«السَّلامُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ السَّلامُ عَلَى خَلِيلِ اللَّهِ وَ نَجِيبِهِ السَّلامُ عَلَى صَفِيِّ اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِيِّهِ السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَى أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ». سلام می کنم به همه ی عزیزان جان، مخصوصاً جامانده های اربعین، آن هایی که امروز با دلشان زائر کربلای معلی شدند. این جا سمت خدا است که در اربعین حسینی با دل و جان تقدیم دل های نورانی شما می شود. خیلی خیلی خوش آمدید. حاج آقای فرحزاد سلام علیکم. تسلیت عرض می کنم. شما هم خیلی خوش آمدید.
حجت الاسلام فرحزاد: علیکم السلام و رحمه الله. خدمت شما و همه ی بینندگان عزادار و دوست اهل بیت عرض سلام دارم و اربعین آقا اباعبدالله را محضر همه ی سروران مان تسلیت عرض می کنیم. ان شاءالله که خدای متعال توفیق دهد. ما دو سال است که از نزدیک به زیارت اربعین برویم محروم هستیم. ان شاءالله  خدای متعال با رفع همه ی موانع برای همه ی آرزومندان در سرتاسر گیتی به زودی ان شاءالله زیارت کربلا نصیب کند. جا دارد همین جا سلام عرض کنیم خدمت همه عزیزانی که مشرف شدند. ان شاءالله آن جا نایب الزیاره باشند، دعاگو باشند. و همه ی عزیزانی که جاماندند، روایت هایش را می خوانیم، ان شاءالله با قلب و جانشان همراهی کنند خدا ثواب زیارت اربعین را به آن ها مرحمت می کند. خدا ان شاءالله همه ی مریض ها را شفای عاجل عنایت کند، همه ی عزیزانی که سال های قبل بودند جایشان خالی است مخصوصاً عزیزانی که بر اثر کرونا رفتند غریق رحمت شوند، بازماندگانشان خدا صبر و اجر دهد. ان شاءالله اربعینی که اهل بیت می پسندند خدا نصیب مان کند.
شریعتی: ان شاءالله. یادش بخیر چند سال قبل با هم مشرف شده بودیم.
حجت الاسلام فرحزاد: هر سال ما از آن جا برنامه داشتیم.
شریعتی: بله، دو سال است که محروم هستیم. در کنار هم هستیم. ان شاءالله که اسم ما را هم در لیست زائرها بنویسند و ان شاءالله بتوانیم با دل مان زائر حقیقی حضرت باشیم، راهی که زینب کبری و اهل بیت سیدالشهدا رفتند، حاج آقای میرباقری عزیزمان با فراق ها و دردها و رنج ها مصیبت ها راه زیارت را  باز کردند. ان شاءالله که قسمت آرزومندان بشود. امروز می خواهیم راجع به زیارت اربعین سیدالشهدا صحبت کنیم. حاج آقای فرحزاد  هم این جا هستند. دعوت می کنم تا پایان برنامه امروز با ما همراه باشید. در خدمتیم و سراپا گوش هستیم.
حجت الاسلام فرحزاد: «اعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم/ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ» «اللهُمَّ صَلَّ عَلَی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم» «السَّلامُ عَلَیکَ یااباعَبدِالله وَ عَلَی الاَرواحِ التي حَلَّت بِفِنائِک عَلَیکَ مِنِّی سَلامُ اللهِ اَبَدا ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهدِ مِنِّی لِزیارَتِکُم، اَلسَّلامُ عَلَی الحُسَینِ وَ عَلَی عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ وَ عَلی اَولادِ الحُسَین وَ عَلی اَصحابِ الحُسَینِ». چند نکته می خواهم راجع به اربعین خدمت سروران عرض کنم. یک نکته این که اربعین از خصایص آقا اباعبدالله علیه السلام است. یعنی ما برای پیغمبر عظیم الشان، برای مولا امیرالمومنین، بقیه معصومین، اربعین  نداریم؛ نه روایتی هست، نه دستوری هست، نه زیارتی برای اربعین آن ها است، مرسوم هم نیست. اربعین مخصوص آن آقا است. عزیزان می دانند هر معصومی ممکن است خصایص ویژه ی خودش را داشته باشد که احدی آن ویژگی را نداشته باشد. مثلاً امیرالمومنین در خانه کعبه متولد شدند. هیچ  شخصیتی این ویژگی را ندارد، بدون هیچ استثنایی.
شریعتی: فقط اوست که این خصوصیت را دارد.
حجت الاسلام فرحزاد: آقا امام حسین هم ویژگی های زیادی دارد. مثلاً «تُربَت شِفاءٌ مِن کُلِّ داء». خوردن تربت و خاک بقیه معصومین حرام است، می شود مهر کرد، تبرک کرد، سجده کرد، ولی خوردن حرام است. ولی تربت قبر آقا اباعبدالله مقداری کمی حتی نوزادی که به دنیا می آید یک مقدار با آب قاطی کنند، همراه میت قرار دهند، برای شفا بخورند، خوب نگهداری کنند و بخورند. هم روایاتی داریم، هم تجربه نشان داده است که خیلی موثر است. خدا مرحوم آیت الله بهجت را خدا رحمت کند. برای مریض های خیلی حاد این سه چیز را سفارش می کردند که هر سه هم روایت است. آن هایی که مریضی  حاد دارند آب زمزم که در دعای آب زمزم را می خوانیم که خدایا شفای از هر دردی در این آب قرار بده که قطعاً متبرک است، مقداری تربت در آب زمزم حل کنند که آن هم باز روایت داریم که شفا است و 70 بار سوره ی حمد را تلاوت کنند و به این آب بدمند. خیلی تاثیر دارد، برای خوب شدن آن مریض و رفع گرفتاری ها.
