91/8/30
اين اشک ها بپاي شما آتشم زدند شکر خدا براي شما آتشم زدند، من جبرئيل سوخته بالم نگاه کن معراج چشمهاي شما آتشم زدند، سرتا به پا خليل گلستان نشين شدم هرجا که درعزاي شما آتشم زدند،از آن طرف مدينه و هيزم از اين طرف با داغ کربلاي شما آتشم زدند،بردند روي نيزه دلم را و بعد از آن يک عمر در هواي شما آتشم زدند،گفتم کجاست خانه ي خورشيد شعله ور گفتند بورياي شما آتشم زدند.
سوال – مجالس روضه بايد چگونه باشد تا ما بتوانيم بهره بيشتري از آن ببريم؟
پاسخ – امام حسين(ع) هم امام،هم پدر امام و هم پسر امام بود. امام حسين(ع) هم جان، هم مال و هم نسل خودش را در راه خدا داد. در قرآن مواردي را ذکرمي کند که عده اي در راه خدا تبعيد شدند، کشته و اسير شدند، حرف زشت شنيدند و...، امام حسين(ع) همه ي اين رنج ها را با هم تحمل کرد. درتاريخ ميهماني نيست کسي که دوازده هزار نامه ي دعوت براي او بيايد و بين دوتا نهر آب، تشنه کشته شود. اينها منحصر به فرد است. ما تا جد سوم خودمان را بيشتر به ياد نداريم ولي امام حسين(ع) براي چهارده قرن قبل است ولي ما آنرا به ياد داريم و براي آن مراسم مي گيريم.زيرا امام براي ما الگواست.امام حسين(ع) يعني مقاومت.بعضي از آيات قرآن روضه است. در قرآن داريم: چه انبيائي بوده اند، چه ياران باوفايي داشته اند که در جبهه ها شهيد شده اند. در جاي ديگر مي فرمايد: چرا در زمان جاهليت دختران را زنده به گور مي کردند و کشته مي شدند. در جاي ديگر مي فرمايد: مرگ بر اصحاب دره که مومنان را سوزاندند و لب دره تماشا کردند، آنهاچه گناهي کرده بودند مگر اينکه ايمان داشتند؟ اينها روضه است.در قرآن خود خدا، روضه خوان است.خدا براي دختر بت پرست روضه خوانده است زيرا مظلوم است.روضه هاي ما ريشه فطري، تاريخي، اجتماعي و قرآني دارد.
روضه خواني پيام دارد. مثلا امام حسين( ع) در هنگام جنگ نماز را رها نکرد و از همه چيز خودش گذشت، آيا ما هم اين طور هستيم ؟ درتربيت الگوحرف اول را مي زند و روضه ي امام حسين(ع)براي ما الگو است.در قرآن داريم که صادقين الگوهستند.البته هر روضه اي وعزاداري، الگو نيست.
قرآن مي فرمايد که هر کاري بايد دوام داشته باشد.پس در روضه هم بايد کار تداوم داشته باشد. اگر ما فقط در روز عاشورا پاي روضه بنشينيم کافي نيست و بايد با يک اسلام شناس رابطه داشته باشيم.ديگر اينکه در جلسات بايد حرف تازه شنيده شود. روضه بايد کلاس درس باشد.ما در عاشورا سرمايه ي مهمي داريم. در روز عاشورا چندين ميليون مي گويند: يا حسين.عاشورا يک کد (يا حسين)است. با يک يا حسين مي توان يک راهپيمايي چندين ميليوني راه انداخت.اشک امام غوغا مي کند. امام حسين(ع) وقتي دعا مي خواند و اشک مي ريخت به پهناي صورتش اشک مي ريخت مثل مشک آب. امام حسين(ع) مي فرمايد: خدايا خوبي هاي من بدي است، حرف هاي حقيقت من ادعا است. بعضي ها از عزاداري هاي ما خلاف است.کاري که باعث درست شدن مشکل براي مردم مي شود خلاف است. مثلا براي کشتن گوسفند بايد دقت کنند که آن را در جاي بهداشتي بکشند و در کوچه و خيابان نکشند. رئيس هيئت بايد براي نماز هم وقت بگذارد. و در ظهر عاشورا نماز بخوانند. مداحان در ظهر عاشورا اذان بگويند. بايد از اين اجتماعات بهره برداري کنيم.طلبه ها با هيئت ها راه بيفتند وعزاداري کنند.A حضور روحانيون درهيئت ها مهم است.اشک ريختن در بخشيدن گناهان اثر دارد. اشک ها در آمرزش اثر دارد. ائمه ي ما براي امام حسين (ع) گريه مي کردند.مرحوم کوثري براي امام به تنهايي روضه مي خواندند و امام گريه مي کرد. در زمان شاه هيئتي بود که در قم اشعار خوبي مي خواند: در نامه ي من جنگ با فساد است،آزادي گفتار وعدل و داد است. در زير بار ظلم و ننگ و ذلت،اين زندگي توام بود با خجلت. فقط خوردن خاک کربلا اشکالي ندارد.دعا در قبه امام حسين(ع) مستجاب است.در حرم امام حسين(ع) مي توان نماز چهار رکعتي خواند. امام زمين کربلا را خريد تا روي زمين غصبي خونش ريخته نشود. نبايد عزاداري هاي ما باعث سد معبربشود، همچنين نبايد صداي بلند گوها بلند باشد. بايد در عزاداري،نظم رعايت شود. قمه زدن مستحب است و آن هم فقط براي روزعاشورا مستحب است و اين کار بايد براي چند لحظه انجام بشود.امام خميني فرمود که صلاح نيست که قمه زده شود. تلويزيون هاي اروپايي دوازده بار قمه زدن شيعه را نشان دادند و آنها را مسخره کردند. امام صادق(ع) در عزاداري فقط گريه مي کرد. آيا شما از ائمه بالاتر هستيد که مي خواهيد قمه بزنيد ؟بعضي ها سوالات انحرافي از مراجع مي کنند و از جواب آن بنفع خودشان سوء استفاده مي کنند. گاهي اوقات ما از پيامبر جلو مي افتيم.در دعا کردن بايد همه را در نظر گرفت.در دعاي عيدفطر مي گوييم: هرچه در طول تاريخ مخصلين و صالحين عالم خواسته اند را به ما عطا بفرما.دعا بايد عمومي باشد.
