سلام بر حضرت صدیقه طاهره، زهرای مرضیه، سلام به شما که عزادار حضرت مادر هستید. به سمت خدای امروز ما خیلی خیلی خوش آمدید. خوشحالیم که در کنار شما هستیم و همراه شما. امیدوارم جلسات ذکر و توسل شما ان‌شاءالله پر بار باشد، ان‌شاءالله این دست‌های خالی خالی برنگردد و ان‌شاءالله نگاه مادرانه حضرت زهرا نصیبتان بشود. با هم هستیم، در کنار هم هستیم و با احترام با افتخار در محضر حاج آقای شریفیان. سلام علیکم و رحمه الله، ایام را تسلیت می‌گویم، خیلی خوش آمدید.
حجت الاسلام شریفیان: علیکم السلام و رحمه الله. بنده هم خدمت شما و همه بینندگان خوب برنامه سمت خدا عرض سلام و ادب و احترام دارم. خداوند متعال ان‌شاءالله به احسن وجه از همه عزیزان در ایام شهادت حضرت زهرا این عزاداری‌ها و توسلات و ابراز محبت و مودت کردن‌ها و استغاثه‌ای که به عنایت حضرت زهرا درِ خانه خدا ما انجام می‌دهیم ان‌شاءالله خداوند متعال در این فضا بهترین رزق‌ها را نصیب همه شما بکند. به احسن وجه انسان ان‌شاءالله از همه شما قبول بکند. حضرت زهرا همان‌گونه که شما فرمودید حقیقت مادری خودش را در حق ما ان‌شاءالله تمام بکند و بهترین‌ها را حضرت برای ما از خداوند متعال مسألت بکند که کرده است. ان‌شاءالله در ما یک ظرفیتی باشد که حضرت برای ما اتفاقات بزرگ‌تری، افق‌های بالاتری، ان‌شاءالله برای ما رقم بزند و از خداوند متعال مسألت کند. این ایام برای ما ایام بسیار مهمی است. توسل به حضرت زهرا اگر یک قلبی داشته باشد در طول سال این ایام است که ما متوجه حضرت زهرا می‌شویم و با همه وجود پشت درب خانه حضرت زهرا می‌رویم، درب خانه‌ای که سوخت ولی حضرت زهرا امت امیرالمومنین را با چادر خودش حفظ کرد. و ما خودمان را به داخل خانه امیرالمومنین به برکت حضرت زهرا می‌رسانیم. این که در روایت آقای شریعتی، از شفاعت حضرت زهرا این قدر ویژه بحث شده است، این قدر ویژه بحث شده است در باب شفاعت حضرت زهرا، بدانید یعنی این خانم در عالم دستگیر همه بوده است که آن جا این شفاعت به او می‌دهند. شفاعت برگردان دستگیری در دنیا است، کسی را به شفاعت می‌دهند که در این دنیا یک کاری برای کسی کرده است. کسانی که در این  عالم دست این و آن را گرفتند، عرض کنم که امدادی کردند، فضایی را فراهم کردند برای این که کسی را به امیرالمومنین متصل کنند به شکل‌های مختلف، این‌ها واجد مقام شفاعت هستند. دیگر می‌شود  درجات. و همه کسانی که سر سفره امیرالمومنین نشاندند مدیون حضرت زهرا هستند، همه کسانی که نشستند و بهره‌مند از سفره بی‌کران امیرالمومنین شدند مدیون حضرت زهرا هستند. این خانم بود که به شکل‌های مختلف دست ما را به امیرالمومنین وصل کرد. اول که جان حضرت را نجات داد، بعد هم نقطه اتصالی شد برای ما به سمت امیرالمومنین. اگر حضرت زهرا نبود حرف امیرالمومنین در تاریخ دفن می‌شد. حضرت زهرا خودش را غریبانه و مظلومانه دفن کرد که اسم امیرالمومنین دفن نشود.
شریعتی: گفت:
زهرا شدی که نام علی را علم کنی
پنهان شدی که هر دو جهان را حرم کنی
حجت الاسلام شریفیان: واقعاً همین‌طور است، واقعاً همین‌طور است. این شفاعت کلیه‌ای که به حضرت زهرا دادند از این جا است. همه وجودش را خرج دستگاه نبی اکرم و ولایت امیرالمومنین کرد. در یک روایتی هست خیلی عجیب است. می‌گوید وقتی که وجود مقدس سیدالشهدا به دنیا آمدند رسول خدا، روایت معروفی است، رسول خدا فرمودند که پسرم را بیاورید. خانم صفیه است، عمه عرض کنم که رسول خدا می‌گوید عرض کردم خدمت رسول‌الله که این فرزند شما را هنوز نشستیم، بشویم بعد بیاورم. حضرت فرمودند پسر من در عرش تطهیر شده است، بیاوریدش. تعریف می‌کند می‌گوید من در یک پارچه‌ای پیچیدم امام حسین را، خدمت رسول الله آوردم. مفصل است. دیگر حضرت اذان گفتند، اقامه گفتند، شروع کردند گریه کردن، شروع کردند به بوسیدن از فرق سر تا نوک پا. خانم صفیه است، می‌گوید من تعجب کردم گفتم آقا چه کار می‌کنید. می‌گوید حضرت فرمودند بچه‌ام  را امت می‌کشند. بعد می‌گوید آمدم خدمت حضرت زهرا، امام حسین را دادم به مادر ایشان. بعد فرمودند که زهراجان جبرئیل خبر آورده است این فرزندت را امت می‌کشند. می‌گویند حضرت زهرا شروع کرد به گریه کردن. بعد فرمود یارسول الله یا پدرم، یا ابتاه، تعبیر چیست. پسری که امت اسلام او را می‌کشند چه خیری در او است.
شریعتی: قرار است چه کار کند.
حجت الاسلام شریفیان: قرار است مگر چه کند. رسول خدا فرمودند این فرزند تو قوه‌ای خواهد داشت دعا ذیل او مستجاب، تربتی خواهد داشت شفا برای امت تو، مهدی این امت به او داده خواهد شد. چند تا تعبیر گفتند، حضرت زهرا فرمود: «واللهِ فَقَط رَضیت» به خدا راضی شدم. مصیبت عاشورا برای حضرت زهرا چیست اصلاً. این کسی که مقام شفاعت به او داده شده است و آن جا در روایت هست که پیراهن عرض کنم که خونی و پاره پاره شده سیدالشهدا را به دست گرفته است و شفاعت می‌کند این خانم چه کار کرده است در این دنیا که آن جا این را به او می‌دهند که برود تا قعر جهنم یک عده‌ای را دربیاورد که داریم.
شریعتی: و آن بلاهای عظیمی که آن‌ها باید تحمل بکنند و صبر بکنند.
