در آستانه سال جدید هستیم و در روزهای اول ماه ضیافت الله رمضان. اجازه بدهید با هم پیشاپیش این دعا را بخوانیم. یا مقلب القلوب والابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الا احسن الحال. واقعاً باید خدا را سپاسگزار باشیم. نمی‌دانیم به چه زبانی باید حمد خدا بگوییم از اینکه به ماه رمضان رسیدیم. ماه ضیافت اللهی که دو ماه قبل یعنی شب اول ماه رجب، پیامبر خدا وقتی نگاه‌شان به هلال ماه رجب می‌افتاد دعا می‌کردند. اللهم بلغنا شهر رمضان. خدایا ما را به ماه رمضان برسان. یعنی رسول خدا از دو ماه قبل از ماه رمضان دعا می‌کردند و چشم انتظار رسیدن ماه ضیافت الله بودند. حالا ما باید چقدر خدا را حمد و سپاس بگوییم، غرق این نعمت بزرگ هستیم، نعمت رسیدن به ضیافت الله. به ماهی که من فقط همین حدیث را بخوانم. شیخ صدوق رضوان الله علیه یک  کتابی دارند به نام فضائل الاشهر الثلاث. یعنی فضایل سه ماه رجب، شعبان و رمضان را بیان کردند. این روایت را ایشان در این کتاب آورده‌اند.
می‌نویسند رسول خدا نشسته بودند، یک مرتبه با یک حالتی فرمودند: «سبحان الله! سبحان الله!» اصحاب نگران شدند. گفتند یا رسول الله چی شده است؟ «وَحْيٌ نَزَلَ أَوْ عَدُوٌّ حَضَر» وحی بر شما نازل شده است، خطر حمله دشمنی را می‌بینید. اینطوری می‌فرمایید: «سبحان الله! سبحان الله». حضرت در ادامه فرمودند که «مَا ذَا يَسْتَقْبِلُكُمْ وَ مَا ذَا تَسْتَقْبِلُون» چی دارد به استقبال شما می‌آید؟ از چی دارید استقبال می‌کنید؟ عرضه داشتند یا رسول الله از چی داریم استقبال می‌کنیم؟ چی شده است؟ خطر حمله دشمن است؟ وحی‌ای نازل شده است؟ حضرت فرمودند: نه، ماه رمضان دارد می‌رسد. بعد این جمله را فرمودند. فرمودند: «یغفر الله تعالی فی اول رمضان». الله اکبر. خدا تا شب‌های قدر نگه نمی‌دارد تا آخر ماه رمضان. همان روز اول ماه رمضان خداوند همه را مورد رحمت و مغفرت خودش قرار می‌دهد. ماه رمضانی که باز روایت دیگر شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار هست. فرمودند: «لو ان رجل صام یوم» الله اکبر. اگر کسی یک روز روزه بگیرد تتوعاً، شاید معنای تتوعاً این باشد که دیگر خیلی شکایت نکند، گلایه نکند، «فلو اوتی منه الارض ذهباً» اگر خدای متعال تمام زمین را طلا به او جایزه بدهد هنوز پاداش او کامل داده نشده است تا فردای قیامت. از این بالاتر؟ گاهی خانواده‌ها، پدر و مادرها نگران فرزندان خود هستند. جوان‌های عزیز، نور چشم‌های ما، عزیزان دل ما. گاهی به هر حال در روزه کوتاهی می‌کنند، کاهلی می‌کنند. من به گمانم همین حدیث را برای آنها بخوانیم کافی است. یک روز عزیز من، جوان عزیز، دختر من، پسر من، یک روز اگر روزه بگیرین، رسول خدا فرمود: «لو اتی» اگر تمام زمین پر از طلا، خدا به عنوان پاداش و جایزه به شما بدهد، پیامبر فرمود هنوز پاداش اینها کامل داده نشده است تا روز قیامت. در روایت داریم حضرت فرمود: «الصوم لی». حدیث قدسی است. خدای متعال می‌فرماید روزه مال من است. من جزای روزه را می‌دهم. «انا اجزی به» یا «انا اجزا به» من خودم جزای روضه‌دار هستم. ما