بعضي ها اصرار دارند که اسم شان در هيئت ها باشد. در وقف ها، اسم تان را ننويسيد. اگر کسي نيتش خدا نباشد خدا اسمش را پاک مي کند. حُر در روز عاشورا از امام معذرت کرد و امام او را بخشيد، آيا شما هم ديگران را مي بخشيد ؟
سوال – صفحه 152 قرآن کريم را توضيح بفرماييد.
پاسخ – رمز سقوط شيطان اين بود که مي گفت من بهتر هستم. فرشته ها به خدا گفتند که ما تو را تسبيح مي کنيم و نيازي به خلق انسان نيست.خدا شيطان را از بهشت بيرون کرد و به فرشته ها گفت که ظرفيت انسان بيشتر است و آنها هم قبول کردند. ما بايد مواظب باشيم که من نگوييم.
سوال – چکار کنيم که اين عاشورا زنده بماند؟
پاسخ – خداوند در شبانه روز مي فرمايد که سي و چهار مرتبه بلندترين نقطه ي بدنت يعني سجده را به خاک بمال و فرموده که آن خاک،خاک کربلا باشد. انسان بايد در نماز يا حواسش جمع باشد يا نافله ي نماز بخواند يا اينکه با مهر کربلا نماز بخواند تا نمازش قبول بشود. هنگام بدنيا آمدن نوزاد کام او را با تربت برمي دارند و در هنگام دفن ميت هم تربت زير سر ميت مي گذارند. هر وقت آب مي خوريم سلام برحسين مي گوييم. هر شب جمعه بايد سلام برحسين بگوييم و يکي ازاعمال نيمه ي شعبان سلام بر حسين است. يکي از اعمال شب قدر سلام بر حسين است. در هر مراسمي و در هرمکان مقدسي، حسين فراموش نمي شود. ما بايد قدر روضه هاي مان را بدانيم. در زيمباوهA يک زن و شوهر شيعه را ديدم که چند فرزند بنام صادق،باقر، کاظم و... داشتند. ايشان مي گفتند: وقتي شب عاشورا مي شود من تاريخ عاشورا مي خوانم و زن و فرزندانم گريه مي کنند.و بعد من مي نشينم و يکي اين تاريخ عاشورا را مي خواند و من گريه مي کنم. او مي گفت که در يکسال ما پول هايمان را جمع کرديم و به يکي از کشورها رفتيم و در مراسم روضه شرکت کرديم.
رهبر هندوها در مراسم عزاداران شيعه شرکت مي کند و سينه مي زند. او مي گويد که من اسلام را قبول ندارم ولي حسين را قبول دارم.
وقتي امام خميني از دنيا رفت من به حسينه ي جماران رفتم و وقتي صندلي امام را ديدم ياد عاشورا افتادم که بچه ها ديدند که اسب امام هست ولي امام نيست.کساني که نمي توانند در مراسم شرکت کنند مي توانند از تلويزيون تماشا کنند. هيچ چيزي با کربلا قابل مقايسه نبود. ما در زمان جنگ مي گفتيم: کربلاي ايران ولي در آنجابا تانکر آب مي بردند. پس هيچ کس امام حسين(ع) و هيچ جا کربلا نمي شود.
خدايا هرچه به اصحاب امام حسين (ع)داده اي به ما هم عطا کن. خدايا همانطور که ابوالفضل يار باوفاي امام حسين(ع)A بود، همه ي ما را يار با وفاي مهدي قرار بده.