شریعتی: آن قصه ای که حاج آقای حسینی قمی از قول مرحوم شیخ مرتضی حائری، داماد مرحوم آیت الله حجت، نقل می کرد که دم دم ها آخر یک مقداری از همین آب زمزم و تربت به او دادند و او نوشید و گفت: «آخِرُ زاد مِنَ الدُنیا تُربَتُ الحُسِین».
حجت الاسلام فرحزاد: بله در حالات مرحوم حجت نقل شده است. هم همراه کردن تربت همراه میت؛ یعنی روز اولی که به دنیا می آید کامش را با تربت بگیرند، روز آخر هم با تربت از دنیا برود. در قبر هم در روایت داریم که جناب شطیطه خانم که درنیشابور دفن هستند که قبرشان مزار است، امام هفتم که از مدینه آمدند بر پیکر این بانو نماز خواندند، در روایت داریم مقداری از تربت قبر جدشان که صد درصد هم خالص بوده است همراه آن عزیز کردند. این نمی دانم برای کیست ولی قشنگ سروده است. گفت:
چون در  لحدم نکیر و منکر دیدند
یک یک همه اعضای مرا بوییدند
دیدند ز من بوی حسین می آید
از آمدن خویش خجل گردیدند

آن که حسینی زندگی می کند، آن که حسینی از دنیا می رود، قطعاً شب اول قبر، ابتدای عالم برزخ، روز قیامت، آقا اباعبدالله از او دستگیری خواهد کرد. اربعین از خصایص امام حسین است. امام  صادق فرمود: «إنَّ السَّماءَ بُکَت عَلَی الحُسَینِ علیهِ السَّلام أَربَعینَ صَباحا». عزیزان می دانند طبق آیات و روایات فراوان موجودات عالم فهم و درک و شعور دارند، سجده دارند. علم امروز هم این را ثابت کرده است، چیز پیچیده ای نیست. همه ی ذرات عالم دارند. گفت: دل هر ذره را که بشکافی آفتابیش در میان بینی. آسمان و اهل آسمان تا چهل روز برای آقا اباعبدالله عزادار بودند. یعنی این عدد 40 یک عدد خاصی است که در قرآن و روایات هم بر عدد 40 تاکید شده است. مثلاً حضرت موسی «وَ أَتمَمنَاهَا بِعَشرٍ فَتَمَّ مِیقشاتُ رَبِّهِ أَربَعِینَ لَیلَةً» چهل شب وعده ملاقات داشته است. مثلاً پیغمبر ما از ازل پیغمبری در وجودش بوده است. فرمود من پیغمبر بودم حضرت آدم بین آب و گل بوده است. به قول ما پر قنداقی داشته است منتها در 40 سالگی می فرماید اظهار رسالت کن، رسالتت را اعلام کن. خودِ عدد 40 یک عدد تکاملی است و برای دوره های تکامل انسان است. مثلاً کارهای خیر را آدم بتواند 40 روز ادامه دهد. آن سمت هم باز روایت داریم. مثلاً کسی خدایی نکرده لقمه حرام بخورد تا 40 روز دعایش بالا نمی رود، نمازش درست قبول نمی شود، خدایی نکرده کسی لب به شراب بزند حداقل اثرش تا 40 روز است. یعنی هم گناه ممکن است اثرش تا 40 روز باشد، البته بدون توبه چون توبه کند پاک می شود، هم ثواب ها را می گویند تا  40 روز نورانیت دارد. اگر بتوانید تا 40 روز ادامه دهید که آن نور مستقر شود و در وجود ما به تکامل برسد. اربعین در واقع تجدید عاشورا است و تجدید خاطره های حوادث مصائب سنگین عاشورا است. یعنی در واقع عاشورای دوم است که اهل بیت بنابر قولی آمدند و کل مصائب عاشورا دوباره تجدید می شود و در واقع یک پیمان و بیعتی است با اباعبدالله و راه اباعبدالله و همنوایی با امام حسین و یاران و اصحاب امام حسین. در روایات و تاریخ است که اول زائری که توفیق پیدا کرد در اولین اربعین برای زیارت آقا اباعبدالله برود شخصیتی به نام جابر بن عبدالله انصاری است که پیرغلام اهل بیت بوده است. آقای شریعتی عزیز، ما کم داریم که در میان اصحاب پیغمبر که هفت معصوم را درک کرده باشند. مثلاً یک امام را زیاد داریم، دو امام و سه امام هم داریم. ولی این که از چهارده معصوم هفت معصوم را زیارت کرده باشد. پدرش هم از شهدای احد است، شخصیت فوق العاده ای بوده است. در جوانی آمد ایمان  آورد و پیغمبر هم به او عنایت ویژه داشت. دو شخصیت بودند گاهی ملاقات خصوصی با حضرت زهرا داشتند: یکی سلمان فارسی است یکی جابر بن عبدالله انصاری است. پیغمبر را درک کرده است، حضرت زهرا، امیرالمومنین، امام حسن، امام حسین، امام سجاد و امام باقر. و این هم افتخار بزرگی است برای جابر که پیغمبر ما فرمود پنجمین وصی من امام محمد باقر را درک می کنی، سلام من را به او ابلاغ کن. البته امام باقر در قلب و جان پیغمبر است، پیغمبر در قلب و جان امام باقر است، ولی به ظاهر می خواهند به او یک بهره و نصیب و سلامی بدهند. از این طریق هم به امام باقر علیه السلام برسانند. جناب جابر چون پیر بود و نابینا شده بود از  این که روز عاشورا بیایند در میدان جبهه حق و بر علیه باطل بجنگد توان نداشت.  ولی بعد از شهادت خودش را به کربلا رساند. عطیه که از بزرگان شیعه است ایشان را همراهی کرد. می گوید من جابر را کنار نهر فرات بردم، غسل زیارت کرد، لباس تمیز پوشید. دیدم قدم هایش را آرام و آهسته برمی دارد. معمولاً آدم جایی می رود با شوق و ذوق و قدم های بلندتر برمی دارد. گفت از حبیبم پیغمبر خدا شنیدم که هر قدمی به زیارت فرزندم حسین بن علی بیاید ثواب یک حج عمره دارد. اصلاً روایاتش را وقت نیست بخوانیم، حالا اگر فرصت شد می خوانیم. واقعاً هیچ معصومی این قدر عظمت در روایات و زیارتش ما نداریم. در یک روایتی داریم که نود حج رسول الله است. خیلی فوق العاده است. ما یک «سُبحانَ الله» پیغمبر را درک نمی کنیم، آن وقت حج رسول الله آن هم نه یک حج، نود حج. نود هم از باب زیاد است، یعنی حج های زیادی. حالا امام حسین چه عظمتی دارد.  عامل و فاعل آن کار خیر مهم نیست، آن فعل هم که زیارت امام حسین است مهم نیست. آن محبوب که خدا برای او خیلی قیمت گذاشته است که زیارت او چون در راه امام حسین است و برای امام حسین است و الا این قدم ها جای دیگر هم می رود یا زیارت جای دیگر هم می رود. ولی در این مسیر می گوید ثواب زیارت امام حسین این است.
