سلام علیکم حاج آقای شریفیان خیلی خوش آمدید. حجت الاسلام شریفیان: سلام علیکم و رحمة الله خدمت شما آقای شریعتی عزیز، همه ی بينندگان محترم جلسه و کسانی که صدای ما را به نحوی می شنوند یا بعدا برنامه را می بینند عرض سلام و ادب و احترام دارم. تبریک عرض می کنم ایام را خدمت همه ی بزرگواران و عزیزان ایام پر از عید و سرور و برکت است، خیلی ایام با عظمت و بزرگ و سراسر شادی و عرض می کنم که عنایت اهل بیت است.
ان شاءالله که همگی در این ایام از عنایات اهل بیت بهره مند بودید و بیشتر از این هم تا آخر ماه ان شاءالله بهره مند شوید.
آقای شریعتی: ان شاءالله، از آن نَفَحاتی دارد می آید که اگر خودمان را در معرض آن قرار بدهیم تن و جان و وجود و زندگی ما همش بهار خواهد شد ان شاءالله.
روز میلاد حضرت علی اکبر را هم در پیش داریم، روز جوان را پیشاپیش تبریک می گویم به همه ی عزیزانمان در روزهای یکشنبه در محضر حاج آقای شریفیان داریم راجع به بحث اخوت صحبت می کنیم، مفهوم بنیادی از مفاهیم قرآن کریم. امروز ببینیم حاج آقای شریفیان برای ما چی به ارمغان آوردند و بناست چه نکاتی را بشنویم دعوت می کنم تا پایان با ما همراه باشید و ما هم در کنار شما هستیم.
حجت الاسلام شریفیان: بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آل طاهرین.
اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ،
خدایا برای ولیت حجت بن الحسن که درودهایت بر او و پدرانش باد ، در این ساعت ،
و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً
و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و دیده بان باش ،
حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً .
تا او را با رغبت مردم در زمینت سکونت دهی، و زمانی طولانی بهره مندش سازی.
خب من پیشاپیش تبریک عرض میکنم ایام میلاد آقا و مولایمان حضرت علی اکبر علیه السلام را، این آقای بزرگ و بزرگوار و با عظمت عالم. ما تعابیر بسیار بلندی در مورد ایشان داریم و حیف که ما کم بحث کردیم در مورد این شخصیت هر چند ما گذاره های زیادی در باب این شخصیت نداریم ولی همان هایی که به ما رسیده است اگر باز بشود و بحث بشود معلوم می شود که این شخصیت چه جایگاه رفیع و با عظمتی داشته است.
من چون این ایام به اسم ایام جوان هست و به نام آقایمان علی اکبر هست دلم می خواست یکی دوتا روایت در مورد این مسئله بخوانم. من روایت اول را بدون مقدمه عرض می کنم این روایت در کافی شریف هست اسماعیل بن عبد الخالق که سند روایت هم تمام است نقل می کند از وجود مقدس امام صادق علیه السلام که حضرت داشتند به عرض می کنم که ابی جعفر اَحوَل مؤمن الطاق که از اصحاب بزرگ حضرت هست حضرت داشتند به او اینجور می گفتند و اَنا اَسمَع، می گوید من می شنیدم. أَتَيْتَ اَلْبَصْرَةَ قَالَ نَعَمْ، حضرت فرمودند بصره رفتی، سفر بصره داشتی؟ گفت بله.
حضرت فرمودند كَيْفَ رَأَيْتَ مُسَارَعَةَ اَلنَّاسِ إِلَى هَذَا اَلْأَمْرِ، وضعیت مردم و سرعت گرفتن آن ها را نسبت به تشیع و ولایت ائمه چطور دیدی؟یعنی اوضاع دین داری آن ها و محبت آن ها نسبت به اهل بیت چطور است؟ دارند جذب می شوند به سمت ما یا نه؟ قال جواب داد، وَ اَللَّهِ إِنَّهُمْ لَقَلِيلٌ خیلی کم هستند بخدا قسم که خیلی کم هستند. وَ لَقَدْ فَعَلُوا شیعیان شما دارند کار می کنند، دارند زحمت می کشند برای اینکه مردم را به امر ولایت دعوت کنند و تبلیغ کنند و محبت اهل بیت را سرایت بدهند.  إِنَّ ذَلِكَ لَقَلِيلٌ ولی آخرش کاری که دارد انجام می شود کم است، خروجی آن هم کم است. به نظر می آید وضعیت خودمان است.
فَقَالَ حضرت فرمودند عَلَيْكَ بِالْأَحْدَاثِ بروید سراغ جوان ها. فَإِنَّهُمْ أَسْرَعُ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ جوان سرعت او نسبت به هر خیری نسبت به بقیه متفاوت است. آقای شریعتی: آن ها آماده تر هستند.
حجت الاسلام شریفیان: این ها آماده هستند، این روایت خیلی روایت مهمی است. ببینید ما یک روایاتی داریم در باب اینکه جوان قلبش آماده است، عرض کنم که قلب او صاف است، پاک است شبیه این تعابیر داریم ولی این تعبیر در روایات دیگر نیست آن چیست؟ دعوت به ولایت.
حضرت دارند می گویند دعوت به ولایت اگر می بینید یک جایی کم است باید بروید روی نسل های قبل تر سرمایه گذاری کنید. یک نسل هایی هستند دیگر شکل گرفتند با بی تعلقی یا پناه بر خدا با نصب و عداوت نسبت به اهل بیت. بروید سراغ آن کسانی که هنوز تکلیف آن ها معلوم نشده است، بارشان را نبستند هنوز.
آقای شریعتی: تازه اول راه هستند.
حجت الاسلام شریفیان: بله، بعد حضرت، خیلی لطیف است این، حضرت می گویند با اهل بصره در مورد این آیه صحبت کردی؟ قُل لا أَسأَلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُربى، من اینجوری می فهمم که شاید حضرت می خواهند بگویند این آیه و محبت اهل بیت را بروید به جوان ها بگویید. کسی اگر با محبت امام حسین یک جا گره بخورد این کاری می کند کارستان.
آقای شریعتی: واقعاً هم داریم می بینیم.
