدر و محترم ایران اسلامی سلام عرض می کنم عرض ادب و دعای خیر دارم خداوند هر چه خیرات و خوبی هاست نصیب این مردم عزیز بکند همه مشمول دعای خیر امام زمان انشاالله.
ملایی: الهی آمین به حق امیر المومنین و حضرت زهرا علیهم السلام که یکشنبه های ما منور به نور نام این دو بزرگوار است. حاج آقای صفایی خدای بزرگ و خدای رحیم، خدایی که هم امید را در وجود ما نهاده و هم ما را توصیه به امید فرموده در دین مبین اسلام اینقدر به امیدواری و رحمت حضرت حق سفارش شده امروز آموزه هایی را در این حوزه از این حوزه از شما یاد بگیریم.
بسم الله الرحمن الرحیم
امید به آینده، امید به حل مشکلات، رفع معضلات، گشایش تمامی این امور باعث حیات پر از حرکت و نشاط به سمت آینده خواهد بود. بزرگترین امید، امید به رحمت خداست به همین خاطر خداوند منع کرده یأس از رحمت خدا و لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ (سوره یوسف، آیه 87) ممنوع است یأس از رحمت خدا اساساً روی این جغرافیای کلان عالم وجود  انسانی در سر درش نوشته شده نا امیدی ازدرگاه خدا ممنون است  لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ  امید حیات به انسان می دهد به همین خاطر در مقابل امید یاس است دیگر، یاس انسان را متوقف می کند مریضی که مأیوس است از  درمان دیگر درمان نمی کند در انتظار مرگ است کسی که مأیوس هست در دریا از نجات دیگر دست و پا نمی زند  
ملایی:  حتی کسی دیگری هم نمی تواند به دادش برسد چون خودش امیدی ندارد به همین خاطر امید در نظام شخصیت انسانی عنصر حیات بخشی است و خداوند فرموده هیچ کس در هر مرتبه ای که از شرایط زندگی باشد مثلا سراسر زندگی اش گناه باشد این نباید از رحمت خدا مأیوس شود.
لَا تَاْيۡـَٔسُواْ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ لَا يَاْيۡـَٔسُ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ (سوره یوسف، آیه 87)  تنها یک گروه باید نا امید باشند اونی که اصلا خدا قبول ندارد دیگر نگاهشان به خدا نیست، چون اساساً در فضای فکری و رفتاری شان خدا جایی ندارد خوب اینها از دایره عنایت خدا خارج کردند خودشان را اینها باید نا امید باشند اون کسی که ولو کوچکترین نگاه به خدا دارد زندگی اش یک نحو به خدا ولو به مویی بسته با خدا ارتباط دارد نباید نا امید شود یأس ممنوع است و باید امید داشته باشیم  لا تَقنَطوا مِن رَحمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغفِرُ الذُّنوبَ جَميعًا (زمر، آیه 53) در ابتدای آیه است می فرماید قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ (زمر، آیه 53) ای بندگان ببینید خدا چقدر مهربانانه صحبت می کند ای بندگانم همه ماها را به خودش نسبت می دهد بعد می گوید قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ اسراف یعنی شیء ای را لگد مال کردن و شیء ا ی را بیخود بی ثمر استفاده کردن و بیجا استفاده کردن می گوید ای بندگانم که ظلم کردید حیات تان را بیخود تلف کردید در مسیر بدی رفتید لا تقنطوا من رحمت الله این لا تقنطوا نهی کرده گفته ممنوع است یعنی اگر شما قنوت از رحمت خدا داشته باشید و نا امید از رحمت خدا داشته باشید گناه کردید، لا تقنطوا من رحمت الله به هیچ صورت از رحمت خدا نا امید نباشید ان الله یغفر الذنوب جمیعا خداوند همه گناهان را می بخشد این آغوش باز کردن خداست برای انسان.
 ملایی: آقای صفایی انگار که این برداشت را انسان دارد می خواهد بگوید آن گناهان را که کردید اگر از رحمت من نا امید شدید این از آنها هم بدتر است پس نا امید نشوید داریم
حجت الاسلام صفایی: داریم که نا امیدی از بخشش گناه از خود گناه این گناهش بیشتر است عقوبتش معصیتش بیشتر هست به همین خاطر خداوند درب رحمتش را برای همگان باز گذاشته چه گنهکار و چه بیگناه، اون کسی که بیگناه است از این رحمت استفاده می کند صعود شخصیتی پیدا می کند آن کسی که گناه کرده خودش را در یک مرتبه پایین قرار داده با این رحمت بخشش خدا وقتی توبه بکند از این رحمت خدا از این باب رحمت خدا استفاده می کند و از آن باتلاق و گناه خارج می شود.