شریعتی: به تعبیر حاج آقا امام حسین هر چه که داشت در راه خدا داد، خدا هم می خواهد برایش سنگ تمام بگذارد.
حجت الاسلام فرحزاد: این هم نکته ی قشنگی است که حاج آقا اشاره می کردند. چون امام حسین ایثار کرد. یعنی هر چه را که داشت خودش لازم داشت، همه را داد. یعنی خدا را بر همه چیز مقدم  کرد، خدا هم او را بر خودش مقدم کرد. من همین جا  برای جامانده ها عرض کنم که اولاً با نیت ما می توانیم همراهی کنیم، قطعاً هم ثواب دارد. همین روایت جابر را الان می خوانم. و یکی دیگر این که ما بیش از اربعین روایات درباره عرفه، نیمه شعبان است. یعنی جایگزینی که ما نتوانستیم اربعین برویم بعد از آن هست. هر شب جمعه آزادی از آتش جهنم صادر می شود. در طول سال حالا تا حدودی راه باز است و الحمدالله شنیدم ویزا را هم می خواهند بردارند مثل کشورهای دیگر که ویزا نمی خواهد راحت بروند و بیایند. ان شاءالله خدا به مسئولین عراق و ایران توفیق دهد که راه زمینی که کم خرج تر است باز کنند.
شریعتی: مردم راحت بتوانند بروند و بیایند.
حجت الاسلام فرحزاد: حتی با ماشین های خودشان بروند و توافق کنند. من یادم است قبل از انقلاب مکه و مدینه ما مشرف شدیم تمام ماشین های نمره ایران آن جا بود.
شریعتی: شخصی با ماشین خودشان می رفتند.
حجت الاسلام فرحزاد: بله. حتی شاید باورتان نشود ماشین های ژیان  که آن زمان بودند آن جا بودند. من خودم سال 56 دیدم. چرا این قدر راه های خیر را می بندیم. حالا کرونا موقتی است، ان شاءالله برداشته می شود.
شریعتی: هر چقدر می توانیم تسهیل کنیم.
حجت الاسلام فرحزاد: راه عمره، راه مدینه، راه مشهد. این ارتباط برقرار کردن و نور بخشانی آن ها همه را بیمه می کند. راه خیر بزرگی است که بسته شده است. در هر صورت می خواهم بگویم روایاتی که درباره ی عرفه هست که خدا مقدم  می کند؛ اول به زوار عنایت و لطف می کند. مثل این که من مهمان دارم اول مهمان های شخص دیگر را اول پذیرایی کنم بعد مهمان های خودم را پذیرایی کنم. بعد به حجاجی که در عرفات آمدند خدای متعال پذیرایی می کند. خدا هم ایثار کرده است. لذا حسابش جدا است. لذا جابر می فرمایدا که شنیدم هر قدمش ثواب یک حج عمره دارد. وقتی که جابر آمد خودش را به قبر آقا اباعبدالله رساند که دست گذاشت عطیه گفت این خاک آقا اباعبدالله است، خیلی گریه کرد. آن قدر گریه کرد که از هوش رفت. به صورتش آب ریختند و به هوش آوردند. این ها گلایه های دوستانه است که عرض کرد آقاجان چرا جواب من را نمی دهی، من پیرغلام شما جابر هستم، از مدینه آمدم.«حَبیبُ لا یُجیبُ حَبیبَه» خودش جواب داد که جابر آقا اباعبدالله سر از بدنش جدا شده است و بدنش قطعه قطعه شده است، چه انتظاری داری. خلاصه روضه خواند و گریه کردند و بعد اهل بیت آمدند. جابر بعد از سلام دادن به امام  حسین و شهدای کربلا، این جملاتش خیلی مهم است که واقعاً برای ما درس است. بعد از سلام گفت: «وَالَّذي بَعَثَ مُحَمَّداً بِالحَقِّ نَبیا لَقَد شارَکنا کُم فیما دَخَلتُم فیهِ» خطاب کرد به شهدای کربلا، قسم به آن خدایی که پیغمبر را به حق مبعوث کرده است، در تمام ثواب شهدا  و اصحاب امام حسین من شریک هستم. هر مقامی که آن ها دارند خدا به من هم می دهد. عطیه می گوید من خیلی تعجب کردم. گفتم جناب جابر، بدن های این ها قطعه قطعه شده است، سرها از بدن جدا شده است.