حجت الاسلام شریفیان: بله همینطور است همین است که آدم را می کشد خیلی این مهم است. حضرت می گویند با مردم در مورد این آیه صحبت کردی که چطور بالاخره معنا می کنند این آیه را؟ چیست که اجر رسالت است؟ آخه اجر رسالت مگه شوخی است؟ رسول خدا آمده همه ی حقیقت توحید را نازل کرده است با خودش در عالم. یک چیزی خواسته به عنوان اجر که خیلی جاها قرآن گفته  لا أَسأَلُكُم من أَجرًا، ما از شما اجر نمی خواهیم اگر هم یک جا خواستیم فَهُوَ لَکُم برای خودتان بود. اینکه اجر رسالت و مودت قرار داده است بروید به مردم بگویید این را که رسول الله یک حقیقتی را آورد و چیزی از مردم خواست به اسم مودت فی القُربا. و این مودت خانوادگی نیست نمی تواند باشد اصلاً یک ارتباطی باید داشته باشد که به رسول خدا این طرح با عظمت را پیاده کند در عالم بعد یک چیزی بخواهد آن هم اینکه بگوید زن و بچه ی من را دوست داشته باشید این چه ربطی دارد این دوتا به هم؟ یک نسبتی بین مأموریت و آن اجر رسالت باید باشد. این نشان می دهد ذوی القربای کسانی هستند که قرابت خاص با نبی اکرم دارند.
آقای شریعتی: و در همان راستا هست در واقع.
حجت الاسلام شریفیان: اصلاً اَنظر عَشیرَتُکَ الاَقرَبین همین است آن کسانی که مورد انظار حقیقی نبی اکرم بودند که همه نبودند که یک جمع زیادی را حضرت جمع کرد. کی لبیک گفت؟ امیرالمؤمنین بوده، اوست که انظار حضرت را گرفته است، ذوی القربای حضرت در ادبیات دینی یک معنای خاصی دارد حالا این نکته ی من این بود با جوان ها از این ادبیات صحبت کنید.
ما گاهی اوقات آقای شریعتی جوان هایمان را می اندازیم توی فضاهای نظری خاص که هیچ جذابیتی هم ندارند. آخه کی انبیا اینطوری مردم را دعوت کردند که ما دعوت می کنیم؟ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا. زیبایی دین را نشان بده به مردم، زیبایی دین در محبت امام حسین است نشان بده یک جوان هیچ استدلال هم ندارد می رود پياده روی اربعین می گوید اینجا یک خبر دیگر است این نمی شود، این عادی نیست. با دو دوتا چهار تای ما جمع نمی شود یک آدمی 1400 سال قبل نزدیک به همچین سال هایی به شهادت رسیده است مظلومانه بر فرض این حرف درست باشد این آثار را ندارد، این همه آدم بالاخره مظلومانه یک عده ی دیگری هم در عالم کشته شدند یک حرکت دیگر است این را ببیند جوان این را ببیند یک گره ای به امام حسین می کند.
آقای شریعتی: چون دلش درگیر می شود.
حجت الاسلام شریفیان: بله درگیر می شود و می بیند یک حقیقتی را در عالم می بیند، نور امام را می بیند اتصال پیدا می کند.
عرضم این بود ما با یک جوان ها و دو یک جایی محبت امام، مودت امام، نور امام را تلاقی بدهیم با این جوان. گاهی اوقات پدر و مادرها می آیند از ما می پرسند می گویند حاج آقا با جوان چیکار کنیم با این جوانمان. من گاهی یک سؤال می کنم می گویم یک جا هست به اهل بیت گره خورده باشد؟ تو یک صحنه ای، یک چیزی، یک جایی دیدید تعلق به امام پیدا کرده باشد؟ اگر آنجا را دارد روی آن سرمایه گذاری کنید. تعلق به امام رضا دارد؟ علاقه دارد برود زیارت امام رضا علیه السلام. حرف من را نمی شنود حرف شما را نمی شنود ولی حرم امام رضا را  می پسندد خب ببرش هزار و یک کار ما برای این زندگی مان می کنیم غیر از این کارها. هزار جور خرج را، قسمتی از لوازم اصلی زندگی مان می دانیم غیر از این کارها. می گوید آقا شما چند وقت است شما مشهد نرفتید؟ چندین سال، 10 سال است، چرا؟ آقا کار دارم که مثلاً مشهد رفتن مال بیکارهاست، مال کسانی است که بی درد هستند. نفهمیدی مشکلات ما از نرفتن ما حاصل شده است.
می خواهم بگویم سرمایه گذاری در دوره ی جوانی بر محور محبت است. مودت فی القربا.
این روایت خیلی روایت مهمی بود، یک روایت دیگری هست باز در کافی شریف نقل می کند از وجود مقدس امام صادق حضرت فرمودند مَنْ قَرَاَ الْقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ، کسی که اهل تلاوت قرآن می شود در حال جوانی اش. اِخْتَلَطَ الْقُرآنُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ قرآن با گوشت و خونش آمیخته خواهد شد. این نشان می دهد مال جوانی است این، در دوره ی پیری هم انسان بهره هایی از قرآن دارد ولی این نمی شود.
وَ جَعَلَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ مَعَ الْسَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ ، خدا او را با سفیران و ملائکه بزرگ خودش محشور می کند و كانَ الْقُرآنُ حَجيزا عَنْهُ يَوْمَ الْقيامَةِ، روز قیامت قرآن می آید از تو دفاع می کند، از تو حمایت می کند که در این روایت حضرت توضیح می دهند که تو چه مراحلی چه کمک هایی به تو می کند. انس انسان من همین جا می خواهم نگویم موعظه کنم، نصحیت نکنم چون جایگاه همچین چیزی را ندارم ولی من تجربه ی خودم را به خواهران و برادران جوانی که دارند ما را می بینند و صدای ما را می شنوند عرض می کنم انس با قرآن در دوره ی جوانی آقای شریعتی اعجاز می کند در زندگی انسان. در روایت دارد آموزه ی انسان در دوره ی جوانی مثل رسم علی الحجر است.
آقای شریعتی: همانقدر ماندگار.
حجت الاسلام شریفیان: بله، مثل اینکه سنگ را میتراشی اونطوری برایت می ماند. اما تَعَلُم در دوره ی حرم و پیری مثل کتابت علی الماء است چیزی که روی آب داری می نويسی این نه اینکه بی اثر است ها ولی خیلی فرق می کند. کسی که انباشتی از اختیارها و مسیر را رفته است و اتمام حجت هایی را گذرانده بخواهد تازه دوباره یک پرونده ای جدیدی برای خودش باز کند متفاوت است نمی گوییم شدنی نیست عده ای را داشتیم در دوره ی پیری خودشان یک لبیک گفتند با امام حسین رفتند و با اهل بیت رفتند و به جاهای بزرگی هم رسیدند ناامیدی در کار نیست ولی اینکه خیال کنیم همیشه اوقات ما، شرایط ما یکسان است این نیست.
آقای شریعتی: در جوانی شرایط فراهم تر و مهیا تر است و همه چیز آماده تر است.