راجع به هیچ واجب دیگری این تعبیر را نداریم که بگویند «انا اجزای به». من خودم پاداش روزه‌دار هستم. بنابراین واقعاً باید خدا را حمد و سپاس بگوییم به اینکه به ضیافت الله ماه رمضان رسیدیم. حالا برای جمعی همین توفیق هست. هم ماه رحمت و هم سید‌الشهداء سلام الله علیه که در سلام به حضرت می‌گوییم یا «رحمة الله الواسعه و یا باب النجاة الامه یا ابا عبد‌الله الحسین» امیدوارم خدای متعال این سعادت و توفیق را برای همه مشتاقان زیارت سید‌الشهداء سلام الله علیه قرار بدهد، همه بتوانند. البته من عرض کردم در تمام زیارت‌ها و تشرف‌ها کأن خود شما مشرف هستید. گاهی من به دوستان می‌گویم. می‌گویم من آنقدر برای شماها زیارت می‌کنم که شاید اگر خود شما مشرف بودید انقدر برای خودتان زیارت نمی‌کردید. اجازه می‌خواهم محضر همه عزیزان خودم چهار تقاضا داشته باشم در این روزهای اول ماه ضیافت الله و در آستانه سال جدید اگر واقعاً دعا می‌کنیم حول حالنا الا احسن الحال، خودمان هم یک قدمی بردایم که این احسن الحال را پیدا کنیم. تقاضای اولم این است: ماه رمضان سر سفره پاک و طیب و حلال و پاکیزه بنشینیم. اگر حق‌الناسی در اموال ما هست، اگر حق الله‌ی در اموال ما هست، آن را پاک کنیم. هنوز دیر نشده است. روزهای اول ماه رمضان است. عرض کردم حول حالنا در آستانه سال جدید تحول معنوی ما با همین باشد. یک داستانی را خدا رحمت کند مرحوم آقای زاهد می‌فرمودند. می فرمودند در نجف یک آقایی بود دزد بود. همه او را می‌شناختند که دزد است. دزد حرفه‌ای بود، معروف بود. ولی ماه رمضان که می‌شد روزه می‌گرفت. روزه گرفتنش که خوب است، دزدی او بد است. الآن می‌دانید در ماه رمضان بعضی‌ها هستند روزه را می‌گیرند ولی بعضی از واجبات دیگر را انجام نمی‌دهند. روزه گرفتن آنها که خوب است، ان‌شاءالله همین مقدمه‌ای می‌شود بقیه واجبات خود را هم انجام می‌دهند. این آقا دزد بود ولی ماه رمضان روزه می‌گرفت. وقت افطار که می‌شد می‌رفت سر سفره افطار در خانه خودش افطار کند، می‌دید تمام اموال او دزدی است. نمی‌خواست با مال دزدی افطار کند. از خانه بیرون می‌آمد. به مردم التماس می‌کرد. می‌گفت یک لقمه حلال به من بدهید من افطار کنم. مردم مطمئن نبودند، فکر می‌کردند باز هم نقشه‌ای دارد. پول و غذا به او نمی‌دادند. گاهی یک ساعت از افطار می‌گذشت، این هنوز افطار نکرده بود. این داستان را به این جهت عرض کردم عزیزان، دزدان حرفه‌ای، ماه رمضان که می‌شد، می‌گوید دیگر سر سفره حلال بنشینیم. ما که دزد حرفه‌ای نیستیم. شما که دزد حرفه‌ای نیستید. شما بندگان صالح خدا هستید. بیاییم زن و فرزند خود را در سحر و افطار سر سفره حلال ببریم. اگر حق‌الناس در آن هست، اگر کسی از ما طلبی دارد، اگر مال مردم بر گردن ما هست، حق الله در آن هست، اگر خمس پرداخت نکردیم، چه مانعی دارد؟ حد‌اقل من به عنوان یک پیشنهاد می‌گویم حد‌اقل همس یک ماه رمضان خود را بپردازیم. کار سختی است؟ امام صادق فرمود: سنگین‌ترین آزمون بندگان خدا گذشت از مال است ولی هنر ماه ضیافت الله این است که می‌تواند ما را تهذیب کند، پاک کند.