شریعتی: شما کجا بودی.
حجت الاسلام فرحزاد: بله. این ها بچه هایشان یتیم شدند، نیزه و شمشیر به بدنشان خورده است، همسرانشان بیوه شدند. شما که این سختی ها را ندیدید. این نکته ای که می خواهم عرض کنم خیلی نکات مهمی است، جای بحث امروز من شاید همین دو نکته باشد. عزیزان دریافت کنند خیلی مقصر است. چرا جابر هیچ صدمه ای نخورده ولی برای زیارت آمده می گوید من در تمام ثواب شما شهدای کربلا شریک هستم. یعنی همه ی آن ها در نامه عمل من هم ثبت می شود. وقتی عطیه این را پرسید جناب جابر فرمود: «سَمِعتُ حَبیبي رَسولَ الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه». من خیلی خوشم می آید.
شریعتی: آدم باید جان دهد.
حجت الاسلام فرحزاد: یعنی پیغمبر عشق من است، عزیز من است، حبیب من است. چقدر خوب است انسان جملات را با ادب، با تکریم، با محبت بگوید. خیلی از اصحاب مثلاً امام می پرسید که چطوری، می گفتند «جُعِلتُ بِفَداک» جانم به قربان شما. چرا آدم قربان صدقه نرود.
شریعتی: این ادب یک عالمه می ارزد، ادبی که در آن محبت است.
حجت الاسلام فرحزاد: «سَمِعتُ حَبیبي رَسولَ الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه» یعنی جان من، روح  من، عشق من، محبت من، حبیب من، از پیغمبر خدا شنیدم، «یَقُولُ» دو نکته ی کلیدی و کاربردی  و اساسی گفت. فرمود: «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم وَ مَن أَحَبَّ عَمَلَ قَومِ أَشرِک فِي عَمَلِهِم». بیننده های عزیز روز اربعین داریم از راه دور به امام حسین سلام می کنیم و پیام پیغمبر که جابر برای ما تعیین کرده است درباره ی همنوا بودن با شهدای کربلا و یاران امام حسین می توانیم ما هم جزو شهدای کربلا باشیم. من بارها شاید این  حدیث را خواندم. امیرالمومنین وقتی به زمین کربلا رسیدند جمله ی عجیبی فرمودند. فرمودند: «مَصَارِعُ‏ عُشَّاقٍ‏ شُهَدَاءَ».  کلمه ی عشق شاید در روایات ما به ده مورد نرسد. خیلی کم است. در قرآن «اَشَّدُ حُبًّ» آمده است. کلمه محبت خیلی آمده است. شدت محبت، عشق می شود. در نهج البلاغه هست، در کافی هست، ولی در روایات ما کمتر استفاده شده است. عربی هم است. یک موردش درباره ی شهدای کربلا است. امیرالمومنین در  جنگ صفین عبورشان افتاد،  فرمود  این سرزمین محل شهادت عاشقان خداست. «عُشَّاقٍ‏ شُهَدَاءَ» این ها شهدایی هستند که عاشق خدا هستند، ذوب در خدا هستند. این جمله هم خیلی مهم است. فرمود: «لَا يَسْبِقُهُمْ‏ مَنْ كَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا يَلْحَقُهُمْ مَنْ بَعْدَهُم‏» یعنی ما نمی توانیم شهدای قبلی و بعدی را.
شریعتی: این ها دیگر نظیر ندارند.
حجت الاسلام فرحزاد: آن موقعیت و شرایط و زمان خاص، مقام فوق العاده ای است. از پیشینیان کسی به این ها نمی رسد، از آیندگان کسی به این ها ملحق نمی شود.
شریعتی: آن هایی که پیشاپیش حسین جان دادند.
حجت الاسلام فرحزاد: بله. آن وقت ما چه کار کنیم که با این ها باشیم، جزو این ها باشیم. جابر می گوید پیغمبر خدا فرمود: «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم وَ مَن أَحَبَّ عَمَلَ قَومِ أَشرِک فِي عَمَلِهِم» هر کس، هر گروهی، هر جمعی، هر دسته ای، هر فامیل و قومی،  هر کسی را که دوست دارد با آن ها محشور است. مواظب باشیم این خانه ی دل مان را به روی هر کس باز نکنیم، هر طاغوتی را دوست نداشته باشیم، هر آدم ظالم و فاسق و فاجر را به دلمان راه ندهیم.
شریعتی: یعنی این حرف به محبت های ما باید جهت دهد.
حجت الاسلام فرحزاد: خیلی مهم است. یک روایت زیبایی است. از امیرالمومنین سوال کردند که آقا چطور شما این همه مقام و «مَنسُوسُ فِي ذاتِ الله» که ذوب در خدا هستید. فرمود: «قعدتُ علي باب قلبی» در خانه ی دل نشستم، غیر خدا را راه ندادم. خدا و کسانی که دوست خدا هستند. ملاعبدالله جهرمی جمله ی قشنگی دارد. می گوید جز محبت خدا و دوستان خدا. دوستان خدا از انبیای بزرگ، امامان معصوم، مومنین، متقین، خوب ها، پاک ها، شهدا، علمای ربانی، ... . محبت خوب های عالم از سلسله بالا تا آخرین نفری که جزو دوستان خدا و اهل بیت است. جز محبت خدا و دوستان خدا، همه را باید کف دست بگذاری و فوت کنی کنار برود، از دلت بیرون کنی و الا گیر هستی. در زیارت عاشورا که انشای خدا است. همین زیارت است که انشای خداست، بقیه انشای معصومین است. بیشتر زیارت عاشورا لعن و تبری است.