حجت الاسلام شریفیان: بله، و من این را به تجربه دیدم که کسانی که در دوره ی جوانی خودشان آقای شریعتی سرمایه گذاری در معارف دین خودشان می کنند در دوره ی پختگی خودشان چندین برابر و مضاعف ثمره می چینند، ثمرات بسیار فوق العاده ای از خودش نشان خواهد داد و ما این کمبود امروز ما هست. چرا اینقدر مقام معظم رهبری بر کثرت تلاوت، انس با قرآن، سرایت جریان قرآن در حلقه های جوان ها تکیه می کند علت آن همین است. علت این است که اگر در این دوره شما یک توشه ی خوبی برای خودتان ببندید بعدا خواهید دید که ثمره خواهد داشت، بعدا این فرصت ها را ندارید دیگر نه عمر و سن و وقت انسان اجازه می دهد نه آن شرایط روحی انسان همچین اجازه ای به ما می دهد. این خیلی مهم است اگر این ایام به اسم روز جوان و این هاست بدانیم جوانی یک فرصت فوق العاده است برای انسان، اگر انسان بی دقتی بکند بعداً خودش پشیمان می شود. بگذارید این روایت را هم بخوانم حیفم می آید برایتان نخوانم.
این روایت در خصال مرحوم صدوق هست نقل می کند از عرض کنم که رقیه بنت اسحاق بن موسی بن جعفر از نواده های وجود مقدس امام کاظم علیه السلام.
اَن اَبیها از موسی بن جعفر تا اَن آبائه قال، قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حضرت فرمودند لاَ تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعٍ روز قیامت قدم از قدم بر نمی دارد الا اینکه چهار تا سؤال را باید پاسخ بدهید سوال اول، عَنْ عُمُرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ عمرت را چیکار کردی؟ این یک سؤال، سؤال دوم  وَ عَنْ شَبَابِهِ فِيمَا أَبْلاَهُ با جوانی خودت چیکار کردی؟ اين غیر از عمر آدم است جوانی یک حساب جدا دارد. سؤال سوم، وَ عَنْ مَالِهِ مِنْ أَيْنَ اِكْتَسَبَهُ اموالت را از کجا آوردی؟ وَ فِيمَا أَنْفَقَهُ و در چی خرجش کردی؟ سؤال چهارم  وَ عَنْ حُبِّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ، و از محبت ما و آن نعمت اصلی که در عالم جاری شده بود که همه ی این سؤال های سه سؤال اول به این سؤال برمی گردد اگر کسی تکلیف این نعمت را معلوم نکند همه ی آن نعمت ها را از دست خواهد داد.
من با جوانی خودم چیکار کردم؟ انسان اگر در مقابل امام بایستد با جوانی خودش معاون نیست چیکار کرده است. اگر انسان در مقابل نبی اکرم بایستد معلوم است با اموالش چیکار کرده است.
این سؤال یک سؤال کلیدی است که حالا مکرر من آیات و روایاتی در مورد این داریم که سؤال اصلی قیامت یک سؤال است و لَتُسئلُنَّ یومَئذٍ عَن النّعیم، آن روز آن سؤال را باید پاسخ بدهید که با نعمت بزرگ من چیکار کردید؟ که حالا به این بحثی که امروز هم ان شاءالله می خواهیم یک مقداری عرض کنیم ربط دارد.
این یک نکته که ان شاءالله خدا به دعای وجود مقدس بقیه الله الاعظم، وجود مقدس اباعبدالله الحسین که ایام سرور امام حسین است روز میلاد علی اکبر علیه السلام ان شاءالله همه ی ما را بهره مند از دوره ی جوانی مان قرار بدهد و رزق های بزرگ و با عظمت خودش از جنس قرآن و معرفت دینی را به جوان های ما در قلوب آن ها اشراف ان شاءالله خدا به ما بدهد.
آقای شریعتی: ان شاءالله جوانی ما پربار باشد و ان شاءالله مشمول نظر لطف حضرات اهل بیت علیهم السلام قرار بگیریم. خدا خیرتان بدهد خیلی مقدمه ی خوبی بود و نکات خوبی را هم شنیدیم. حجت الاسلام شریفیان: من می خواستم یک مقداری در مورد شخصیت آقایمان و مولایمان علی اکبر علیه السلام صحبت کنم منتهی وقت برنامه اجازه نمی دهد و حتما عزیزانی که تو این یکی دو روزه می آیند و کارشناس برنامه ی محترم شما هستند ان شاءالله در مورد شخصیت حضرت صحبت می کنند.
من فقط می خواهم یک آدرس بدهم خودتان بروید دنبال کنید از آن مغفول های شخصیت حضرت علی اکبر است. در نقل اینجور است، می گوید وقتی که جناب علی اکبر در صحنه ی کربلا وارد میدان شد امام حسین دعاهایی کرد همه ی شما این را شنیدید که این شخصیت، شخصیتی است که اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله، انا اذا کُن نَشتَقنا الی وَجهِ رَسولِ اللّه نظرنا الی وجه علی، شبیه به این تعبیر مکرر در تعابیر آمده است اما یک چیز را ما کم گفتیم می گوید وقتی که علی اکبر حرکت کرد به سمت میدان تعبیر این است ثمَ رَفَعَ الحسین صوتَهُ سلام الله علیه، می گوید امام حسین با صدای بلند این را ندا داد و گفت وَتَلا این آیه را خواند. انَ اللهَ الصطَفی آدَمَ و نوحَاً و آلَ ابراهیم و آل عمران علی العالمین. خدا یک خاندان هایی را مصطفی خودش قرار داده است. انَ الله الصطَفی یک عده ای مصطفی هستند در عالم، برگزیده ها هستند. آن ها کسانی هستند که آل ابراهیم و آل عمران.
حضرت فرمودند و نحن آل ابراهیم بعد آیه ی بعد این است این در سوره ی مبارکه ی آل عمران آیات 15.16 سوره ی آل عمران هم ببینند بزرگواران خودشان.
ذُرِّيَّةً بَعضُهَا مِن بَعضٍ، یعنی این ها جریان ذریه ای است که از آل ابراهیم مانده است من اینجوری می فهمم امام حسین فقط به خودشان نمی خواهند اشاره کنند که من ذریه رسول الله هستم. می خواهند بگویند که این علی که آمد به میدان ذریه ی من است و ما آل مصطفی هستیم.