بگذارید یک داستانی از امیرمؤمنان (س) بگویم. حضرت روزه بودند، موقع افطار وقتی سفره افطار را برای ایشان پهن کردند، یک کیسه‌ای آوردند، غذای حضرت داخل این کیسه بود، مهر و موم شده بود. یک کسی به امیرمؤمنان گفت: آقا «انّ هذا لهو البخل» این نشانه بخل است. شما چرا کیسه خود را مهر و موم کرده‌اید؟ حالا کسی چند لقمه از غذای شما می‌خورد چه می‌شد؟ حضرت فرمود: «او غیر ذلک» چرا احتمال دیگر نمی‌دهی؟ من به این جهت مهر و موم کردم. «لا احب ان یدخل بطنی شیء لا اعرف سبیلا» این نان را می‌دانم از چه مسیری تهیه شده است، نمی‌خواهم غذایی را مصرف کنم که مسیر تهیه آن را نمی‌دانم. امیرمؤمنان، امام المتقین، سید‌المجاهدین، مولی الموحدین می‌فرمود دلم می‌خواهد غذایی مصرف کنم که مسیر تهیه آن را می‌دانم. بنابراین این تقاضا را دارم حتماً عزیزان همین روزهای اول عرض کردم سال جدید هم خودش می‌شود یک سال برای حساب سال ما. سال خمسی ما. تقاضای دومی که دارم این است که حتماً در همین روزهای اول، مخصوصاً در آستانه سال جدید از نیازمندان، از فقراء، ازخانواده‌هایی که در سفره‌های سحر و افطار آنها خیلی چیزی پیدا نمی‌شود دستگیری کنید. آنها هم بچه‌های سال اول دارند. آنها هم دختر و پسر دارند. شما نگران فرزندان‌تان هستید، آنها هم نگران هستند. در روایتی داریم رسول خدا در حالات حضرت هست: «کان اجود الناس» جود و سخاوت پیامبر خدا از همه مردم بیشتر بود ولی اوج جود و سخاوت پیامبر در ماه رمضان است. از رسول خدا سؤال کردند چه صدقه‌ای بهتر است؟ فرمود: «صدقه فی رمضان» صدقه‌ای که در ماه رمضان باشد. امیر مؤمنان فرمود وقتی پیامبر خدا سر سفره افطار می‌خواستند بنشینند: امرنی. به من دستور می‌دادند علی جان! «ان افتح الباب لمن یرد الی الافطار» می‌فرمود علی جان! زمان افطار در خانه بسته نباشد. بگذار هر کسی می‌خواهد سر سفره افطار ما بیاید بنشیند. این سیره پیامبر بود. ما سهیم کنیم، شریک کنیم. همین الآن تقاضا می‌کنم عزیزان خودم، همین الآن چون شیطان گاهی وسوسه می‌کند و نمی‌گذارد. همین الآن تصمیم بگیریم کمک کنیم به نیازمندانی که خودمان می‌شناسیم. من هم صادقانه عرض می‌کنم شما این لطف و محبت را بفرمایید، من هم اینجا قطعاً نائب‌الزیاره شما هستم.  در روایت عجیبی است، در روایتی داریم «تفتیرک صائم» روزه چقدر ثواب دارد؟ ولی از روزه بالاتر هم ما داریم. ببینید چقدر نگاه زیبایی است. امام صادق فرمود: اینکه تو به کسی افطاری بدهی، افضل، ثوابش از روزه خودت بیشتر است. نه اینکه جبران روزه واجب را داشته باشد. نه، کسی که روزه بر او واجب است باید بگیرد ولی روزه با این عظمت، افطاری دادن از این بالاتر است.
اجازه بدهید باز داستانی از امام سجاد (ع) عرض کنم. در حالات حضرت هست، در منابع دسته اول و قدیمی ما هست. امام سجاد (س) «اذا کان الیوم التی یصوم فیه» روزی که می‌خواستند روزه بگیرند یک گوسفندی قربانی می‌کردند. بعد یک آبگوشت مفصلی با این گوسفند می‌پختند. «اذا کان عند المصی» بعد از ظهر که می‌شد می‌آمدند سر می‌زدند ببینند غذا آماده شده یا خیر. دم غروب که می‌شد، غذا را بین خانواده‌های فراوانی تقسیم می‌کردند. یک گوسفند قربانی کردند، یک آبگوشت مفصلی پختند، به خانواده‌ها دادند، افطار خودشان می‌شد. افطار خود امام سجاد چی بود؟ ما اهل چنین افطار و چنین زندگی‌ای نیستیم ولی یاد بگیریم می‌توانیم نزدیک شویم. «ثم یوتی بتمر و خبز فیکون ذلک...» افطار خود حضرت تمر و خبز. تمر یعنی خرما، خبز یعنی نان. نان و خرما افطار امام سجادی (س) بود که یک گوسفند قربانی کردند. ما اینطوری نیستیم. حد‌اقل به مقداری که یک کمی از آن سهم سحر و افطاری که خودمان مصرف می‌کنیم، از نیازمندان هم دستگیری کنیم. این تقاضای بعدی من.