حالا چه علتی دارد که خداوند بخشش اش را قرار داده برای گنهکار، محبوب خودش هم گفته هستند انسانی که توبه می کند ان الله یحب التوابین (بقره، آیه 222)و گفته بیایید علتش این است خداوند انسان را آفریده برای بهشت، برای اینکه در یک ساختار شخصیتی فردی و اجتماعی دارای طراز عبودیت الهی بشود و همچین مقامی برسد در آن که در فضای فرادنیا در ناز و نعمت زندگی بکند و جاودانه، خدا انسان را برای این آفریده لذا فرمودند: وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ  (ذاریات، آیه 56) عبودیت یعنی ساختار باطنی ایمان و ساختمان ظاهری رفتاری تقوا، می گوید شما اینجا اینطور باشید و من می خواهم شما را اینطوری معماری کنم که در طراز بهشت باشید در این عمر اندکی که در دنیا دارید. بعد حالا انسان که زمین می خورد با گناه، خدا این مبنا را دارد دیگر انسان می خواهد بهشتی کند، اگر رهایش کند بگوید تو را نبخشیدم یعنی با آن فلسفه نگاه هم که كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ  (انعام، آیه 54) منافات ندارد می گوید نه من می خواهم همه شما را بهشتی کنم همه شما را بیاورم بالا مگر اینکه کسی دیگر دستی که من دراز کردم نگیرد و خودش را پرت کند، در دریای آلوده دنیا.
به همین خاطر ماه رمضان گذشته شب اول این همه می آمدند شب دوم چند برابر شب آخر فرشتگان صدا می کنند کسی نمانده که بخشش بخواهد اینطوری خداوند رفتار می کند.
امام سجاد علیه السلام در دعایشان دارد می گوید خدایا اینقدر شما مهربانی با ما می کنی ما را در قبال گناه عذاب نمی کنی فوراً که ما هم جری شدیم دیگر باز مرتکب می شویم و این نشانۀ ضعف ماست، حضرت می فرماید نشانه این ضعف معرفتی ماست که شما کاری به ما ندارید و ما هم کاری به شما نداریم و دور می شویم از شما، شما تأنی می کنید و عجله در عقوبت نمی کنید و ما هم فکر می کنیم بله راه مان درست است در حالی که ما باید به خودمان بیاییم که خدای مهربان این چنینی چرا ما مهربانی را با این گناه داریم پاسخ می دهیم ما چه کردیم؟ چه گفتیم؟ چه دیدیم و چه شنیدیم که ز ما قطع نظر کرده و پیوند بریدی خدا می گوید من چه کردم که شما رفتید گناه کردید چه دیدید لذا شما خدا همه انسان ها را نجات بدهد مگر انسانی که خودش می خواهد نجات پیدا نکند، لذا خداوند فرموده امید اساس زندگی تان باشد نا امیدی در درگاه خدا ممنوع هست، لذا هر انسانی با هر مقدار گناه و با اشد گناه و شدیدترین نوع گناه باشد بیاید به سمت خدا، خدا او را می بخشد.
و فرموده نا امید نباشید. لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًا  (زمر؛ آیه 53) خدا رحمت کند شیخ واعی بهترین عرب فارسی سرا است بالعکس سعدی بهترین فارس عرب سراست ایشان شعری دارد می گوید:
تا منزل آدمی سرای دنیاست                کارش همه زور کار حق لطف و عطاست
خوش باش که آن جهان چنین خواهد بود        سالی که نکوست از بهارش پیداست
می گوید انسان تو خطا می کنی خدا باهات مهربانی می کند، تو اگر توبه بکنی گناه را کنار بگذاری خداوند همین لطفی که در دنیا کرده در آخرت برایت می گذارد همانطور که اینجا خدا مهربانی با تو می کند و لطف می کند و با توبه که از گناه کردی محبوب اش می شوی مطمئن باش آن دنیا هم همچنین حالت برای شما هست.