حجت الاسلام شریفیان: این بلاها بلاهای شخص نیست، بلای امت است و بلای امتی است که امام به دوش کشیده است، ولی به دوش می‌کشد. بعضی‌ها از مقام زن بحث می‌کنند، حالا این ایام هم حرف از زن و مقام زن و... . واقعاً غرب این که رهبری می‌گویند ما مدافع مقام زن نیستیم، ما مهاجم هستیم در مقابل منطق غرب. و له کردند زن را، تبدیلش کردند به یک کالا، تحقیرش کردند. حضرت زهرا است، یعنی خدا چه مقامی قرار داده است. بحث بر سر تشبیه کردن زن و مرد به هم نیست، معلوم است که زن و مرد با هم فرق‌هایی دارند، کسی نمی‌تواند این را منکر بشود. بحث بر سر این است که این زن تا کجا می‌تواند پرواز کند. این که شعری که شما خواندید که از دل بیت، از دل بیت انسان می‌تواند شفاعت کلیه به دست بیاورد، عالمی را با خودش ببرد بهشت. ما دنبال چه می‌گردیم، دنبال چه آدرسی می‌گردیم. فریبی بیش نیست. ما گاهی اوقات خیال می‌کنیم کاری کردیم زن را بکشیم وسط اجتماع، تبدیلش  کنیم به مرد و برود عین مردها نمی‌دانم کارهای آنچنانی انجام بدهد. مگر فضیلت است اصلاً؟! این چه فضیلتی است. این که در مختصات خودش بتواند قله‌های عالم را بزند این مهم است. ما الان فوتبال هم می‌خواهند بازی کنند تیم زن‌ها را به جان مردها نمی‌اندازند چون قبول دارند با هم فرق می‌کنند.
شریعتی: تفاوت‌ها بالاخره وجود دارد.
حجت الاسلام شریفیان: خدا معلوم است که متفاوت خلق کرده است. منتها آن طرفش خدای متعال «مِن ذَکَرٍ اَؤ اُنثی» آن قله‌ای که انسان می‌تواند برود بزند را حضرت زهرا را که می‌بینی تازه می‌فهمی عجب، چه خبر است.
شریعتی: تا کجاها می‌شود رفت.
حجت الاسلام شریفیان: در بعضی روایات دارد وجود مقدس، خیلی این تعبیر عجیب است. وجود مقدس امیرالمومنین وقتی که زهرای اطهر به نماز می‌ایستاد نور نماز زهرا چشم امیرالمومنین را خیره می‌کرد. دیگر چشم من و شما... . چشم علی را می‌گرفت این نور! در روایت هست می‌گوید برای چه گفته شد «سُمیَ الزَهرا» برای چه به او می‌گویند زهرا. حضرت فرمودند به خاطر این که با نمازش «یَظهَر لِوَجهِ عَلی»با نمازش مثل ظهره‌ای در عالم می‌درخشد که چشم امیرالمومنین را خیره کرده بود.
شریعتی: تلؤلو نور عبادت.
حجت الاسلام شریفیان: زهرا یعنی این. آن بحثی هم که شما فرمودید در شعرتان که خیلی شعر لطیفی بود که امیرالمومنین را کعبه گرفت و دور او چرخید این تعبیر از قرآن گرفته شده است که امام کعبه است. کعبه یک باطنی دارد که شما باید به سمت او باشی. اگر به سمت او باشی شما به سمت خدا هستید. ما کعبه را قرار دادیم خانه خدا خیلی محترم است. برای چه؟ مثلاً چه کار کنیم با آن؟ شما می‌گویند یک روی «فَوَل وَجهَکَ شَطَرَ المَسجدِ الحرام» روی یک چیزی باش که از آن جا می‌توانی رو به خدا کنی. در واقع کعبه برای شما مدخل مواجهه است. «بَلی مَن أَسلَمَ وَجهَهُ لِلهِ وَهُوَ مُحسِنٌ» شما می‌خواهی وجهت را تسلیم خدا کنی. هر کاری می‌کنی آدم اگر صورتش کج بشود، قبله همین جور است دیگر، اگر برگردی نمازت باطل است. شما باید روی به یک چیزی باشید که اعمالت آن جهت‌ات است که آن جهت در واقع مواجهه شما با خدا را درست می‌کند. این مواجهه در روایات ما می‌گوید «أَینَ وَجهُ اللهِ»، اصل آن مواجهه که با کعبه حاصل نمی‌شود.
شریعتی: باطن کعبه چیست.
حجت الاسلام شریفیان: شما باید اطراف رسول الله باشی تا مواجه باشی با خدا. اگر بیایی بچرخی رسول الله را انکار کنی، امیرالمومنین را انکار کنی. این که همان می‌شود که حضرت فرمودند طواف جاهلی. یک عده طواف می‌کردند طواف جاهلی. حضرت زهرا کعبه را پیدا کرده است و خودش اول کسی است که حول این کعبه چرخیده است. ما گاهی خیال کردیم ما می‌رویم و می‌گوییم دیگر حج این جوری است دیگر. شما پشت سر یک کسی باید حج به جا بیاورید. امیرالمومنین را بگذارید کعبه، حضرت زهرا را هم بگذارید اهل طواف. «لِلطَّائِفینَ وَالعَاکِفینَ وَالرُّکَعِ السُّجُودِ»، یک عده‌ای دنبال آن امیرالحاج دارند طواف می‌کنند. حج هم امیر دارد دیگر. شما دنبال آن باید باشید. یک نفر را بخواهید پیدا بکنید که دور علی(ع) طواف کند حضرت زهرا است، ما نیستیم که. ما هم آمدیم، ما هم آمدیم ولی آمدن ما با حضرت زهرا یک عالم تفاوت است.
شریعتی: یعنی راه را او باز کرده است.
حجت الاسلام شریفیان: ما ذیل او داریم طواف می‌کنیم، او راه این طواف را باز کرد. حضرت زهرا این است. خدا ان‌شاءالله که همه ما را بهره‌مند از شفاعت بی‌کران حضرت زهرا ان‌شاءالله بگرداند.
شریعتی:  ان‌شاءالله. با این نکته‌هایی که حاج آقا فرمودند تازه آدم می‌فهمد یعنی وقتی عظمت حضرت صدیقه زهرا(س) را می‌شنوی تازه می‌فهمی که چرا می‌گویند شب قدر این عالم زهرا است و لیلة القدر این عالم است. ان‌شاءالله ما قدر بدانیم در حد وسع و توان و بضاعتمان و بهره‌مند بشویم و ان‌شاءالله رزقمان بی‌حد و حساب باشد از این فاطمیه‌ای که در آن قرار داریم و ان‌شاءالله در تعظیم این شعائر که فاطمیه به معنای واقعی کلمه خط مقدم ما است و خوش به حال آن‌هایی که خوشه چین این خرمن هستند و برای ما هم دعا می‌کنند. خیلی بحث خوبی بود تا همین جا. امروز برای ما چه آوردید؟
حجت الاسلام شریفیان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ». عرض کنم که... . «اعوذُ بِالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم/ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ/ الحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین و و صَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ بَیتِهِ الطاهِرینَ وَ لَعنَةُ عَلَی اَعدائِهِم اَجمَعینَ». «اللَّهُمَّ کُن لِوَلیَّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علیهِ و عَلي آبائِهِ في هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي کُلِّ سَاعَةِ وَلِیاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتَّي تُسکِنَهٌ أَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتعَهٌ فِیهَا طَوِیلا». بحثی که این جلسه خدمت عزیزان تقدیم می‌کنم به اجازه و اذن مخاطبین برنامه می‌خواهم که یک مقداری این جلسه در باب حضرت زهرا بحث کنم.