باز تکرار می‌کنم. تقاضای اول من این هست که سر سفره حلال بنشینیم. تقاضای دوم من ماه رمضان است، سال جدید در پیش است. به فقراء، به نیازمندان رسیدگی کنیم. من در برنامه دیگری هم عرض کردم. ما در جوار آقا و ملایی هستیم که از جان خودش و عزیزترین عزیزان خودش در راه خدا گذشت. ما می‌خواهیم از مال خود بگذریم. در جوار بارگاه آقایی هستیم که شیخ صدوق می‌نویسد بیش از 380 اثر زخم نیزه و تیر ولی در کنار این زخم‌ها، یک زخمی بر کتف حضرت دیدند. از امام سجاد سؤال کردند که این چیست؟ فرمود اثر آن کیسه و همیانی است که پدر من به دوش می‌گرفت، غذا برای فقراء و نیازمندان می‌برد. تقاضای سوم من این است که قبل از ماه رمضان ما باید این کار را می‌کردیم. حالا اگر کوتاهی کردیم، الآن روزهای اول ماه رمضان است، قبل از رسیدن سال جدید است. امام رضا فرمود قبل از ماه رمضان، اگر از کسی کینه‌ای به دلت هست، این کینه‌ها را از ریشه بردار. خواهش می‌کنم به احترام این آقا و مولای ما سید‌الشهداء، شما بینندگان عزیز را قسم می‌دهم، تو را به خدا، به حق سید‌الشهداء، آقای سال جدید در پیش است. چند روز از ماه ضیافت الله گذشت. تو را به حق این آقا قسم‌تان می‌دهم، اگر با کسی اختلاف دارید، اگر با کسی قهر هستید، اگر با برادری، با خواهری، با هر کسی، با دوستی، همین الآن، نمی‌خواهد ادامه برنامه را ببینید. زنگ بزنید بگویید به احترام سید‌الشهداء، به احترام ضیافت الله، به احترام کلام امام رضا، در آستانه سال نو هستیم. این قهری‌ها تمام شود، این جدایی‌ها و ناراحتی‌ها تمام شود. امام صادق (ع) فرمود. فرمود وقتی دو تا مؤمن با هم قهر می‌کنند، من امام صادق، هر دو را لعنت می‌کنم، از اینها اعلام برائت می‌کنم. «اکثر ذلک» بیشتر مواقع هر دو را لعنت می‌کنم. گفتند آقا چرا؟ خب یک ظالم دارد و یک مظلوم. شما ظالم را لعنت کنید، از ظالم اعلام برائت کنید. حضرت فرمود: «ما بال مظلوم» مظلوم چرا قدم پیش نگذاشته است. برود بگوید: «انا الظالم» برود بگوید من ظالم هستم. من مقصر هستم. خدا که می‌داند ظالم کیست، خدا که می‌داند مقصر کیست. شما به خاطر خدا، به خاطر سید‌الشهداء، به خاطر ماه رمضان، به خاطر اینکه در آستانه سال جدید هستیم، به خاطر اینکه امام رضا فرمود کینه را از ریشه بردار. شما همین الآن زنگ بزن، شما آشتی کن. روایت عجیبی داریم. امام صادق (ع) فرمود: ماه رمضان خدا فرشته‌ای دارد. هر روز صدا می‌زند: «ابشروا عباد الله» بندگان خدا، همه شما را بخشیدم ولی یک گروه را نمی‌بخشم. حدیث امام صادق است. فرشته‌ای از جانب خدا، به مردم می‌گوید بشارت بر شما. همه را بخشیدم «وهبت لکم الذنوب السالفه الاّ» فقد یک دسته را نمی‌آمرزم. کی؟ «من حقد علی اخیه المسلم» آنی که از برادر ایمانی خود کینه دارد و هنوز حاضر نشده است که این کینه را از بین ببرد. و تقاضای چهارمی که دارم، برای اینکه از این ماه خوب استفاده کنیم، زمینه‌های گناه را از بین ببریم. ببینید دیگر اینهمه این فضا، ماه ضیافت الله، روایت‌های فروان برای شما خوانم. «دعیت فیه الا ضیافة الله»، «جعلتم من اهل کرامة الله» نفس ما ثواب سبحان الله دارد. خواب انسان عبادت است. دیگر از این بالاتر نیست. اوج رحمت است. در این اوج رحمت تقاضای من این است، خواهش من این است که بیاییم زمینه‌های گناه را در زندگی خود جمع کنیم. خودمان می‌دانیم چه چیزهایی زمینه است. اگر ماهواره است، اگر گوشی تلفن است، اگر سایت خاصی است، اگر شماره تلفن خاصی است، اگر تماس با یک فرد خاصی است، اگر رفت و آمد با یک رفیق نابابی است، حد‌اقل اینها را ماه رمضان جمع کنیم. به احترام ماه رمضان. مگر ما نمی‌خواهیم از سحرهای آن لذت ببریم؟ مگر نمی‌خواهیم در سحرها حال خوشی داشته باشیم؟ باور بفرمایید با زمینه‌های گناه نمی‌شود انسان حال عبادت پیدا کند. اگر بخواهیم بالاترین بهره را ببریم.