پس بنابراین، اساس جوهرۀ عنایت خدا به انسان، عنایت رحمت، مهر و محبت هست لذا شما نظام تکوین و نظام آفرینش را می بینید همه چیز مطابق با نیاز انسان است. از زمین و هوا و امکانات و مسائل تغدیه و همه چیز.
در نظام تشریع هم همینطور است، خداوند ادیان الهی فرستاده در اسلام برای نجات و کمال انسان، یعنی همه اینها تجلی محبت خداست، باز این را راهنمایی کرده و عقل انسان داده و فجور و تقوا را در نهاد انسان مشخص کرده و امکانات هدایتی برای انسان فرستاده اگر انسان با این همه هدایت گناه کرد خدا می گوید دست من دراز است دست ات را بگذار تو دست من بلند شو اشکالی ندارد خطا کردی دوباره این دست من هست، بگیر بلند شو. هر مقدار تو بیفتی دست من دراز است تا آن لحظه آخر من میخواهم شما بلند شوید و شما از این باتلاق نجات پیدا بکنید خدا این بنا را گذاشته؛ بنابراین انسان باید در زندگی امید داشته باشد به رحمت خدا و هر چه زودتر زندگی اش را متحول کند و بیاید به سویی که در آنجا سعادت دنیا و رستگاری آخرت هست.
ملایی: یک نکته ای شما در اوائل بحث امروز فرمودید این که بنده حتی اگر به قدر مثال زدید به قدر یک مو ارتباطش همچنان با خدا باقی است بماند در راه خدا و نا امید نشود من می دانم خیلی وقتها بچه های ما و نسل جوان و نوجوانان ما گاهی این مفهوم را خوب باورش ندارند و فکر می کنند یک اتفاقی اگر افتاد و یک خطایی و یک جایی و ارتباطی و چیزی دیگر رشته ارتباط گسسته و نا امید می شوند بیان شما موثر است و برایند سالها مطالعه در آموزه های ارزشمند است یک چیزی بگویید بچه های گل مان خوب باورشان بشود.
حجت الاسلام صفایی: خداوند خودش فرموده که فورَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ  (سوره انعام، آیه 54) بعد در ادامه می گوید اگر کسی گناه کرد، توبه کرد خداوند ارحم الراحمین است  تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا  (تحریم، آیه 66) می گوید ای کسانی که ایمان آوردید تازه کسانی که ایمان آوردند،  تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا  توبه کنید خدا به شما رحم می کند و به شما مهربانی می کند.
اساس نظام و دستگاه عرش الهی این است، که انسان ها از آن گناه نجات پیدا کنند چقدر داستان داریم و چقدر خدمت تان عرض کنم موارد هست که افرادی بودند گناه کار بودند گناه می کردند، پشیمان شدند، و توبه کردند جبران خطاها کردند و از اولیاء خدا شدند.
خدا رحمت کند شیخ بهائی را می گوید:
ای داد خلاصه عمر بر باد             ای گشته به لهو و لعب دلشاد
ای مست ز جام هوی و هوس              دیگر ز شراب معاصی بس
تا کی روی بحر عاطل                   یک بار بخوان زهق الباطل
نو مید مباش ز عفو الله                  ای مجرم عاصی نام سیاه
گرچه گنه تو ز حد بیش است                        عفو و کرمش از حد بیش است
یعنی هر چی تو گناه کنی در مقابل؛ لذا امیر المومنین در مناجاتشان دارند: ان کان ذنبی عندک عظیما فعفوک اعظم من ذنبی اجله  (مناجات شعبانیه) می گوید خدایا تو اینگونه هستی اگر گناهان من پیدا باشند و جمع بشوند به اندازه یک کوه بشوند مثلاً عفو و کرم تو از این خیلی بیش است، به همین خاطر به هیچ صورت اگر جوانی گناهی کرده، اگر شخصی گناهی کرده، نا امیدی اش از رحمت خدا و بخشش خدا از آن گناه بیشتر است؛ حالا فرمودید من یک حدیث از امام صادق می خوانم برای افرادی که شما فرمودید مثلاً گناهی کردند حالا تکرار کردند می گویند دیگر کار ما تمام است و ما افتادیم و نا امید هستند امام صادق می فرماید: أَبـِي عـَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ إِذَا تَابَ كَمَا يَفْرَحُ أَحَدُكُمْ بِضَالَّتِهِ إِذَا