شریعتی: چه از این بهتر.
حجت الاسلام شریفیان: مقدمه بحثم همین بود، می‌خواهم یک بحث قرآنی را در باب حضرت زهرا تقدیم کنم. ان‌شاءالله بحث روابط اجتماعی را ان‌شاءالله ادامه خواهیم داد. چند تا نکته، بحثم را در قالب چند تا سرفصل و نکته خدمت عزیزان تقدیم می‌کنم. نکته اول این است که خداوند متعال یک داستان معروفی که چند جا در قرآن از آن گفتگو کرده است داستان هبوط است. داستان هبوط آمدن حضرت آدم روی زمین است که چه شد ایشان آمد. منتها یک نکته‌ای که حالا این خودش یک مختصات مفصلی دارد دیگر. یک نکته‌ای که در بحث هبوط شاید حالا کمتر از آن گفتگو شده است این است که آیات قرآن خصوصاً سوره مبارکه بقره که بحث هبوط را دارد بحث می‌کند معلوم است حضرت آدم دارد می‌آید پایین نگران است. این نگرانی چیست؟ در روایاتمان توضیح داده شده است که حضرت آدم نگران دشمنی شیطان است. خداوند متعال وقتی گفت هبوط کنید نگفت جناب آدم شما هبوط کنید، فرمود: «اِهبِطوا مِنها جَمیعاً» همه شما بروید پایین. این همه شما یعنی حضرت آدم و حوا که آمدند هیچی، ابلیس هم آمده است. در روایات ما توضیح می‌دهد که چرا حضرت آدم نگران است. نگرانی بر سر این است که خدایا این آن جا زمین زده است این در زمین تکه و پاره می‌کند. نگران این است که قرآن می‌گوید: «لا خُوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنُون» خدا می‌گوید نگران نباش، من یک چیزی می‌دهم. آن جا قرآن وقتی این داستان را دارد توضیح می‌دهد در سوره مبارکه اعراف این بحث این جوری گفته شده است که وقتی که به شیطان را بیرونش کردند، «فَاخرُج إِنَّکَ مِنَ الصاغِرِینَ» اعتراض کرد که خدایا تو خدای عادلی بودی، این کارها چیست می‌کنی. خدا فرمود چطور؟ گفت این همه عبادت کردم. خدا فرمود ثواب عبادتت سر جای‌اش در دنیا. درخواست‌هایی کرد، قوا گرفت. بیاد وسوسه کند، برود در وجود انسان، سینه انسان را وطن قرار بدهد، ببیند، ما نبینیم. مفصل است این بحث. شاید هم یک موقعی در جلسات همین برنامه یک اشاره‌ای کردم. خدا مدام گفت: «اَعطَیتُکَ،  اَعطَیتُکَ، اَعطَیتُکَ» دادم، دادم. خدا این همه امکانات به شیطان داد که چه؟ اصلش هم این است؛ «فَاَنظِرني إِلی یَومِ یُبعَثُونَ» تا روزی که می‌خواهی این‌ها را مبعوث بکنی به من مهلت بده. خدا مهلت داد. این مهلت فقط مهلت زمانی نیست، این مهلتی است که قوای کاری هم که قرار است انجام بدهد خدا به او داد. بعد هم در سوره اعراف قرآن فرموده است: «لَاُقعُدَنَّ لَهُم صِرَاطَکَ المُستَقیم» من با این امکاناتی که به من دادی دیگر می‌نشینم سر راه مستقیم. «ثُمَّ لآتِیَنَّهُم مَّن بَینِ أَیدیهِم وَ مِن خَلفِهِم وَ عَن أَیمَانِهِم وَ عَن شَمَائِلِهِم وَلَا تَجِدُ اَکثَرَهُم شَاکِرینَ» از چهار جهت هم به آن‌ها حمله می‌کنم، بیشتری‌ها را هم شاکر پیدا نمی‌کنم. یعنی خداوند متعال از دستش هم در نرفته بود، از ابتدا معلوم بود چه دارد می‌شود. خدا هم امداد کرد. این جا است که حضرت آدم می‌گوید خدایا این همه امکانات چه کار می‌خواهد بکند. خدا فرمود من هم از آن طرف امکاناتی به تو می‌دهم. وسعت توبه، قرآن، عمری که به تو می‌دهم، تا چه زمانی می‌توانی توبه کنی. در روایت است تا وقتی که می‌خواهی بمیری من به تو فرصت برگشت می‌دهم. این‌ها امکاناتی است که خدا دارد به جناب آدم می‌دهد در مقابل امکاناتی که به شیطان می‌دهد. تعبیر سوره مبارکه بقره این است که وقتی خداوند متعال می‌گوید شما بروید هبوط کنید از ابتدا این خداوند متعال این را دارد به ما خبر می‌دهد که این هبوط و این امکانات بساط یک درگیری تمام  عیار است.
شریعتی: تازه اول ماجرا است.
حجت الاسلام شریفیان: تازه اول ماجرا است. تعبیر آن جا این است که «بَعضُکُم لِبَعضِ عَدُو» بعضی از شما دشمن عده دیگری خواهید بود. این بعض نسبت به بعض معلوم است کیست. این‌هایی که دارند می‌آیند خدا اصلاً می‌گوید بدانید رأس دشمنی همین ابلیس با شما در جریان شما ذیل شما این درگیری... .
شریعتی: یعنی دو تا جریان شکل می‌گیرد.
حجت الاسلام شریفیان: دو تا جریان است که این دو جریان درگیر هستند با هم، عداوت است. این عداوت موضوعش هم موضوع پرستش است، یعنی درگیری که شیطان و دستگاه شیاطین دارد ایجاد می‌کند بر محور پرستش دارد رخ می‌دهد. یعنی اول و آخر این است که شما باید بشوید مثل خودش. بر سر این با شما درگیر هستند. در سوره مبارکه شوری قرآن کریم وقتی این بحث عداوت را می‌خواهد توضیح بدهد با یک واژه دیگری توضیح داده است، فرموده است فتنه. «وَ جَعلنا بَعضَکُم لِبَعضٍ عَدُو»، این جا شده است «وَ جَعلنا بَعضَکُم  لِبَعضِ فِتنَةً». «اَتَصبِرُونَ» در این فتنه صبر بکنید. یعنی مواجه‌ای که آن که گفت «لَاُقعُدَنَّ لَهُم صِرَاطَکَ المُستَقیم» من نشستم یعنی شما می‌خواهی در راه مستقیم حرکت بکنی با فتنه بزرگ شیاطین طرف هستید، با فتنه بزرگ این‌ها طرف هستید.
شریعتی: مدام کارشکنی می‌کنند، سر راهتان می‌نشینند.