شریعتی: زدودن.
حجت الاسلام فرحزاد: حتی بزرگان می گویند لعن و تبری غیر از این که جز ضروریات دین ما است می گویند از سلام و صلوات بالاتر است. اول «لا الهَ» است، بعد «إلَّا الله» است. اول باید بت ها را بیرون بریزی، از ناهنجاری ها فاصله بگیری تا به هنجار برسی.
شریعتی: شستشویی کن و آن گه به خرابات خرام.
حجت الاسلام فرحزاد: احسنت. اول باید لباس و تن تمیز باشد بعد نماز بخوانیم. اول شستشو است، باید شیاطین را از خودمان دورکنیم. اول « لا الهَ»، بعد «إلَّا الله» است. بدون آن محال است که کسی به الله برسد، نمی شود. آیت الکرسی که همه حفظ هستیم. «فَمَن یَکفُر بِالطاغُوت وَ یُؤمِن بِالله فَقَد اِستَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقي».
شریعتی: اول خانه را آماده کن.
حجت الاسلام فرحزاد: اول خانه را آماده کن، دشمن را بیرون کن. ما دشمن بیاید پایتخت را بگیرد بعد آبادانی کنیم. دست دشمن می افتد. اول باید دشمن را بیرون  کنیم. این یک چیز طبیعی و فطری است. «فَمَن یَکفُر بِالطاغُوت وَ یُؤمِن بِالله» کفر به طاغوت، ایمان به خدا، این به عروه وثقی متوسل شده است. ما چرا وقتی اسم خوب ها را می آوریم، اسم پیغمبر موکد است که بر او درود بفرستیم، اسم امام ها را علیه السلام و سلام الله علیه بگوییم، عرض ادب کنیم. چون اسم و یاد هر کس که می افتید با او ارتباط برقرار می کنید. می گویند ارتباط را محکم تر کن، نزدیک تر کن، سلام و صلوات و همین بحثی که داشتیم «جُعِلتُ فَداک»، حبیب من. اسم بدها می آید؛ اسم یزید، شمر، عمرسعد، بگو «لَعنَتُ الله». با قلبت، با زبانت، با فکرت، او را دور کن. چون یاد می کنی ارتباط برقرار می شود. اگر قطع نکنی او در وجودت می آید. صفات او، اخلاق او، هر کسی را که یاد می کنیم با او ارتباط برقرار کردیم. بعضی ها آن قدر بد هستند. بعضی ها خیلی پیش ما منفور هستند، البته به خاطر خدا. می گوید حرفش را نزن، یادش می کنم حالم بد می شود. یعنی چون ارتباط برقرار می شود، روح ما با او پیوند می خورد. فراوان عزیزان ما به کسی می خواهیم تلفن بزنیم می بینیم او به ما زنگ زد.
شریعتی: خیلی زیاد.
حجت الاسلام فرحزاد: می گوییم همین الان می خواستم به شما زنگ بزنم. چون ارواح خیلی به هم نزدیک هستند. عالم روح که پس زندگی را تجربه کردند می گویند هر کسی که یاد می کردی همان جا حاضر بود. در یک لحظه 5 نفر حاضر می شدند.
شریعتی: ما هم می گوییم دل به دل راه دارد.
حجت الاسلام فرحزاد: در  هر صورت می خواهم عرض کنم که می گوید دشمن را که یاد کردی تبری بجو، در قلبت نیاور، بگو خدا لعنتش کند، از خودت دور کن. من همین جا یک گریز مهمی بزنم. بینندگان عزیز، جوان ها، خیلی ها ممکن است روزهای غیر اربعین تعطیل نیست سرکار باشند سمت خدا را نبینند. بیایید این جمله من را امروز عملی کنیم. هر کسی که خدایی نیست، بوی خدایی نمی دهد، هنجار ندارد، ناهنجاری دارد، اخلاقش، صفاتش، برخوردش، در این جناح ها، در این گروه ها، در این کانال ها. چرا بعضی از این آدم هایی که سرتاپا گناه و معصیت هستند، سرتاپا کفر و عناد هستند، چرا باید فالوور و دنبال کننده زیاد داشته باشند؟ چرا ارتباط برقرار می کنید؟ چرا این ها را تقویت می کنید؟ چرا دنبالشان هستید؟ چرا لشکر سیاه آن ها می شود؟ شما با آن ها محشورمی شود. اگر او را دوست بداری طبق این فرمایش که این هایی که با گروه های معاند، مخالف دین، مخالف اخلاق، هنجاری می کنند.
شریعتی: «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم».
حجت الاسلام فرحزاد: «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم». اگر دوستش نداری چرا دنبال کننده اش هستی؟ چرا دنبالش می کنی؟ می گوید می خواهم ببینم. برای چه می خواهی ببینی؟ مگر جهنم دیدن دارد؟ مگر آتش و فساد و گناه و معصیت دیدن دارد؟ بیاییم ببریم. چرا باید یک سلبریتی منحرف بی دین، آدم های خوب هم هستند من با آن ها کار ندارم، روی سر ما جا دارند، آن هایی که خوب هستند، پاک هستند، اخلاق دارند. این ها باید چند میلیون دنبال کننده داشته باشند اما افرادی که متین هستند، خوب هستند، خلیق هستند، با ایمان هستند، با تقوا هستند، شاید یک دهم آن ها دنبال کننده ندارند. دنبال چه کسی می رویم، پرچم چه کسی را بلند می کنیم، کدام کانال و جناح و گروه را تقویت می کنیم. با آن ها محشور می شویم. در هر گروه که هستی، با هر کس که ارتباط داری، با قلبت، با ذهنت، با زبانت.