این کسی که آمد به میدان مصطفی عالم است حالا دیگه خودتان بروید دنبال کنید ببینید مصطفی در قرآن به کی می گویند؟ یعنی چی برگزیده؟ برگزیده ها یعنی چی؟ این آیه را فقط اشاره می کنم سوره ی فاطر آیه ی 32 ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ ما کتاب خودمان را  به یک عده ای ارث دادیم دست آن ها است کی هستند آن ها.  الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا مصطفی های بنده های من هستند این ها، این ها وارث کتاب هستند. کسانی که فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ بعضی های آن ها هستند خطاهایی دارند ولی وارث کتاب هستند، امام نیست ها ولی یک جایی یک خطایی دارد که در روایت توضیح داده است که این خطا این ها را خیال نکنيد خطاهای، خطایی است خاص، مغفور هم هست یک جایی خدا برای آن ها خواهد پوشاند این ها دسته ی اول هستند. کمترین سطح مصطفی های عالم این ها هستند.
دسته ی دوم وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ یک عده ای هستند میانه رو هستند به امامت و آن مقام های ویژه ی خاص نرسیدند ولی این ها هم یک شخصیت های خاصی هستند برجستگی دارد که در روایت توضیح داده است اقتصاد یعنی چی وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ.
دسته ی سوم وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ، اما دسته ی سوم آن هایی هستند که در وادی خیرات گوی سبقت را از همه ربودند. این ها کی هستند؟ در روایات مکرر داریم این ها ائمه هستند، در بعضی از روایات داریم و یک عده ای خاص مثل حضرت خدیجه، مثل آقامون علی اکبر، سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ این ها درجه ی بالا و عالی مقام اصطفی هستند، مصطفی ها چند دسته هستند. بالاترین درجه ی آن ها سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ هستند. حضرت فرمودند اصلش ائمه هستند و یک عده ای خاص. در بعضی از روایات دارد الشَهیدُ منا اهل بیت، از خاندان اهل بیت کسانی هستند که در وادی معرفت امام مستقرق هستند و شهید شدند.
آقای شریعتی: مثل حضرت ابوالفضل.
حجت الاسلام شریفیان: بله مثل ابوالفضل العباس، مثل وجود مقدس حضرت علی اکبر.
این آیه را حالا من این ها را کد دادم دیگه توضیح آن باشد یک موقعی. خیلی این بحث، بحث لطیفی است که آقای ما علی اکبر وقتی رفت به میدان امام حسین این آیه را خواند انَ الله الصطَفی آدم و نوحاً و آل ابراهیم و آل عمران ذریه بعضُها من بَعض والله والسمیع العلیم شبیه به این تعبیر است.
خب این هم حالا می خواستیم اشاره کنیم خود دوستان دنبال کنند ان شاءالله همه ی ما بهره مند از شفاعت حضرات معصومین آقای ما علی اکبر ان شاءالله باشیم.
آقای شریعتی: و ان شاءالله رنگ و بوی جوانی ما رنگ و بوی حضرت علی اکبر را داشته باشد.
خب به اخوت برسیم.
حجت الاسلام شریفیان: برویم سراغ بحث خودمان، خب بسم الله الرحمن الرحیم.
بحثی که خدمت بزرگواران تقدیم می کردیم در باب اخوت بود رسیدیم به آیه ی سوره ی مبارکه ی آل عمران این را وعده دادیم که خدمت بزرگواران تقدیم کنیم.
آیات چیست؟ آیه ی 103 سوره ی مبارکه ی آل عمران، وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا چنگ بزنید به ریسمان الهی، جَمِيعًا همه ی شما باهم چنگ بزنید این یک نکته داشته باشید توضیح می خواهد این، وَلَا تَفَرَّقُوا و تفرق نکنید از حول این ریسمان الهی. یک حَبلی است کشیده شده از جانب خداوند متعال جوری که دست منو شما به آن برسد ما که دستمان به خدا نمی رسد که برای اتصال هم با خداوند متعال یک چیزی باید از جانب او بیاید به این می گویند حَبل الله. ما اگر بخواهیم متمَسک به یک ریسمانی بشویم که بگوییم ما متمسک به خدا شدیم حالا نگاه کنید آیات 101 را نگاه کنید در آیه ی 101 فرموده است وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ اعتصام به خدا پیدا کنید. در آیه ی 103 فرموده است که اعتصام به حَبل الله پیدا کنید، اعتصام بالله راه می خواهد آقا من چطوری به خدا باید متمسک بشوم؟ ما گاهی اوقات می بینیم بعضی ها واقعاً توهم ارتباط با خدا دارند خیال کردند ما خودمان می توانیم برویم همینجوری برسیم به خدا، خدا هم انبیا را معاذ الله به عنوان یک راه فرعی قرار داده بود. انبیا الهی آمدند حالا خواستی با خدا حرکت بکنی خواستی از طریق این ها بیا نخواستی هم خودت یک راهی بنداز بیا برو برس به خدا اصلاً همچین چیزی نیست.
كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ تُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ این حقیقت الهی را دادیم به نبی اکرم که او ما را از ظلمات به سمت نور خارج کند. ببینید در سوره ی مبارکه ی بقره می فرماید اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنوا يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ خدا قرار است ما را از ظلمات به سمت نور خارج کند در سوره ی مبارکه ی ابراهیم فرمود تُخْرِجَ النَّاسِ که تو این کار را بکنی مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ، صراط ما برای رسیدن به خدا صراط می خواهیم اصلاً اول و آخر دعای ما آقای شریعتی چیست؟ اهْدِنَا الصِّرَاطَ خدایا یک راهی بذار ما می خواهیم به سمت تو خضوع کنیم، ما می خواهیم بندگی کنیم راه خودت را پیش روی ما بگذار. این خیلی توهم عجیبی است که ما خیال کردیم خودمان می رویم می رسیم به خدا اصلاً همچنين خبری نیست این همان نکته ی شیطان است. شیطان مگر چی گفت؟ خداوند متعال یک خلیفة اللهی خلق کرد گفت سجده کنید در مقابل او، این سجده در مقابل خدا بود یعنی طریق خضوع به سمت خداوند متعال از طریق خلیفه ی من است. اگر در مقابل او خضوع نکنی سجده در مقابل من شیطان همین را قبول ندارد می گوید من مخلص خودت هم هستم اگر خودم و خودت هستیم هستم.
آقای شریعتی: راه برای من مشخص نکن.
حجت الاسلام شریفیان: در روایت همین را می گوید در تفسیر قومی اگر اشتباه نکنم می گوید شیطان به خدا گفت خدایا من را از این سجده معاف بدار جوری عبادت بکنم هیچکی تا حالا بندگی نکرده است. شوخی هم نمی کند ها کثرت عبادات دیدید دیگر در خطبه ی قاصر حضرت فرمودند دو رکعت نماز خوانده است چهار هزار سال یا در بعضی از نقل ها شش هزار سال طول کشید که معلوم نیست 6 هزار سال از سال های دنیا بود یا آخرت.