حجت الاسلام شریفیان: اصلاً یک، حالا فتنه را باید توضیح بدهیم، یک بساطی برپا می‌کنند که همین است که مانع حرکت من است. عداوت او به تعبیر این، عداوت او با چه ابزاری به ما منتقل می‌شود؟ فتنه. یک چیزی درست می‌کند، حالا جای آن بگذارید آتش، یک آتشی برپا می‌کند، می‌گوید از وسط این باید عبور کنی می‌خواهی بروی برو. و از آن طرف هم یک وعده‌هایی می‌دهد نسبت به یک درِ باغ  دیگری. می‌گوید چه کاری است آدم این قدر دنبال انبیا برود زحمت بکشد، بیا این طرف یک زندگی دیگر ما به تو می‌دهیم، یک فضای دیگر برای تو فراهم می‌کنیم. این دروغ محض است، توهم است. «لَأُزَیِنَنَّ لَهُم» یعنی این، من زینت می‌دهم. آن آت و آشغالی که خودش دستش است را زینت می‌دهد. تسویل یعنی همین، تسویل یعنی عرض کنم که... .
شریعتی: کادو پیچ کردن.
حجت الاسلام شریفیان: کادو پیچ کردن یک چیزی که قاذورات است، یک چیزی که کثافات است.
شریعتی: فقط ظاهرش دارد.
حجت الاسلام شریفیان: ولی ظاهری دارد دیگر. ببینید، الان طعام امروز بشر را می‌بینید چه بلایی سر آن دارند درمی‌آورند. یک موقعی قیافه میوه‌ها این‌گونه نبود، الان میوه‌ها قیافه دارد ولی باز می‌کنی آن نیست. زندگی‌ای که شیطان برای بشر درست می‌کند همین جوری است. حتی در روابط اجتماعی‌اش، در روابط حتی نیازهای جنسی انسان، نیاز اکل و شرب انسان. یک بساط بزرگی برپا می‌کند. آن طرف هم بساط نبی اکرم را به یک فتنه‌هایی دچار می‌کند. غرض اول و آخر چیست؟ از سر سفره نبی اکرم بلند شوید، بنشینید سر سفره من. این چیزی است که قرآن دارد تعریف می‌کند از فتنه. کاری که در فتنه خدا از ما خواسته است چیست؟ قرآن می‌گوید: «اَتَصبِرُونَ وَ کانَ رَبُّکَ بِما تَعلَمونَ بَصیرا» کاری که داری می‌کنی خدا می‌گوید دارم می‌بینم. چه چیزی را خدا قرار است ببیند؟ خدا می‌گوید صبرتان را، من می‌خواهم صبرت را ببینم. صبر در فتنه‌ها. یک فتنه‌هایی برپا می‌شود. شما اگر بخواهید حرکت کنید در مسیر نبی اکرم از وسط فتنه عبور می‌کنید. ما گاهی اوقات فکر می‌کنیم آقای شریعتی راه راهِ میانبر است. از آن گوشه بروم بهشت، خدا می‌گوید نمی‌شود. مسیر ایمان و بهشت، چه بهشت دنیا چه بهشت آخرت. بهشت دنیا به آن می‌گویند ظهور، بهشت دنیا در عصر ظهور واقع می‌شود. بهشت آخرت هم که بعداً ان‌شاءالله می‌رویم می‌بینیم، ان‌شاءالله با همدیگر می‌رویم.
شریعتی: ان‌شاءالله، در محضر امیرالمومنین.
حجت الاسلام شریفیان: ولی این مسیر از آتش عبور می‌کند. دیده‌اید می‌گوید روایات صراط. می‌گوید پل صراط کجاست؟ می‌گوید صراط جهنم، پل عبور از جهنم است، تو باید رد شوی.
شریعتی: همه از جهنم باید رد شوند.
حجت الاسلام شریفیان: باید از آن رد شوی، خیال کنی من می‌روم همین جوری. اصلاً این پل را زدند از وسط جهنم تو را عبور می‌دهند. اگر اهل این صراط باشی از وسط فتنه عبور می‌کنی. بعضی‌ها مثل، در روایت دارد، مثل برق عبور می‌کنند، بعضی‌ها مثل دویدن اسب عبور می‌کنند، بعضی‌ها سلانه سلانه، بعضی‌ها مدام می‌خورند زمین بلند می‌شوند. این در روایات ما است. این‌هایی که کند می‌روند یک سهم‌هایی در این آتش دارند، جهنم سهمش را از این‌ها می‌گیرد.
شریعتی: که تطهیرشان کند.
حجت الاسلام شریفیان: معلوم است در فتنه یک عده‌ای آسیب می‌بینند ولی عبور می‌کنند در این فتنه‌ها.
شریعتی: تا همین جا هم ما راضی هستیم حاج آقا که عبور کنیم و رد کنیم.
حجت الاسلام شریفیان: حالا نقش حضرت زهرا آرام آرام باید معلوم بشود که یک کسی می‌خواهد عبور بدهد. ما خیال می‌کنیم خودم می‌روم از وسط فتنه بزرگ شیطان خودم رد می‌شوم.
شریعتی: نمی‌توانی.
حجت الاسلام شریفیان: این همان جا است که آدم با کله می‌رود در چاه. اصلاً چنین خبرهایی نیست. یک کسانی، حالا این بحثی است.
شریعتی: یعنی وقتی قصه فتنه هست و قصه آتش است و ابلیس یک استقامتی می‌خواهد.
حجت الاسلام شریفیان: صبر یعنی همین. یعنی شما اگر لبیک گفتید در این مسیر پای آن بایستید، یهو خسته نشوید. ثبات قدمی که در آیات قرآن و روایات است همین است. ثبات قدم یعنی اگر یک جایی پای خود را گذاشتی آن جا ممکن است یک لغزش‌هایی باشد، مراقب باش نلغزی. پای خود را این جا گذاشتی، این پای خود را باید مراقبت کنی. ما این جوری هستیم دیگر، ما وارد سیر که می‌کند انسان وارد یک وادی‌هایی می‌شوید، آن وادی اول برای آدم نو است. من الان گاهی اوقات جوان‌ها می‌آیند سراغ ما، می‌گویند حاج آقا مثلاً ما این جوری نبودیم ولی به برکت امام حسین یک تصمیمی در زندگی‌مان گرفتیم. یک نگرانی‌هایی را گاهی اوقات می‌گویند که آدم احساس می‌کند این نگرانی 20 سال پیش آدم بوده است. طبیعی است این آدم الان این نگرانی را داشته باشد چون الان تازه وارد این جا شده است.
شریعتی: بله، فضا نو است، تازه است.