شریعتی: یعنی تو این گونه پیوند را برقرار کردی؛ بخواهی یا نخواهی.
حجت الاسلام فرحزاد: یعنی او دارد به شما خط می دهد، به شما خط و نشان می دهد. پیام هایی که می گذارد، کامنت هایی که می گذارد. هر چه که می گذارند؛ فیلم است، تصویر است، حرف می زند. یک آدم منحرف می نشیند لایو می گیرد ناگهان میلیون نفر دورش جمع می شوند. امام جواد فرمود هر گوینده ای را گوش نده. «مَنْ أَصْغَی إِلَی نَاطِق فَقَدْ عَبَدَهُ» یعنی اگر پای صحبت این خانم یا آقا می نشینی دل می دهی و قشنگ گوش می دهی تو داری او را پرستش می کنی. اگر از خدا می گوید، از اهل بیت می گوید، در مسیر حق است، تو داری خدا را می پرستی. اما اگر خدایی نکرده تفرقه افکنی می کند، اختلاف می اندازد، دعوت به گناه می کند. خیلی این کانال های منحرف هستند. می گویند ارتباط نامشروع بگیر، شراب خطر ندارد. چرا گوش می دهی؟ چرا می گذاری فرزندت برود؟ چرا خودت می روی؟ یک کاری کنیم که روز قیامت اگر اعمال ما را طبق گذاشتند خجالت نکشیم، سرمان پایین نیاید. با این شخصیت دنبال یک آدم جلف و بی شخصیت چرا می روی؟ چرا کانال هایش را، پست اش را، پیج اش را، رویت می کنی؟ یک مقدار ببریم. اگر می گوییم یاحسین، از غیر یاحسین باید ببُریم.  یک نفر آمد به حضرت امیر گفت آقا من شما را خیلی دوست دارم. فلانی، اسم دشمن حضرت امیر را گفت. مثلاً من بگویم یااباعبدالله من خیلی تو را دوست دارم، عاشقت هستم، برایت جان می دهم؛ اما شمر را هم دوست دارم. محال است.
شریعتی: اصلاً با هم جمع نمی شود.
حجت الاسلام فرحزاد: حضرت فرمودند تو الان احورهستی، یعنی لوچی، دوبینی. یا برو آن سمت کور شو، یا بیا این سمت بینا شو.
شریعتی: تکلیفت را روشن کن.
حجت الاسلام فرحزاد: چون دوبین و احور از کور هم بدتر است. آدم بینا است که می بینند، کور باشد با عصا می بیند، یا یک کسی دستش را می گیرد. اما دو بین یک جوب را دو جوب می بیند. می آید وسط جوب می افتد. خیلی بد است. یک آقایی می گفت ما مثلاً ترکیه می رویم یا حجاب اسلامی قشنگ دارند یا بی حجاب هستند. در ایران می آییم قاطی است. مثلاً آرایش کرده است، انواع و اقسام، همه بدنش بیرون است یا لباس تنگ دارد. این اصلاً حجاب دارد یا ندارد. رفتارمان، عمل مان، کردارمان، نماد کارهایمان، بوی امام حسین داشته باشد، بوی حضرت زینب داشته باشد. فرمود زینت ما باشید، عار و ننگ ما نباشد. «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم». این خیلی جمله ی بلندی است. پرچم چه کسی را بلند می کنیم، زیر چتر چه کسی هستیم، کدام گروه، کدام جناح. غیر از خدا و چهارده معصوم، همه بیخود هستند و آن هایی که طرفدار آن ها هستند. غیر از خدا و اولیای خدا، از رده ی بالا تا پایین، باید از این ها فاصله بگیریم. مرزبندی داشته باشیم. این طور نباشد که من بگویم آن جبهه دشمن را هم قبول دارم. قابل جمع نیست مگر این که کسی نمی شناسد. من نمی دانستم این شمر است، این قاتل است؛ در این صورت ممکن است. ولی شما که می دانی این دشمن است، این سرتاپا آلودگی است، بچه هایت را دارد آلوده می کند، چرا تقویت می کنیم، اسمش را می آوریم، چرا کمکشان می کنیم. «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم». این روایت های این طوری را من خیلی خوشم می آید. یک اعرابی بود. اعرابی یعنی بادیه نشین، آدم هایی که صاف و ساده هستند، اصلاً فطرت محض هستند. ایمان آورده بود، نام پیغمبر را شنیده بود اسلام آورده بود. در عمرشان یک بار می توانستند بیایند با پیغبر تماس بگیرند و برمی گشتند. محضر پیغمبر خدا آمد، به پیغمبر عرض کرد که: «مَتی السّاعَة» قیامت چه زمانی است. همه حرف ها در قیامت است، همه جمع می شوند و حساب و کتاب است، پایان کار قیامت است. پاسخ سوال این اعرابی شاید چند ثانیه یا یک دقیقه وقت می برد. حضرت دیدند موقع نماز است. فرمودند موقع نماز است و پاسخ ندادند. مشغول نماز شدند. بعد از نماز فرمودند آن اعرابی کجاست که از قیامت پرسید. او آمد و گفت قیامت چه زمانی است. حضرت فرمودند که وقت قیامت قطعی است، می آید، در آینده هست. ولی مهم این است که ما «عَدَّت لِساعَة» یعنی آن چیزی که باید دغدغه شما باشد باید این باشد که برای قیامت چه چیزی آماده کردید. حساب کتاب حق است ولی شما چه چیزی برای قیامت دارید. این مهم است. این خیلی آدم فطری و خالصی بود. یک فکری کرد. گفت: «ما عَدَّتُ عَلی کَثیرَه صَلاةِ» نماز می خوانم، روزه می گیرم، ولی دلم به این ها خوش نیست. نه این که نکنم، عمل دارم.