وَجَدَهَا (اصول کافی، جلد 4، صفحه 169)؛ انسان گاهی یک چیز گرانقدر به ویژه اگر مایۀ حیاتش باشد مثلاً در بیابان این ظرف آبش را گم کرده، و این تشنگی او را تا حد مرگ برده اگر آن ظرف آب را پیدا کند چقدر خوشحال می شود؟! امام صادق می فرماید که وقتی بنده توبه می کند از این آدم که آب پیدا کرده خوشحال تر است از اینکه بنده اش توبه کرده؛ لذا فردی که توبه می کند از هر نوع گناهی و هر مقدار گناهی بیش از آنی که او خوشحال شود خدا او را پذیرفته بداند خدا خوشحال و خوشنود است که او برگشته لذا این همه آیات هست ان الله یحب التوابین می گوید کسی که توبه می کند نگفته که چه مقدار توبه مثلا گناه کرده که مطلق گذاشته ان الله یحب التوابین خداوند کسی که توبه می کند محبوبش قرار می دهد چقدر ارزش است هیچ کس نباید نومید باشد گنهکار توبه بکند محبوب خدا می شود ولی نباید دوباره برگردد به سمت گناه چون اونی که ساخته بنایی که ساخته خراب می شود به همین جهت به هیچ صورت نباید انسان نا امید باشد و به هیچ صورت اینطور نباید ذهن خودش این قرار بدهد و این عقیده داشته باشد چون من گناه کردم و من دیگر گناه های بسیار بد انجام دادم هم مقدارش زیاد است و هم کیفیتش خیلی خراب است و قبیح است من دیگر باید خودم را رها کنم، یا افسرده شوم یا اینکه نه دوباره کار را ادامه بدهم حالا ما که جهنمی شدیم بگذار برویم بیشتر جهنمی شویم نه، خداوند کتب ربکم علی نفسه الرحمه است، گفته:
 باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ            گر کافر و گر بت پرستی باز آ
این درگه ما درگه نومیدی نیست              صد بار اگر توبه شکستی باز آه
خداوند دستش دراز است به همه انسانها که به سمتش بیایند خدا این را بر خودش واجب کرده تصویب کرده؛ یعنی خدا همه کار کرده برای اینکه ما برخی از کارها نکنیم و کارهایی کنیم که شخصیت مان و جامعه مان دارای تراز مقام انسانی می شود، این ما هستیم که به خودمان ظلم می کنیم  أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ  (زمر، آیه 53) می شویم لذا خداوند این عنایت داشته و آغوش را باز کرده عرش باز است برای هر کسی که در هر مرتبه ای گناه کند.
یک روز رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مدینه بودند یک فردی از مناطق دور دستی آمد خدمت شان گفت یا رسول الله من گناه کردم، خداوند مرا می بخشد؟ حضرت فرمود بله، قطعاً شما را می بخشد توبه کنید، رفتند مسافتی دوباره برگشتند گفتند یا رسول الله من خیلی گناه کردم، حضرت فرمود هر مقدار گناه هم کرده باشی توبه کرده باشی خدا گناهت را می بخشد خیلی خوشحال شد، رفت بعد چند لحظه گفت یا رسول الله گناهان خیلی زشت انجام دادم هم زیاد و هم زشت خداوند مرا می بخشد؟ گفت بله همه گناهان شما را می بخشد توبه بکنید، رفتند و دوباره برگشتند گفتند یا رسول الله می دانم خداوند گناهم را می بخشد ولی آن زمانی که گناه می کردم خدا مرا می دیده؟ حضرت فرمود بله، اینقدر این انسان گریه کرد گفت می دانستم خدا من را می بخشد یعنی شرمنده آن گناه اما خداوند در روز قیامت که یوم تبلی السرائر هست خداوند گناهانی که این بنده ها کردند آن وقت تجلی می کند می پوشاند می گوید اینها پیدا نباشد اینها توبه کردند این بندگان هم چون توبه کردند گناهانی که کردند در روز قیامت خودشان نشان می دهند نه باعث تقبیح شان می شود و الان نشان ندهید اونها نباشند ستار العیوبی خدا اینجاست هم در دنیا می پوشاند هم در آخرت.
 به هم جهت است که خدایی که این چنین به ما مهربان هست چرا ما نامهربانی کنیم با خودمان؟! و خودمان را در یک شرایطی قرار بدهیم که شخصیت انسانی که خدا به ما داده در حد اعمال حیوانی تنزل پیدا بکند.