حجت الاسلام شریفیان: این جا باید صبر کنید. عبورت می‌دهند از این جا فتنه معلوم است، این فتنه جلوه‌هایی هم دارد. جلوه‌هایی دارد که از این فتنه شما باید عبور کنید. فتنه هم فقط به معنی بلاها نیست. یکی از مهم‌ترین فتنه‌های دستگاه شیطان ابتلائات است. یک فضایی فراهم می‌کند که شما می‌خواهید عبور بکنید یک سختی‌هایی دارد. از این سختی‌ها باید عبور بکنید. در روایت داریم می‌گوید وقتی خدا بهشت را خلق کرد به جناب جبرئیل گفت آقای جبرئیل یک نگاهی به بهشت ما بیانداز. جناب جبرئیل یک نگاهی کرد گفت خدایا فکر کنم همه می‌خواهند بروند. خداوند فرمود یک مقدار دقیق‌تر نگاه کن. نگاه کرد دید دور آن پر بلا است، مثل یک کسی  که می‌خواهد به جایی برسد از یک جنگل پر خار باید عبور کند. خدا فرمود حالا چطور می‌بینی؟ خدایا فکر نکنم کسی برود. آن طرف می‌گوید جهنم را خدا خلق  کرد، گفت آقای  جبرئیل یک نگاهی بیانداز. گفت خدایا بعید می‌دانم کسی حاضر بشود برود.
شریعتی: حالا دقیق‌تر ببین.
حجت الاسلام شریفیان: بله، گفت دقیق‌تر نگاهش کن. دید محفوف به شهوات است. گفت فکر کنم خیلی‌ها می‌روند. این جوری است. مسیر عبور به سمت وادی جنت و بهشت و عصر ظهور از یک فتنه‌هایی عبور می‌کند. و الا که همه مدعی‌ این‌ها می‌شوند که، همه می‌گویند ما مومن هستیم. حالا این بحثی است می‌رسم، عرض می‌کنم. پس این تا این جا. قرآن در سوره مبارکه عنکبوت این بحث را ببینید چطوری توضیح داده است، این جا لطافت خودش را دارد نشان می‌دهد. در سوره مبارکه عنکبوت قرآن فرموده است که داستان فتنه داستان رسیدن به ایمان  است. این که ما می‌گوییم شما از وسط فتنه‌ها باید عبور کنید. علتش این است که بدون این فتنه‌ها این که ما شیطان را قرار دادیم، قوا به او دادیم و امثال این، این از دست ما در نرفته بود. ایمان شما این وسط متولد می‌شود در این عداوت و درگیری و فتنه‌ای که درست می‌کنند. اگر این نباشد اصلاً تو مؤمن نمی‌شوی، فرق‌ها پیدا نمی‌شود، صف بندی‌ها پیدا نمی‌شود، درجات ایمان پیدا نمی‌شود. اگر این ابتلائات نباشد همه ادعای ایمان می‌کنند، ما مومن هستیم، ما متعلق به خدا هستیم. خدا می‌گوید پس بگذار من یک مقدار تکلیف ایمان تو را معلوم کنم. اصلاً آیات سوره مبارکه عنکبوت از ابتدا همین را شروع می‌کند گفتن. «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ/ الم/ اَحَسِبَ النَّاس أَن یُترَکُوا اَن یَقولُوا آمَنّا وَهُم لایُفتَنُونَ» خیال کردید قول به ایمان کار را تمام می‌کند؟ «وَهُم لایُفتَنُونَ» دچار فتنه‌ها نمی‌شوید؟ یعنی مسیر شما از قول به ایمان تا حقیقت به ایمان از چه عبور می‌کند؟
شریعتی: از وسط آتش فتنه.
حجت الاسلام شریفیان: «اَن تَقولُوا آمَنّا» قول به ایمان تا رسیدن به «قَد اَفلَحَ المُؤمِنُون» مومن می‌شوی به فلاح رسیدی. از قول به ایمان تا فلاحی که با حقیقت ایمان به آن می‌رسد یک مسیری است. این مسیر خدا می‌گوید فتنه. ما گاهی اوقات آقای شریعتی، یک حرف از ایمان می‌زنیم، نمی‌دانیم که این باطن دارد یا ندارد. خدا می‌گوید من خودم متکفل تعیین کردن همین هستم، من آمدم همین را اصلاً درستش کنم. چه کار می‌کنم؟ به شیطان قوا می‌دهم، این شیاطین می‌شوند شیاطین جن و انس، بساط فتنه برپا می‌شود، حالا معلوم می‌شود که تو قول به ایمان هستی یا حقیقت ایمان هستی. این معلوم می‌شود. ببینید چه بحث مهمی است این. «اَحَسِبَ النَّاس»
شریعتی: بله.
حجت الاسلام شریفیان: آیا مردم این جوری خیال کردند.
شریعتی: فکر کردی به همین راحتی است؟
حجت الاسلام شریفیان: به همین راحتی است؟
شریعتی: «اَن یَقولُوا آمَنّا».
حجت الاسلام شریفیان: نمی‌خواهد خدا بگوید سخت است یا آسان است، می‌خواهد بگوید حقیقت ایمان این است، حقیقت ایمان محصول عبور از فتنه است. این جوری آدم مومن می‌شود. «اَحَسِبَ النَّاس أَن یُترَکُوا اَن یَقولُوا آمَنّا وَهُم لایُفتَنُونَ». بعد فرموده است: «وَ لَقَد فَتَنَّا الَّذینَ مِن قَبلِهِم» ما قبلی‌ها را هم از همین مسیر عبور دادیم.
شریعتی: این سنت ما است.
حجت الاسلام شریفیان: یک موقع خیال نکنید شماها داستان رسول اکرم و شما که امت حضرت هستید «بدعاً مِنَ الرُسُل» هستید. همه انبیا گذشته از همین مسیر عبور کردند، شما هم عین همان‌ها. این جناب نوح 950 سال این‌ها از فتنه‌هایی عبور کردند تا کشتی ساخته شد و سوار بر آن کشتی شدند. خیلی ابتلائات گذراندند. تصویری داریم هزار سال پیش اگر کسی زنده بود شیخ طوسی را درک کرده بود. هزار سال آدم حوصله کند با این ابتلائات. می‌گوید وقتی جناب نوح راه می‌رفت «وَ استَغشَوا ثِیابَهُم وَ أَصَرُّوا وَ استَکبَرُوا استِکباراً» لباسشان را می‌کشیدند روی سرشان که اصلاً نبینند، نشنوند یک حرف‌هایی را. می‌گوید فشارهای اجتماعی برای مومنین ایجاد نمی‌کردند؟ فتنه‌ها صورت‌های مختلفی دارد. قرآن را ببینید چرا داستان‌های انبیا را تعریف می‌کند. حضرت موسی مدتی با فرعون در مصر، بعد تازه این‌ها باید هزار و یک پیچ و خمی عبور می‌کنند می‌رسند دریا، حالا  از این جا عبورشان بده مثلاً برسند کوه طور،  آن جا ایشان برود دیر بیاید گوساله پرستی و عجل، بیاید این جا کوه طور بیایند یک عهد و پیمان، حرکتشان بدهی ارض تیه، ارض مقدس، «شاتِعِ البَحر». داستان‌هایی که جناب آقای عابدینی دارند تعریف می‌کنند. خدایا چه کار می‌خواهی با ما بکنی؟ ایمان دارد متولد می‌شود. یادم می‌آید یک جوانی یک موقع می‌گفت حاج آقا نمی‌شود این قدر در مورد ایمان و کفر حرف نزنید، یک جور دیگر عالم را ببینید. اصلاً در قرآن نخواندی، خیال کردی ایمان و کفر یک حاشیه است. اصل دین ایمان و کفر است، «آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُورِ الِّذِي أَنزَلنَا». این آقا آمده است یک ایمانی از شما می‌خواهد، ایمان خدا و رسول. باور کنی این حقیقت را، با این حقیقت می‌خواهی زندگی بکنی. اصلش هم باور قلبی انسان‌ها است؛ «وَلَمَّا یَدخُلِ الایمَانَ فِي قُلُوبِکُم».این ایمان است، «قَد اَفلَحَ المُؤمِنُون» دیگر. تو به این برسی به فلاح رسیده‌ای، دیگر دنبال چه می‌گردی. ما قله دیگری نداریم بخواهیم بزنیم. قله‌ای که ما آمدیم در این دنیا بزنیم حقیقت عالم است.