شریعتی: مرا راضی نمی کند.
حجت الاسلام فرحزاد: ولی  آن چیزی که دلم را یک مقدار آرامش می دهد من شما را دوست دارم، عشق شما، محبت شما. حضرت به ایشان بشارت دادند خیلی خوشحال شدم. فرمودند به تو بشارت دهم چون من را دوست داری با من محشور می شوی، و اگر کسی سنگی را هم دوست داشته باشد با آن سنگ محشور می شود. انس بن مالک که راوی حدیث است می گوید مسلمانان هیچ روزی مثل آن روز خوشحال نشدند. یعنی اگر به قلبمان مراجعه می کنیم، به قول یک بزرگی فرمود بعضی ها قلبشان حرم خداست، بعضی ها قلبشان  کاروانسرا است، هر چه که بخواهی و نخواهی آن جا هست. قلب حرم خداست، بیاییم کمی پاکسازی کنیم. امام حسین آمده دیگر آن هایی که افکار ضد امام حسین دارند دور بریزیم.  جمله ی اول: «مَن أَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم»، جمله ی دوم: «وَ مَن أَحَبَّ عَمَلَ قَومِ أَشرِک فِي عَمَلِهِم». یعنی ما کربلا نبودیم ولی امام هشتم فرمود اگر می خواهی ثواب شهدای کربلا در پرونده عملت قطعی ثبت شود «وَ قُل مَطاعَ ذَکَرتَهُم یالَیتَنی کُنتُ مَعَکُم وَ اَفوزَ فَوزً عَظیماً». آقای شریعتی عزیز، شرکت بین المللی است. هر کجای عالم گناهی، معصیتی، خلافی، جنایتی، ظلمی، اتفاق افتاد دستت را کنار بکش. بگو خدایا من نیستم. شما در آن گناه نیستی، برایت نمی نویسند. هر کجای عالم ثوابی، خیری، خدمت رسانی، مسجدی، خیریه ای، حسینیه ای، کمک به فقرا، بود بگو من هستم، ای کاش انجام می دادم. ثواب آن بلا شک در  نامه عمل شما ثبت می شود. ان شاءالله این دو پیام مهم که جابر روز اربعین از پیغمبر خدا برای ما فرستاده است بیاییم از بیگانگان قلباً بِبُریم، عملاً، رفتاراً، لساناً؛ مگر موردی که با زبانمان بخواهیم دستگیری کنیم که آن استثنا است. اگر هم دوست می داریم به خاطر این است که می خواهیم دستش را بگیریم، آن عیب ندارد. و  الا دوستی با بیگانگان و اجانب ما را به منجلاب آتش ها می برد. هر کسی را که دوست داری با او محشورمی شوی، عمل هر کس را هم که تایید می کنی در پرونده عملت نوشته می شود.
شریعتی: خوش به حال آن هایی که دلشان سرشار از محبت حقیقی امام است. من امروز داشتم فکر می کردم این اربعین هایی که می آید و می رود، دل های ما بالاخره کربلا است؛ بخواهیم یا نخواهیم. احساس می کنم اربعین و رفتن یه سمت امام و کربلا، چه با پا، چه با پای دل، رسیدن به اصل خود ماست.
حجت الاسلام فرحزاد: همین طور است، به معرفت نفس برمی گردد. ما که یاحسین می گوییم، یا امام زمان می گوییم، سلام می دهیم. مثلاً می گوییم: «اللَّهُمَّ کُن» خدایا امام زمان را حفظ کن. امام زمان در حفظ خداست، امام حسین در عرش اعلی همنشین خداست. آن حسین درون ما، امام حسین درون ما.
شریعتی: چون او حقیقت مطلق ماست.
حجت الاسلام فرحزاد: حقیقت او در قلب ما هست. ما داریم او را احیا می کنیم. یعنی همه وجودمان ربط کامل به آن اصل پیدا می کند.
شریعتی: و  این یک امر فطری است. یعنی اگر دلمان به سمت کربلا می رود، گفت:
هر کسی کو ماند از اصل خویش    
باز جوید روزگار وصل خویش

خلاصه این دغدغه، این آه ها و حسرت ها ان شاءالله ما را به سیدالشهدا وصل کنند و ان شاءالله این محبت های ماجور و راهگشا باشد. خیلی از شما ممنون و متشکرم. صفحه ی 306 را امروز با هم تلاوت می کنیم. ثواب تلاوت این آیات را هدیه کنیم به کوه صبر و استقامت، حضرت زینب کبری سلام الله علیها که 40 منزل با تمام رنج ها و غصه ها راه زیارت را در طول تاریخ برای همه ی ما باز کردند. آیات نورانی سوره مبارکه حضرت مریم را بشنویم. برمی گردیم همراه شما و در کنار شما.

صفحه306 قرآن کریم
شریعتی: «اللهُمَّ صَلَّ عَلَی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم». تصاویر را از کربلای معلی دیدید. ان شاءالله زیارت سیدالشهدا در دنیا و شفاعتشان در آخرت نصیب تک تک مان بشود. من باز هم تشکر می کنم از دوستان خوب رادیو معارف. می دانید که تکرار برنامه سمت خدا و پخش رادیویی اش را دوستان خوب ما در رادیو معارف هر شب دارند، ساعت 23. شبکه ی محترم افق هم 8 صبح تکرار برنامه را پخش می کند. نکته هایی هم که در برنامه مطرح می شود، مثل احادیث، مثل نکات نابی که مثل امروز از حاج آقای فرحزاد شنیدیم را دوستان و عزیزانمان می توانند در کانال ما در سروش و ایتا دنبال کنند، یا به سایت ما مراجعه کنند فایل های صوتی و متنی آن جا هست. به دوستانتان هم ان شاءالله معرفی کنید. وقت در اختیار شما است و نکته های پایانی را می شنویم.
