برنامه سمت خدا

حجت الاسلام والمسلمين ماندگاري

-زندگي و بندگي در کلمات امام حسين

90-09-22
نه چون اهل خطا بوديم رسوا ساختي ما را که از اول براي خاک دنيا ساختي ما را، ملائک با نگاه ياس بر ما سجده مي کردند ملائک راست مي گفتند اما ساختي ما را، که باور مي کند با اينکه از آغاز مي ديدي منکر مي شويم آخر خودت را ساختي ما را، به ظاهر ماهياني ناگزير از تنگ تقدير تو خود بازيچه ي اهل تماشا ساختي ما را، بجاي شکر گاهي صخره ها در گريه مي گويند: چرا سيلي خور امواج دريا ساختي ما را، دل آزردگانت را به دام آتش افکندي به خاکستر نشاندي سوختي تا ساختي ما را.
سوال – در مورد زندگي و بندگي در کلمات امام حسين (ع) توضيحاتي بفرماييد
پاسخ – محورهاي زيادي در کلام حضرت هست. صبر و استقامت از واجبات است. صبر از طرفي بستر را براي لطف خدا ايجاد مي کند و آن صبر بندگي است. بعضي از مشکلات دست ساز خودمان است و ربطي به مسير بندگي ما نداشته است. يکسري از مشکلات به اقتضاي طاعت و واجبات است، به اقتضاي تکليف، جهاد و در مسير بندگي است. اين صبر و استقامت چيز ديگري است. صبر اهل بيت از اين نوع است. اگر من به حمام بروم و به محل سردي بروم، سرما مي خورم. صبر بر اين بيماري زيباست ولي اين صبر پاداش صبر حضرت زينب را ندارد.
اوج ايام عزاداري محرم گذشته است و مردم به روال عادي زندگي شان برگشته اند. اگر قرار باشد که پيوند ما فقط با مصائب امام حسين (ع) باشد، مصائب در زمان، مکان و شرايط خاص است، کربلا، حرم، عاشورا، تاسوعا و هيئت. وقتي ما از اينها بيرون آمديم معلوم نيست که ارتباط ما با امام حسين (ع) حفظ بشود. اينقدر زندگي پيچ دارد و شيطان هم آنرا زيبنده کرده است که ممکن است در مورد امام حسين (ع) همه چيز يادمان برود. پس ما با کساني که فقط با مصائب امام ارتباط برقرار مي کنند، هشدار مي دهيم که ممکن است ارتباط شان با دين و امام حسين (ع) قطع و وصل بشود. حالا اگر ما با فرهنگ حسيني مرتبط شديم، فرهنگ حسيني در تمام شئون زندگي ما بوجود مي آيد زيرا شعار ما اين است که مي خواهيم زندگي را به بندگي تبديل کنيم. در اين صورت فرهنگ حسيني در خوراک، پوشاک، عروسي، عزا، معاملات، تعاملات سياسي، ميهماني و.. .هست. مصائب حسيني در همه شرايط حضور ندارد اما فرهنگ حسيني در همه جا حضور دارد. امام هادي (ع) در زيارت جامعه مي فرمايد: من مي خواهم شما را رهبر خودم قرار بدهم تا امام من باشيد. مي خواهم با فرهنگ شما زندگي کنم. فرهنگ است که من و شما را در معيت با امام حسين (ع) قرار مي دهد. اللهم جعل محياي محياي محمد و آل محمد درست مي کند. اگر ما فرهنگ حسين را نداشته باشيم معلوم نيست که در زندگي و مرگ مان با حسين باشيم. در آيه 21 سوره اسراء داريم که روز قيامت اگر بخواهيم با تيم امام وارد بشويم و امام حسين (ع) امام من باشد بايد فرهنگ ما حسيني بوده باشد. ما تعبير حلال و حرام گوشت داريم. ما نمي توانيم گوشت حيوانات حرام گوشت را بخوريم. حيوان حلال گوشت هم بايد ذبح شرعي بشود تا ما بتوانيم آنرا بخوريم. خدا انسانها را حلال خلق کرده است و قواعدي را هم در اين عالم گذاشته است. خدا گفته که اگر اين قواعد را رعايت بکني در روز قيامت به من انسان تحويل مي دهي ولي اگر قواعد را رعايت