شریعتی: و اگر این فتنه را نفهمی و درک نکنی و حقیقتش را ندانی باختی.
حجت الاسلام شریفیان: بله. اصلاً آدرس اشتباه گرفتی دیگر. بعد از خدا توقع هم می‌کند انسان، اعتراض می‌کند این چه وضعش است. تو باید از همین مسیر عبور کنی که بزرگ بشوی.
شریعتی: این کار سختی است، خیلی کار سختی است.
حجت الاسلام شریفیان: بله. همین است که می‌گوید عرض می‌کنم که «ثَوابُ لا الهَ الَّا الله أَن نَظَرُ إِلی وَجهِ الله» تو می‌خواهی لا اله الا الله گو بشوی برسی به بهشت. مثلاً یک گوشه‌ای باشیم، بالاخره دو تا اخلاق هم خرج بدهیم می‌رویم بهشت. اصلاً این جوری نیست. اصلاً بحث بر سر این نیست، بحث بر سر این ایمان به خدا و رسول است، یک مسیری که انتهای آن بهشت است. ما گاهی متوجه نیستیم که چرا قرآن می‌گوید «قَد اَفلَحَ المُؤمِنُون». این حقیقت است که انسان را به فلاح می‌رساند، چیز دیگری نیست. این ایمان است که تو را برنده کرده است در بازی. این ایمان خدا می‌گوید جریان هبوط را ببین، فتنه را ببین، دستگاه شیاطین را ببین، از این وسط داری عبور می‌کنی. این جا است که می‌بینی فتنه‌ها به جلوه‌های مختلفش می‌آید می‌خورد به قلب مومنین. مومنین نه پایین نمی‌روند، می‌روند بالا. «وَ لَمَّا رَأَ المُؤمِنُونَ الأَحزاب قالُوا هذا ما وَعَدنَا الله و رَسُولَهُ وَ صَدَقَ اللهُ وَ رَسُولُه وَ ما زادَهُم إِلَّا إیمانًا وَ تَسلیمًا» ایمانشان... . خدایا برای چه جنگ بدر؟ برای چه احد؟ برای چه احزاب؟ جنگ ایمان.
شریعتی: «الَّذینَ رَبُّنَا الله ثُمَّ استَقامُوا».
حجت الاسلام شریفیان: این معلوم هم هست که باید این جا بایستی، پای حضرت بایستی. دیدید روایاتی که می‌گوید «مَن ماتَ وَ لَم یَعرِف اِمامَ زَمانِه ماتَ میتَةَ جاهِلیة»؟
شریعتی: بله.
حجت الاسلام شریفیان: یعنی شما با این ائمه، با این امام‌هایی که دارید سیر می‌کنید نمی‌توانی بگویی من با امیرالمومنین سیر کردم تمام. تو تا امام صادق باید بیایی. اگر امام تو امام صادق است این طرح را باید استقامت بورزی. یک عده‌ای با حضرت موسی همراه شدند. انکار کردند حضرت عیسی را. چه شد؟ «ماتَ میتَةَ جاهِلیة». تو این استقامت را. می‌گویم شما با امام خودتان که دارید می‌روید در هر صحنه‌ای فتنه‌های تو فتنه‌های آن امام است. من دیگر مسائل امام زمان هستم. فتنه آخر الزمان من درگیر آن فتنه هستم الان، شما نمی‌توانید با فتنه امیرالمومنین الان سیر کنی. ایمان تو بر محور این آقا تعریف می‌شود و فتنه‌هایی که حول این آقا است. این هم یک نکته است. صبری که شما دارید عرض می‌فرمایید صبر و استقامتی که قرآن دارد از آن بحث می‌کند یعنی با امام بودن فتنه‌هایی که به امام می‌خورد تر آن شما را هم می‌گیرد. پای آن بایستید.
شریعتی: برای همین است که پیامبر ما می‌فرمایند که سوره هود من را پیرم کرد. «فَاستَقِم کَما اُمرِتُ».
حجت الاسلام شریفیان: «وَ مَن تابَ مَعَکَ»، آن جایی که حضرت را پیر کرد این نبود که «فَاستَقِم». حضرت که خودش «فَاستَقِم». «وَ مَن تابَ مَعَکَ» آن حضرت را پیر کرد که حضرت باید این امت را هم حرکت می‌داد. خود حضرت، استقامت حضرت، بعد شخصی حضرت نیست اصلاً. «فَاستَقِم کَما اُمرِتُ وَ مَن تابَ»، خدا می‌گوید آن‌طوری که به تو گفتم تازه کسانی که با تو آمدند هم همان جور می‌آیند. می‌دانید معنی‌اش چیست؟ یعنی یک جایی حضرت می‌گفتند الان وقت سکوت است، حرف نزنید، استقامت تو در حرف نزدن تو است. یک جایی وقت شمشیر کشیدن تو است، باید بزنی، باید بزنی، هر کدام هم جلوه‌ای دارد. ما گاهی اوقات متوجه، من خدمت عزیزان گاهی عرض هم کردم. امیرالمومنین وقتی شمشیر می‌زد یک قبیله را با خودش دشمن می‌کرد. شاید قبیله‌ای در قریش نبود که شمشیر علی در آن نرفت. این‌جور نیست؟
شریعتی: چرا.
حجت الاسلام شریفیان: در این جنگ‌های دعای ندبه می‌گوید احقاد بدریه و حنینیه. کینه‌هایی که بالاخره کینه به وجود می‌آید. برادرش را کشتی، پدرش را کشتی، پسرعمویش را کشتی، رفیقش را کشتی.
شریعتی: یعنی بعد جنگ که می‌شد همه خانه‌ها عزادار بودند.