کثرت عبادت دارد، نماز بخواند، روزه بگیرد ولی بندگی که به این نیست بندگی خضوع در مقابل خداست خدا هم جواب داد گفت انی عُقبَد من حَیثُ أُرِیدُ لا مِنْ حَیْثُ تُرِیدُ من از آن جهتی که بخواهم عبادت می شوم نه آن جهتی که تو گفتی. پس تو بنده ی خودت هستی بنده ی من نيستی که تو قرار است برای ما تعیین و تکلیف کنی.
آقای شریعتی: تو که قرار نیست خدایی کنی.
حجت الاسلام شریفیان: بله، ما به تو می گوییم باب این است، صراط این است، وجه این است، سبیل این است. از طریق او باید حرکت کنی.
راهی غیر از این نیست شیطان همین را قبول ندارد.
حضرت در همان خطبه می فرمایند که شیطان مرض مسری خودش را به شما سرایت می دهد و این استکبار در مقابل خدا بود. قبول نکرد که خدا کبریایی خودش را اینطوری نشان داده است می خواهید در مقابل خدا خضوع کنید من این امتحان را قراردادم می خواهم اینطوری باشد.
لو شاءَ لَعرَف العِباد نَفسَ در آن روایت حضرت فرمودند خدا اگر می خواست می توانست خودش با هر کدام ما پیغمبر قرار بدهد لَعَرَف العباد نَفسَ ولی اینجور قرار نداد. ولکن جَعَلَنا اَبوابَهُ و سَبیلَهُ و صراطَهُ و الوَجهُ الذی یُعطی منه، ما را صراط خودش قرار داده است. ما پیغمبر نیستیم خدا با ما تکلم نکرده است از جانب او باید یک اتفاقی بیفتد این هم ریسمان الهیت، حَبل الله را دارم عرض می کنم. وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا، اعتصام به خدا از طریق اعتصام به حبل الله است که حالا روايت آن را می خوانم ببینید. حَبل الله کیست؟ چیست؟ ما به چی باید معتصم بشویم فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقى به چی من چنگ بزنم که نگهم دارد؟
وَلا تَفَرَّقوا این نکات آیه را داشته باشید، اعتصام جمیعاً وَلا تَفَرَّقوا، نه من خودم معتصم به امام هستم من اعتصام جمعی شما را می خواهم.
آقای شریعتی: باید باهم باشید.
حجت الاسلام شریفیان: باهم باید بیایید، بحث ما چیست؟ اخوت. اخوت چیست؟ بندگی مشترک من و شماست من و شما باهم کنار هم کنار اميرالمؤمنين هستیم ما باهم دیگه فرزندان امام زمان هستیم.
آقای شریعتی: ما باهم امت خواهیم بود.
حجت الاسلام شریفیان: ما باهم بندگی می کنیم اصلاً.
 توهم است خیال کنی خودم می روم حالا من این را اگر رسیدیم امروز یک مقدار بخواهم توضیح بدهم اصلاً اصل مسئله این است وَلا تَفَرَّقوا وَاذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم یاد کنید نعمت خدا را، إِذ كُنتُم أَعداءً روابطتان به هم خورده بود، دشمنی بود روابط تان، فَأَلَّفَ بَينَ قُلوبِكُم خدا تألیف قلب ایجاد کرد قلب هایتان را به هم نزدیک کرد، به هم پیوند زد.
فَأَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إِخوانًا اخوت ایجاد شد  مراقب باشید ها، اگر باهم دیگه ذیل روابط اخوت بیاید به امام متمسک بشوید یک اتفاقی می افتد.
ببینید آیه چطور تذکر می دهد، نمی گوید مراقب باش خودت دینت از دست نرود این نیست می گوید مراقب باشید تفرق نکنید خدا شما را برادر قرار داد، نعمت بین شما جاری شد شما قلب هایتان به هم نزدیک شد. یادتان رفته است این آیات یک شأن نزولی دارد.
در حجاز در صدر اسلام قلب ها متشتت بود هر قبیله برای خودش طرح خودش را داشت.
آقای شریعتی: آدم ها متفرق بودند. حجت الاسلام شریفیان: از هم سرقت می کردند، نسبت به هم بی احترام بودند، حقوق همدیگر را زیر پا می گذاشتند و و و.
نه اینکه حالا همه اینجوری بودند ولی روابط، روابط عداوت بود چون نقطه مشترکی بین من و شما نبود. ببینید قبیله ی فلان قبیله فلان. ما بنده ی قبیله ی خودمان هستیم، وحدت و اخوت یک چیزی می خواهد یک ریسمانی می خواهد همه ی ما آن را باید قبول داشته باشیم.
اصلا وحدت آقای شریعتی چطوری متولد می شود؟ ما چطوری می توانیم یَد واحد بشویم؟ چطوری می توانیم جمع بشویم؟ یک چیز مشترکی باید وسط ما باشد این چیز مشترک یک کلام بیشتر نیست آقای شریعتی، خداست و آن حقیقتی که از جانب خدا نازل می شود به آن می گوییم حبل الله اصلا شرک با تجمع معنی ندارد. ما چطوری می توانیم مشرک باشیم بگوییم ولی ما یَد واحده هستیم، شرک یعنی من خدای خودم را دارم تو خدای خودت را داری بت پرستی است دیگر هر کسی خدای خودش، أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ واقعاً اینجوری است دستگاه شرک باطنش این است که هر کسی اله خودش را نفس خودش می گیرد. من خود پرست هستم، نفس پرست هستم وقتی خداپرست نیستم این بتی هم که درست می کنیم ابزار کار خودم است، خودم را دارم می برم جلو.
آقای شریعتی: این دانه های تسبیح یک نخی می خواهد که این ها را کنار هم نگه دارد.
حجت الاسلام شریفیان: عرضم این است می خواهم بگویم این نکته ی شما نخ تسبیح ما حقیقتاً باید از وادی هوای نفس در بیایم به یک چیز در عالم متعلق بشویم آن فقط و فقط خداست دنیا نمی تواند ما را جمع کند چون تکیه به دنیا در واقع تکیه به نفس است. نمی توانیم بگوییم همه ی ما بر محور دنیا جمع بشویم نمی شود. این تجمع نیست تفرق است.
آقای شریعتی: چون دنیا قابل اتکا نیست.