اگر انسان نا امید شود از رحمت خدا می ماند در گناه نا امید است دیگر در باتلاق می ماند انسانی که در باتلاق گیر کرده اگر امید به نجات نداشته باشد دست به چیزی نمی آویزد همینطور می ماند تا برود ولی امید داشته باشد تلاش را کارآمد می کند به سمتش می رود.
اینجا نکته خیلی مهمی است و آن این هست که ما دو نوع رجاء داریم، یکی امید کاذب است، یکی امید صادق است.
امید کاذب یعنی انسان امید داشته باشد به چیزی که سرانجامی ندارد، مثل انسان امید داشته باشد به سراب، از تو بیابان سراب می بیند امید به اون دارد امید کاذب است می رود هر چی نزدیک می رود می بیند چیزی نیست
ملایی:
حجت الاسلام صفایی: حبابی بیش نیست، اما یک امید صادق داریم؛ یعنی انسان رجاء و امید دارد به چیزی که واقع است مثلاً از دور یک چشمه می بیند امید دارد به رسیدن به آن و رفع عطش اش و حرکت می کند و آب به دست می آورد.
امید به خدا، امید صادق است. امید به شفاعت اهل بیت علیهم السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله واقع است چون خودشان فرمودند خداوند خودش فرمود، مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا  (سوره نساء، آیه 122) اینجا این نکته مهم است، که برخی گناه می کنند، می گویند که انشاء الله خدا ما را می بخشد یعنی با انگیزه بخشش خدا گناه می کنند.
 خدا رحمت کند مرحوم آقای بهاء الدینی را می گفتند سر خدا کلاه نمی رود
ملایی: خدا بیامرزتش
حجت الاسلام صفایی: سر خدا کلاه نمی رود شما گناه می کنی بعد می گویی خدا ما را می بخشد چون انگیزه ات گناه است این بخششی که از خدا مطلبی برای گناه کردن است یک وقت انسان گناه می کند معاقب عمر توبه می کند و پشیمان می شود
ملایی: از روی امید به رحمت حق
حجت الاسلام صفایی: بله، یک وقت نه قبل ازاینکه گناه کند به امید بخشش خدا گناه می کند یک وقت انسان از روی جهالت و هوای نفس گناه می کند و بعد پشیمان می شود اون توبه در جهت رفع گناه قبلی است این گناه هم تمایلات نفسانی می دهد اما برخی حالا به قول بزرگوار زرنگ بازی در می آورند، به خاطر این که خداوند می بخشد گناه را انجام می دهند، همین فکر در زمان امام صادق بود، قومی رفتند خدمت امام صادق علیه السلام گفتند که یابن رسول الله دو گروه هستند گناه می کنند می گویند امید به خدا داریم و خداوند ما را می بخشد.
حضرت فرمود کذبوا اینها دروغ می گویند کسی که امید دارد کسی که امید به رحمت خدا دارد کاری می کند که خدا بهش عنایت بکند نه کاری می کند که خدا رویش را برگرداند این گناه روی برگرداندن از خداست و روی برگرداندن خدا از او، لذا امیر المومنین می گوید کل رجاءٍ طالب هر کسی که امید دارد تلاش می کند در جهت مطلوب کسی که امید به آب دارد حرکت می کند به سمت آب، و بعد کل خائف هارب کسی که از چیزی می ترسد فرار می کند انسانی که امید دارد به رحمت خدا کاری می کند که رحمت خدا شاملش بشود نه اینکه برود گناه کند که، کسی که امید به رحمت خدا دارد توبه می کند نه اینکه می رود گناه می کند دوباره، این معلوم می شود که امید به رحمت خدا ندارد، انسانی که این طرف است از اون طرف برود این به آب نمی رسد این خلاف جهت آب دارد می رود، کسی که امید به رحمت خدا دارد به سمت خدا می رود دیگر، به سمت خدا رفتن گناه نمی کنم و توبه می کنم گفتند کسانی که اینها متقوم در معاصی هستند و گناه می کنند می گویند خدا ما را می بخشد فلان کس دروغ می گویند که ما امید داریم کسی که امید دارد
ملایی: خدا را قبول دارد
حجت الاسلام صفایی: توبه می کند به سمت خدا می رود که امیدش نا امید نشود نه اینکه به امید و قبولی توبه الهی و رحمت الهی برود گناه کند به همین خاطر این را انکار کردند و گفتند به هیچ صورت این حرف درست نیست.