من یک تقاضای دیگر هم اضافه کنم. ببینید خدا رحمت کند یک بزرگواری جمله زیبایی می‌فرمود. می‌فرمود بعضی‌ها ماه رمضان آبروی ماه رمضان را می‌برند. چرا؟ به بهانه اینکه روزه است، آقا بداخلاقی می‌کند یا خانم بداخلاقی می‌کند. چقدر سفارش داریم. چقدر روایت داریم در ماه رمضان خوش اخلاق باشید. حتی راجع به آقایان «احسنوا فی شهر رمضان الا عیالکم». به زن و بچه‌تان توسعه بدهید. تو را به خدا یک کاری کنید بچه‌های ما، خانواده‌های ما، از آمدن ماه رمضان خوشحال باشند. الآن چرا بچه‌ها از آمدن نوروز خوشحال هستند؟ بگذارید یک کاری کنیم. بهار معنویت است. خب الحمدلله با بهار طبیعت به هم پیوند خورده است. یک کاری کنیم مردم از ماه رمضان، زن و بچه ما، آنهایی که ما با آنها در ارتباط هستیم. آقا شما رئیس یک کارخانه هستی، رئیس یک اداره هستی. بگذار آنهایی که زیر دست شما کار می‌کنند از آمدن ماه رمضان خوشحال باشند. اخلاق ما بهتر باشد، رفتار ما بهتر باشد. خوش‌اخلاق‌تر باشیم. حتی من قبلاً هم همیشه سال‌های قبل عرض کردم تخفیف بدهیم. اگر کار سنگینی ندارند. همانطوری که دولت تخفیف داده است. ما به هر مقداری که می‌توانیم کارفرماها تخفیف بدهند. یقین داشته باشید خدا جبران می‌کند. اگر ما معتقد هستیم خدای متعال جبار است، آقایی که شما رئیس یک کارخانه‌ای هستی، رئیس یک مجموعه‌ای هستی، مطمئن باش اگر باور داری خدا جبران می‌کند، یقین داشته باش. اگر شما تخفیف دادی خدا جبران می‌کند. هر کسی که در مجموعه ما یک کاری انجام می‌دهد، خدا رحمت کند آن عالم بزرگوار جمله زیبایی می‌فرمود. می‌فرمود بعضی‌ها دین در متن زندگی آنها هست. همه کارهای خود را با دین هماهنگ می‌کنند. اما بعضی‌ها دین در حاشیه زندگی آنها است. به همه چیز خود می‌رسند، اگر چیزی اضافه آمد خرج دین می‌کنند. ان‌شاءالله ما و شما جزء کسانی باشیم که دین در متن زندگی ما هست. اصل دین‌داری ما است. اصل این است که آن کسی که زیر دست ما کار می‌کند، بتواند روزه بگیرد، بتواند عبادت کند، بتواند با اخلاق خوب به زن و بچه خود برسد، بتواند شب‌های خوبی در ماه رمضان داشته باشد و حرف آخری که عرض می‌کنم، ببینید الآن خیلی‌ها هستند ما رمضان نمی‌توانند روزه بگیرند. معذور هستند، بیمار هستند. اگر کسی معذور است، شاید سال‌ها است الآن، سالخوردگانی هستند یا بیمارانی هستند سال‌ها است که نمی‌توانند روزه بگیرند. من یک جمله، یک پیام برای اینها دارم. ببینید ماه رمضان ده‌ها فضیلت دارد. خواهش می‌کنم به این نکته عنایت کنید. آقایان، خانم‌ها، سالخورده یا بیمار، هر کسی. اگر سال‌ها است که روزه نمی‌گیرید، این نکته را عنایت کنید. ماه رمضان ده‌ها فضیلت دارد. یک فضیلت آن روزه است. شما از روزه معذور هستید ولی فضیلت‌های دیگر آن که جایی نرفته است. تلاوت قرآن آن که جایی نرفته است. یک آیه تلاوت قرآن ثواب یک ختم قرآن دارد. یک آیه. یعنی الآن شما یک سوره انا اعطیناک الکوثر بخوانید ثواب سه ختم قرآن دارد. شب قدر آن که جایی نرفته است. صدقه دادن آن که جایی نرفته است. نفس شما عبادت است که جایی نرفته است. نفس شما ثواب ذکر سبحان الله دارد که