حجت الاسلام شریفیان: بله نیست اصلا حقیقت مشت واحدی نیست دنیا حقیقت تعلق من است دنیا که این سنگ چوب نیست که آنی که مذمت شده از حیات دنیا تعلق ما به این دنیاست ما که تعلقاتمان باهم جمع بشود و نیست که من تعلقات خودم را دارم دنبال می کنم شما هم تعلقات خودتان.
ببینید یک خانواده زن و شوهر ما ديگر مکرر این بحث ها را داریم دیگر زن و شوهر باهم می آیند و باهم مشکل دارند می آیند می گویند حاج آقا ما مشکل داریم چیکار می خواهیم بکنیم باهاشون. دنبال می کنیم مشکل یک کلمه بیشتر نیست این ها نقطه مشترک قبول ندارند، این خدای خودش است و او هم خدای خودش است دوتا خدا باهم جمع نمی شوند، دوتا خدا باهم جمع بشو نیست، شرک باهم جمع بشو نیست، دوتا مشرک باهم تجمع ندارند. اینکه در سوره ی حشر قرآن می فرماید تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا این ها وقتی دست به دست هم می دهند کفار باهم یک چیزی درست می کنند شما خیال می کنید این ها باهم هستند. وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى قلب این ها باهم متفرق است این ها هر کدام کار خودشان را دارند انجام می دهند.
آقای شریعتی: یعنی تو جمع هایشان هم از هم جدا هستند.
حجت الاسلام شریفیان: بله، حقیقتاً اینجوری است تو جمع هایشان از هم جدا هستند.
آقای شریعتی: و این اگر حول محور خدا باشد توی جدایی هایمان جمع هستیم.
حجت الاسلام شریفیان: بله، اصلاً جدایی ديگر معنا ندارد. کدام جدایی؟ مگر امیرالمؤمنین از امام حسن جداست، مگر امیرالمؤمنین از نبی اکرم جداست؟ لَحمُهم لَحمی، دَمُهُم دَمی همه وجودشان یکی است، اقدام آن ها یکی است، میل آن ها یکی است حُب آن ها یکی است. می شود واقعاً حب من و شما یکی باشد؟ تا وقتی اسیر نفس خودم هستم چطور می شود حب من و شما یکی باشد؟ من هوای خودم را دارم و شما هم هوای خودتان را دارید.
وقتی که از کالبد خودمان در می آییم، به یک چیز دیگری که آن حقیقت مشترک عالم است، حقیقت واحد عالم است که توحید با او واحد است، وحدت با او وحدت است. به او متعلق می شوید، می شود توحید، می شود جمع. واقعاً قلب من و شما به یک چیزی غیر از من و شما متعلق شده است، من و امام حسین را دیگر دوست داریم. اینکه ما می گفتیم اَنا و علی ابوا هذه الامه اخوت با حَبل الله درست می شود در عالم و لا غیر. تجمع با امام درست می شود و لا غیر، جمع محور می خواهد و محور هم هر چیزی نمی تواند باشد چیزی باید باشد که بتواند من و شما را جمع کند.
آقای شریعتی: محور می تواند باطل باشد؟
حجت الاسلام شریفیان: محور باطل حقیقتاً هوای خودم هست، من به او، من که خودم را نمی خواهم خرج فرعون کنم برای چی خودم را باید خرج فرعون کنم او فرعون است و من هم یک فرعون دیگر هستم منتهی فرعون کوچک. چطور من می توانم همه ی وجودم را خرج فرعون کنم، چطور همچین چیزی می شود؟ چی دارد که من خودم را خرج او کنم. من اگر یک جا سراغ فرعون هم می روم تحت ولایت فرعونم میروم به خاطر اینکه تمایل خودم را ذیل او می بینم، منافع خودم را می بینم، می بینم فعلا کار دست فرعون است. النهار تجری من تَحتی رزق که دست فرعون است برویم در مقابل او خضوع کنیم رزق خودمان را گیرمان بیاید. واقعاً هم اگر احساس کنم فرعون رزق من را نمی دهد می ایستم واقعاً من متعلق به او نیستم لذا قرآن می گوید که بگذارید روز قیامت بشود می بینید همدیگر را لعن می کنند.
كُلَّمَا دَخَلَتْ فَوجٌ لَعنة اُختَها، هر دسته ای می آید دسته ی دیگر او را لعن می کند. خلیلَین کافرَین باهم روابط خُلَت ظاهرا دارند در دنیا ولی آن روز می بینید همدیگر را لعن می کنند. چون نسبتی بین این ها نیست، تو گرفتار کردی من را و من هم تو را گرفتار کردم همه همدیگر را لعن می کنند.
اما اگر از خودم در می آورم نه یک حقیقت دیگری است، یک حقیقتی است که همه ی ما واقعاً اگر روی او سرمایه گذاری بکنیم همه ی ما بر محور او جمع می شویم وحدت حقیقی است ببینید عرض من این است.
آقای شریعتی: چون مشترکات ما برجسته تر میشود و می بینیم آن ها را و حس می کنیم.
حجت الاسلام شریفیان: واقعاً ببینید شما الان یک زن و شوهر می آیند واقعاً اگر شما یک چیز مشترکی بگذارید وسط که این ها از خودشان بگذرند به او متعلق بشوند می شود یک کاری کرد برای این خانواده. آقای شریعتی: مثلاً فرزند دارند.
حجت الاسلام شریفیان: مثلاً وقتی می روید جلو می بینید واقعاً فرزند ظرفیت این را ندارد که من همه ی زندگیم را خرج این فرزند کنم. چیست که من خودم را خرج او کنم، به خودم دوباره دلالت میشوم یعنی حتی آرام آرام حُب به فرزند برمی گردد به حُب نفس، بچم را می خواهم چون خودم را دوست دارم برمی گردد به آن.
اما وقتی یک چیز دیگری می گذاری می بینید حُب به او همه ی وجود من را پر می کند. خداوند متعال را می گذارید وسط می بینید حالا می شود بر محور او جمع بشویم به تعبیر دیگر یعنی اینی که شما می گویید محور مشترک گاهی اوقات ما توهم محور مشترک می زنیم می رویم جلو آرام آرام می بینیم به یک نقطه ای می رسیم که شکست خوردیم.
آقای شریعتی: هیچ خبری نیست.
حجت الاسلام شریفیان: نمی شود واقعاً اما اگر یک چیزی بود که همه ی وجودمان را می توانیم خرج او بکنیم، عرض می کنم محو او بشود این از داخل آن دارد توحید در می آید، از داخل آن دارد تجمع در می آید. اخوت ببینید عرض من این است این آیه دارد یک حذری می دهد می گوید شما با یک چیزی برادر شدید حواستان باشد اگر به او معتصم نباشید این نعمت از بین شما خواهد رفت. آن در واقع حبل الله است که نعمت را در عالم جاری کرده است به تعبیر دیگر آن حبل الله خود آن نعمتی است که ما را برادر کرده است.