حجت الاسلام شریفیان: بله، قبایل. ما الان پیوندهایمان کم است، یک مقدار نگاه عشیره و قبیله بکنید که یک جوان از یک قبیله کشته می‌شد می‌گفتند چه کسی؟ می‌گفتند علی ابن ابی‌طالب. خدا می‌گوید  «فَاستَقِم». «وَ جَعلنا بَعضَکُم  لِبَعضِ فِتنَةً أَتَصبِرُون» صبر می‌کنید با این فتنه، حاضرید پای آن بایستید، جلوه‌هایی هم دارد. این امیرالمومنین که یک روزی آن‌طور می‌زد ما گاهی خیال می‌کنیم شمشیر امیرالمومنین چه روز سختی بر حضرت گذشت وقتی که این جور استقامت می‌کرد. آن روزی که در کوچه حضرت را می‌کشیدند آن روز بر حضرت سخت‌تر می‌گذرد. گاهی متوجه نیستیم آن سکوت سخت‌تر است تا روز زدن.
شریعتی: بله، واقعاً.
حجت الاسلام شریفیان: من از قصد این بحث را انتخاب کردم که نگاهی به خانه امیرالمومنین و حضرت زهرا بیاندازید در این ایام، ببینید در فتنه آدم باید چه کار کند. در فتنه «اَتَصبِرُون» حاضری پای آن بایستی؟ ذیل همین آیه سوره شوری که عرض کردم، «أَتَصبِرُونَ وَ کانَ رَبُّکَ بِصِیراً»، در روایت هست وجود مقدس رسول الله، امیرالمومنین و حضرت زهرا و حسنین را جمع کردند، در را بستند. یعنی اسماء الکساء، ویژه‌های عالم. جمع شدند در را بستند. رسول خدا فرمود آیه نازل شده است. «اَتَصبِرُون» صبر می‌کنید.  معلوم است این صبر اصلش برای این‌ها است، برای ما نیست. امیرالمومنین قرار است صبر کند، حضرت زهرا باید صبر کند.
شریعتی: فتنه‌های آن‌ها هم عظیم‌تر است.
حجت الاسلام شریفیان: اصلاً قابل مقایسه نیست. فتنه ما شعاعی از فتنه‌ها است. در روایت است که حضرات فرمودند که امیرالمومنین و حضرت زهرا فرمودند ما یک عهدی سپردیم، پای عهدمان هستیم. در روایت نقل نشده است چه بین این‌ها گذشت. فقط این گفته شده است که صدای گریه رسول الله از داخل اتاق شنیده می‌شد. چه دارند به ما می‌گویند ما نمی‌دانیم. چه دارند می‌گویند رسول الله؟ «حَتّي سَمِعَ نَهیبِ مِن خَلفِ الباب» صدای گریه و ناله رسول الله از پشت در شنیده می‌شد. از مظلومیت امیرالمومنین دارند می‌گویند، از هجمه به حضرت زهرا دارند می‌گویند، از مصیبت و مظلومیت امام حسن و امام حسین دارند می‌گویند. ما نمی‌دانیم، فقط می‌دانیم رسول الله ناله می‌زد دیگر. این هم تا این جا. در فتنه، تا این جا گفتیم در فتنه‌ها و این ابتلائات و صحنه‌های پیچیده‌ای که شیطان فراهم می‌کند دستور صبر است. یک تعبیری دارد سوره مبارکه عنکبوت که آدم احساس می‌کند شاید یک چیزی بالاتر از صبر هم وجود داشته باشد برای یک عده خاص، آن هم جهاد است.
شریعتی: جهاد به چه معنا؟
حجت الاسلام شریفیان: جهاد یعنی انسان فتنه فضای آتش است دیگر. یک کسانی هستند در جهاد یعنی با همه وجود انسان در فتنه حرکت کرد. یک عده اصلاً می‌روند صبر و استقامتی هم دارند، رد می‌شوند، ولی یک عده هستند وقف این جریان هستند.
شریعتی: مثلاً می‌روند که معبر را باز کنند.
حجت الاسلام شریفیان: معبر هم با آن‌ها باز می‌شود. یکی از خواصش همین است. مثال عرض می‌کنم. حالا کسانی که سنشان بالا است و ایام جنگ را درک کردند این را می‌دانند. یک عده‌ای بودند در جنگ بچه‌های خیلی خوبی هم بودند. مأموریت‌هایی داشتند، می‌رفتند یک ماه، دو ماه، سه ماه، مأموریت داشتند برمی‌گشتند چند ماه پیش خانواده‌هایشان بودند. دوباره یک مأموریتی می‌خورد دوباره هم می‌رفتند. این‌ها که اهل صبر و استقامت هستند. بحثی نیست. یک عده بودند آقای شریعتی، در زمان جنگ این‌ها همیشه در صحنه بودند، وقف جنگ بودند، این‌ها کسانی هستند که دیده‌اید قرآن در سوره مبارکه نساء می‌گوید «فَضَلَ الله المُجاهِدینَ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم عَلَی القاعِدینَ أَجرًا عَظیمًا». قاعدین هم در قرآن ببینید می‌بینید قرآن می‌گوید من به کل آن‌ها به هر دو وعده حسنی می‌دهم، همه‌شان اجری دارند.
شریعتی: ولی بالاخره یک تفاوت‌هایی وجود دارد.
حجت الاسلام شریفیان: فرقشان چیست؟ فرق مجاهد با قاعد؟ قاعد یعنی یک گوشه‌ای هست، مجاهد یعنی همه زندگی‌اش خرج نبی اکرم است، همه زندگی‌اش را خرج حضرت کرده است.
شریعتی: آنگونه که امیرالمومنین در اوج، آنگونه که حضرت زهرا.
حجت الاسلام شریفیان: حالا ببینید فتنه یک عده‌ای را دارد خدا می‌گوید این‌ها مجاهدین فتنه هستند. ما این ایام بعضی اوقات عزیزان می‌آمدند به ما می‌گفتند در فتنه‌ها و این‌ها وظایف ما چیست؟ جهاد. تکالیفتان را بروید ببینید، بارهای زمین‌ مانده‌تان را بروید ببینید و با همه وجود دنبال کنید، وقف کنید خودتان را برای امیرالمومنین.
شریعتی: و این جهاد تبیین همین جا ایجاد می‌شود.
حجت الاسلام شریفیان: همین جا است. ما روی تبیین آن ایستادیم که رهبری فرمودند، تبیین‌اش را از آن گفتگو می‌کنیم، از جهادش غفلت داریم. جهاد یعنی چه؟ یعنی یک کسی زندگی‌اش پای این کارها است، وقف شده است برای این کارها. این‌ها استراحت ندارند که. ما در خاطرات بچه‌های جنگ می‌خوانیم یک عده‌ای بودند نمی‌خوابیدند که، بیهوش می‌شدند روی نقشه عملیات از کم خوابی، از بی‌خوابی. من در احوالات این شهید بزرگوار، حاج همت، یادم است می‌خواندم که این بزرگوار گاهی اوقات روی نقشه عملیات بیهوش می‌شد. می‌دانید دیگر این‌ها خواب نیست دیگر، از حال آدم اصلاً می‌رود این قدر کم خوابی به آدم غلبه می‌کند. جهاد یعنی چه؟ ما در فتنه‌ها تکلیفمان جهاد است، دیدن بارهای زمین مانده است، نقص‌های امت امیرالمومنین را دیدن، بارها را بلند کردن است. در آیات سوره مبارکه آل عمران قرآن این را مفصل توضیح داده است عزیزان ملاحظه کنند. کجا؟ جنگ احد. خدا می‌گوید ببینید در این صحنه‌ها چه پیدا می‌شود، چه چیزی را من به شما نشان می‌دهم. بعد از این که مسلمان‌ها یک زخم خوردند، در احد یک زخمی خوردند دیگر. احد یک زخمی خوردند دیگر.