نکني در همين دنيا هم از انسانيت خارج مي شوي. شما وقتي دست به آهن مي زنيد دستتان در آهن فرو نمي رود اما آهن پوسيده شده در دست پودر مي شود و کسي باور نمي کند اين پودر زماني آهني بوده که با پُتک بر سر آن مي زدند. قانون اين است که رطوبت نبايد به فلزات بخورد و اِلا ماهيت خودش را از دست مي دهد. به تعبير ديني رطوبت با فلزات نامحرم هستند. در روز عاشورا وقتي همه شهيد شدند امام حسين (ع) به خيمه حضرت زينب آمد. حضرت زينب (س) پرسيد که کار شما با اين قوم به کجا رسيد. امام فرمود: اينها ديگر انسان نيستند و شکم هايشان از حرام پرشده است. اينها از حيوان هم پست تر شده اند. اينها مثل آهن پوسيده اي هستند که هيچکس باور ندارد که آنها روزي انسان بوده اند. خدا انسان را خلق کرده است و به ما تحويل داده است و در روز قيامت ما بايد انسان تحويل بدهيم. بعضي ها در محشر تبديل به حيوان مي شوند. به تعبير قرآن تبديل به ميمون مي شوند. اين کار را خودم با خودم کرده ام. ما انسان و حلال خلق شده ايم اگر ما ضوابط اباعبدالله را رعايت نکنيم تبديل به حرام گوشت مي شويم. به تعبير قرآن از حيوان هم پست تر مي شوند. سوره ي بقره آيه 71 مي فرمايد: از سنگ هم پست تر مي شوند. در سپاه عمر سعد کساني بودند که پيامبر، علي، خديجه، حمزه، جعفر طيار، سبلان، ابوذر، حسن و حسين را ديده اند ولي هيچ تغييري در آنها ايجاد نشده بود. پس معلوم مي شود که آنها خيلي حرام گوشت بوده اند. اگر ما در ظرف آلوده شير تميز بريزيم، شير هم آلوده مي شود. جواناني که براي امام حسين (ع) اشک مي ريزند اگر حواسشان نباشد و با شعار غلط اينکه عزاداري تمام شد، به سراغ زندگي مان برويم همراه بشوند، از مسير بندگي خارج مي شوند. اينکه مي گويند: عزاداري کردن به جاي خود و ماهواره نگاه کردن، موسيقي گوش دادن و بدحجابي و ربا به جاي خود، غلط است. ممکن است بلايي که بر سر دشمنان امام آمد برسر ما هم بيايد و بطون ما هم ازحرام پر بشود. آهني که سالي يک بار عمود خيمه ي امام حسين (ع ) مي شود اگر در کنار رطوبت قرار بگيرد پوسيده خواهد شد. يعني تو خودبخود از کار مي افتي و امام حسين (ع) تو را جدا مي کند. کساني که امام به آنها کمک کرد که از صحنه ي عاشورا بروند کساني بودند که لقمه ي شبهه ناک خورده بودند. امام فرمود: آنهايي که بدهکار هستند و حق الناس به گردن آنها است و احتمالا وجودشان با لقمه ي شبه ناک شکل گرفته است بروند و افراد خالص بمانند. بياييم قرار بگذاريم چيزهايي که مي تواند ما را از امام حسين (ع) جدا کند کنار بگذاريم. نسبت به حرام در زندگي ما بي خيال نشويم. پير مردياز بازار عطر فروش ها عبور مي کرد، ناگهان حالش بهم خورد. همه دور او جمع شدند. فردي که او را مي شناخت مقداري مواد بدبو نزديک بيني او آورد و گفت که مشام او با اين بو آشناست، با بوي عطر آشنا نيست. آنقدر شامه مان را با بوي گناه عادت ندهيم که روز عاشورا با عطر مجلس امام حسين (ع) حالمان بهم بخورد. احتمال اين کار وجود دارد. گوش، چشم، بيني و حس لامسه من هم دارد مي خورد و جزو وجود من است. من دارم با تمام حواسم ارتزاق مي کنم. آيه 51 سوره ي مومنون مي فرمايد: به پيامبران و مردم مي گويد پاک بخوريد وعمل صالح انجام بدهيد. پس اگر حلال