امیر مؤمنان می فرمایند: لَا تَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ، (نهج البلاغه، حکمت 150) یک نفر از حضرت یک نصیحتی خواست گفت تو از آن طایفه ای نباشی که امید به آخرت داری و ؟؟؟(32:54) نمی کنی اینطور نباشی، و یرجد توب بطول العمل و توبه را به تأخیر می اندازی به خاطر آمال و آرزوهای دور و درازت در دنیا؛ بنابراین این نکته خیلی مهم است، که همه باید به امید به رحمت خدا داشته باشیم این توبه اساس کارمان است و عهد کنیم دیگر برنگردیم به آن سمت و مطمئن باشیم اگر ما توبه بکنیم خدا هم به سمت ما می آید.
 حالا نکته قرآنی را عرض کنم؛ هم خدا تائب است و هما ما تائبیم، لذا توبه چیز بدی نیست که برخی ها گفتند توبه کردند اما ما تاب عِلیه هستیم اما خدا تاب عَلیه هست این آیه را ملاحظه بفرمایید فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ (مائده، آیه 39) کسی که بعد از ظلمی که به خودش کرد توبه کرد و وَأَصْلَحَ و کار را درست کرد جبران کرد فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ خداوند بدون شک نکند خداوند به اون سمت بر می گردد به سمت او بر می گردد.
در این آیه ای که من چند بار خواندم كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ (انعام؛ آیه 54) خداوند تصویب بر خودش کرده که کسی جهالت و نادانی خطایی کرد ثمتَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ توبه کرد و بعد از آن کار رااصلاح کرد فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ خداوند ببینید اول می فرماید غفور و بعد می بخشد همه چیز را رهین نسبت به شما مهربان است، لذا این شعر ما چه کردیم گویا از زبان خداست ما چه کردیم و چه دیدیم و چه شنیدیم که ز ما قطع نظر کردی و از ما بریدی، لذا خدا اینطور مهربانی می کند انسان این طور نسبت به خودش توبه ما یا عدم توبه ما بر خدا چیزی اضافه و کم نمی کند برای خود ماست جریان
ملایی: و خوشحال شدن خدا هم به خاطر خود ماست
حجت الاسلام صفایی: چون بنده اش هستیم
ملایی: چون رستگار می شود بنده ام
حجت الاسلام صفایی: بله این خیلی نکته مهم هست به همین جهت ما باید رجاء صادق داشته باشیم و امید صادق داشته باشیم، به خداوند و به وعده های خداوند که آیات تلاوت شد و هیچ کس نا امید نباشد به ویژه این جوانان عزیزمان اگر خطایی شد و مشکلی شد نا امید نشویم ز عفو الله و عفو و رحمت خداوند تازه اول زندگی شان هست، و شرایط انشاء الله طوری رقم می خورد اینها در مسیر صحیح قرار گرفتند من یک برای این جوان های عزیزم یک حدیث از پیامبر بخوانم چون شما فرمودید گاهی جوان ها اینطور هستند
ملایی: لطف می کنید
حجت الاسلام صفایی: ساحت مقدس رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم این کلام را گفتند، گفتند که ما من شیء هیچ چیزی و هیچ کسی أحب الی الله محبوب تر نزد خدا نیست من شابٍ تائب از جوانی که گناه کرده توبه کرده، یعنی این چه مقامی است که جوانی که گناه کرده توبه کرده، می آید در مسیر دینی زندگی کردن که پیامبر اکرم می فرماید هیچ کس محبوب تر از این نزد خدا نیست شابٍ تائب، من یک بار دیگر می خوانم  ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلى اللّه ِ تعالى مِن شابٍّ تائبٍ (جامع الاحادیث) هیچ کس محبوب تر از این فرد در نزد خدا نیست، کدام فرد؟ جوانی که در عنفوان جوانی اش توبه کرده و متوجه شده که باید عمر و آینده خودش را در مسیر بندگی خدا و عبودیت الهی و شخصیت طراز محبت الهی قرار بدهد اهل دین و دیانت و تحصیلات عالیه و حضور در ساختار سازی نظام جامعه، ایجاد تمدن، سهم مهمی در نظام حکمرانی داشتن این خیلی برای یک انسان مهم است یک جوانی که به یک باره متحول شود. اینها را ما زیاد داشتیم و زیاد داریم خداوند می گوید: لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا  (زمر، آیه 53) بعد به جوان ها می گوید جوان ها نا امید نباشید بیایید و اگر شما مسیر را عوض کنید بیایید به سمت دین و دین داری و پردازش شخصیت والای انسانی، بالاتر و محبوب تر از شما هیچ کس دیگر نزد خدا نیست، پیامبر می گوید لذا خوشا به حال جوان های ما