جایی نرفته است. بنابراین کسانی هم که از روزه معذور هستند، به دلیل بیماری یا هر دلیلی است، ناراحت نباشند، نگران نباشند. از ده‌ها فضیلت ماه رمضان استفاده می‌کنند و بهره می‌برند. من در پایان باز تأکید می‌کنم. خدا شاهد است که وقتی که از اینجا برنامه پخش می‌شود و اجرا می‌کنیم خیلی نگران هستم. هر روز در حرم سید‌الشهداء (س) برای زائرین می‌گویم. می‌گویم شما با یک عده خداحافظی کردید. ما وقتی خداحافظی می‌کنیم نمی‌خواهیم دل کسی بشکند ولی به هر حال دل یک عده‌ای می‌شکند، اشک آنها جاری می‌شود ولی یقین داشته باشید ما نائب الزیاره شما هستیم، دعا می‌کنیم. ان‌شاءالله این سفر به زودی، به خوبی، مکرر، با معرفت، نصیب همه عزیزان و آرزومندان بگردد. من یقین دارم همه منتظر هستید اینجا ما دعا کنیم در چند قدمی گنبد نورانی آقا سید‌الشهداء (س). من همین دعایی را بخوانم که امام حسین (ع) عصر عاشورا در خیمه امام سجاد به امام سجاد یاد دادند. در مفتاتیح ببینید نوشته دعای امام حسین در عصر عاشورا. امام سجاد فرمودند من در خیمه بودم پدرم آمد این دعا را به من یاد داد. همه با هم این دعا را می‌خوانیم و امیدوار به اجابت هستیم. بسم الله الرحمن الرحیم. «بِحَقِّ يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ مَا في الضَّمِيرِ يَا مُنَفِّسُ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجُ عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ يَا رَازِق‏ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» خدایا بحث سید‌الشهداء، همه کسانی که ملتمس دعا هستند، حوائج آنها را برآورده بفرما. مریض‌‌های آنها را لباس عافیت بپوشان. گرفتاری‌های آنها را برطرف بفرما. خدایا امر ازدواج و اشتغال جوان‌های ما را به خوبی مقرر بفرما. پروردگارا جوان‌های ما از شرور و فتن آخر‌الزمان محافظت بفرما. خدایا بحق محمد و آل محمد در این ماه ضیافت الله شر صهونیست‌ها، حامیان آنها را به خودشان برگردان. ملت‌های مظلوم، ملت مظلوم فلسطین، غزه، فرج عاجلی برای آنها مقرر بفرما. قلب نورانی امام زمان از ما راضی بدار. به ما توفیق نصرت و یاری‌اش، جلب رضایتش، شهادت در رکابشان عنایت بفرما. خدایا به حق محمد و آل محمد در این ماه ضیافت الله به مسئولین ما، به خدمتگزاران به این نظام، توفیق خدمت بیشتر به این مردم خوب، به این مردم پاکی که هر کجا نظام خواست در صحنه بودند، این حضور مردم را در صحنه جبران کنند. توفیق خدمت به همه مسئولین ما عنایت بفرما.
تلاوت آیات قرآن
وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ وَ سَنَزيدُ الْمُحْسِنينَ (58)
فَبَدَّلَ الَّذينَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَيْرَ الَّذي قيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ (59)
وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدينَ (60)
وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى‏ لَنْ نَصْبِرَ عَلى‏ طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذي هُوَ أَدْنى‏ بِالَّذي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ (61)