نخوريد، نمي توانيد عمل صالح انجام بدهيد. اگر در مجلس امام حسين (ع) پاک شده ايد دوباره خودتان را آلوده نکنيد. پس اگر من حلال خور نباشم از عمل صالح خبري نيست. بعضي ها مي گويند که شما به ماهواره و معامله ما کار نداشته باشيد ما نمازمان را اول وقت مي خوانيم. اگر شما حرام بخوريد و نماز بخوانيد ممکن است که نمازتان مثل نماز عمر سعد باشد. يعني نمازي باشد که خاصيت نداشته باشد. اين نماز در پشت سر امام حسين (ع) نيست بلکه در مقابل امام حسين (ع) است. ما قرآن و الله اکبر مقابل امام حسين (ع) را هم ديده ايم. يکي از چيزهايي که باعث مي شود حرام در وجود من برود ظلم است. اگر صاحب کار براي امام حسين (ع) سفره مي اندازند نبايد در کنار اينکار به کارگرش ظلم کند و حقش را ضايع کند. اگر شما ظلم نکردي و اين کار را براي امام حسين کردي (ع)، اين کار شما اثر دارد. اين ظلم انفاق شما را فاسد مي کند. گناه منشا حرام است. آيه 267 سوره بقره مي فرمايد: انفاق کنيد از چيزهاي پاکي که اختيار شما گذاشته ايم. نکند مال آلوده انفاق کنيد. زيرا روز قيامت چيزي دست شما را نمي گيرد. کساني که خمس و زکات نمي دهند و مجراي کسب شان حرام يا شبهه ناک است. اگر قرار است که زندگي ما تبديل به بندگي باشد، بايد ارتباط ما با فرهنگ حسيني باشد نه فقط با مصائب حسيني. يکي از اصول فرهنگ حسيني حلال خوري است. مجراي حلال خوري فقط دهان نيست بلکه چشم، گوش، زبان، شکم، شهوت، ارتباط و تعاملات هم هست. اگر من اينها را رعايت نکردم يعني من دارم وجودم را با حرام عجين مي کنم. مال حرام را اگر خيرات امام حسين (ع) هم بکنيد به درد شما نمي خورد. شما بايد مال تان را حلال کنيد. بعضي از فيلم هاي ماهواره خوب است ولي شما مواظب گناه ماهواره باشيد. گناه يعني فساد. ما نمي توانيم بگوييم که در قيامت من به اندازه ي گناهانم به جهنم مي ورم و به اندازه ي خوبي هايم به بهشت مي روم زيرا اين گناهان مثل رطوبت است و خوبي هاي من را خراب مي کند. و در قيامت چيزي دست من را نمي گيرد. مصداق بارز حرام لقمه است ولي ما بايد مراقب همه ي ورودي ها مثل چشم، گوش و.. . باشيم. نماز سپاه عمر سعد نتوانست جلوي منکر آنها را بگيرد زيرا نماز آنها فاسد شده بود.
سوال – سوره يس آيات 41 تا 54 را توضيح بفرماييد.
پاسخ – آيه 54 مي فرمايد: خدا در روز قيامت به کسي ظلم نمي کند. من نتيجه ي عمل خودتان را مي گذارم. حيف است که ما اعمال هاي به اين زيبايي مثل روضه رفتن، نماز خواندن، اشک ريختن ها و.. . را با بي توجهي بعد از عاشورا خراب کنيم. بالاترين خدمت معنوي به دوستان امام رضا (ع) اين است که همه دست به دست هم بدهند و بسترهاي گناه را از سر راه همديگر بردارند. پدر و مادري که مي خواهند آزاد منش باشند و ماهواره به خانه شان مي آورند، سعي کنند بسترگناه را کم کنند زيرا امکان گناه با ماهواره بيشتر است. کساني که به پوشش خودشان کمتر توجه مي کنند براي اينکه اعمال خودشان و ديگران را خراب نکنند کمي عفت و حياي خودشان را بيشتر کنند. کاسب براي لقمه ي اي نان بيشتر حبيب الله بودن خودش را خراب نکند. امروزه بستر گناه ارزان شده است. اگر ما بسترهاي گناه را کور کنيم در روز قيامت يک چپزي دست مان است و اعمال خوب مان را از دست نخواهيم داشت.