شریعتی: بله.
حجت الاسلام شریفیان: خدا فرمود ناراحت نشوید، حالا یک زخمی خوردید، در فتنه‌ها آدم یک چکی هم می‌خورد. خدا می‌گوید نگران نباشید، «إِن یَمسَسکُم قَرحٌ فَقَد مَسَّ القَومَ قَرحٌ مِّثلُهُ» یکی زدید یکی خوردید، در بدی یکی زدی، در احد حالا یکی  خوردی. «تِلکَ الأیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَینَ النَّاسِ» من ایام را می‌چرخانم. که چه بشود؟ خدایا آخر این چرخاندن یک معنایی دارد دیگر. خدا می‌گوید دو تا اتفاق با آن می‌افتد؛ 1) «وَلِیَعلَمَ اللهُ الَّذینَ آمَنُوا وَیَتَّخِذَ مِنکُم شُهَدَاء» من می‌خواهم ببینید که یک آقایی چگونه وسط صحنه بود. آن امیرالمومنین بود. وسط احد همین جور بود دیگر، همه فرار کردند امیرالمومنین ایستاد. 2) «وَ لِیُمَحِّصَ اللهُ الَّذینَ آمَنُوا» می‌خواهم عیب‌های شما را به شما نشان بدهم. ببینید چشمتان به غنائم خورده است رها کردید رفتید. بعد فرموده است: «أَم حَسِبتُم أَن تَدخُلُوا» این همان «اَحَسِبَ النَّاس» است.
شریعتی: «أَن یُترَکُوا».
حجت الاسلام شریفیان:  «أَم حَسِبتُم أَن تَدخُلُوا الجَنَّة» خیال کردید می‌روید بهشت، «وَ لَمَّا یَعلَمَ اللهُ الِّذینَ جاهَدُوا مِنکُم» خیال کردید بهشت برپا می‌شود هنوز مجاهدین معلوم نشدند.
شریعتی: و جالب این است که همه این‌ها استفهامی است، یعنی خیلی درگیرت می‌کند.
حجت الاسلام شریفیان: معلوم است که ما برایمان سوال است که خدایا چه دارد می‌شود. خدا می‌گوید این‌ها، اشتباه گرفته‌ای مثل این که. نفهمیدی که در این صحنه صحنه مجاهدت بود. بالاخره یک صحنه‌هایی شد، یک عده‌ای بی مجوز وارد خانه امیرالمومنین شدند. یک کسانی بالاتر، به دنبال مقامات امیرالمومنین افتادند. فتنه‌ای برپا شد که در روایت هست حضرت فرمودند اگر می‌فهمیدید چه فتنه‌ای برپا کردید مثل طناب در چاه به خودتان می‌لرزیدید. چه آتشی بر پا شده است. چه می‌شود؟ خدا فرمود مجاهدین. مجاهدینی هستند در این فضا از این فتنه‌ها می‌خواهند عبور بکنند. نه خودشان فقط عبور کنند، مجاهد خاصیتش این است، نه فقط خودشان عبور می‌کنند، می‌شوند «یَتَخِذ مِنکُم شُهَداء». شاهد یعنی چه؟ یعنی آن رفته است، شما پشت سر او بروید. فتنه حول امیرالمومنین آقای شریعتی یک مجاهد داشته است، آن حضرت زهرا است.
شریعتی: سلام الله علیها.
حجت الاسلام شریفیان: آن کسی که شاهدی که می‌خواهید ببینید چگونه باید دنبال امیرالمومنین در فتنه‌ها برویم؟ شاهدش حضرت زهرا است.  «یَتَخِذ مِنکُم شُهَداء» یعنی این، یعنی دیدی چگونه آدم باید کنار امیرالمومنین پرپر بشود. مجاهدین وادی فتنه. آتشی که برپا می‌شود، امت پس می‌زند ناگهان، یک کسانی می‌روند در دل آتش که راه باز بشود.
شریعتی: من یک خواهش از دوستان بکنم. اگر امکانش هست ما تلاوت قرآن را بگذاریم حسن ختام برنامه امروز و ثوابش را هم هدیه بکنیم به حضرت صدیقه طاهره، زهرای مرضیه سلام الله علیها. در یک دقیقه حاج آقا جمع بندی بکنند و ان‌شاءالله خداحافظی بکنیم.
حجت الاسلام شریفیان: من عرضم یک کلمه بود؛ درگیری جریان ایمان و کفر تبدیل می‌شود به فتنه. این فتنه محیط ایمان انسان است ولی باید بدانیم این فتنه مجاهد دارد، یک کسانی هستند که هم وجودشان را جمع کردند که در وادی فتنه دارند حرکت می‌کنند که امت را عبور بدهند. در فتنه‌ای که حول امیرالمومنین رخ داد مجاهد این وادی حضرت زهرا بود. می‌خواهید مختصات ما چقدر بدون مجاهد را تعریف کنیم حالا شما هم سوال کردید مجاهد. مجاهدت را می‌خواهید بدانید؟ مؤلفه‌های اقدام حضرت زهرا را بشمارید. قرآن می‌گوید: «مَن جاهَدَ فَإِنَّما یُجاهِدُ لِنَفسِهِ» یعنی جهاد کرد، همه وجودش را هم خرج امیرالمومنین کرد، آخرش به امیرالمومنین یاعلی از زهرا راضی هستی؟! امیرالمومنین فرمود زهراجان تو طاهره مطهره عالم هستی، این حرف چیست به علی می‌زنی. داغ امیرالمومنین تازه شد. حضرت زهرا فرمود پس یک جمله عرض بکنم، من را شب بشوی، من را شب غسل بده، من را شب هنود کن، یک جوری که کسی نیاید. کار آخرم این است، می‌خواهم کمکم کنی. باید به من کمک کنی.
شریعتی: بسیار خوب. امروز هم گذشت با ذکر نام و یاد حضرت زهرا، در کنار شما و در محضر حاج آقای شریفیان. دعا بکنند و ان‌شاءالله خداحافظی بکنیم.
حجت الاسلام شریفیان: خدایا به آبروی حضرت زهرا همه ما را از زمره مجاهدین پرچم امیرالمومنین قرار بده. و ما را بهره‌مند از شفاعت بیکران حضرت زهرا در روز قیامت بگردان.
شریعتی: الهی آمین. خیلی ممنون و متشکرم. فردا هم ان‌شاءالله خدمتتان خواهیم رسید با حضور جناب آقای دکتر رفیعی. صفحه 164 را امروز عزیزانم تلاوت می‌کنند، آیات 105 تا 120 سوره مبارکه اعراف. در پناه قرآن کریم باشید. تا فردا و تا سلامی دوباره.صفحه 164قرآن کریم