لذا هر دوتای آن به امام تفسیر شده است در روایت. حبل الله حضرت فرمودند امام است، نعمت الله حضرت فرمودند امام است. آنی که ما را باهم پیوند داد و برادر کرد کی بود؟ خود نبی اکرم بود خودش بود نعمت وجودی خودش بود که ما را برادر کرد.
حالا یک عده ای می خواهند شماها را از هم بپاشانند این جمع مؤمنین، این آیات خیلی آیات مهمی است این آیات از یک چیزی دارد خبر می دهد که هم شماها به آن حساس باشید هم بدانید دشمن هم به همان حساس است، او هم روابط جمعی شماست دین داری جمعی شماست.
آقای شریعتی چرا اینقدر ثواب نماز جماعت زیاد است؟ از یک می شود دو، دوبرابر نمی شود مضاعف می شود، از دو می شود 3 یهو صدها برابر می شود، از 5 نفر که عبور می کند در روایت حضرت فرمودند کسی دیگر ثواب این را نمی تواند بشمارد.
چرا اینجوری است؟ چون آن چیزی که آن بندگی که در ساحت جمعی ما متولد می شود قابل قیاس با بندگی فردی من نیست.
آقای شریعتی: چون کارکرد آن قابل قیاس نیست.
حجت الاسلام شریفیان: کارکرد آن هم خیلی اوقات ما دقیق آن را نمی فهمیم، تواصَعوا بالحق تواصَعوا بالصَبر، محبت آن ها، اطعام آن ها، انفاق آن ها بحث هایی که ان شاءالله در آینده یک مقدار می خواهم در مورد آن صحبت کنیم که روابط اخوت ما این ها هستند. ما آثار آن را متوجه نمی شویم و واقعاً هم نمی فهمیم وقتی که من می روم زیارت برادر مؤمن خودم چقدر می ارزد.
ولی این را می دانیم که تأکید موکد شده است بر جمع مؤمنین و دشمن هم به همین حساس است. حالا این را گفتم بگذارید آیه ی قبل را بخوانم آیه ی 101، قرآن می گوید که اهل کتاب و کفار طرح ریختند شماها را کافر کنند. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ، اگر بروید دنبال کفار کافر می شوید مراقب باشید.
و کَیفَ تَکفرون چطور ممکن است شماها کافر بشوید، و اَنتُم تُتلا علیکم آیاتُ الله آیات الهی دارد بر شماها تلاوت می شود و فیکُم رسولُه رسول الله وسط شما است، کی دارد آیات را می خواند؟ نبی اکرم. مراقب باشید طرح دشمن کافر شدن ما، اذلال شدن ما، از دست رفتن ما در حالی که نبی اکرم را به شما دادیم و مَن یَعتَصم بالله چنگ بزنید به خدا، یعنی به کی چنگ بزنید؟ به نبی اکرم.
لذا بعد از آن می آید می گوید حبل الله است و من یَعتَصم بالله فقد هُدیَ الی صراط المستقیم هدایت شدید به او چنگ بزنید، یا ایها الذین آمنوا اتَقوالله حَقَ تُقاطع بالاترین آیه ی تقوا در قرآن این است. خیلی مراقب باشید این آیات می دانید وقتی به شما می گویند خیلی مراقب باشید یعنی چی؟ یعنی سنگین ترین کیل دشمن آمده است، سنگین ترین معرکه ی زمین خوردن مؤمنین است، اتَقوالله حَقَ تقاطع، حق تقوای خدا را به جا بیاورید و لا تَموتُنَ الا و اَنتُم مُسلمون مراقب باشید نمیرید در حالتی که کافر شدید.
و اعتصموا بحبل الله جمیعاً، دیدید آیه کجا آمده است؟ آنجایی که قرآن می گوید شماها جمعتان دارید یک جایی کشیده می شود به سمت کفار، جمع شوید دور نبی اکرم، معتصم شوید به حبل الله، مراقب باشید جمعتان را، جمع حول نبی اکرم را شکل بدهید.
در سوره ی مبارکه ی جمعه اصلاً چی می گوید؟ إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ، اصلاً یوم الجمعه یعنی همین. در روایت فرموده است یوم الجمعه روزی است که شما باید بر محور ولایت جمع می شوید و در عهد میثاق هم شما را بر محور امام جمع کردند. یک کسی را قائم کردیم و ترَکوکَ قائما یک کسی را قائم کردیم که می دانید قائم وصل همه ی اهل بیت است نه فقط امام زمان اصل قائم خود نبی اکرم است، اوست که ایستاده است ما حول او جمع شدیم و مراقب باشید وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا، بپایید جمعتان نپاشد. لهو و تجارت را دیدید یک موقع دلتان نرود. دشمن روی این انْفَضُاض شما فکر کرده و طراحی کرده است. انْفَضُاض یعنی پراکنده شدن.
آقای شریعتی: و این حبل الله همیشه مورد حمله است که هر لحظه می خواهند قطعش کنند. حجت الاسلام شریفیان: بله، جمع شما را بر محور حبل الله می خواهند بزنند، حبل الله که هست امیرالمؤمنین که هست.
آقای شریعتی: ارتباط ما را با حبل الله.
حجت الاسلام شریفیان: جمع، اعتصام ما را به هم می زنند.
و این اعتصام عرض کردم اعتصام جمعی ما هست آقای شریعتی خیلی این بحث مهمی است. حالا می خواهید برویم برای قرآن بعد من یک جمع بندی می خواهم بکنم عرض کنم خدمت شما.
آقای شریعتی: ان شاءالله، خیلی از شما ممنون و متشکرم ان شاءالله جمع ما همیشه جمع باشد حول محور نبی مکرم اسلام و حول محور امیرالمؤمنین و حضرات اهل بیت.
برای قربانی نیمه شعبان که اتفاق بسیار مبارکی است ماه شعبان به یُمن قدوم آقای ما صاحب عصر و زمان یک قربانی دیگری را به صورت مضاعف دوستان ما دارند انجام می دهند صدقات، نذورات، و هدایای خودتان را به ما خواهد رسید هم می توانید به سایت ما مراجعه کنید هم به کانال ما در سروش و ایتا و هم به کد دستوری *780*3131# می توانید مراجعه کنید کد را بزنید راهنمایی خواهند کرد برای پرداخت نذورات شما ان شاءالله این اتفاق مبارک در آستانه ی سال نو، در ایام عید نیمه شعبان و در آستانه ی ماه مبارک رمضان به بهترین شکل ممکن رقم بخورد.