ملایی: ما من شی احب الی ا لله من شابٍ تائب، چه مژده ای است بچه های ما و جوان های ما من تعمد داشتم این را مطرح کنم چون گاهی عزیزان دلمان پسر و دخترهای خودمان هستند هر جوانی که همچین بحثی طرح می کند می گویند این فرصت برنامه فرصت خوبی است برای طرح این نگاه و این سوال و ما می شویم زبان آنها شما پدری کردید
حجت الاسلام صفایی: خوشا به حال جوانان
ملایی: مهربانانه جواب دادیم برویم محضر قرآن؟ خیلی متشکر از بینندگان و عزیزان شنونده و همراهان خوب برنامه سمت خدا صفحه 45 قرآن کریم سوره مبارکه بقره آیات 265 تا 269 تلاوت خواهد شد گوش جان می سپاریم و زمزمه هم می کنیم انشاء الله ثوابش تقدیم شود به هر کس که کمک می کند به این مؤلفه که رحمت و مودّت خدا در قلب های بندگان خدا جاگیرتر بشود و امید بنده ها به خدای متعال قوی تر بر می گردیم خدمت تان دوباره بعد از تلاوت قرآن.
{تلاوت آیات 265 تا 269 ...}
ملایی: خدا را شکر امروز هم در محضر قرآن کریم هستیم همچنان چون آقای حجت الاسلام صفایی عزیز از همین صفحه ای که تلاوت شد نکات یا نکته ای را خواهند فرمود قبل از اینکه خدمت آقای بوشهری باشیم یادآوری می کنم شما ناشنوایان عزیز و ارجمند می توانید بازپخش برنامه را صبح روز جمعه از شبکه محترم افق تماشا کنید برای ما هم دعا کنید دوستان عزیز بیننده و شنونده.
حجت الاسلام صفایی: در آیه 267 خداوند یک نکته خیلی مهم به همه مؤمنان ارائه می کند و آن انفاق هست، انفاق یعنی رفع چالش اقتصادی دیگران، به طوری که این چالش اونها را دچار مشکل زندگی کرده، خطاب خداوند به مؤمنان هست چون مؤمنان می توانند واسطۀ فیض عنایت خداوند به نیازمندان باشند و کسی که انفاق می کند بداند در نظام عالم وجود واسطۀ فیض خداوند شده و این خیلی مقام است  يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ما كَسَبْتُمْ  (بقره، آیه 267) انفاق کنید از چیزهای پاک یعنی حلال و مؤثر و زیبا ببینید ما اخرجنا لکم من الارض چه آنهایی که خودتان به دست آوردید با معامله و تجارت و آن چیزهایی که ما از زمین رویاندیم یک سری نظام کشت و زرع، و مواظب باشید وقتی می خواهید انفاق کنید چیز بد به کسی ندهید وَ لا تَيَمَّمُوا الخَبِيث‌َ مِنه‌ُ  (بقره، 267) تقدیم نکنید چیزهای بد را، چیزهای بی ارزش را، ندهید آنها که مما تحبون هست اونهایی که پاک است و اونهایی که خودتان دوست دارید داشته باشید به دیگران هم چیزهای پاک و دوست داشتنی بدهید نه چیزهای بد.
ملایی: یک چیزهایی شبیه لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ  (آل عمران، آیه 92) خیلی ممنون آقای بوشهری انشاء الله سایه تون مستدام باشد سپاسگذارم با اجازه تون می خواهم خداحافظی کنم، شما عزیزانی که برنامه خودتان سمت خدا را تا این لحظه همراهی فرمودید از شما ممنون هستیم انشاالله در پناه امام زمان علیه السلام باشید همانطور که اول برنامه حاج آقای صفایی فرمودند همه مون مشمول دعاهای خیر آقا امام زمان سلام الله و صلواته علیه باشیم دعا می کنیم برای سلامتی حضرتشان تا سلامی دوباره انشاء الله به شرط حیات و سعادت خدا یار و نگهدارتان.