سوال – شما مي فرماييد که براي بندگي بايد بها داد. من بخاطر دوري از گناه مورد تمسخر اطرافيانم هستم. مشکل من اين است که من قبل از ازدواج اين قدر متدين نبوده ام. نماز و روزه ام بجا بود و تا حدي حجاب را رعايت مي کردم. امام شوهرم و خانواده شان از نظر ايمان از من ضعيف تر بودند. الان نمازم را اول وقت مي خوانم و حجابم بهتر شده است و خودم را بيشتر از گناه دور مي کنم. مشکل من از وقتي شروع شد که شوهر من اين شخصيت جديد من را نمي خواست. در اين سالها خيلي از عشق خدا براي او صحبت کرده ام. کمي روي ايشان اثر مي کند ولي باز دوباره آنها را فراموش مي کند. مشکل من اين است که ايشان اعتقادات و مقدسات من را مسخره مي کند. اوايل من بخاطر اين کارها جر و بحث مي کردم و دعوا راه مي افتاد. الان چند ماه است که خاموش هستم ولي خدا مي داند که من چه بهاي سنگيني را دارم مي پردازم. اگر ببيند که تلويزيون برنامه عزاداري دارد يا سخنراني يکي از روحانيون در حال پخش است عصباني و بد دهان مي شود. من هر چقدر که به او محبت مي کنم نمي توانم او را آرام کنم. ماه محرم و صفر که مي رسد شوهرم من راخيلي اذيت مي کند. شوهر من نمي تواند مسائل سياسي و اقتصادي را از دين و مذهب تفکيک کند.A  او فکر مي کند که همه روحانيون انسانهاي بدي هستند و او مي تواند به آنها توهين کند. روزعاشورا خانواده ي شوهرم من را مسخره مي کنند که من عزادار هستم. شايد من در ازدواجم اشتباه کرده ام اما شوهر من در ابتدا اين طوري نبود. سرانجام من چه خواهد شد ؟ من همسرم را دوست دارم و نمي خواهم از او جدا بشوم. راهنمايي بفرماييد.
پاسخ – تاريخ موحدان پر از اين نمونه ها است. مثل آسيه همسر فرعون که چقدر زيبا صبر کرد و شرايط ايشان از آسيه سخت تر نيست. آسيه تحمل کرد و وظايفش را انجام داد. ايشان تا جايي که مي توانند براي همسر و خانواده ي ايشان دعا بکنند، آيت الکرسي و چهار قل بخوانند، قطعا اينها اثر دارد. از کانال محبت، تلاش خود را متوقف نکنند. اگر افرادي آنها را مسخره مي کنند به تعبير قرآن ملائک ايشان را تشويق مي کنند. پس براي آنها دعا و استغفار داشته باشند و تلاش خودشان را کم نکنند. ايشان بايد از وجودشان يک مسلمان کامل بروز بدهند. کاري که پيامبر در مواجه با تمسخر مردم مي کرد و آنها را به زانو در آورد. اگر ايشان در محبت کردن، ادب، هديه دادن و استغفار کوتاهي نکند روزي آنها را تسليم دين و خدا مي کند. پس ايشان بايد تلاش، استقامت و توکل داشته باشند. جواني که بستر دين و ديانت در خانواده شان هست ولي باز به سمت دين و حيا نمي روند، چطور مي خواهند جواب خدا را بدهد. آنها مي توانند خودشان را با اين خانم مقايسه بکنند.
خدايا به آبروي محمد وآل محمد و به آبروي همه ي اخلاص هايي که در عزاداري امام حسين (ع) خرج شده است به ما توفيق حفظ انسانيت با آلوده نشدن و حرام نکردن خودمان را عنايت بفرما.