باز هم از حاج آقای شریفیان صمیمانه ممنون و متشکرم تلاوت آیات را بشنویم صفحه 473 و برمی گردیم با افتخار و با دل و جان در آستانه ی بهار همراه شما و در کنار شما.

آقای شریعتی: سلام به شیراز و سلام به حضرت شاه چراغ، سلام به همه ی ایران به همه ی مردم عزیز و نازنین ان شاءالله که بهترین اتفاقات زندگی در آستانه ی بهار برای شما رقم بخورد به خق بهار و آل بهار ان شاءالله که همه ی ما در انتظار آمدن آن بهار واقعی دوران و ایام هستیم.
حاج آقای شریفیان دو سه دقیقه فرصت داریم وقت در اختیار شما نکته های پایانی شما را خواهیم شنید.
حجت الاسلام شریفیان: بسم الله الرحمن الرحیم
خب من می خواستم در این آیات یک نکته ای را خدمت بزرگواران بگویم، این آیات خيلی پر فراز و نشیب خیلی بحث های مهمی هم دارد. اما آن چیزی که از این آیات ما بیشتر مقصودمان بود این بود که یک اخوت با نعمت الهی به حبل الله حاصل شده است، دوم این نعمت الهی بود که ما را از لبه های جهنم نجات داد و کنتُم علی شَفا من النار روابط آتشین بود، روابط بغض بود، کینه بود، استخدام بود، روابط دشمنی و بغضات بین انسان ها جاری می شود اگر این اخوت و تألیف قلوب نباشد.
و نکته ی سوم این است که آن چیزی که تکلیف بسیار مهم اگر نگویم بالاترین تکلیف هاست که از ما خواسته شده است بندگی در ساحت اجتماعی و تاریخی ما هست. ما حول امیرالمؤمنین جمع مؤمنین داریم که به آن می گویید شما اخوان، برادران دینی، جمع مؤمنین شکل می گیرد و این جمع مؤمنین جمع اجتماعی شما فقط نیست شما متصل هستید به برادران صدر اسلام و متصل هستید به برادران عصر ظهور خودتان.
یک جمع است باهم دارند کار می کنند.
در روایت آمد خدمت حضرت حالا ایام هم داریم می رویم که به نیمه شعبان نزدیک بشویم بزرگواران همه ی حرف ما در این ایام همین یک کلمه است، جمع خودمان را بر محور امام زمان ببینیم. بندگی خودمان، انتظار امر شخصی نیست آقای شریعتی، انتظار تجمع ما حول امام زمان ما هست در مقیاس غیبت به آن می گویید انتظار. تکالیفی شما دارید که حالا من جلسات بعد می خوانم این بحث را ان شاءالله هفته ی آینده این بحث را ما باید دنبال کنیم که تکالیف اخوت ذیل امام زمان چیست؟ در عصر غیبت، و دشمن به این حمله خواهد کرد. جمع مؤمنین آقای شریعتی اگر از بین برود ما آسیب هایی خواهیم خورد، خانواده می آید می گوید حاج آقا برای دختر من خواستگار پیدا نمی شود من سؤال می کنم جمع مؤمنین هم دارید؟ یا ندارید؟ بچه های شما با کی همبازی هستند؟ شما با کی رفت و آمد دارید؟ تو جمع مؤمنین هستید یا نه؟ یک جمع محدود خانوادگی داریم اگر بشود به بعضی های آن ها بگوییم مؤمن. همینجوری می خواهیم بچه هایمان را ببریم جلو؟
آقای شریعتی: و این مقیاس که بزرگ تر می شود می فهمیم چه گره های بزرگی را از جامعه باز می کند.
حجت الاسلام شریفیان: بله همینطور است.
در روایت هست آمد خدمت حضرت گفتم آقا پدرم از دنیا رفت چشمش به ظهور شما بود که کی فرج آل محمد می شود، خودمم که دارم پیر می شوم پس کی هست؟ پس کی خواهد آمد؟ حضرت فرمودند استعجال نکنید عجله نکنید ولی بدانید اتفاقاتی باید بیفتد تا ظهور ولی بدانید. شما اینکه ذیل امام زمان جمع خودتان را، روابط دینی خودتان را تنظیم کنید، دست به دست هم بدهید بر محور امام زمان بدانید مثل شهدایی هستند که در رکاب امام زمان خواهند بود و بدانید مثل شهدایی هستند که در آغوش نبی اکرم در بدر و احد بودند عین هردو. اگر اینجا برای امام زمان جمعتان را شکل دادید، بر محور امام زمان نفس زدید و کار کردید، زحمت کشیدید، همه ی زندگی خودتان را جمعا بردید خدمت امام زمان بدانید همان جمعی هستند که حول نبی اکرم بود، بدانید که همان جمع ویژه ای بود که حول امیرالمؤمنین بود، بدانید همان حواریونی هستید که حول امام حسین بودید، بدانید همان جمعی هستید که حول امام زمان بعدا خواهند آمد و ان شاءالله بحث های آن را بعدا تقدیم خواهم کرد واقعاً این وعده ی مهمی است که به ما دادند خیلی مهم است صَفاً کَعَنَ بنیانُ مرصوص.
آقای شریعتی: بله، بسیار خب، خیلی خوب وقتمان تمام شده است و باید خداحافظی کنیم.
حاج آقا دعا کنند و ان شاءالله دوستان ما و مخاطبان ما با نفس پاکشان آمین بگویند و ان شاءالله سلام کنیم و دعا کنیم برای سلامتی حضرت.
حجت الاسلام شریفیان: خدایا به آبروی محمد و آل محمد به آبروی امام زمان که این ایام به اسم حضرت هست، به اسم آقا و مولای ما هست فرج ایشان را تعجیل بفرما و جمع ما را روابط ایمانی و اخوت ما را بر محور امام زمان روز به روز پررنگ تر بگردان و قلب های ما را قلب های همه ی ما را دست به دست هم معطوف به شخصیت ایشان، جناب ایشان، مقام ایشان و ظهور ایشان قرار بده.
آقای شریعتی: ان شاءالله، خیلی ممنونم از توجه شما فردا ان شاءالله با حضور حاج آقای فرحزاد به شما سلام خواهیم کرد.
یک پلک زدن غافل از آن ما نباشم،
شاید که نگاهی کند و ناگاه نباشم.
برای سلامتشان دعا می کنیم تا فردا در پناه قادر متعال باشید.
متشکرم از شما حاج آقای شریفیان.