حجت الاسلام فرحزاد: بنده هم واقعاً تشکر می کنم هم شبکه افق که مدت ها است تکرار برنامه را 8 صبح می گذارند، رادیو معارف هم که از اول مهر شروع کردند. صمیمانه تشکر می کنیم. ان شاءالله خدا توفیقاتشان را زیاد کند. یکی از بهترین کارها هدیه صلوات برای امام حسین علیه السلام است. ما جا ماندیم.  2 هزارتا، 3 هزارتا، چند هزارتا، هدیه کنیم به روح آقا اباعبدالله و شهدای کربلا. پیغمبر ما فرمود برای فرزندم امام حسین یک حرارت، یک شور و عشقی خدا در دل مومنین قرار داده است که هیچ وقت سرد نمی شود، خنک نمی شود. و یک نکته ای هم که من از همه عزیزان خواهش دارم تا آخر صفر هم باز ایام عزاداری ها است. بنده از خودم بپرسم، آقای شریعتی عزیز از خودش بپرسد، برای امام حسین چه کار کردیم. مالی، جانی، قدمی، کار خیری، کار فرهنگی، سهم ما چیست. یعنی واقعاً یک قافله می رود ما بی تفاوت نباشیم یا فقط مهمان نباشیم. این دوست عزیزمان که امروز هم چهلم است، آقای حجازی، حرف جالبی می زد. خدا رحمتش کند هر سال جمعی از فامیل و رفقا را می برد. می گفت در مسیری که می رفتیم قبل از کربلا، در همین مسیر نجف و کربلا، دیگر موکب ها پر شد. مخصوصاً روزهای آخر غروب و اول شب پر است و دیگر جا نیست. گفتیم از جاده فاصله بگیریم. کنارتر آمدیم. یک عربی از این عراقی ها آمد و با اصرار ما را برد و بسیار زندگی فقیرانه داشت ولی سر تا پا عشق، سر تا پا شور. یک اتاقی  برای خانم ها داشت که خانمش بود، یک اتاقی هم مخروبه بود به ما آقایان داد. آن قدر اتاق متروکه بود که ما خودمان جارو زدیم و تمیز کردیم ولی دور ما مثل پروانه می چرخید. خلاصه یک غذای مختصری برای ما درست کرد، یک گلیم از همسایه هایش قرض کرد، پتو قرض کرد. خیلی عشق و محبت فوق العاده به ما داشت. شب از ما پذیرایی کرد و خوابیدیم. صبح آمدیم صبحانه برای ما آماده کرد و خوردیم. ما گفتیم زندگی این  خیلی فقیرانه است. خوب است یک هدیه ای بدهیم. از همه ی رفقا دینار عراقی جمع کردیم، تقریباً 250 هزار دینار عراقی تهیه کردیم. نمی گرفت. گفت نه، من به خاطر امام حسین و خدا از شما پذیرایی کردم. یک کسی عربی را خوب بلد بود. به او گفتیم به او بگو این ها به خاطر پذیرایی ات نیست، این هدیه است. ما عشق مان است، دوست داریم. این ها صرفاً هدیه است. خیلی عجیب است. می گفت وقتی به او حالی کردیم که هدیه است خیلی منقلب شد. می دانید چه گفت؟ گفت من چندین سال است با خانواده ام کربلا برای زیارت از بی پولی نتوانستیم برویم. نزدیک کربلا هستیم ولی نتوانستیم برویم. خدا خیرتان دهد. یک زائر به یک میزبان کمک کرده است، امام حسین او را طلبیده است. گفت من با بچه هایم کرایه می کنم. نزدیک کربلا زندگی می کند، از بی پولی نمی تواند کربلا برود، ولی عشق و مال و جانش را فدای زوار امام حسین می کند. ما برای حسین چه کار کردیم. «المُتَواذِلُون فِی مَوَدَّتِنا» فرمود  شیعیان ما در راه محبت ما بذل و بخشش می کنند. خدا را قسم می دهیم به حق آقا اباعبدالله علیه السلام، به همه ی ما توفیق حسینی زیستن، حسینی رفتار کردن، عنایت بفرما. قلب امام زمان از ما راضی، فرجش را نزدیک، ما را جزو بهترین یاران امام زمان قرار بده. خدایا به حق امام حسین همه ی مریض ها، مریض های کرونایی، شفای عاجل عنایت بفرما. رفع هم و غم و گرفتاری از همه ی گرفتارها بفرما. به زودی زیارت عتبات با معرفت نصیب همه ی آرزومندان بگردان. اموات، درگذشتگان، امام، شهدا، حقداران، مخصوصاً مرحوم آیت الله حسن زاده آملی، مهمان سرسفره اهل بیت قرار بده. به برکت سلام به آقا اباعبدالله و اصحاب اباعبدالله.
شریعتی: خیلی از شما ممنون و متشکرم حاج آقای فرحزاد. خیلی سپاسگزارم از لطف و همراهی و همدلی عزیزانم، مخاطبان جان، اهالی خوب سمت خدا. ان شاءالله زیارت سیدالشهدا نصیب تک تک مان شود و ان شاءالله زائر قبر مطهر حضرت باشیم. سال آینده و سال های آینده زیارت اربعین را آن جا تجربه کنیم.
دل من جابر عبدالله انصاری شد    
که سلامی برساند به تو با تنگ دلی

«السَّلامُ عَلَیکَ یااباعَبدِالله».